Ρ.Τ.Ερντογάν κατά της Δύσης: «Ή θα επιζήσουμε ή θα πεθάνουμε » - Ολοκληρωτική ρήξη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnXl1h-nwrIph439f8MjQ9xMJdkDI99N7ox1VrxWOZjW8RQoZBldeVXkJpHeF-vYKa47boqqOJAppObNuQbQh1SasyahubP3SgTlBsKTW0tVoML_srlvsQN-E6oDln0neAg70DjRtseNQ/s1600/erdogan3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnXl1h-nwrIph439f8MjQ9xMJdkDI99N7ox1VrxWOZjW8RQoZBldeVXkJpHeF-vYKa47boqqOJAppObNuQbQh1SasyahubP3SgTlBsKTW0tVoML_srlvsQN-E6oDln0neAg70DjRtseNQ/s640/erdogan3.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Θεόφραστος Ανδρεόπουλος</b><br /> Για πρώτη φορά ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ.Ερντογάν προχώρησε σε τόσο δραματικό διάγγελμα προς τον τουρκικό λαό με το οποίο κηρύσσει επί της ουσίας τον πόλεμο κατά της Δύσεως και ειδικότερα κατά των ΗΠΑ θέτοντας διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα στρατηγικά συμφέροντα της ερντογανικής Τουρκίας και εκείνα των Αμερικανών.<br /> <br /> «Είτε θα επιζήσουμε είτε θα πεθάνουμε» δήλωσε την Κυριακή του Πάσχα ο Τούρκος πρόεδρος αφήνοντας αιχμές κατά της Δύσης για «οικονομική τρομοκρατία». <br /> <br /> «Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε μάς υπενθύμισαν ότι δεν πρέπει ποτέ να εγκαταλείψουμε τη φιλοδοξία μας να οικοδομήσουμε μια μεγάλη και ισχυρή Τουρκία. Είδαμε για άλλη μια φορά ότι είτε θα επιζήσουμε, είτε θα πεθάνουμε. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Τούρκος πρόεδρος σε συνάντηση στην οποία συγκεντρώθηκαν όλοι οι υπουργοί και αξιωματούχοι του κόμματός του (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης - ΑΚΡ) για αξιολόγηση του αποτελέσματος των δημοτικών εκλογών.<br /> <br /> Τα όσα αναφέρει ο Τούρκος πρόεδρος δείχνουν ξεκάθαρα πως δεν πρόκειται η Άγκυρα να κάνει πίσω στην αγορά των S-400 και δεν πρόκειται αντίθετα με ότι θέλουν να πιστεύουν στις ΗΠΑ να «αδειάσει» την Μόσχα για χάρη των Αμερικανών.<br /> <br /> Με τους S-400 τίθεται το Αιγαίο υπό ουσιαστικό έλεγχο για πολλά χρόνια και αδυατεί να επιχειρήσει σε αυτό η Πολεμική Αεροπορία όπως θα έπρεπε για να αντιμετωπίσει μια τουρκική επίθεση.<br /> <br /> Η ΤΗΚ αντίθετα λόγω αυτής της σημαντικής παραμέτρου θα μπορεί να επιβάλει τον δικό της «ρυθμό» χωρίς την προσθήκη των F-35.<br /> <br /> «Η Τουρκία δεν θα παραδοθεί στην οικονομική τρομοκρατία, όπως και δεν παραδίδεται στην ένοπλη και διπλωματική τρομοκρατία» και μίλησε για «θετική τάση» της τουρκικής οικονομίας παρά τις «συνεχιζόμενες ξένες επιθέσεις».<br /> <br /> Στο πλαίσιο αυτό, ο Ερντογάν κάλεσε τους Τούρκους επιχειρηματίες και επενδυτές «να συμπαρασταθούν στον τουρκικό λαό και να κατευθύνουν ανάλογα τις επενδύσεις τους».<br /> <br /> «Αν συνεργαστούμε όλοι μαζί, μπορούμε να εκπληρώσουμε την υπόσχεσή μας να δημιουργήσουμε 2,5 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους», ανέφερε.<br /> <br /> «Η τουρκική οικονομία δέχεται επίθεση από τις ξένες δυνάμεις από τις διαδηλώσεις της πλατείας Γκεζί το 2013, με την τελευταία σημαντική επέμβαση να σημειώνεται το περασμένο καλοκαίρι» υποστήριξε ο Ερντογάν, τα στοιχεία αποκαλύπτουν την επανεξισορρόπηση της οικονομίας ως αποτέλεσμα των μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση πρόσθεσε. <br /> <br /> "Η επανεξισορρόπηση συνεχίστηκε το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους. Οι αριθμοί μας λένε ότι υπάρχει μια θετική τάση» είπε.<br /> <br /> «Η Τουρκία, συνέχισε ο Ταγίπ Ερντογάν, βρίσκεται ενώπιον μιας σχεδόν τετραετούς περιόδου χωρίς εκλογές, και το κύριο καθήκον της κυβέρνησης είναι να εργαστεί για την επίτευξη των στόχων της μέχρι το 2023 (σ.σ. επέτειος εκατό χρόνων από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας που συνδέεται με την Μικρασιατική καταστροφή)». <br /> <br /> «Ορισμένοι προσπαθούν να παρουσιάσουν τους στόχους μας που έχουμε θέσει για το 2023 ως ένα όνειρο, μια οφθαλμαπάτη... Αν όμως πιστεύουμε σε αυτούς και δουλέψουμε όλοι μαζί, μπορεί και να ξεπεράσουμε αυτούς τους στόχους» επέμεινε. <br /> <br /> Η Τουρκία δεν θέλει να φύγει από το ΝΑΤΟ στην ουσία μπορεί να αποχωρήσει μόνο με την δική της ψήφο, αλλά έχει πάρει απόφαση από δεν θα ήθελε να φύγει «σίγουρα» και πρόκειται για την Ρωσία γιατί μπορεί να της διαθέσει ότι χρειάζεται για να γίνει μια περιφερειακή υπερδύναμη.<br /> <br /> Η Μόσχα έχει να διαθέσει στην Τουρκία (και θα το κάνει για να την «σπάσει» στους Αμερικανούς), άφθονη και φθηνή ενέργεια, άφθονες και φθηνές πρώτες ύλες, πυρηνική τεχνολογία και στρατιωτική τεχνογνωσία και εξοπλισμό.<br /> <br /> Η Ρωσία πάλι στηρίζει τον τουρκικό τουρισμό «δρομολογώντας» τους Ρώσους τουρίστες προς τα εκεί προσφέροντας έτσι στην Άγκυρα μεγάλα ποσά συναλλάγματος, τα οποία τώρα που χτυπιέται η τουρκική λίρα, είναι απαραίτητα<br /> <br /> Θα πει κάποιος τι θα κερδίσει η Μόσχα από την Τουρκία, η απάντηση είναι τα πάντα:<br /> <br /> Κερδίζει στρατηγικό βάθος αφού δεν θα μπορούν να την πλησιάσουν ουσιαστικά δυτικές δυνάμεις από την Μαύρη Θάλασσα λόγω των Στενών.<br /> <br /> Αυτό σημαίνει επίσης ότι δεν θα μπορεί να στηριχτεί και η Ουκρανία για να παίζει το ρόλο του προβληματικού γείτονα στην Ρωσία.<br /> <br /> Κερδίζει προστασία του «μαλακού υπογάστριού της» καθώς μαζί και με το Ιράν ελέγχουν προς όφελός της και την Μέση Ανατολή.<br /> <br /> Κερδίζει σε γόητρο καθώς αποσπά από τις ΗΠΑ έναν βασικό σύμμαχο στον οποίο η Ουάσιγνκτον είχε στήσει την γεωπολιτική της στρατηγική για τουλάχιστον 70 χρόνια.<br /> <br /> Κερδίζει μια μεγάλη νίκη κατά του ΝΑΤΟ σε περίπτωση που η Τουρκία, είτε εκβληθεί από την Συμμαχία είτε περιθωριοποιηθεί καθώς θα φαίνεται πως υπάρχει ρήγμα και κατάρρευση στο νοτιοανατολικό άκρο της.<br /> <br /> Κερδίζει τον διακαή της πόθο για κάθοδο στα «ζεστά νερά» της Μεσογείου, κάτι το οποίο η Δύση το εμπόδιζε από αιώνες.<br /> <br /> Κερδίζει όμως και σε αξιοπιστία έναντι των υπόλοιπων στρατηγικών εταίρων της στην Ανατολή, όπως η Κίνα, η Ινδία και άλλες χώρες που βλέπουν την Ρωσία να αντιμετωπίζει τις ΗΠΑ με επιτυχία σε πολλαπλά μέτωπα, όπως στην Συρία, στην Τουρκία αυτή την στιγμή και όπως όλα δείχνουν και στην Λιβύη όπου και εκεί οι Δυτικοί πιάστηκαν... στον ύπνο.<br /> <br /> Μην κοροϊδευόμαστε η Ελλάδα βρίσκεται πάλι στην «πρώτη γραμμή» της σύγκρουσης δύο κόσμων.<br /> <br /> Οι σημερινές δηλώσεις Ρ.Τ.Ερντογάν δείχνουν πως ο Τούρκος πρόεδρος θα ακολουθήσει την στρατηγική του μέχρι το τέλος... no matter what.<br /> <br /> Η αλήθεια είναι ότι στις ΗΠΑ δεν έχουν βρει την λύση που πραγματικά θα ήθελαν, αν την είχαν βρει το ζήτημα των S-400 θα είχε λήξει προ πολλού.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ πληρώνουν τις δικές τους αμαρτίες για τον τρόπο που φερόντουσαν στην Ελλάδα τόσες δεκαετίες βάζοντάς την σε υποδεέστερη στρατηγική θέση έναντι της Τουρκίας με αποτέλεσμα να προωθούν τις τουρκικές αιτιάσεις κατά παραβίαση των ελληνικών εθνικών συμφερόντων.<br /> <br /> <a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ρ.Τ.Ερντογάν κατά της Δύσης: «Ή θα επιζήσουμε ή θα πεθάνουμε » - Ολοκληρωτική ρήξη

Θεόφραστος Ανδρεόπουλος Για πρώτη φορά ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ.Ερντογάν προχώρησε σε τόσο δραματικό διάγγελμα προς τον τουρκικό λαό με το...

Διαβάστε την συνέχεια

Το “Εθνικό Πλοίο” για το Στόλο μας για το οποίο όλοι είναι ενθουσιασμένοι αλλά κανείς δεν το προχωρά!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipb41KIovY9x_hxN9pwm0nw07JyIUMOkPHY6iT_at652jfJGGdaosZZRJh7gJpl6roa56vq5Fi3AbYQRqOwvK7sK87DlIm4iPCWpenkx-fkEz2lI6ZV0Xly26JVC0CeG4EjsC8ZhjpaSI/s1600/%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF+%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="634" data-original-width="1100" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipb41KIovY9x_hxN9pwm0nw07JyIUMOkPHY6iT_at652jfJGGdaosZZRJh7gJpl6roa56vq5Fi3AbYQRqOwvK7sK87DlIm4iPCWpenkx-fkEz2lI6ZV0Xly26JVC0CeG4EjsC8ZhjpaSI/s640/%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25BF+%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Τον Σεπτέμβριο του 2013, ο Αλέξης Τσίπρας από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης έκανε λόγο για “μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση που κατατέθηκε τον Ιούνιο από το Τμήμα Ναυπηγικής της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων και από το Τμήμα Ναυπηγών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου για τη δυνατότητα κατασκευής σε ελληνικά Ναυπηγεία από ελληνική σχεδίαση πλοίων. Το λεγόμενο σχέδιο για το «εθνικό πλοίο», εμείς το βρίσκουμε ιδιαίτερα ενδιαφέρον”. Ήταν η τελευταία φορά που ακούσαμε για το φιλόδοξο αλλά απολύτως ρεαλιστικό σχέδιο. Για το οποίο όλοι, όχι μόνο ο Τσίπρας, δηλώνουν από θετικοί έως ενθουσιασμένοι, αλλά κανείς απ΄ όσους κυβέρνησαν και κυβερνούν δεν το “βάζουν μπροστά”.<br /> <br /> Λογική η σκέψη που θα κάνουν οι περισσότεροι: “Δεν υπάρχει περίπτωση να μας αφήσουν οι ξένοι να προχωρήσουμε σε τέτοιο πρόγραμμα”. Κάποιοι θα σκεφτούν ,επίσης λογικά, ότι την ώρα που η Ελλάδα συζητά από το 2007 για αγορά νέων φρεγατών πως είναι δυνατόν να σκεφτόμαστε για “εθνικό πλοίο”. <br /> <br /> Το ένα δεν απορρίπτει το άλλο. Πρώτα απ΄ όλα γιατί ένα πρόγραμμα “εθνικού πλοίου” θα χρειαστεί χρόνο για να ναυπηγηθεί και να ενταχθεί επιχειρησιακά στο Στόλο αλλά και γιατί δεν μιλάμε για ένα “εθνικό πλοίο”! Τα σχέδια που υπάρχουν είναι πολλά και περιλαμβάνουν πολλούς διαφορετικούς τύπους πολεμικών πλοίων που ο καθένας μπορεί να παίξει διαφορετικό αλλά πάντα σημαντικό ρόλο στο Στόλο μας. Συνεπώς αλλού πρέπει να αναζητήσουν δικαιολογίες όσοι δεν αποφασίζουν να δώσουν πράσινο φως υλοποίησης ενός προγράμματος “εθνικού πλοίου”, που δεν είναι απλά “λόγια του αέρα”! Η σχεδίαση και η πρόταση είναι πάρα πολύ συγκεκριμένη και κοστολογημένη. Ναυπηγεία υπάρχουν ακόμη και το κυριότερο υπάρχει πάρα πολύ καλό προσωπικό σ΄αυτά. Άνθρωποι που μπορούν να “χτίσουν” πλοία. <br /> <br /> Το ιστορικό του προγράμματος “εθνικό πλοίο για το Στόλο” πείθει και τον πιο δύσπιστο, ότι μπορούμε αλλά δεν θέλουμε… <br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/04/20/Family-of-Naval-Vessels.jpg"><img height="358" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/04/20/Family-of-Naval-Vessels.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> Ο εμπνευστής <br /> <br /> Ο άνθρωπος που έχει σχεδιάσει μια απίστευτη γκάμα πολεμικών πλοίων για το ΠΝ είναι ο Γιάννης Τσαγκαράκης.<br /> Εργάστηκε στα Ελληνικά Ναυπηγεία Σκαραμαγκά από το 1967 μέχρι και τα μέσα του 2009, με τελευταία θέση αυτή του Διευθυντή Μελετών έρευνας και ανάπτυξης. Σε αυτό το χρονικό διάστημα είχε άμεση εμπλοκή σε όλα τα εμπορικά η πολεμικά έργα τα οποία εκτελέστηκαν στην εταιρία. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά:<br /> Περιπολικά ΠN, Θαλαμηγούς Νιάρχου, Bulk carriers, Product carriers, Πυραυλακάτους ΠΝ., Πλωτούς γερανούς ΠN., Πετρελαιοφόρα ΠΝ., Πλοία ψυγεία, Φρεγάτες Meko 200 ΠΝ., Περιπολικά ανοικτής θαλάσσης ΠΝ., Περιπολικά Λιμενικού, Εκσυγχρονισμό Φρεγατών, Επιβατικά νήσος Χίος και νήσος Μύκονος, κλπ. <br /> <br /> Στο τέλος του 2009 δημιούργησε την Als Naval Ship Designs (Als NSD), μια υπό ίδρυση μελετητική εταιρεία με αντικείμενο την μελέτη και ανάπτυξη πολεμικών πλοίων επιφανείας.<br /> Η Als NSD σε συνεργασία με την εταιρία Veritas International (πρώην ιδιοκτήτες του Ναυπηγείου της ΝΑΥΣΙ), ανέπτυξε μια οικογένεια πολεμικών πλοίων με σκοπό την κάλυψη των αναγκών του ΠΝ. και όχι μόνο.<br /> Η οικογένεια αυτή των σκαφών περιλαμβάνει πολεμικά σκάφη διαφόρων τύπων και μεγεθών, από απλό περιπολικό των 65 μέτρων μέχρι και μεγάλη φρεγάτα περιοχής των 140 μέτρων.<br /> Την προσπάθεια αυτή συμμετέχει το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) για την εκπόνηση διαφόρων μελετών, η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (ΣΝΔ), απόστρατοι αξιωματικοί και στελέχη του ΠΝ., και εξειδικευμένοι οίκοι του εξωτερικού και του εσωτερικού σε διάφορους τομείς. <br /> <br /> Η ιστορία <br /> <br /> Η Als Naval Ship Designs (Als NSD) σε συνεργασία με την εταιρία Veritas International, έχει ξεκινήσει εδώ και περίπου 10 χρόνια μια προσπάθεια για τον σχεδιασμό μιας οικογένειας πολεμικών πλοίων με σκοπό την κάλυψη των αναγκών του ΠΝ. και όχι μόνο.<br /> Η οικογένεια αυτή των σκαφών περιλαμβάνει πολεμικά σκάφη διαφόρων τύπων και μεγεθών, από απλό περιπολικό των 65 μέτρων μέχρι και μεγάλη φρεγάτα περιοχής των 140 μέτρων.<br /> Τα πλοία της Als NSD είναι:<br /> Als® Class 65 Coast Guard /OPV/Littoral Attack Craft
Als® Class 80 OPV/Missile Fast Attack Ship<br /> Als® Class 90 Light Corvette (CODAD)<br /> Als® Class 100 Littoral Combat Ship (CODAG)<br /> Als® Class 115 Surface Combat Ship (CODAG)
Als® Class 125 Air Defence Frigate (CODAG)<br /> Als® Class 140 Air Defence Frigate (CODAG) 
Als® Class 140 Air Defence Frigate (CODOG) <br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/04/20/Als%C2%AE-Class-115-Surface-Combat-Ship-.jpg"><img height="369" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/04/20/Als%C2%AE-Class-115-Surface-Combat-Ship-.jpg" width="640" /></a><br /> Για όλα αυτά τα σχέδια έχουν γίνει επανειλημμένες επαφές με εκπροσώπους του ΓΕΝ, καθώς επίσης και με το ΥΠΕΘΑ. Απ΄ αυτές τις επαφές έγιναν πολλές διορθωτικές κινήσεις για να ενσωματωθούν στη σχεδίαση όλες οι παρατηρήσεις του ΓΕΝ , ιδιαίτερα στο σκέλος της ικανοποίησης των επιχειρησιακών απαιτήσεών του στην ΝΑ Μεσόγειο. Επίσης διερευνήθηκε η δυνατότητα εμπλοκής ελληνικών εταιριών παροχής αμυντικού υλικού στην υλοποίηση του έργου.<br /> Για ότι δεν μπορεί να παραχθεί στην Ελλάδα υπάρχει συνεργασία με εξειδικευμένους οίκους του εξωτερικού για την παροχή πληροφοριών και στοιχείων για τα συστήματα πλατφόρμας, όπλων και αισθητήρων, συστημάτων διαχείρισης μάχης, συστημάτων ναυσιπλοΐας, κλπ., απαραίτητα για την εκπόνηση των μελετών και σχεδίων, καθώς επίσης και για την ολοκλήρωση του οπλικού συστήματος. <br /> <br /> Επίσης έχει προχωρήσει η εκπόνηση μελετών προδιαγραφών και σχεδίων σε συνεργασία με το ΕΜΠ., τη ΣΝΔ και εξειδικευμένων οίκων του εξωτερικού και του εσωτερικού στους διάφορους τομείς, όπως: <br /> <br /> Σχεδίαση της γάστρας (Lines Plan)<br /> Καθορισμός των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του σκάφους<br /> Επιλογή των κυρίων συστημάτων, μηχανημάτων και συσκευών της πλατφόρμας καθώς επίσης και των αισθητήρων και των όπλων (συλλογή των απαραιτήτων τεχνικών στοιχείων και προδιαγραφών)<br /> Υπολογισμός βάρους και κατανομής βάρους σύμφωνα με DDS 079-1<br /> Υπολογισμός χωρητικότητας δεξαμενών<br /> Μελέτες ευστάθειας σε άθικτη και μετά από βλάβη κατάσταση (Damage and Intact Stability Booklet)<br /> Υπολογισμός καμπύλης αντίστασης ρυμούλκησης για σειρά ταχυτήτων γύρω από την ονομαστική περιοχή λειτουργίας<br /> Υπολογισμός μέγιστης ταχύτητας του σκάφους με βάση το περιθώριο ισχύος<br /> Υπολογισμός αυτονομίας και ακτίνας ενεργείας σύμφωνα με NAVSEA DDS 200-1<br /> Υπολογισμός συμπεριφοράς του σκάφους στη θάλασσα (Sea keeping calculations)<br /> Σχεδίαση λεπτομερειακών γενικών διατάξεων (General Arrangement Plans)<br /> Διατάξεις μηχανοστασίων (Machinery rooms layouts)<br /> Εκπόνηση σχεδίων κλάσης της μεταλλικής κατασκευής<br /> Μελέτη μεταλλικής κατασκευής (Steel scantling calculation in accordance to Germanischer Lloyd Rules for Classification and Construction of Naval Ships).<br /> Εκπόνηση γενικών προδιαγραφών του σκάφους (Vessel’s Technical Specification)<br /> Δημιουργία ηλεκτρονικού μοντέλου<br /> Εκτίμηση κόστους κατασκευής (Estimation cost calculation), κλπ. <br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/04/20/Als%C2%AE-Class-100-Littoral-Combat-Ship-.jpg"><img height="356" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/04/20/Als%C2%AE-Class-100-Littoral-Combat-Ship-.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> Οι επαφές και το “εθνικό πλοίο”<br /> Από τα τέλη του 2009, οπότε ξεκίνησε και η προσπάθεια μέχρι και σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές επαφές, παρουσιάσεις και συζητήσεις με το ΓΕΝ. και το ΥΠΕΘΑ. Άπαντες εξέφρασαν τον ενθουσιασμό τους για το πρόγραμμα αλλά κανένας δεν το πρχώρησε. Από το 2015 υπάρχει στασιμότητα, αν και μέχρι τότε υπήρχαν κάποιες ελπίδες για τη ναυπήγηση του “εθνικού πλοίου”. Πως προέκυψε; <br /> <br /> Το σχέδιο της Als® Class 100 Littoral Combat Ship, εκτοπίσματος 2.900 περίπου τόνων το οποίο είχε αναπτυχθεί σε συνεργασία με τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (ΣΝΔ) και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ), είχε προχώρησε σημαντικά σε επίπεδο αρχικής σχεδίασης και ενσωμάτωσης των παρατηρήσεων και απαιτήσεων του ΓΕΝ. Μετεξελίχθηκε στην συνέχεια κατόπιν απαίτησης του ΥΠΕΘΑ, στην φρεγάτα περιοχής Als® Class 125, πλήρους εκτοπίσματος 5.000 τόνων. Ήταν μια προσπάθεια η οποία θεωρήθηκε πολύ σημαντική και η οποία θα απέδιδε το δικό μας «Εθνικό» πλοίο» προσαρμοσμένο στη νέα γεωπολιτική κατάσταση στη ΝΑ Μεσόγειο.<br /> Το πρόγραμμα εξελισσόταν αδαπάνως για το ΥΠΕΘΑ, με τη συνεργασία της Als NSD, Veritas International, της ΣΝΔ και του ΓΕΝ, φθάνοντας έως του σημείου της κατάθεσης συγκεκριμένης οικονομοτεχνικής πρότασης για την ολοκλήρωση της σχεδίασης της Als® Class 125 Air Defence Frigate, μέχρι του επιπέδου του Βασικού Σχεδιασμού. <br /> <br /> Το 2015 και παρά την πρόθεση και δέσμευση του ιδίου του Πρωθυπουργού για την προώθηση του Εθνικού Πλοίου, η συνέχεια είναι μάλλον γνωστή και δυστυχώς, η αναμενόμενη στην Ελλάδα. Η ηγεσία σταμάτησε να ασχολείται και η πρόταση δεν έτυχε ποτέ απάντησης από τους καθ’ ύλην αρμοδίους και επί της ουσίας το πρόγραμμα τελμάτωσε. <br /> <br /> Είναι αλήθεια ότι η σχεδίαση ενός σύγχρονου πολεμικού πλοίου κλάσης φρεγάτας αποτελεί ένα σύνθετο, πολύπλοκο εγχείρημα, το οποίο ενέχει ιδιαίτερα υψηλό τεχνολογικό ρίσκο, ακόμα και για χώρες ή ναυπηγεία με ιδιαίτερα πλούσια εμπειρία και παράδοση στον χώρο. Αυτό όμως δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για την αδράνεια που επιδεικνύουμε, όταν χώρες μικρότερου μεγέθους ή ασύγκριτα μικρότερης ναυτικής παράδοσης το τολμούν. Είναι γνωστό ότι στην χώρα μας έχουν μελετηθεί, σχεδιαστεί και κατασκευαστεί στο παρελθόν εκτός των εμπορικών και πολεμικά πλοία και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Ας πάψουμε λοιπόν να μεμψιμοιρούμε και ας κοιτάξουμε ποιο είναι τελικά το συμφέρον μας. Ένα καλό παράδειγμα προσπάθειας για ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής της βιομηχανίας είναι η Τουρκία. Οι περισσότερες χώρες έχουν ήδη ξεκινήσει την προσπάθεια για ανάπτυξη εθνικών πολεμικών πλοίων. <br /> <br /> Το ερώτημα είναι λοιπόν γιατί σταματήσαμε την προσπάθεια για το “εθνικό πλοίο” κι αν υπάρχει ελπίδα να γίνει επανεκκίνηση στο πρόγραμμα.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το “Εθνικό Πλοίο” για το Στόλο μας για το οποίο όλοι είναι ενθουσιασμένοι αλλά κανείς δεν το προχωρά!

Τον Σεπτέμβριο του 2013, ο Αλέξης Τσίπρας από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης έκανε λόγο για “μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση που κατατέθηκε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο τροχός της τύχης που κρατάει τον Ερντογάν στην εξουσία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtXlZ-3x-HXxWMqqM2nLRMfwPFAzuk_M_nT37r7wkPjZF-pVWTSzQF87KY6SOE1HlckEOUPonVwlMnmcFp2q7ZFmEzVmJhrPTYo8-xQCam38Sl2-4LZNn-zZpp_LtdZyRRoRsvAAia48U/s1600/erdogan_family.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="957" data-original-width="1320" height="464" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtXlZ-3x-HXxWMqqM2nLRMfwPFAzuk_M_nT37r7wkPjZF-pVWTSzQF87KY6SOE1HlckEOUPonVwlMnmcFp2q7ZFmEzVmJhrPTYo8-xQCam38Sl2-4LZNn-zZpp_LtdZyRRoRsvAAia48U/s640/erdogan_family.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b><a href="https://ahvalnews.com/turkish-corruption/wheel-fortune-keeps-turkeys-erdogan-power" target="_blank">Ahval</a></b><br /> Μτφρ. <b>Βαγγέλης Γεωργίου</b><br /> Όταν ο υποψήφιος της κοσμικής αντιπολίτευσης Εκρέμ Ιμάμογλου αναγνωρίστηκε ως νικητής των εκλογών στον δήμο Κωνσταντινούπολης, που είναι η μεγαλύτερη πόλη και ο σημαντικότερος οικονομικός κόμβος της Τουρκίας, ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ήταν να αντιγράψει και να αποθηκεύσει με ασφάλεια όλους τους φακέλους των προκατόχων του που ανήκαν στο ισλαμικό κόμμα του Ερντογάν. <br /> <br /> «Οι εποχές που γίνονταν εξυπηρετήσεις «ενός ανθρώπου», των ενώσεων, συγκεκριμένων προσώπων, ιδρυμάτων και θρησκευτικών ομάδων τελείωσαν» , δήλωσε ο Ιμάμογλου λίγες μέρες μετά την 31η Μαρτίου. «Θα εγκαινιάσουμε τέτοια διαφανή διοίκηση που θα δημοσιοποιούνται τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων και όσων σχετίζονται με τον δήμαρχο».<br /> <br /> Σύντομα όμως, ένα δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης απαγόρευσε στον Ιμάμογλου και το προσωπικό του να κατεβάσουν οποιοδήποτε αρχείο από τη βάση δεδομένων του δήμου. Η δικαστική απόφαση σημαίνει ότι ο νέος δήμαρχος θα μπορεί να αποκλειστεί από την εύρεση απαντήσεων σε μια σειρά ερωτημάτων απασχολούν πολλούς Τούρκους εδώ και πολύ καιρό. Πόσο βαθιά είναι η διαφθορά και η ευνοιοκρατία του Ερντογάν, της οικογένειάς του και των βασικών υποστηρικτών του; <br /> <br /> Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Εσωτερικών εξέδωσε οδηγία σε όλους τους δήμους της Τουρκίας. Με βάση τις τροποποιήσεις του νόμου, η οδηγία ανέφερε σε όλους τους δημάρχους πως δεν θα τους επιτρέπεται πλέον να διατηρούν ή να εγκαθιστούν τις δικές τους βάσεις δεδομένων και ότι όλες οι πληροφορίες θα παρέχονται κεντρικά. Οι δήμοι θα έχουν πρόσβαση μόνο στις πληροφορίες της κεντρικής βάσης δεδομένων κατόπιν κυβερνητικής άδειας. <br /> <br /> Η απώλεια των πέντε μεγαλύτερων δήμων της Τουρκίας στις δημοτικές εκλογές προκάλεσε μεγάλο άγχος στο κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης καθώς φοβάται ότι οι λεπτομέρειες της -μεγάλης έκτασης- διαφθοράς ενδέχεται να αποκαλυφθούν. Αν και τα στοιχεία και οι πιστές στο κυβερνών κόμμα εταιρείες ελέγχουν περίπου το 90% των τουρκικών ΜΜΕ, τα νομικά βήματα για την προώθηση τέτοιων αποκαλύψεων είναι σημαντικά.<br /> <br /> Το Κόμμα του Ερντογάν βρίσκεται στην εξουσία από το 2002, ενώ ελέγχει τον δήμο Κωνσταντινούπολης ήδη από το 1994 όταν ο ίδιος ο Ερντογάν ήταν δήμαρχος εκεί, μιας πόλης που παράγει το 1/3 του ΑΕΠ της Τουρκίας. Δεδομένου ότι μεγάλο μέρος του τοπίου στη χώρα έχει αλλάξει από μεγάλα έργα υποδομής που υποστηρίζονται από την κυβέρνηση, τα οποία εκτελούνται από εταιρείες που πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα. <br /> <br /> Οι επικριτές λένε ότι η κυβέρνηση έχει χρησιμοποιήσει τέτοια έργα ως τρόπο να διοχετεύει δημόσιους πόρους σε ανθρώπους του κόμματος με αντάλλαγμα την υποστήριξη τους ώστε να διασφαλιστεί η συνεχιζόμενη εκλογική επιτυχία της. Ένας «τροχός της τύχης» που ευνοεί όλους του εμπλεκόμενους.<br /> <div> <br /> Περίπλοκο πλέγμα δωροδοκιών <br /> <br /> Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης φοβάται ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα μπορούσαν να αποκαλύψουν αυτό το περίπλοκο πλέγμα δωροδοκιών και ανταμοιβών, φέρνοντας δικαιολογημένα τα πάνω κάτω στους δήμους. Πρόσφατα, η Deutsche Welle ανέφερε μια διαρροή έκθεσης σύμφωνα με την οποία, ο δήμος της Κωνσταντινούπολης είχε διαθέσει συνολικά 146 εκατομμύρια δολάρια όλα αυτά τα χρόνια σε ιδρύματα και ενώσεις συνδεδεμένες με το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. <br /> <br /> Σύμφωνα με την έκθεση, ο μεγαλύτερος δικαιούχος ήταν ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα που πήρε 13,2 εκ. δολάρια και στην επιτροπή του οποίου βρίσκεται ίδιος ο γιος του Ερντογάν, ο Μπιλάλ Ερντογάν. Ένα άλλο εκπαιδευτικό ίδρυμα, στην δημιουργία του οποίου βοήθησε ο Μπιλάλ Ερντογάν και στο οποίο πρόεδρος του συμβουλίου είναι η κόρη του προέδρου, ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος αποδέκτης με 9,1 εκ. εκατομμύρια. <br /> <br /> Μια άλλη ΜΚΟ υπό την προεδρία του γαμπρού του Ερντογάν, Σελτσουκ Μπαϊρακτάρ, έρχεται τρίτο με 7 εκ. δολάρια χρηματοδότηση. Περίπου 5,1 εκατομμύρια δολάρια δόθηκαν επίσης στο Ίδρυμα Ensar, μια θρησκευτική οργάνωση που παρέχει στέγη και εκπαίδευση σε παιδιά που έπεσαν θύματα κακοποίησης. Ένα άλλο έργο του Μπιλάλ Ερντογάν, ένα ίδρυμα εκμάθησης τοξοβολίας, έλαβε 2,95 εκ. δολάρια, ενώ ένα ίδρυμα με επικεφαλής τον αδελφό του πρώην δημάρχου της Κωνσταντινούπολης έλαβε 2,8 εκατομμύρια δολάρια. Αν και η χρηματοδότηση φιλανθρωπικών οργανώσεων δεν είναι κάτι παράνομο, παραμένει μυστήριο γιατί δόθηκαν τα μεγαλύτερα ποσά σε ιδρύματα που συνδέονται με τον Ερντογάν και το κόμμα του. </div> <div> <br /> Στυλ μαφίας <br /> <br /> Το πολυτελές ξενοδοχείο Çırağan Palace, ένα μεγαλοπρεπές πρώην οθωμανικό σεράι στις όχθες του Βοσπόρου στην Κωνσταντινούπολη, τράβηξε τα βλέμματα αυτόν τον μήνα καθώς όπως είπε ο φιλοκυβερνητικός τύπος, έλαβε χώρα το γεγονός του αιώνα. Πρόκειται για έναν λαμπερό γάμο -δίχως να λυπηθούν τα έξοδα- με 2.000 καλεσμένους. <br /> <br /> Την τελετή παρακολούθησε το ζεύγος Ερντογάν ενώ παραβρέθηκαν και δύο από τις πλουσιότερες οικογένειες της χώρας – των Demirörens και των Kalyoncus – λες και πρόκειται για συνάντηση αφεντικών της μαφίας. Η φιλοκυβερνητική εφημερίδα <a href="https://www.dailysabah.com/life/2019/04/14/turkeys-kalyon-demiroren-heirs-tie-the-knot-in-istanbul-wedding">Daily Sabah</a> έγραψε: «Ο όμιλος Kalyon είναι ένας τουρκικός όμιλος διαφόρωνν δραστηριοτήτων με σημαντικά συμφέροντα στον τομέα των κατασκευών. Η εταιρεία είναι επίσης ο ιδιοκτήτης του Turkuvaz Media Group, του μητρικού οργανισμού της Daily Sabah, που περιλαμβάνει επίσης την εφημερίδα Sabah και τα μεγάλα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια AHaber και ATV«.<br /> <br /> «Ο Όμιλος Demirören … δραστηριοποιείται στους κλάδους της ενέργειας, της εξόρυξης, της μεταποίησης, των κατασκευών, του τουρισμού και των ακινήτων. Ο όμιλος πρόσθεσε στο χαρτοφυλάκιό του το 2018 τα ΜΜΕ του Ομίλου Doğan, συμπεριλαμβανομένων των εφημερίδων Hürriyet και Posta και των τηλεοπτικών σταθμών Kanal D και CNN Türk. Το προηγούμενο διάστημα εξαγόρασε τις τουρκικές εφημερίδες Milliyet και Vatan από το Doğan τον Μάιο του 2011. Η εταιρεία κατέχει επίσης άδεια χρήσης των στοιχημάτων Iddaa». <br /> <br /> Αυτές οι δύο οικογένειες μαζί ελέγχουν πάνω από το 60% των τουρκικών ΜΜΕ. Ο έλεγχος των μέσων ενημέρωσης είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της κυριαρχίας του Ερντογάν μέσω του οποίου είναι σε θέση να περνάει το μήνυμά του σε ένα κοινό το οποίο εξακολουθεί να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην τηλεόραση και σε μικρότερο βαθμό στις εφημερίδες. <br /> <br /> Εκτός από τις οικογένειες Demirören και Kalyoncu, ο όμιλος Sancak είναι επίσης γνωστός στον τομέα των ΜΜΕ. Από τότε που ήρθε στην εξουσία το κόμμα του Ερντογάν, η εταιρεία, υπό τον Ethem Sancak -ο οποίος ξεκίνησε από την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων και κρέατος- έγινε παγκόσμια ενεργή σε ένα ευρύ φάσμα τομέων, ειδικά αυτών των κατασκευών και άμυνας. Το 2013, ο όμιλος αγόρασε τρεις σημαντικούς τίτλους ΜΜΕ από το κρατικό Ταμείο Αποταμιεύσεων και Ασφαλίσεων το οποίο του είχε αποκτήσει πρωτύτερα από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη τους, προκειμένου ο ίδιος να διευθετήσει ένα χρέος του στο κράτος. <br /> <br /> Όμως, παρά το γεγονός ότι το μήνυμα του κυβερνώντος κόμματος θέλει να σέβεται τις ισλαμικές αξίες, η εξουσία του βασίζεται στην υποστήριξη ενός πολύπλοκου δικτύου οικονομικών συμφερόντων. «Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν είναι πλούσιος. Πόσο πλούσιος είναι άγνωστο. Οι επικριτές εκτιμούν τον πλούτο του σε αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ, προϊόν της αχαλίνωτης διαφθοράς και της κρατικής κακομεταχείρισης», γράφει ο δημοσιογράφος Craig Shaw στο ερευνητικό site ειδήσεων «Black Sea». <br /> Η δημοσιογραφική έρευνα <br /> <br /> Από ένα αρχείο 150.000 εγγράφων που διέρρευσε από έναν πάροχο νομικών και χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών με έδρα τη Μάλτα, η έκθεση του Shaw προσφέρει σπάνια στοιχεία για τη διαφθορά στην Τουρκία. «Μέσω των υπεράκτιων εταιρειών στη Νήσο του Μαν και στη Μάλτα, η οικογένεια Ερντογάν κατέχει κρυφά ένα πετρελαιοφόρο αξίας περίπου 25 εκ. δολ. που ονομάζεται Agdash. Η συμφωνία έγινε με τον στενό φίλο του Ερντογάν, τον Τούρκο επιχειρηματία Sitki Ayan και τον Αζερότουρκο δισεκατομμυριούχο Mübariz Mansimov, ιδιοκτήτη του ναυτιλιακού ομίλου Palmali. Τα έγγραφα δείχνουν ότι από το 2008 το κόστος της συμφωνίας Agdash για τους δύο επιχειρηματίες ανέρχεται σε σχεδόν 30 εκατομμύρια δολάρια, με επτά εκατομμύρια από τον Ayan και σχεδόν 23 εκατομμύρια από τον Mansimov«, έγραψε ο Shaw. <br /> <br /> <img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/04/infographic-price-of-friendship.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Σύμφωνα με την έρευνα, η οικογένεια Ερντογάν παρέλαβε το Agdash από τον Mansimov το 2008, χρησιμοποιώντας μια εταιρεία στη Νήσο του Μαν που ανήκε κυρίως στον γιο, τον αδελφό και τον γαμπρό του προέδρου. Ο έλεγχος των ΜΜΕ στην Τουρκία σημαίνει ότι οι περισσότερες λεπτομέρειες για τέτοιες διαρροές παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστες ενώ οι διώξεις των δημοσιογράφων έχουν εξασφαλίσει τα μη φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ να υποφέρουν από μεγάλη λογοκρισία. <br /> <br /> Ένα δικαστήριο καταδίκασε τον Τούρκο δημοσιογράφο Pelin Ünker σε φυλάκιση πάνω από ένα χρόνο για την έρευνα των Paradise Papers για παράκτιους φορολογικούς παραδείσους. Ο Pelin Ünker αποκάλυψε λεπτομέρειες για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του πρώην πρωθυπουργού Γιλντιρίμ και των γιων του. <br /> <br /> Οι ρίζες του «τροχού της τύχης» του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης ξεκινούν από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν ο Ερντογάν έγινε δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης και έστησε ένα σύστημα πελατειακών σχέσεων κλείνοντας συμβόλαια με εταιρείες ευσεβών επιχειρηματιών. <br /> <br /> Οι επικριτές του Ερντογάν λένε ότι οι επιχειρήσεις στη συνέχεια βοήθησαν στη χρηματοδότηση των πολιτικών φιλοδοξιών του Erdoğan με τη δημιουργία του νέου κόμματος με το οποίο κέρδισε τις εκλογές του 2002 υποσχόμενος τον τερματισμό της διαφθοράς. Η έναρξη των επίσημων ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ το 2005 βοήθησε την Τουρκία να εξασφαλίσει μεγάλες εισροές ξένων επενδύσεων που ώθησαν την οικονομική ανάπτυξη. Αυτό βοήθησε τα δημόσια οικονομικά, τα οποία με τη σειρά τους θα μπορούσαν να δαπανηθούν σε έργα υποδομής εξασφαλίζοντας έτσι παράλληλα το πελατειακό σύστημα με τους επιχειρηματίες. <br /> <br /> Από τότε που ήρθε στην εξουσία, η κυβέρνηση Ερντογάν τροποποίησε τον νόμο περί δημοσίων συμβάσεων περισσότερο από 160 φορές, καθιστώντας πιο αδιαφανή τον έλεγχο. «Μια χαλαρή οικονομική συγκέντρωση δημιουργήθηκε και ελέγχθηκε από την πολιτική εξουσία«, δήλωσε ένας εμπειρογνώμονας διατηρώντας την ανωνυμία του. «Αυτό το σύστημα είναι επίσης ένας τρόπος νόμιμης εγγραφής των πληρωμών από επιχειρηματίες. Αλλά θα ήταν λάθος να θεωρούμε ότι αυτό το σύστημα περιορίζεται απλά σε μεγάλους διαγωνισμούς«.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ο τροχός της τύχης που κρατάει τον Ερντογάν στην εξουσία

Ahval Μτφρ. Βαγγέλης Γεωργίου Όταν ο υποψήφιος της κοσμικής αντιπολίτευσης Εκρέμ Ιμάμογλου αναγνωρίστηκε ως νικητής των εκλογών στον δή...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Anadolu μπορεί να γίνει η αχίλλειος πτέρνα των Τούρκων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbnBSyeon_LSX80YkZ1L88yOFucK5sRPsWLjKg3D9mv8QUByIjk6TJmRuigf8Tg2FkqjhWhbhbf3GPgV9pl7VwxMF4WXzM6XLXZMMLww4QyXuD4a-fKW8sq3ijv78Gg-3aD7Ecg03M5TM/s1600/anadolu.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbnBSyeon_LSX80YkZ1L88yOFucK5sRPsWLjKg3D9mv8QUByIjk6TJmRuigf8Tg2FkqjhWhbhbf3GPgV9pl7VwxMF4WXzM6XLXZMMLww4QyXuD4a-fKW8sq3ijv78Gg-3aD7Ecg03M5TM/s640/anadolu.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Κώστας Γρίβας</b><br /> Σε περασμένο<a href="https://elladasimera.blogspot.com/2019/04/blog-post_786.html"> άρθρο</a> εξετάσαμε μια σειρά από κατηγορίες οπλικών συστημάτων τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν με πολύ χαμηλό κόστος θανάσιμες απειλές για το νεότευκτο υβριδικό πλοίο μίνι αεροπλανοφόρο/ελικοπτεροφόρο – αμφίβιων επιχειρήσεων TCG Anadolu που αναμένεται να ενταχθεί στη δύναμη του Τουρκικού Ναυτικού το επόμενο έτος. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι το σκάφος αυτό δεν είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για την Ελλάδα. <br /> <br /> Το γεγονός όμως παραμένει ότι υπάρχουν αντίδοτα που μπορούν να το μετατρέψουν από κίνδυνο σε αχίλλειο πτέρνα της Τουρκίας και συνακόλουθα να ενισχύσουν την ελληνική αποτρεπτική στρατηγική. Αυτό βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα αποκτήσει ρεαλιστικές ικανότητες προσβολής του σε περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης. Κι αυτό γιατί το σκάφος αυτό είναι τόσο σημαντικό που η καταστροφή του θα είχε μεγάλες συνέπειες για την Τουρκία, ιδιαίτερα δε όσον αφορά το γόητρό της.<br /> <br /> Άλλωστε, ένας βασικός λόγος που απέκτησε αυτό το σκάφους είναι για να ενισχύσει το κύρος της. Τα αεροπλανοφόρα έχουν ιδιαίτερα μεγάλη συμβολική και σημειολογική σημασία στη διεθνή «πασαρέλα» ισχύος και μια χώρα όπως η Τουρκία, που διεκδικεί ρόλο Δύναμης ευρασιατικής εμβέλειας, χρειάζεται παρόμοια όπλα – σύμβολα. Όμως, όσον αφορά τις πραγματικές ικανότητες, όπως τονίστηκε στο προηγούμενο άρθρο, γενικά οι διεθνείς τάσεις δεν ευνοούν τη δράση των πλοίων επιφανείας σε κλειστές θάλασσες. <br /> <br /> Με τον όρο κλειστές θάλασσες δεν αναφερόμαστε μόνο σε αρχιπελαγικές δομές όπως αυτή του Αιγαίου Πελάγους. Ήδη σήμερα, θαλάσσιες εκτάσεις όπως είναι η Νότιος Σινική Θάλασσα έχουν καταστεί εξαιρετικά ανθυγιεινά μέρη για μεγάλα πλοία επιφανείας και αυτό αναμένεται να συμβεί και την ερχόμενη δεκαετία και για την Ανατολική Μεσόγειο. Στο προηγούμενο άρθρο, άλλωστε, είχαμε αναφέρει ότι ο συνδυασμός νέων τορπιλών μεγάλου βεληνεκούς (που ελπίζουμε ότι θα αποκτηθούν άμεσα) και του αναερόβιου συστήματος πρόωσης (AIP) των ελληνικών υποβρυχίων Type 214 κλάσης «Παπανικολής» και του «Ωκεανός» αποτελούν θανάσιμη απειλή για το Anadolu σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο μέσα στο Αιγαίο. <br /> <br /> Κίνδυνοι επίθεσης από Ιόνιο <br /> <br /> Παρεμπιπτόντως, οι απόψεις ότι το Anadolu θα απειλήσει την Ελλάδα εκ δυσμών ευρισκόμενο στο Ιόνιο ή την Αδριατική μπορούν να δεχθούν αρκετή κριτική. Καταρχάς, όπως είπαμε, σε οποιοδήποτε σημείο της Ανατολικής Μεσογείου το πλοίο μπορεί να γίνει στόχος των ελληνικών υποβρυχίων. Φυσικά, αναμένεται να έχει ανθυποβρυχιακή προστασία, η οποία όμως πολύ δύσκολα μπορεί να είναι αποτελεσματική στον συνδυασμό τορπιλών μεγάλου βεληνεκούς –συστήματος αναερόβιας πρόωσης– ικανοτήτων stealth των «Παπανικολής».<br /> <br /> Επιπροσθέτως, θα ήταν αυτοκτονικό τόσο για το Anadolu όσο και για τα πλοία συνοδείας του να βρεθούν τόσο μακριά από την προστατευτική ομπρέλα της Τουρκικής Αεροπορίας. Οι περιορισμένες αντιαεροπορικές ικανότητες των σημερινών τουρκικών πολεμικών πλοίων και ο μικρός αριθμός των μαχητικών αεροσκαφών του Anadolu λίγα πράγματα θα μπορούσαν να κάνουν εναντίον μιας μαζικής επίθεσης της Ελληνικής Αεροπορίας. Υπενθυμίζεται ότι το Τουρκικό Ναυτικό δεν διαθέτει σήμερα φρεγάτες αεράμυνας περιοχής. Βέβαια, στοχεύει να αποκτήσει οκτώ από τις περιβόητες TF 2000 που θα έχουν σχετικές ικανότητες. <br /> <br /> Όμως, η εξέλιξή του σχετικού προγράμματος έχει καθυστερήσει, ενώ αν πράγματι οι σχέσεις με τις ΗΠΑ είναι τόσο κακές όσο μας διαφημίζουν ότι είναι (κάτι για το οποίο ο γράφων έχει εκφράσει επανειλημμένως τον σκεπτικισμό του) τότε δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα αποδεσμευτούν για την Τουρκία τα πιο κρίσιμα οπλικά συστήματα για τα εν λόγω πλοία και συγκεκριμένα οι πύραυλοι επιφανείας – αέρος μεγάλου βεληνεκούς SM – 2 Block IV. <br /> <br /> Ακόμη όμως και έτσι, χωρίς καμιά κάλυψη από την Τουρκική Αεροπορία, μια τουρκική ναυτική δύναμη ευρισκόμενα δυτικά της Ελλάδας θα βρεθεί σε μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση όσο υψηλές ικανότητες αεράμυνας και αν διαθέτει. Βέβαια, οι κίνδυνοι για τα ελληνικά αεροσκάφη αυξάνονται δραματικά σε περίπτωση που το Anadolu συνοδεύεται από φρεγάτες αεράμυνας περιοχής, όμως ταυτοχρόνως αυξάνεται και το έπαθλο αφού και τα πλοία αυτά αποτελούν πολύτιμους στόχους. <br /> <br /> Επιπροσθέτως, οι νέες τουρκικές φρεγάτες λογικά αποσκοπούν πρωτίστως στο να αποτελέσουν μέρος μιας ενιαίας αεροναυτικής δύναμης που θα επιδιώκει να επιτύχει αεροπορική κυριαρχία και να τοποθετήσει ελληνικά νησιά ή ομάδες ελληνικών νησιών σε θόλους απομόνωσης. Αν μετατραπούν σε σωματοφύλακα του Anadolu, ιδιαίτερα δε αν αποκοπούν από την υπόλοιπη τουρκική πολεμική μηχανή, τότε παύουν να είναι στοιχεία ισχύος και μετατρέπονται και αυτά σε στόχους. Σε επικίνδυνους βέβαια στόχους αλλά πάντως στόχους. <br /> <br /> Αεροπλανοφόρο δίχως αεροπλάνα <br /> <br /> Όσο δε για τα 12 F–35B βραχείας απονήωσης κάθετης προσνήωσης (STOVL) που θα επιχειρούν από το Anadolu είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν τα χαρακτηριστικά χαμηλής διακριτότητας που διαθέτουν αν εγκλωβιστούν σε αμυντικούς ρόλους και οι ικανότητές τους σε κλειστές αερομαχίες είναι μάλλον εξαιρετικά περιορισμένες για να το πούμε ευγενικά. Και αυτό βέβαια με την προϋπόθεση ότι η Τουρκία θα παραλάβει τελικώς τα F – 35. <br /> <br /> Σε αντίθετη περίπτωση το Anadolu απλά δεν θα διαθέτει μαχητικά αεροσκάφη για τον απλούστατο λόγο ότι αυτήν τη στιγμή δεν διατίθεται κανένα στη διεθνή αγορά. Η παραγωγή του βρετανικού Harrier έχει προ πολλού σταματήσει, το ρωσικό Yakovlev Yak–38 έχει αποσυρθεί από το 1991 ενώ το πολύ πιο εξελιγμένο Yak–141 δεν μπήκε ποτέ σε παραγωγή. Παρεμπιπτόντως, τεχνολογία του Yak–141 ενδέχεται να απέκτησε η Lockheed τη χρυσή εποχή των ρωσοαμερικανικών σχέσεων, στα πρώτα χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την χρησιμοποίησε στο F–35. Κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί φήμες για κάποια σχετική κινεζική σχεδίαση αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποια σχετική πληροφορία.<br /> <br /> Απόψεις του τύπου ότι η Τουρκία θα μπορούσε να αποκτήσει μεταχειρισμένα AV-8 Harrier II είναι μάλλον ανεδαφικές. Τα αεροσκάφη αυτά υπηρετούν μόνο στα ελικοπτεροφόρα των Αμερικανών Πεζοναυτών καθώς και στο Ισπανικό και το Ιταλικό Ναυτικό. Τα ισπανικά AV-8S Matador προβλέπεται να παραμείνουν σε υπηρεσία στο Juan Carlos (στη σχεδίαση του οποίου παρεμπιπτόντως βασίστηκε και το Anadolu) τουλάχιστον μέχρι το 2025, ενώ και για τα ιταλικά δεν έχει ακουστεί ούτε ως φήμη ότι θα μπορούσαν να πουληθούν στην Τουρκία ή ότι ενδιαφέρεται η Τουρκία για αυτά. <br /> Καμία σχέση με Πόλεμο των Φώκλαντ <br /> <br /> Επιπροσθέτως, αν και τόσο τα ιταλικά όσο και τα ισπανικά Harrier έχουν εκσυγχρονιστεί ώστε να μεταφέρουν πυραύλους αέρος–αέρος μεγάλου βεληνεκούς AIM–120 AMRAAM, πέραν από αυτούς για κλειστές αερομαχίες, δύσκολα μπορεί να αντιμετωπίσουν επί ίσοις όροις μαχητικά σαν το F–16 ή το Mirage 2000. Και ας μην βιαστεί κανένας να κάνει επίδειξη γνώσεων για τις επιδόσεις των βρετανικών Harrier στον Πόλεμο των Φώκλαντ. <br /> <br /> Σε εκείνη την περίπτωση, τα μαχητικά της Αργεντινής επιχειρούσαν στα ακρότατα όρια της εμβέλειάς τους, δεν είχαν παρά ελάχιστο χρόνο για να επιτεθούν στα βρετανικά πλοία, είχε απαγορευτεί στους πιλότους τους να εμπλακούν σε αερομαχία με τα Harrier και πετάγανε χωρίς πυραύλους αέρος – αέρος. <br /> <br /> Σε όποιον ενδιαφέρεται για κάτι περισσότερο για τις ιδιορρυθμίες του σκέλους της εναέριας σύγκρουσης εκείνου του πολέμου, ένα εξαιρετικό κείμενο είναι αυτό του Rene de La Pedraja, “The Argentine Air Force versus Britain in the Falkland Islands, 1982” στις σελίδες 227 – 261 στον συλλογικό τόμο WHY AIR FORCES FAIL. THE ANATOMY OF DEFEAT, που εκδόθηκε από τις πανεπιστημιακές εκδόσεις University Press of Kentucky το 2006, υπό την επιστημονική εποπτεία των Robin Higham και Stephen J. Harris. <br /> <br /> Ευπρόσβλητες φρεγάτες <br /> <br /> Τέλος, όπως ήδη αναφέρθηκε, οι φρεγάτες αεράμυνας περιοχής παραμένουν εξίσου ευπρόσβλητες με τις υπόλοιπες σε επιθέσεις τορπιλών, που δεν είναι ανάγκη να προέρχονται μόνο από υποβρύχια. Τορπίλες πολύ μεγάλου βεληνεκούς, όπως η γερμανική Sea Hake Mod 4 ER, που αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο στο SLpress, τις οποίες θα μπορούσαν να μεταφέρουν μη επανδρωμένα αυτόνομα υποβρύχια σκάφη (UUV) θα αποτελούσαν εξαιρετικά θανάσιμες απειλές για οποιαδήποτε ομάδα πλοίων σε αποστάσεις πολλών εκατοντάδων χλμ από τις ακτές. Οι σχετικές τεχνολογίες ήδη υπάρχουν ή αναπτύσσονται. <br /> <br /> Άρα, τα σενάρια του τύπου ότι το Anadolu θα μας χτυπήσει από το Ιόνιο ή το Λιβυκό Πέλαγος, αν και δεν στερούνται λογικής και θα πρέπει να μας απασχολήσουν, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν, ενώ αν η Τουρκία επιλέξει να τα εφαρμόσει μπορεί να βρεθεί σε πολύ δύσκολες καταστάσεις και να δει τα ισχυρά της ατού να μετατρέπονται σε τρωτά σημεία. <br /> <br /> Αυτό φυσικά δεν θα γίνει από μόνο του και η ελληνική πλευρά θα πρέπει να επιδείξει φαντασία, τόλμη και προσαρμοστικότητα στα γεωγραφικά δεδομένα αλλά και στις σύγχρονες τεχνολογίες και επιχειρησιακές αντιλήψεις. Σε καμία περίπτωση όμως δεν σημαίνει ότι η αναπτυσσόμενη τουρκική πολεμική μηχανή είναι ανίκητη. <br /> Ηττοπάθεια ή υβριδικός πόλεμος <br /> <br /> Παρενθετικά, αξίζει να επισημάνουμε ότι κάθε φορά που από τον γράφοντα αλλά και άλλους εκφράζεται κάποια άποψη ότι η Ελλάδα μπορεί να αντιμετωπίσει αποφασιστικά την τουρκική στρατιωτική ισχύ και δεν είναι έρμαιο των διαθέσεων της Άγκυρας ούτε αξιωματικώς χαμένη σε μια πολεμική αντιπαράθεση με αυτήν, τότε αυτομάτως προκύπτουν αντιδράσεις που αποσκοπούν να αποδομήσουν και να χλευάσουν και την άποψη και αυτόν που την εκφράζει. Και αυτό συνήθως όχι με επιχειρήματα (ή εν πάση περιπτώσει με στοιχειωδώς λογικά επιχειρήματα) αλλά κυρίως με κραυγές και υβριστικούς χαρακτηρισμούς του τύπου «ανίδεος», «άσχετος», «μπαρουφολόγος» κλπ. <br /> <br /> Οι αντιδράσεις αυτές μάλιστα φθάνουν σε παροξυσμικό επίπεδο όταν οι προτάσεις για την αντιμετώπιση της τουρκικής πολεμικής μηχανής αντιτίθενται στη λογική των μαζικών δωρεών σε πολεμικές βιομηχανίες του εξωτερικού και υποστηρίζουν ότι η ανάπτυξη ελληνικών αντιδότων στους τουρκικούς εξοπλισμούς μπορεί να γίνει πρωτίστως με εγχώριες προσπάθειες και με χαμηλό κόστος. <br /> <br /> Σε αυτούς τους ιδιόρρυθμους καιρούς ίσως θα πρέπει να είμαστε πιο πονηρεμένοι έναντι αυτών των αποδομητικών απόψεων και να μην τις θεωρούμε μόνο εξυπνακισμούς, πνεύμα αντιλογίας ή εκδηλώσεις ψυχιατρικών προβλημάτων. Ο συστηματικός χλευασμός των απόψεων ότι η Ελλάδα μπορεί να αντισταθεί στην Τουρκία και μάλιστα χωρίς να καταστρέψει την οικονομία της, καλλιεργεί την ηττοπάθεια, παγιώνει μια αντίληψη «φυσικής» αδυναμίας της Ελλάδας να αντιταχθεί στον τουρκικό επεκτατισμό και εμφανίζει συνακόλουθα ως «μόνη λογική και δυνατή λύση» την παράδοση χωρίς αντίσταση. <br /> <br /> Ίσως λοιπόν αυτές οι αντιδράσεις θα πρέπει να θεωρηθούν ως το πρώτο στάδιο σε έναν υβριδικό πόλεμο που εφαρμόζει η Τουρκία (και πιθανώς όχι μόνο η Τουρκία) εναντίον της χώρας μας αποσκοπώντας στην επιβολή των επεκτατικών της στόχων και στον γεωπολιτικό ακρωτηριασμό της Ελλάδας χωρίς να χρειαστεί καν η καταφυγή στα όπλα.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το Anadolu μπορεί να γίνει η αχίλλειος πτέρνα των Τούρκων

Κώστας Γρίβας Σε περασμένο άρθρο εξετάσαμε μια σειρά από κατηγορίες οπλικών συστημάτων τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν με πολύ χα...

Διαβάστε την συνέχεια

Μια νύχτα στο Σουσουρλούκ – Βαθύ κράτος και οργανωμένο έγκλημα στην Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitxoFE_IQMF81LLTZOV6bdDKpsLFIwSP4_4abXLEMiEQAXP1j3LMOAYMX7kDqBk30rdTMuC98yaw5JMv_LULAaulbzSwU2QMOSZWUdxBoF9-djZMKhWWtGs6EhVr3tSGvZgj6HbrJ-OxI/s1600/%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="395" data-original-width="750" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitxoFE_IQMF81LLTZOV6bdDKpsLFIwSP4_4abXLEMiEQAXP1j3LMOAYMX7kDqBk30rdTMuC98yaw5JMv_LULAaulbzSwU2QMOSZWUdxBoF9-djZMKhWWtGs6EhVr3tSGvZgj6HbrJ-OxI/s640/%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BA.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Στις 3 Νοεμβρίου 1996, στην περιοχή Σουσουρλούκ του νομού Μπαλίκεσιρ μια θωρακισμένη Μερσεντές, καρφώθηκε σ’ ένα φορτηγό. Στα συντρίμμια βρέθηκαν εξοπλισμός υποκλοπών και μυστικών επιχειρήσεων, όπλα, ναρκωτικά, χρήματα και αποκαλυπτικά έγγραφα PHOTO slpress.gr <br /> <br /> Του <b>ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ </b><br /> <br /> Οι οργανικές σχέσεις του κεμαλικού βαθέος κράτους με εγκληματικές συμμορίες στην Τουρκία ήταν κοινό μυστικό, αλλά το σπυρί έσπασε κατά τύχη στις 3 Νοεμβρίου 1996. Εκείνη τη νύχτα στην περιοχή Σουσουρλούκ του νομού Μπαλίκεσιρ μια θωρακισμένη Μερσεντές, που έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα, καρφώθηκε σ’ ένα φορτηγό. Στα συντρίμμια βρέθηκαν εξοπλισμός υποκλοπών και μυστικών επιχειρήσεων, όπλα, ναρκωτικά, χρήματα και αποκαλυπτικά έγγραφα. <br /> <br /> Το σκάνδαλο ήταν η ταυτότητα των τεσσάρων επιβατών: Ο αστυνομικός διευθυντής Χουσεΐν Κοτσαντάγ ήταν δημιουργός των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας, με θητεία στις κουρδικές επαρχίες ως επικεφαλής ειδικών επιχειρήσεων. Μαζί του ήταν η ερωμένη του, το φωτομοντέλο Γκόντσα Ους. Τρίτο πρόσωπο ήταν το ηγετικό στέλεχος των Γκρίζων Λύκων, ο γνωστός μαφιόζος και καταζητούμενος στην Τουρκία για εμπόριο ηρωίνης Αμπντουλάχ Τσατλί. Ο Τσατλί ήταν κεντρικό πρόσωπο στους κόλπους των παρακρατικών μηχανισμών. Όπως αποδείχθηκε, το βαθύ κράτος είχε προμηθεύσει τον Τσατλί με ταυτότητα ανώτερου κρατικού υπαλλήλου και γραφείο στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση(!), άδεια οπλοφορίας και υπηρεσιακό διαβατήριο, όλα με ψεύτικο όνομα. <br /> <br /> Σύμφωνα με ομολογία του υπαρχηγού της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ Μεχμέτ Εϊμούρ, ο Τσατλί ήταν και συνεργάτης της ΜΙΤ με μεγάλη δράση στο εξωτερικό. Ο Τσατλί είχε οργανώσει την απόδραση του Γκρίζου Λύκου Μεχμέτ Αλί Αγκτσά έξι μήνες μετά την καταδίκη του σε ισόβια για τη δολοφονία του διευθυντή της εφημερίδας “Μιλιέτ” Αμπντί Ιπεκτσί (1979). Αργότερα, με τη συνεργασία του Τσατλί, ο Αγκτσά τραυμάτισε τον Πάπα σε μια απόπειρα να τον δολοφονήσει (1981). <br /> <br /> Ο Τσατλί κηδεύθηκε με την τουρκική σημαία παρουσία χιλιάδων Γκρίζων Λύκων, πολλών μαφιόζων και αρκετών πολιτικών. Η αρχηγός του Κόμματος του Ορθού Δρόμου και τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τανσού Τσιλέρ, που ήταν παρούσα, δήλωσε (σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο): «Όποιος ρίχνει ή δέχεται μια σφαίρα γι’ αυτό το έθνος αξίζει τον σεβασμό μας»! <br /> <br /> Ο τέταρτος επιβάτης και μοναδικός διασωθείς ήταν ο βουλευτής Εντίπ Σεντάτ Μπουτσάκ. Ο Μπουτσάκ ήταν αρχηγός της μεγάλης κουρδικής φατρίας των Μπουτσάκ με ιδιωτικό στρατό μερικών χιλιάδων πολιτοφυλάκων που με τις ευλογίες του κράτους ήλεγχαν την επαρχία Σιβέρεκ. Σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες ήταν υπεύθυνος για πλήθος δολοφονιών Κούρδων που θεωρούνταν ύποπτοι για συνεργασία με το ΡΚΚ. Ας σημειωθεί ότι η θωρακισμένη Μερσεντές συνοδευόταν και από υπηρεσιακό αυτοκίνητο της ασφάλειας με τρεις αστυνομικούς! <br /> <br /> Υπό τη σκέπη του Μεχμέτ Αγάρ <br /> <br /> Με αφορμή εκείνη την αποκάλυψη είχε τότε προκληθεί στην Τουρκία μείζονα πολιτική κρίση, η οποία είχε τραυματίσει την ιδεολογία της ιερότητας του κράτους και ειδικότερα το κύρος των δυνάμεων ασφαλείας. Το περιστατικό επιβεβαίωσε πανηγυρικά παλαιότερο δημοσίευμα εβδομαδιαίας εφημερίδας, το οποίο παρουσίαζε έκθεση της μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ. Σύμφωνα με εκείνη την έκθεση, στους κόλπους των δυνάμεων ασφαλείας λειτουργούσε μια εγκληματική οργάνωση, η οποία διεκπεραίωνε βρόμικες επιχειρήσεις εναντίον αριστερών οργανώσεων και του κουρδικού ΡΚΚ. <br /> <br /> Η εν λόγω οργάνωση, που τη συγκροτούσαν Γκρίζοι Λύκοι και βρισκόταν υπό τον έλεγχο του διατελέσαντος αρχηγού αστυνομίας, υπουργού Δικαιοσύνης και υπουργού Εσωτερικών Μεχμέτ Αγάρ, επιδιδόταν παραλλήλως σε λαθρεμπόριο ναρκωτικών, ληστείες, εκβιασμούς και δολοφονίες. Οι ταυτότητες ανώτερου κρατικού λειτουργού που είχε στην κατοχή του ο Τσατλί έφεραν την υπογραφή του ίδιου του Αγάρ. <br /> <br /> Υπό την πίεση της κοινής γνώμης, η τότε κυβέρνηση Ερμπακάν-Τσιλέρ υποχρεώθηκε να ζητήσει την παραίτηση του Αγάρ, μη παραλείποντας, όμως, να τον ευχαριστήσει. Μετά από σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον τότε Πρόεδρο Δημοκρατίας Ντεμιρέλ (Δεκέμβριος 1996), ο πρωθυπουργός Ερμπακάν είχε δηλώσει: «Η κατάσταση είναι σοβαρότερη απ’ ό,τι νομίζαμε και απ’ ό,τι γνωρίζει η κοινή γνώμη. Εμπλέκονται στρατιωτικοί, αστυνομία, πολιτικοί και μαφιόζοι». <br /> <br /> Από την πλευρά του ο Ετσεβίτ είχε δηλώσει: «Για την ύπαρξη αυτής της παράνομης οργάνωσης είχα μάθει για πρώτη φορά το 1974, όταν ήμουνα πρωθυπουργός. Κατά τη δεύτερη πρωθυπουργική μου θητεία ζήτησα από τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων τη διάλυση αυτής της οργάνωσης. Το πρόβλημα, όμως, δεν λύθηκε. Αργότερα, η Τανσού Τσιλέρ χρησιμοποίησε την ίδια οργάνωση για δικές της βρόμικες υποθέσεις». <br /> <br /> Η ομολογία του Γιλμάζ <br /> <br /> Ας σημειωθεί ότι ο σύζυγος της Τσιλέρ είχε επανειλημμένως και με στοιχεία κατηγορηθεί όχι μόνο για διαφθορά, αλλά και για στενή διαπλοκή με το παρακράτος και το οργανωμένο έγκλημα. Σύμφωνα με έκθεση της ΜΙΤ (1987), στενή διαπλοκή με το οργανωμένο έγκλημα είχε και ο Γιαχγιά Ντεμιρέλ, ανηψιός του τότε προέδρου Δημοκρατίας Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ (πρώην αρχηγός του Κόμματος του Ορθού Δρόμου και επανειλημμένως πρωθυπουργός). <br /> <br /> Την εποχή του Σουσουρλούκ, ο αρχηγός του Κόμματος της Μητέρας Πατρίδας και τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιλμάζ είχε δεσμευθεί ότι, εάν γινόταν πρωθυπουργός, θα προχωρούσε σε κάθαρση. Όταν, όμως, το 1997 έγινε πρωθυπουργός, ομολόγησε δημοσίως: «Δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε περισσότερο από το 20-25% της αλήθειας. Τα αποδεικτικά στοιχεία είτε δεν μας παραδίδονται από κρατικούς υπαλλήλους είτε πλαστογραφούνται»! <br /> <br /> Όταν, για να κατευνάσουν την κοινή γνώμη, ορισμένοι παράγοντες του“βαθέος κράτους” προσπάθησαν να καλύψουν το σκάνδαλο Σουσουρλούκ, επιρρίπτοντας όλες τις ευθύνες στον νεκρό Τσατλί, η σύζυγός του δήλωσε διαμαρτυρόμενη: «Ο άντρας μου δούλευε για το κράτος. Είκοσι δύο ημέρες μετά το πραξικόπημα του 1980, οι ένοπλες δυνάμεις τον έστειλαν να εκπαιδευθεί στο εξωτερικό. Όταν καταδικάστηκε και φυλακίσθηκε στην Ελβετία για λαθρεμπόριο ναρκωτικών, δραπέτευσε με τη βοήθεια του τουρκικού κράτους». Για τη συμμετοχή Τούρκων πρακτόρων σ’ αυτή την απόδραση υπάρχουν και άλλες μαρτυρίες. <br /> <br /> Το “καλό παιδί” του στρατηγού Μπουγιούκανιτ <br /> <br /> Μπορεί με το Σουσουρλούκ να έσπασε το σπυρί, αλλά το βαθύ κράτος δεν σταμάτησε τις βρόμικες πρακτικές. Τον Νοέμβριο του 2005 εξερράγη μια βόμβα σ’ ένα βιβλιοπωλείο της πόλης Σεμντινλί στη νοτιοανατολική Τουρκία, ιδιοκτήτης του οποίου ήταν πρώην μέλος του ΡΚΚ. Στην επίθεση εκείνη, που κόστισε τη ζωή ενός ανθρώπου, συνελήφθησαν από παρευρισκόμενους πολίτες οι τρεις δράστες, οι οποίοι αποδείχθηκε ότι ήταν μέλη των μυστικών υπηρεσιών του στρατού. <br /> <br /> Για έναν απ’ αυτούς, ο στρατηγός Γιασάρ Μπουγιούκανιτ (τότε αρχηγός στρατού και μετέπειτα αρχηγός ενόπλων δυνάμεων) είχε σπεύσει να δηλώσει δημοσίως πως τον γνωρίζει και να διαβεβαιώσει πως «είναι καλό παιδί»! Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ήταν ένα από τα “παιδιά του”, αφού στη δεκαετία του 1990 ο Μπουγιούκανιτ ήταν στρατιωτικός διοικητής εκεί και ένας από τους αρχιτέκτονες του παρακρατικού κυκλώματος. <br /> <br /> Ο εισαγγελέας της περιοχής Βαν, όπου υπάγεται το Σεμντινλί, Φερχάτ Σαρίκαγια είχε ασκήσει δίωξη εναντίον του στρατηγού Μπουγιούκανιτ γι’ αυτή την υπόθεση, αλλά η δίωξη σταμάτησε και ο εισαγγελέας υπέστη κυρώσεις! Ακόμα και ο διορισμένος από την κυβέρνηση Ερντογάν επικεφαλής της Τουρκικής Διεύθυνσης Ασφαλείας Σαμπρί Ουζούν, που είχε αποδώσει τη βομβιστική επίθεση στο βιβλιοπωλείο σε δάκτυλο του στρατού, στις 23 Μαρτίου 2006 απομακρύνθηκε από τη θέση του κατόπιν πιέσεων του Γενικού Επιτελείου. <br /> <br /> Ο ίδιος ο Ερντογάν είχε υποχρεωθεί να στηλιτεύσει όσους προσπαθούν να προκαλέσουν σύγκρουση μεταξύ της κυβέρνησης και των ενόπλων δυνάμεων. Είχε απευθύνει αυστηρή σύσταση στα στελέχη του κόμματός του, δηλώνοντας ότι «κανείς δεν δικαιολογείται να μη δείχνει σεβασμό προς τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, τις οποίες φυλάσσουμε ως κόρην οφθαλμού». Δεν είχε ακόμα έρθει η ώρα για τη σύγκρουση μαζί τους. <br /> <br /> Ο κομπασμός του Ετσεβίτ <br /> <br /> Στα τέλη του 2000 οι δυνάμεις ασφαλείας χρησιμοποίησαν τα όπλα τους για να σταματήσουν την απεργία πείνας χιλιάδων κρατουμένων στις τουρκικές φυλακές. Οι 31 νεκροί και οι πολλαπλάσιοι τραυματίες ήταν βαρύς απολογισμός, αλλά αυτό δεν είχε εμποδίσει τον “κεντροαριστερό” τότε πρωθυπουργό Ετσεβίτ να υπερηφανευθεί δημοσίως γι’ αυτό που θα έκανε κάθε πολιτισμένο άνθρωπο να ντρέπεται. <br /> <br /> Η δήλωση εκείνη δεν ήταν ούτε μεμονωμένο ούτε ατυχές γεγονός. Υπάρχουν, άλλωστε, πολλές παρεμφερείς δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων. Δηλώσεις αδιανόητες σε μια δυτική δημοκρατία. Αυτό, όμως, που στη Δύση εισπράττεται ως βαρβαρότητα, ή τουλάχιστον ως αντιδημοκρατικό πνεύμα, στην Τουρκία εισπράττεται ως απόδειξη ισχύος και αποφασιστικότητας. <br /> <br /> Ένα άλλο δείγμα της δράσης του παρακράτους είναι ο βασανισμός και η εκτέλεση τριών ατόμων του εκδοτικού οίκου Zirve (μεταξύ αυτών και ενός Γερμανού) στη Μαλάτια της ανατολικής Τουρκίας. Το μοναδικό τους αμάρτημα ήταν ότι κυκλοφορούσαν τη Βίβλο και άλλα χριστιανικά βιβλία. Είχε προηγηθεί η δολοφονία ενός Ιταλού καθολικού ιερέα. <br /> <br /> Τότε ο τουρκικός Τύπος είχε αποδώσει τα εγκλήματα σε εθνικιστικές παρακρατικές ομάδες, οι οποίες δημιουργήθηκαν με την ανοχή μηχανισμών του κράτους. Η τουρκική Δικαιοσύνη είχε απαγγείλει κατηγορίες σε ανώτερους και ανώτατους στρατιωτικούς για συμμετοχή στον σχεδιασμό εκείνων των δολοφονιών. Στις αρχές του 2013 δικαστήριο είχε διατάξει τη σύλληψη του αντιστρατήγου Τολόν ως υπόπτου για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Ήταν πια η εποχή που ο Ερντογάν ξήλωνε το κεμαλικό βαθύ κράτος…<br /> <br /> <a href="http://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μια νύχτα στο Σουσουρλούκ – Βαθύ κράτος και οργανωμένο έγκλημα στην Τουρκία

Στις 3 Νοεμβρίου 1996, στην περιοχή Σουσουρλούκ του νομού Μπαλίκεσιρ μια θωρακισμένη Μερσεντές, καρφώθηκε σ’ ένα φορτηγό. Στα συντρίμμια ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Βαθύ κράτος” και παρακράτος στην Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6MR-d4OUgbPX3rBZFxwYtqrKw3f-f1Ohlf1gorZFqsW1KUmlr1TIbyjpdxRb1_9LdZ9n9T_FZTViw2WMW1Cx0fj8n2NYTTFUKMdAy8eBaFniiWcwXvb-0N2G8_d0ZLyFFL8qm8CZuZ_I/s1600/untitled.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="680" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6MR-d4OUgbPX3rBZFxwYtqrKw3f-f1Ohlf1gorZFqsW1KUmlr1TIbyjpdxRb1_9LdZ9n9T_FZTViw2WMW1Cx0fj8n2NYTTFUKMdAy8eBaFniiWcwXvb-0N2G8_d0ZLyFFL8qm8CZuZ_I/s640/untitled.png" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ </b><br /> Τα τελευταία χρόνια στη Δύση ομιλούν για καθεστώς Ερντογάν και να ανακαλύπτουν αντιδημοκρατικές πρακτικές. Στην πραγματικότητα, όμως, το “βαθύ κράτος” και η συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πάει πολύ πιο πίσω από την επικράτηση των νεοοθωμανών. Αυτή είναι η αλήθεια, έστω κι αν οι Δυτικοί έκαναν πως δεν έβλεπαν. Ας τους φρεσκάρουμε, λοιπόν, λίγο τη μνήμη. <br /> <br /> Το μετακεμαλικό καθεστώς είναι ταυτισμένο με αυτό που έχει αποκληθεί “βαθύ κράτος”. Πρόκειται για ένα πλέγμα κρατικών και παρακρατικών δομών, που στο όνομα του τουρκικού έθνους όχι μόνο παραβίαζαν κάθε έννοια Κράτους Δικαίου και δημοκρατικών δικαιωμάτων, αλλά και επιδίδονταν σε κερδοφόρες εγκληματικές δραστηριότητες. Είναι ακριβώς αυτό το “βαθύ κράτος” που οργάνωσε το πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955 και που ίδρυσε την ένοπλη οργάνωση των Τουρκοκυπρίων ΤΜΤ το 1957. <br /> <br /> Στην Τουρκία υπάρχει παράδοση παρακρατικών μηχανισμών, η οποία έχει τις ρίζες της στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και κυρίως στη δράση των μυστικιστικών οργανώσεων των Νεότουρκων. Το πρότυπο του μεταπολεμικού παρακράτους είναι η περιβόητη οργάνωση Teskilat-i Mahsusa στη δεκαετία του 1910, η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γενοκτονία των Αρμενίων. <br /> <br /> Υπό τη σημαία του εθνικισμού, σ’ αυτήν συμμετείχαν όχι μόνο στρατιωτικοί και επιφανείς πολίτες, αλλά και ηχηρά ονόματα του τότε υποκόσμου. Ας σημειωθεί ότι αργότερα ο Κεμάλ ανέθεσε στον επικεφαλής αυτής της οργάνωσης Χουσαμετίν Ερτούρκ να οργανώσει τη μυστική αστυνομία του νέου καθεστώτος. <br /> <br /> Ο Τομέας Ειδικού Πολέμου <br /> <br /> Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου στις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ οικοδομήθηκαν μυστικά παρακρατικά δίκτυα με αποστολή να προβάλουν αντίσταση στην περίπτωση επικράτησης των κομμουνιστών. Την ίδια περίοδο στην Τουρκία η στρατογραφειοκρατία οικοδόμησε το «βαθύ κράτος» για να διατηρήσει τον έλεγχο, δεδομένου ότι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υποχρεώθηκε να υιοθετήσει τον κοινοβουλευτισμό για να προσαρμοσθεί στο δυτικό πρότυπο. <br /> <br /> Ο πυρήνας του τουρκικού δικτύου ήταν ο Τομέας Ειδικού Πολέμου, ο οποίος –όπως προαναφέραμε– πρωτοστάτησε στο πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955 και στην ίδρυση της ένοπλης οργάνωσης των Τουρκοκυπρίων ΤΜΤ το 1957. Ο Τομέας Ειδικού Πολέμου όχι απλώς συστεγαζόταν, αλλά συνιστούσε τρόπον τινά μεσοτοιχία με την αμερικανική στρατιωτική αποστολή JUSMAT, η οποία χρηματοδοτούσε όλες τις δράσεις του μέχρι το 1971. Ο τότε Τούρκος πρωθυπουργός Ετσεβίτ είχε πληροφορηθεί την ύπαρξη αυτής της οργάνωσης όταν ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ του είχε ζητήσει κονδύλια για τον Τομέα Ειδικού Πολέμου. <br /> <br /> Ενώ στις υπόλοιπες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ κατά τη δεκαετία του 1980 αυτές οι οργανώσεις ατροφούσαν, στην Τουρκία ο Τομέας Ειδικού Πολέμου μετεξελίχθηκε και ενισχύθηκε για να εξυπηρετήσει αμιγώς εθνικιστικούς στόχους. Ειδικά μετά την εκδήλωση του κουρδικού αντάρτικου στα μέσα της δεκαετίας του 1980, η εν λόγω οργάνωση διείσδυσε παντού. Για να χρηματοδοτήσει, μάλιστα, τη δράση της, επεκτάθηκε δυναμικά στον χώρο του οργανωμένου εγκλήματος (κυρίως στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων και αργότερα στη διακίνηση λαθρομεταναστών). <br /> <br /> Για την ακρίβεια, έλεγξε και κατέστησε παραρτήματά της όχι μόνο ομάδες φανατικών εθνικιστών, όπως ήταν η οργάνωση «Γκρίζοι Λύκοι», αλλά και συμμορίες κακοποιών. Οι δύο αυτές κατηγορίες, άλλωστε, είχαν από τη δεκαετία του 1980 μετατραπεί σε συγκοινωνούντα δοχεία. Οι παρακρατικές αυτές ομάδες διεκπεραίωναν το μεγαλύτερο μέρος της βρόμικης δουλειάς (δολιοφθορές, βομβιστικές επιθέσεις εναντίον αρμενικών στόχων, δολοφονίες, απαγωγές, ειδικά βασανιστήρια κ.λπ.). <br /> <br /> Η περιβόητη JITEM <br /> <br /> Για τη διεξαγωγή των μυστικών επιχειρήσεων εναντίον του ΡΚΚ, δημιουργήθηκε το 1987 και η Υπηρεσία Πληροφοριών της Στρατοχωροφυλακής (JITEM), με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Αρίφ Ντογάν και βοηθό του τον ταγματάρχη Αχμέτ Τζεμ Ερσεβέρ (δολοφονήθηκε το 1993). Υπό την πίεση της ανάγκης να καταπολεμήσει το κουρδικό αντάρτικο, το –κατά τα άλλα κοσμικό– μετακεμαλικό καθεστώς επέτρεψε στη JITEM να παίξει και το χαρτί της θρησκευτικού φανατισμού. <br /> <br /> Στρατολόγησε φανατικούς ισλαμιστές για να στελεχώσει αντιαντάρτικες παρακρατικές οργανώσεις, επειδή το ΡΚΚ (Κουρδικό Εργατικό Κόμμα) έχει αριστερή εθνικοαπελευθερωτική ιδεολογία κι όχι ισλαμική. Τότε ιδρύθηκε η τουρκική παραστρατιωτική οργάνωση Χεζμπολάχ (καμία σχέση με τη σιιτική Χεζμπολάχ του Λιβάνου), τα μέλη της οποίας στρατολογήθηκαν, χρηματοδοτήθηκαν, εξοπλίσθηκαν και εκπαιδεύθηκαν στα στρατόπεδα της Στρατοχωροφυλακής. Η Χεζμπολάχ είναι υπεύθυνη για τις δολοφονίες χιλιάδων Κούρδων. Διαλύθηκε μετά τη σύλληψη του Οτσαλάν, όταν ήταν πλέον περιττή. <br /> <br /> Το μετακεμαλικό καθεστώς δεν χρησιμοποίησε μόνο φανατικούς ισλαμιστές. Χρησιμοποίησε και το Ισλάμ ως ιδεολογικό όπλο για να εξουδετερώσει την εθνική χειραφέτηση του κουρδικού στοιχείου και να το διατηρήσει υπό έλεγχο. Οι Κούρδοι παραδοσιακά προτιμούσαν εκλογικά τα οθωμανίζοντα κόμματα από τα κόμματα της κεμαλικής ορθοδοξίας. Κι αυτό, επειδή στην οθωμανική αυτοκρατορία ως μουσουλμάνοι είχαν πλεονεκτήματα, ενώ η κεμαλική Τουρκική Δημοκρατία τούς αρνήθηκε την ταυτότητά τους, εμφανίζοντάς τους σαν “ορεινούς Τούρκους”. <br /> <br /> Οι σκληροπυρηνικοί ισλαμιστές των παρακρατικών μηχανισμών χρησιμοποιήθηκαν και στις αιματηρές επιθέσεις εναντίον αλεβιτών (στο ιδιότυπο αυτό μουσουλμανικό δόγμα που συγγενεύει με τους σιίτες ανήκει περίπου το 30% των Τούρκων). Οι επιθέσεις αυτές δεν είχαν αμιγώς θρησκευτικό χαρακτήρα. Οφείλονταν και στο γεγονός ότι οι ηγέτες του αριστερού κινήματος της δεκαετίας του 1970 ήταν κυρίως αλεβίτες. Οι επιθέσεις αυτές έγιναν και για να δημιουργηθεί κλίμα αναρχίας, ώστε να δικαιολογηθεί η κήρυξη νόμου εκτάκτου ανάγκης και στη συνέχεια η επιβολή της δικτατορίας του Εβρέν. <br /> <br /> Οι Κούρδοι κορουτζού <br /> <br /> Εάν η χρησιμοποίηση φανατικών ισλαμιστών ήταν μια παρένθεση, η χρήση ανορθόδοξων μεθόδων ήταν πάγια και συστηματική. Στο πλαίσιο εφαρμογής αυτών των μεθόδων η Άγκυρα επιχείρησε να μετατρέψει το εθνικοαπελευθερωτικό αντάρτικο των Κούρδων σε εμφύλια κουρδική σύγκρουση. Από το 1986 άρχισε να στρατολογεί Κούρδους χωρικούς στο σώμα ένοπλης πολιτοφυλακής (τους αποκαλούμενους Κορουτζού) για να πολεμήσει το ΡΚΚ. <br /> <br /> Οι Κορουτζού μπορεί να μην αναχαίτισαν τη δράση του αντάρτικου, αλλά κατάφεραν να προκαλέσουν τεράστια ρήγματα στον κοινωνικό ιστό της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Χαρακτηριστικές ήταν οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ο ένας συγγενής εργαζόταν ως μισθοφόρος για το τουρκικό κράτος και ο άλλος ήταν μαχητής του ΡΚΚ, ή απλώς υποστήριζε τον κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Εκτός αυτών όμως, και μη πολιτικές αντιθέσεις στις μικρές τοπικές κοινωνίες προσέλαβαν βίαιες διαστάσεις με το πρόσχημα του πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας. <br /> <br /> Οι Κούρδοι πολιτοφύλακες εκμεταλλεύθηκαν το ακαταδίωκτο από τις τουρκικές αρχές για να ξεκαθαρίσουν παλιούς και νέους λογαριασμούς με συντοπίτες τους, για να αρπάξουν περιουσίες συγχωριανών και για να επιδοθούν σε κάθε είδους παράνομη δραστηριότητα με σκοπό τον πλουτισμό, κυρίως στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων. Επρόκειτο για κοινό μυστικό, αλλά η νοσηρή αυτή κατάσταση παρέμενε επί χρόνια στη σκιά. Υπήρξαν σποραδικές καταγγελίες, αλλά γενικά κυριαρχούσε η νοοτροπία την οποία αποτυπώνει με ακρίβεια η τουρκική παροιμία «φίδι που δεν με δαγκώνει χίλια χρόνια να ζήσει»! <br /> <br /> 17.000 δολοφονίες <br /> <br /> Το ποτήρι ξεχείλισε με δραματικό τρόπο την άνοιξη του 2009, όταν Κορουτζού επιτέθηκαν κατά τη διάρκεια γαμήλιας τελετής σε κουρδικό χωριό και σκότωσαν 44 άτομα. Με αφορμή το μακελειό στον γάμο, τα τουρκικά ΜΜΕ έφεραν στην επιφάνεια λεπτομέρειες για τη δράση αυτού του σώματος πολιτοφυλακής και για την κατάσταση που επικρατoύσε στις κουρδικές περιοχές. Σύμφωνα με τους δημοσιευμένους τουρκικούς υπολογισμούς, οι Κορουτζού έχουν διαπράξει περίπου 12.000 εγκλήματα, τα περισσότερα εκ των οποίων οι Τούρκοι τα απέδιδαν στο ΡΚΚ. <br /> <br /> Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Τζεμίλ Τσιτσέκ, τα σώματα των Κορουτζού αριθμούσαν περίπου 70.000 έμμισθους ένοπλους πολιτοφύλακες. Αυτοί πλαισιώνονται από άλλους 15.000 άμισθους, οι οποίοι συμμετέχουν εθελοντικά, με προφανή σκοπό το πλιάτσικο και τις παράνομες δραστηριότητες. Ας σημειωθεί ότι στην Τουρκία έχουν διαπραχθεί 17.000 ανεξιχνίαστες δολοφονίες, οι οποίες στην πλειονότητά τους συνδέονται με τη δράση παρακρατικών μηχανισμών. Πάνω από 3.000 Κορουτζού έχουν κατηγορηθεί για δολοφονίες, απαγωγές και για λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων, αλλά ελάχιστοι βρίσκονται στη φυλακή. <br /> <br /> Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, μια δεύτερη ανορθόδοξη μέθοδος του “βαθέος κράτους” ήταν η χρησιμοποίηση συμμοριών του κοινού ποινικού δικαίου για τη διεξαγωγή των βρόμικων επιχειρήσεων εναντίον του ΡΚΚ κι όχι μόνο. Στην πραγματικότητα επήλθε ένα είδος όσμωσης του“βαθέος κράτους” και του οργανωμένου εγκλήματος. <br /> <br /> Όλες αυτές οι κρατικές και παρακρατικές ομάδες κρούσης παραλλήλως επιδίδονταν σε κερδοφόρες εγκληματικές δραστηριότητες, μετατρέποντας την “εθνική” δράση τους σε πηγή πλουτισμού. Όλα αυτά ήταν κοινό μυστικό για τις τουρκικές ελίτ, αλλά ακόμα και όσοι θα ήθελαν να βάλουν ένα φρένο σ’ αυτές τις πρακτικές, που δηλητηρίαζαν την τουρκική κοινωνία, δεν τολμούσαν να αμφισβητήσουν την κυρίαρχη “αντιτρομοκρατική” ιδεολογία.<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Βαθύ κράτος” και παρακράτος στην Τουρκία

Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ Τα τελευταία χρόνια στη Δύση ομιλούν για καθεστώς Ερντογάν και να ανακαλύπτουν αντιδημοκρατικές πρακτικές. Στην πραγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ψήφο στην ένταση δίνει η εκνευρισμένη Τουρκία βλέποντας την Ελλάδα να προοδεύει με ψυχραιμία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikdbzhTVXkj-xaZOPpOs804EVtjwgqAtGHWQQWIPOAc3vROWxMyqgo7AzvNdMHNXdmJhfGj32ux4Jea2gkD8XY39XKZSnh3bg5AgB9AaSFs3hoD8Mqpls7AHSQgg1IiXMk1NRDyW_0Wek/s1600/polemikh-aeroporia-aigaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikdbzhTVXkj-xaZOPpOs804EVtjwgqAtGHWQQWIPOAc3vROWxMyqgo7AzvNdMHNXdmJhfGj32ux4Jea2gkD8XY39XKZSnh3bg5AgB9AaSFs3hoD8Mqpls7AHSQgg1IiXMk1NRDyW_0Wek/s640/polemikh-aeroporia-aigaio.jpg" width="640" /></a></div> <br />Στοιχεία, κινήσεις, συμπεριφορές σε αέρα, θάλασσα αλλά και πολιτικό επίπεδο διακρίνουν την διαφοροποίηση της γειτονικής μας χώρας, η οποία παρά τις συζητήσεις σε κορυφαίο επίπεδο, περί αναθέρμανσης των περιβόητων Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, η Άγκυρα φροντίζει προς την απομάκρυνση.<br /><br /> Επιπλέον, οι στρατιωτικοί της γειτονικής χώρας που αποτελούν το κλιμάκιο των συζητήσεων για τα ΜΟΕ, «παραμένουν αγνοούμενοι», μιας και προφασιζόμενοι την εκλογική αναμέτρηση στην χώρα τους (που ολοκληρώθηκε), ουδέποτε επικοινώνησαν εκ νέου με την αντίστοιχη ομάδα των Αξιωματικών του Ελληνικού πενταγώνου. <div> <br /></div> <div> Επίσης, μια ακόμη απόδειξη πως το μνημόνιο Παπούλια και Γιλμάζ έχει πεταχτεί από την πλευρά της Άγκυρας στον κάλαθο των αχρήστων, εδώ και πολλά χρόνια, αποτελεί η συμπεριφορά των τελευταίων 48 ωρών. Οι δυο χώρες είχαν συμφωνήσει πως σε περιόδους θρησκευτικών εορτών δεν θα υπάρχουν προκλήσεις, αλλά κάτι τέτοιο, τη Μεγάλη Πέμπτη και τη Μεγάλη Παρασκευή δεν φάνηκε με τις προσβλητικές εμφανίσεις των Τουρκικών μαχητικών όπως και του Μη Επανδρωμένου Αεροσκάφους στα Βόρεια του Αιγαίου. </div> <div> <br /></div> <div> Βεβαίως τ’ αεροσκάφη επιφυλακής, F-16 Block 52 M, από την 335 και 336 Μοίρα ήταν τα πρώτα που «χαιρέτισαν» για τα καλά τους Τούρκους συναδέλφους τους ιδίως την Μ. Παρασκευή, αποδεικνύοντας πως μπορεί να βρισκόμαστε σε κατανυκτική ατμόσφαιρα στην Ελλάδα, ωστόσο υπάρχουν οι φρουροί που δεν εγκαταλείπουν ποτέ τις Θερμοπύλες αυτής της χώρας. </div> <div> <br /></div> <div> Η αποκρυπτογράφηση των στοιχείων της έντασης δείχνει προοδευτική κλιμάκωση Ανώτατες πηγές του Ελληνικού πενταγώνου, έλεγαν πως όλες αυτές οι κινήσεις αποκρυπτογραφούνται ως προάγγελος μεγαλύτερης έντασης το επόμενο διάστημα, θέλοντας να καταδείξουν τις προσπάθειες που επιδιώκει η Άγκυρα να κάνει στον ενεργειακό τομέα. Συνεχίζοντας οι ίδιοι Αξιωματικοί, σημείωναν πως η Αθήνα δεν θα περιμένει τις κινήσεις της γειτονικής χώρας και πρώτη θα αναδιπλώσει το αποτρεπτικό προφίλ του αναδεικνύει πάντα όταν προκαλείται από την Τουρκία, κάτι που είχε κάνει και με το ερευνητικό Barbaros όταν θέλησε να πραγματοποιήσει έρευνες εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας. </div> <div> <br /></div> <div> Η δήλωση του υπουργού Άμυνας Ευάγγελου Αποστολάκη προ ολίγων ημερών στην πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη, πως από Ελληνικής πλευράς δεν πρέπει να πέσει λάδι στη φωτιά και πως οι εντάσεις έρχονται από λανθασμένες κινήσεις της στιγμής, δεν θεωρείται τυχαία. Σύμφωνα με έμπειρους Αξιωματικούς, ο υπουργός τόνιζε προς την Ελληνική πλευρά να υπάρχει η δέουσα προσοχή και γρήγορα αντανακλαστικά σε κάθε περίπτωση, ενώ το δεύτερο κομμάτι περί λανθασμένων κινήσεων της στιγμής, ήταν ένα μήνυμα ακόμη και προ τον ομόλογό του, δηλαδή να μην προχωρούν οι Τούρκοι σε λάθος επιλογές, οι οποίες πάντα ελλοχεύουν κινδύνους. </div> <div> <br /></div> <div> Σ’ αυτό το σημείο να τονίσουμε πως όλο το τελευταίο διάστημα προκύπτει κάτι ακόμη, οι συναντήσεις και συζητήσεις ανάμεσα σε Αξιωματούχους της χώρας, με τον ξένο παράγοντα και η αναγνώριση της Ελλάδας ως την ήρεμη δύναμη που με πάρα πολλά προβλήματα φροντίσει να κάνει βήματα προόδου, ακόμη κι αν δεν φαίνεται στο ευρύ κοινό, είναι ένα επιπλέον στοιχείο που ενοχλεί τη γειτονική μας χώρα που ενώ είναι ισχυρή με τη συμπεριφορά της κυβέρνησής της έχει καταφέρει κάτι δυσανάλογο των δυνάμεων της, να βρίσκεται στο στόχαστρο κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών. </div> <div> <br /></div> <div> Και βεβαίως όλα τα προαναφερόμενα προκύπτουν μέσα από τις αναλύσεις που γίνονται στο Ελληνικό πεντάγωνο οι οποίες από τη μια πλευρά δείχνουν πως οι προκλήσεις δεν έχουν ποιοτική αναβάθμιση (αν εξαιρέσει κανείς τις εμφανίσεις προηγμένων Τουρκικών Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών), από την άλλη πλευρά ωστόσο σύμφωνα με Αξιωματικούς του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, οι εναέριες κυρίως προκλήσεις τείνουν να αγγίξουν ή και να ξεπεράσουν στατιστικά, τις παραβιάσεις προγενέστερων ετών. </div> <div> <br /></div> <div> Πολύ υψηλά είναι επίσης τα ποσοστά των αερομαχιών συγκρινόμενα με προηγούμενα χρόνια, όπως επίσης οι πτήσεις Τουρκικών μαχητικών πάνω από Ελληνικό έδαφος είτε κατοικημένο νησί είναι αυτό είτε βραχονησίδα. </div> <div> <br /></div> <div> Οι αριθμοί που προκύπτουν από τα επίσημα στοιχεία του ΓΕΕΘΑ είναι αμείλικτοι και καταδεικνύουν τι συμβαίνει κάθε μέρα στον ουρανό του Αρχιπελάγους. </div> <div> <br /></div> <div> 2017 -> 3317 Παραβιάσεις Εθνικού Εναέριου Χώρου & FIR Αθηνών </div> <div> 2018 -> 3705 Παραβιάσεις Εθνικού Εναέριου Χώρου & FIR Αθηνών </div> <div> 2019 (Ιανουάριος- Μάρτιος) -> πάνω από 952 Παραβιάσεις Εθνικού Εναέριου Χώρου & FIR Αθηνών </div> <div> <br /></div> <div> Η εικόνα παραμένει σταθερή και στην θάλασσα, με τα Τουρκικά πλοία να εμφανίζονται σε αρκετές περιπτώσεις, όχι όπως ορίζει το Δίκαιο της Θάλασσας για τις διελεύσεις Πολεμικών Πλοίων.</div> <div> <br /></div> <div>  Το 2017 τουρκικά πλοία ακτοφυλακής και πολεμικού ναυτικού παραβίασαν τα Εθνικά χωρικά ύδατα 1998 φορές. </div> <div> Το 2018 καταγράφηκαν 1479 παραβιάσεις στην θάλασσα Ενώ μόνο τον Ιανουάριο οι καταγραφές δείχνουν πως υπήρξε παραβίαση 111 φορές. </div> <div> <br /></div> <div> Από την άλλη πλευρά πάντως στα της θάλασσας αναγνωρίζουν τόσο στο ΓΕΕΘΑ, όσο και στο Πολεμικό Ναυτικό πως δεν είναι λίγες οι φορές που τα τουρκικά πλοία όταν πρόκειται να εμφανιστούν σε περιοχές που έχουν δεσμευτεί μέσω ναυτικών οδηγιών, τότε μάλλον αποστέλλονται «stealth» σκάφη που είναι αόρατα όχι μόνο από τα ηλεκτρονικά μέσα παρακολούθησης, αλλά και δια γυμνού οφθαλμού.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ψήφο στην ένταση δίνει η εκνευρισμένη Τουρκία βλέποντας την Ελλάδα να προοδεύει με ψυχραιμία

Στοιχεία, κινήσεις, συμπεριφορές σε αέρα, θάλασσα αλλά και πολιτικό επίπεδο διακρίνουν την διαφοροποίηση της γειτονικής μας χώρας, η οποία...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία σε συμπληγάδες.Το παζάρι με την Ουάσινγκτον και η απειλή για την Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVsde4fxubuAPipRqaoUza-mncrx486A7avK2ph_LvaAI3rbvxPFBRZVeV5jFon__w6GqrRCmG3oTHSY675D95AiIqEye-RQQt51JBORJh-1KEh8zx3inzXZFgvsMZmb-hRmY86g1ruec/s1600/%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="468" data-original-width="625" height="478" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVsde4fxubuAPipRqaoUza-mncrx486A7avK2ph_LvaAI3rbvxPFBRZVeV5jFon__w6GqrRCmG3oTHSY675D95AiIqEye-RQQt51JBORJh-1KEh8zx3inzXZFgvsMZmb-hRmY86g1ruec/s640/%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Νίκου Μελέτη </b><br /> Μπλεγμένη στο κουβάρι, που στη μία άκρη έχει τους S-400 και στην άλλη τα F-35 και τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, βρίσκεται η Τουρκία, καθώς έχοντας αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την παράδοση του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος στην Άγκυρα, τόσο κλιμακώνονται οι πιέσεις από την Ουάσιγκτον για την ακύρωσή του αλλά και από τη Μόσχα για τήρηση της συμφωνίας. <br /> <br /> Η Τουρκία αντιλαμβάνεται ότι παρά την προσδοκία ότι στο τέλος της ημέρας ο πρόεδρος Ερντογάν θα τα έβρισκε με τον Ντ. Τραμπ για το θέμα των S-400, η αντίσταση που υπάρχει από τη γραφειοκρατία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το Πεντάγωνο αλλά και το Κογκρέσο, όπου καταγράφεται αρνητικά η εντελώς «ανεξέλεγκτη» πολιτική του Τ. Ερντογάν, η πρόσδεσή του με τη Μόσχα και η αντιπαλότητά του με το Ισραήλ, καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη την επίτευξη ενός «αναίμακτου» συμβιβασμού. <br /> <br /> Ο κ. Ερντογάν, μιλώντας την Τρίτη σε δημοσιογράφους στο προεδρικό Μέγαρο εξέφρασε την εκτίμηση ότι σύντομα θα λάβει πρόσκληση από τον Ντ. Τραμπ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι σε μια τέτοια συνάντηση κορυφής θα δοθεί η ευκαιρία για να βρεθεί λύση στο σημερινό αδιέξοδο. 'Ομως αυτή την πρόσκληση την περιμένει αρκετό καιρό ο Τούρκος ηγέτης και όλο δεν έρχεται… <br /> <br /> Για την Τουρκία δεν αποτελεί απλή υπόθεση, παρά τους λεονταρισμούς της ηγεσίας της, η ρήξη για ένα τέτοιο ζήτημα με την Ουάσιγκτον, καθώς εκτός όλων των άλλων συνεπειών μπορεί να δώσει το έναυσμα για να ξεκινήσει η διαδικασία επιβολής κυρώσεων. Με τον πληθωρισμό να τρέχει, τα συναλλαγματικά αποθέματα να έχουν μειωθεί δραματικά και την οικονομία να καρκινοβατεί και από τον ξένο δανεισμό, η επιβολή κυρώσεων από τις ΗΠΑ θα γονάτιζε την Τουρκία. Και αυτό σε μια στιγμή που ο Ερντογάν επιχειρεί να διαχειριστεί το πλήγμα που δέχθηκε στις δημοτικές εκλογές, χάνοντας τις πέντε μεγάλες πόλεις της Τουρκίας και ενώ ο πρώην στενότερος συνεργάτης του -πρώην πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών- Αχμέτ Νταβούτογλου άσκησε για πρώτη φορά κριτική εκ των έσω στον μέχρι τώρα αδιαφιλονίκητο ηγέτη του ΑΚΡ. <br /> <br /> Μήνυμα από τη Μόσχα <br /> <br /> Η Ρωσία, πάντως, έστειλε το μήνυμά της την Τρίτη και με δήλωση του Αλεξάντερ Μικχέεφ, επικεφαλής της εταιρείας που κατασκευάζει τους S-400, ανακοίνωσε ότι το πρόγραμμα προχωρά κανονικά και οι συστοιχίες των πυραύλων θα παραδοθούν στην Τουρκία τον Ιούλιο. Μια δήλωση που δεν αφήνει περιθώρια στην Τουρκία να υπαινιχθεί έστω καθυστέρηση ή επανεξέταση της παράδοσης των S-400. <br /> <br /> Το θέμα των πυραύλων εξελίσσεται σε μια κρίσιμη δοκιμασία για το γόητρο του Ερντογάν αλλά και της Τουρκίας, γιατί η επιλογή της ακύρωσης της αγοράς των S-400 θα κατέστρεφε την εικόνα του ηγέτη μιας περιφερειακής δύναμης που μπορεί με την ίδια άνεση να είναι μέλος του ΝΑΤΟ και να τσαλαβουτά στην έρημο της Συρίας μαζί με τη Ρωσία, διεκδικώντας συγχρόνως την αυτονομία των αμυντικών προμηθειών της, ακόμη κι αν αυτό θέτει σε κίνδυνο και την ασφάλεια των Νατοϊκών συστημάτων που θα πρέπει να είναι διαλειτουργικά και συγχρόνως αποτελεί απειλή για την... αμερικανική αμυντική βιομηχανία. <br /> <br /> Υπάρχει μια ακόμη παράμετρος, όμως, αυτή των F-35, ένα πρόγραμμα στο οποίο η Τουρκία είναι συμπαραγωγός και αναμένει μάλιστα σχεδόν 100 μαχητικά αυτού του τύπου για να ενισχύσει την Πολεμική Αεροπορία της. Η Ουάσιγκτον διαμηνύει σε κάθε επίπεδο ότι δεν πρόκειται να βρεθούν δίπλα δίπλα οι S-400 με τα F-35, θεωρώντας ότι σε αυτή την περίπτωση θα αποκτηθεί πρόσβαση από τους Ρώσους στα ηλεκτρικά συστήματα των υπερσύγχρονων αμερικανικών μαχητικών 5ης γενιάς. <br /> <br /> Η Άγκυρα έχει επιχειρήσει τις τελευταίες εβδομάδες να προβάλει ως επιχείρημα ότι και σε άλλες περιπτώσεις που πέταξαν F-35 πάνω από S-400 δεν υπήρξε πρόβλημα και υπήρχε σαφής δυνατότητα αναγνώρισης των «φίλιων» αεροσκαφών, χωρίς παρεμβάσεις στο λογισμικό. <br /> <br /> Ο κ. Τσαβούσογλου, μάλιστα, δήλωσε ότι «S-400 υπάρχουν στη Συρία και στα σύνορα της Νορβηγίας. Τα νορβηγικά F-35 πετούν πάνω από τους πυραύλους. Και στη Συρία που υπάρχουν S-400 έχουν πετάξει ισραηλινά και αμερικανικά F-35» και επέμεινε ότι το πυραυλικό σύστημα «δεν θα βλέπει τα νατοϊκά συστήματα σαν εχθρικά. Είναι ένα σύστημα που θα πάρουμε για την άμυνά μας και θα έχουμε τον πλήρη έλεγχο σε αυτό». Ο Τούρκος ΥΠΕΞ επανέφερε την πρόταση για σύσταση κοινής επιτροπής εμπειρογνωμόνων που θα βρει τεχνική λύση στο θέμα της συνύπαρξης των S-400 και των F-35 στο τουρκικό οπλοστάσιο. Πρόταση που έχει απορριφθεί από την Ουάσινγκτον. <br /> <br /> Επιμένουν, αλλά... <br /> <br /> Όλα δείχνουν, όμως, ότι η Τουρκία που έχει πάρει τροχιά απομάκρυνσης από τη Δύση, θα επιμείνει όσο μπορεί στην επιλογή της για αγορά των ρωσικών πυραύλων. Μια επιλογή που συνδέεται και με την πρόσδεση της Άγκυρας στη Μόσχα προκειμένου να μην αποκλειστεί πλήρως από τις εξελίξεις στη Συρία, αλλά και λόγω της ενεργειακής εξάρτησης από τη Ρωσία. <br /> <br /> Δεν είναι τυχαίο ότι τη στιγμή που κλιμακώνεται η ρητορική από όλες τις πλευρές, και ο κ. Τσαβούσογλου και ο υπουργός Άμυνας Χ. Ακάρ έσπευσαν να «κάψουν» τα σενάρια των τελευταίων ημερών ότι η Τουρκία θα προτείνει τη μεταφορά και εγκατάσταση των S-400 σε τρίτη χώρα, στο Αζερμπαϊτζάν ή στο Κατάρ. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών στη δεξίωση που πραγματοποιήθηκε με αφορμή την 99η επέτειο ίδρυσης της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας, απάντησε στις ερωτήσεις δημοσιογράφων ότι «δεν υπάρχει καμία ενδιάμεση φόρμουλα». <br /> <br /> Ο κ. Ακάρ δήλωσε ότι αν οι ΗΠΑ επιμείνουν στη στάση τους και ακυρώσουν τη συμφωνία για τα F-35, η Τουρκία έχει στη διάθεσή της «βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα σχέδια», ενώ την ίδια ώρα Ρώσοι αξιωματούχοι εκδήλωναν ετοιμότητα να συζητήσουν με την Τουρκία την πώληση ρωσικών μαχητικών 5ης γενιάς… <br /> <br /> Μέχρι τη στιγμή πάντως που τον Ιούλιο ή και νωρίτερα φθάσουν και αναπτυχθούν οι ρωσικοί πύραυλοι σε τουρκικό έδαφος, είναι δύσκολο να προβλεφθεί η έκβαση αυτής της «σύγκρουσης» του Ταγίπ Ερντογάν με την Ουάσινγκτον. <br /> <br /> Αναβάθμιση <br /> <br /> Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, οι δεσμεύσεις των ΗΠΑ για ανάπτυξη μιας στρατηγικής σχέσης, η αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας σε ένα πεδίο στο οποίο εστιάζεται και πάλι το ενδιαφέρον των μεγάλων δυνάμεων -στην Ανατολική Μεσόγειο -Αιγαίο-Μαύρη Θάλασσα- εντάσσονται, όπως επισημαίνεται και στο νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί στη Γερουσία από τους γερουσιαστές Μενέντεζ και Ρούμπιο, στη γενικότερη αμερικανική στρατηγική ανάσχεσης της ρωσικής και κινεζικής επιρροής στην περιοχή. <br /> <br /> Αυτή η προσέγγιση βεβαίως δεν απαντά στο μείζον ερώτημα για χώρες όπως η Ελλάδα: Εάν γυρίσει την πλάτη στο φθηνό ρωσικό αέριο και στις κινεζικές επενδύσεις θα καλυφθεί το κενό από το ακριβότερο αμερικανικό LNG και από αμερικανικές επενδύσεις; <br /> <br /> Σε ό,τι αφορά το θέμα της ασφάλειας, είναι σαφές ότι οι τριμερείς και η ενδυνάμωση της σχέσης με το Ισραήλ προσφέρουν στην Ελλάδα μια σημαντική ενίσχυση του ρόλου της στην περιοχή. Όμως, δεν θα πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι η απειλή για την Ελλάδα είναι η Τουρκία. Και πριν πανηγυρίσουμε για μια ενδεχόμενη ακύρωση από την Τουρκία της αγοράς των S-400, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το εναλλακτικό σενάριο, με τα σημερινά δεδομένα, είναι η ενίσχυση της Τουρκίας με τα F-35 και τους πυραύλους Patriot.<br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τουρκία σε συμπληγάδες.Το παζάρι με την Ουάσινγκτον και η απειλή για την Ελλάδα

Του Νίκου Μελέτη Μπλεγμένη στο κουβάρι, που στη μία άκρη έχει τους S-400 και στην άλλη τα F-35 και τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, βρίσκεται...

Διαβάστε την συνέχεια

Το σενάριο της εγκατάστασης των S-400 στα Κατεχόμενα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicov9lYR7zSNfBJFX9JmfoQoMH2MReYn_6LCBLo1_aMtP9RNNU1_82IHjvGrUiGMHG06PyMhxwoawSzqVqkXgKQhqqqcY6DDegg50ZcVTrrQRHoEA9PnDPuM_kV0o0PvIVFOshR3xChRM/s1600/s-400_casus_belli.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicov9lYR7zSNfBJFX9JmfoQoMH2MReYn_6LCBLo1_aMtP9RNNU1_82IHjvGrUiGMHG06PyMhxwoawSzqVqkXgKQhqqqcY6DDegg50ZcVTrrQRHoEA9PnDPuM_kV0o0PvIVFOshR3xChRM/s640/s-400_casus_belli.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Χρήστος Καπούτσης</b><br /> Η τοποθέτηση των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 που θα προμηθευτεί η Τουρκία, εξετάζεται, ως πιθανό ενδεχόμενο, από την Άγκυρα, να γίνει στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου! Είναι η «συμβιβαστική» πρόταση του Ερντογάν προς τις ΗΠΑ, με εναλλακτική την τοποθέτησή τους σε κουρδικές περιοχές του Ιράκ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στα τουρκικά ΜΜΕ, αλλά και «υπαινικτικές» δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων, ήδη οι προτάσεις αυτές έχουν τεθεί υπόψη στις διπλωματικές-στρατιωτικές αρχές των ΗΠΑ. <br /> <br /> Οι συμβιβαστική αυτή λύση δίνεται στα πλαίσιο των διαβουλεύσεων της Άγκυρας με την Ουάσιγκτον, ώστε να ξεπεραστούν οι αμερικανικές επιφυλάξεις για να αγορά των S-400 και να προχωρήσει κανονικά το πρόγραμμα παράδοσης 100 αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών F-35 Στέλθ στην Τουρκία, που είναι και συμπαραγωγός χώρα.<br /> <br /> Σύμφωνα με αναφορές στο Al-Monitor του Τούρκου αναλυτή αμυντικών θεμάτων, Arda Mevlutoglu, μια από τις σκέψεις που έκανε η τουρκική ηγεσία ήταν η τοποθέτησή τους στα Κατεχόμενα της Κύπρου. Το μέρος δεν είναι τυχαίο, καθώς θα είναι μακριά από την αεροπορική βάση της Μαλάτιας όπου σχεδιάζεται να εγκατασταθούν τα μαχητικά F-35 , εφόσον φυσικά, ξεπεραστούν τα εμπόδια και η Τουρκία εντάξει τα αμερικανικά αεροσκάφη στο οπλοστάσιό της. <br /> <br /> Η αμερικανική διπλωματία δεν έχει απορρίψει κατηγορηματικά την τουρκική εναλλακτική πρόταση, καθώς οι Αμερικανοί επιμένουν στη μη εγκατάσταση των S-400 στην τουρκική επικράτεια. Είναι σαφές ότι Ουάσιγκτον και Άγκυρα αναζητούν εναλλακτική–συμβιβαστική λύση. Οι ΗΠΑ, δεν επιθυμούν να χάσουν την Τουρκία και να την σπρώξουν στην αγκαλιά της Ρωσίας. Αποτελεί στρατηγικό στόχο των Αμερικανών η Τουρκία να παραμείνει υπό την πολιτική επιρροή της Δύσης και ενεργό μέλος του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό ακριβώς και η αμερικανική διπλωματία συζητά τις τουρκικές εναλλακτικές προτάσεις για τους S-400, μεταξύ αυτών και την εγκατάστασή τους στην Κύπρο.<br /> <br /> Δεινή ελληνική ήττα <br /> <br /> Στην περίπτωση που η Τουρκία κατορθώσει, με την ανοχή των ΗΠΑ, να εγκαταστήσει έστω και μια μονάδα του ρώσικου αντιαεροπορικού συστήματος στα Κατεχόμενα στην Κύπρο, τότε η ελληνική διπλωματία θα έχει υποστεί δεινή ήττα. Θα έχει κατισχύσει, για μία ακόμη φορά, ο αμερικανικός πολιτικός ρεαλισμός που ιστορικά έχει βλάψει τα συμφέροντα του Ελληνισμού. Ταυτόχρονα, το σύστημα εξουσίας Ερντογάν θα έχει επιτύχει διπλωματικό- στρατιωτικό θρίαμβο.<br /> <br /> Από στρατιωτικής απόψεως, εάν εγκατασταθούν οι S-400 στην Κύπρο, η Άγκυρα πραγματοποιεί ένα άλμα προς την τουρκοποίηση της Κύπρου (η Μεγαλόνησος σε στρατιωτική και πολιτική ομηρεία). Ταυτόχρονα, θα ελέγχει στρατιωτικά το μεγαλύτερο και ζωτικής σημασίας μέρος της Ανατολικής Μεσογείου, τη Συρία, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, αλλά και το τόξο Καστελλόριζο-Κάρπαθος-Κρήτη. Περιοχές, που συνδέονται ευθέως και με την ενεργειακή ασφάλεια και με την ασφάλεια των θαλασσίων οδών μεταφοράς ενέργειας στην Ευρώπη. <br /> <br /> Το πυραυλικό αντιαεροπορικό συγκρότημα S-400 Triumph, που προορίζεται για τη Τουρκία, έχει τη δυνατότητα κατάρριψης εχθρικών αεροσκαφών σε αποστάσεις μέχρι 400 χιλιόμετρα. Μέχρι τα 60 χιλιόμετρα μπορεί να καταστρέφει βαλλιστικούς στόχους που πετούν με ταχύτητα έως και 4,8 km/s, τακτικούς πυραύλους και βλήματα Κρουζ. Το ενδεχόμενο αυτό, ήδη έχει συζητηθεί στο ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ενώ τέθηκε ατύπως και ως θέμα προς συζήτηση στον Στρατηγικό Διάλογο Ελλάδας-ΗΠΑ που είναι σε εξέλιξη. <br /> <br /> Η απάντηση της Ελλάδας, στα τουρκικά σχέδια θα πρέπει να είναι μονόδρομος. Αυστηρή προειδοποίηση προς την Τουρκία ότι εγκατάσταση του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 στην Κύπρο αποτελεί casus belli (αιτία πολέμου) για την Ελλάδα. Φυσικά, το ερώτημα είναι αν μπορεί να προβάλει τέτοιο αίτημα η Ελλάδα; Πάντως, ανασχετικός παράγοντας στα τουρκικά σχέδια, είναι το Ισραήλ και η επιρροή, που ασκεί στην αμερικανική διπλωματία. Ίσως, η τριμερής συμμαχία Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ, στην οποία συμμετέχουν ενεργά και οι ΗΠΑ, δημιουργεί βάσιμες ελπίδες ότι μπορεί να αποτραπούν τα χειρότερα για τον Ελληνισμό, παρότι το αμερικανοτουρκικό λόμπι δεν είναι αμελητέας δυναμικής…<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το σενάριο της εγκατάστασης των S-400 στα Κατεχόμενα

Χρήστος Καπούτσης Η τοποθέτηση των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 που θα προμηθευτεί η Τουρκία, εξετάζεται, ως πιθανό ενδεχόμενο...

Διαβάστε την συνέχεια

(Δια)κινδυνεύει να καταστεί η Τουρκία… “πολύ μεγάλη, για να μείνει ενιαία”;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH3kudX9Q_ln6llKJ5Otj2KzQ0TBnia1wgnacu_TuBmt2S149stJXkj5ZIchlDsoRxKvqPbyhyA49f-BT0Uh8ueMNDmmMkhUbMnmAYWY_nvdQqaKaBD7ZXqgBezIV594e_e2z8MMXcmcY/s1600/stratego_eastern_med.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="720" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH3kudX9Q_ln6llKJ5Otj2KzQ0TBnia1wgnacu_TuBmt2S149stJXkj5ZIchlDsoRxKvqPbyhyA49f-BT0Uh8ueMNDmmMkhUbMnmAYWY_nvdQqaKaBD7ZXqgBezIV594e_e2z8MMXcmcY/s640/stratego_eastern_med.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Μένιος Τασιόπουλος</b><br /> Η κλιμάκωση της έντασης στις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας και κατ’ επέκταση ΝΑΤΟ και Τουρκίας δεν σχετίζεται μονοδιάστατα με την προμήθεια ταυτόχρονα συστοιχιών S-400 και μαχητικών F-35. Η Άγκυρα υπό την ηγεσία του Ερντογάν θέλησε να επεκτείνει την γνωστή ως «επιτήδεια ουδετερότητα» σε ένα πιο αναβαθμισμένο πεδίο, αυτό της περιφερειακής ηγεμονικής δύναμης σε στεριά και θάλασσα. Στο τρίγωνο δηλαδή μεταξύ Ευρώπης-Ασίας-Αφρικής επί ηπειρωτικών εδαφών και στα θαλάσσια μέτωπα Εύξεινος Πόντος, Δαρδανέλια, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειος, Σουέζ, Ερυθρά Θάλασσα. <br /> <br /> Για να συμβεί κάτι τέτοιο ο Ερντογάν και η ηγετική του ομάδα, λαμβάνουν υπόψη δύο διαφορετικές παραμέτρους:<br /> <br /> Πρώτον, την καταστροφή των κρατών της Μεσοποταμίας (Ιράκ, Συρία). <br /> Δεύτερον, την περιφερειακή συγκρότηση μιας «μεσογειακής συμμαχίας» μεταξύ Ισραήλ, Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου και Ιορδανίας με προεκτάσεις στον Λίβανο, στην Σαουδική Αραβία, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στην Λιβύη (εφόσον ευδοκιμήσουν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του στρατηγού Χάφταρ από την Βεγγάζη προς την Τρίπολη), στην Ιταλία και στη Βαλκανική επί ευρωπαϊκού εδάφους. <br /> <br /> Ο Ερντογάν πατάει σε δύο διαφορετικές πρωτεύουσες συμμαχίες. Η πρώτη είναι η παραδοσιακή συμμαχία της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και με το ΝΑΤΟ. Η δεύτερη είναι με την Ρωσία. Σε ένα δευτερεύον επίπεδο επεδίωξε αφενός μια ειδική σχέση με την (υπό γερμανική ηγεμονία) Ευρώπη με έμφαση στον εμπορικό τομέα, αφετέρου μια προνομιακή σχέση με την Κίνα. Γι’ αυτήν την τελευταία ο «άσσος» της Άγκυρας είναι ότι επιτρέπει το πέρασμα του «Δράκου» από την ενδοχώρα της Ασίας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και στη Μεσόγειο. <br /> <br /> Η υπεροψία του Ερντογάν -ειδικά μετά το 2016- πηγάζει από την εκτίμηση ότι τόσο η Ουάσιγκτον όσο και η Μόσχα θα δεχθούν τα όρια και το πλαίσιο που η Άγκυρα βάζει στο τρίγωνο της μεταξύ τους σχέσης. Ελπίζει ότι τελική κατάληξη θα είναι η διπλή αποδοχή (και από Δύση και από Ρωσία) της τουρκικής ηγεμονίας σε μια τεράστιας σημασίας γεωπολιτική ζώνη. <br /> <br /> Η «τριπλή Αντάντ» της Μέσης Ανατολής <br /> <br /> Ταυτόχρονα, η στρατηγική Ερντογάν επιδιώκει να καταστήσει δορυφόρους της Τουρκίας το Ισραήλ -που διατηρεί μια πλεονεκτική σχέση τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με την Ρωσία- την Ελλάδα, την Κύπρο, την Βαλκανική (επαναφορά στην θεώρηση πραγμάτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), την Αίγυπτο (με μοχλό τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους»), την Παλαιστίνη, τους αραβικούς πληθυσμούς και το Ισλάμ της Αφρικής (με αιχμή το Σουδάν και την πρόσβαση στη θάλασσα του Άντεν).<br /> <br /> Εξάλλου, από το 2017, στη βάση της σύγκρουσης μεταξύ Κατάρ και Σαουδικής Αραβίας, επιταχύνθηκαν πρωτοβουλίες σε διπλωματικό, στρατιωτικό και ενεργειακό επίπεδο που έφεραν σε συμμαχικό σχήμα («Τριπλή Αντάντ» της Μέσης Ανατολής την χαρακτηρίζουν Ρώσοι αναλυτές) την Τουρκία, το Ιράν και το Κατάρ. Η συμμαχία αυτή, που προσβλέπει σε ενισχυμένη επιρροή την επόμενη ημέρα στην Συρία και στο Ιράκ, εμπεδώνει μια ειδική σχέση με την Μόσχα μέσω των στρατιωτικών εξοπλισμών, αλλά και την Κίνα μέσω του «Δρόμου του μεταξιού». <br /> <br /> Οι εξελίξεις στο πεδίο αυτό επιταχύνθηκαν με την υπογραφή συμφωνιών από το Νοέμβριο 2018 για την μεταφορά προϊόντων, με τη συμφωνία μεταξύ των τριών υπουργών Εξωτερικών τον Δεκέμβριο του 2018 στο περιθώριο του 18ου Forum στη Ντόχα και με την επίσκεψη Άσαντ στην Τεχεράνη τον Φεβρουάριο 2019. Επίσης, αποφασίσθηκαν για πρώτη φορά και εκτελέσθηκαν κοινές στρατιωτικές επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων Τουρκίας και Ιράν σε βάρος των Κούρδων του YPG (18-23 Μαρτίου). <br /> <br /> Με ορίζοντα την επόμενη δεκαετία <br /> <br /> Θα πρέπει να σημειωθεί ότι κεντρικοί στόχοι του μετώπου Τουρκίας-Ιράν-Κατάρ είναι πέραν των Κούρδων, η αποσταθεροποίηση της Σαουδικής Αραβίας και του θρόνου των Αλ Σαούντ, καθώς και η αύξηση της επιρροής στην Ιορδανία και στον Λίβανο. Επίσης, η δημιουργία δικτύων, αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από το Ιράν προς μεσογειακά λιμάνια (τέτοιο είναι το υπό ρωσικό στρατιωτικό έλεγχο λιμάνι της Λαττάκειας στη Συρία), η σιδηροδρομική γραμμή που θα συνδέει την Κίνα με το Ιράν και την Τουρκία, καθώς και τα δίκτυα ηλεκτρισμού και οπτικών ινών. <br /> <br /> Με ορίζοντα την επόμενη δεκαετία και πυκνό χρόνο εξελίξεων την επόμενη πενταετία θα δοκιμασθούν οι στρατηγικές του διδύμου Ελλάδα-Κύπρος και φυσικά της Τουρκίας στις συμμαχίες που εμπεδώνουν. Αυτές θα πηγάζουν από έναν αναθεωρητισμό που σχετίζεται όχι μόνον με τις εθνικές ή αυτοκρατορικές παραδοχές και διεκδικήσεις, αλλά και με τα δεδομένα και τους συσχετισμούς που δημιουργούν οι εξελίξεις μετά την κατάρρευση του κύκλου της παγκοσμιοποίησης. <br /> <br /> Την τελευταία δεκαετία, με την «μεσογειακή συμμαχία» και την θεαματική αναβάθμιση της συνεργασίας με τις ΗΠΑ, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι σαφώς πιο σταθεροποιημένες ως προς την ασφάλεια και τις δυνατότητές τους. Από την άλλη, η Άγκυρα, μέσα από τις δικές της επιλογές ισχύος, κινδυνεύει να καταστεί «πολύ μεγάλη για να μείνει ενιαία». Κι αυτό όχι μόνο για τις ΗΠΑ και τις ισχυρές χώρες του ΝΑΤΟ, αλλά και για τους νέους της συμμάχους, τη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα. Αυτές οι χώρες ενδεχομένως θα δουν γεωπολιτικές ευκαιρίες σε ένα νέο «Ανατολικό Ζήτημα», στο ενδεχόμενο διάσπασης της τουρκικής επικράτειας σε «Βυζάντιο», Ανατολία και Κουρδιστάν.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

(Δια)κινδυνεύει να καταστεί η Τουρκία… “πολύ μεγάλη, για να μείνει ενιαία”;

Μένιος Τασιόπουλος Η κλιμάκωση της έντασης στις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας και κατ’ επέκταση ΝΑΤΟ και Τουρκίας δεν σχετίζεται μονοδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μεγάλη Παρασκευή: Τα Άγια και Σωτήρια φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjXOMbM2eFl6jWTPrzrtKgcAbZ-QSys0nIOKEFaKy5y0s7oXDYEfPwHt3qyFDZhS1Z6tZ7xiwGNv_H7hmsLWaVblTBx5ceG2JQGYVPV1e25hJuizG5xJFOhAAzf18tbJ9ojd0S3x3Imrk/s1600/theantropos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjXOMbM2eFl6jWTPrzrtKgcAbZ-QSys0nIOKEFaKy5y0s7oXDYEfPwHt3qyFDZhS1Z6tZ7xiwGNv_H7hmsLWaVblTBx5ceG2JQGYVPV1e25hJuizG5xJFOhAAzf18tbJ9ojd0S3x3Imrk/s640/theantropos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> «Τη Μεγάλη Παρασκευή τελείται η “Ακολουθία των Παθών”, όταν θυμόμαστε και βιώνουμε τα Σωτήρια και φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού μας, τους εμπτυσμούς, τα ραπίσματα, τα κολαφίσματα, τας ύβρεις, τους γέλωτας, την πορφυράν χλαίναν, τον κάλαμον, τον σπόγγον, το όξος, τους ήλους, την λόγχην και προ πάντων τον Σταυρόν και τον θάνατον, σύμφωνα με το Συναξάρι της Μεγάλης Παρασκευής». <br /> <br /> Αυτό τονίζει ο αρχιμανδρίτης Αρίσταρχος Γκρέκας, δρ Θεολογίας – ΕΔΙΠ (Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό) στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών.Ακολούθως, αναφέρει ότι «Ο Κύριος Σήκωσε τον Σταυρό προς τον Γολγοθά, αφού προηγουμένως υπέστη μαρτύριο ατιμίας. Βλέπουμε και βιώνουμε την άκρα ταπείνωση του Χριστού ώστε να υποστεί όλη αυτή την αδικία, να ανέβει με τον Σταυρό του στον Γολγοθά. Σηκώνει τον Σταυρό, αλλά συγχρόνως σηκώνει και όλες τις αμαρτίες της ανθρωπότητας. <br /> <br /> Επάνω στον Σταυρό βλέπουμε την αγάπη του αναμάρτητου Θεού που συγχωρεί τους σταυρωτές του, συγχωρεί όσους τον εγκατέλειψαν, συγχωρεί την αχαριστία και την ασέβεια όλων των ανθρώπων, λέγοντας “Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι”. <br /> <br /> Ο κορυφαίος των Αποστόλων Πέτρος με την επιστολή του μας διδάσκει “Χριστός άπαξ υπέρ των αμαρτωλών έπαθε δίκαιος υπέρ αδίκων ίνα ημάς προσενέγκη τω Θεώ, θανατωθείς μεν σαρκί, ζων δε πνεύματι”. <br /> <br /> Στη συνέχεια, το Συναξάρι της Μεγάλης Παρασκευής αναφέρει ότι “Έτι δε την του ευγνώμονος ληστού, του συσταυρωθέντος αυτώ σωτήριον εν τω σταυρώ ομολογίαν”. Σε αυτό το σημείο, ο Γρηγόριος Θεολόγος στον Λόγο του για το Άγιο Πάσχα παροτρύνει: <br /> <br /> “Αν είσαι Σίμων Κυρηναίος, σήκωσε τον σταυρό και ακολούθησέ τον. Αν σταυρωθείς μαζί του ως ληστής, δείξε καλή προαίρεση και γνώρισε τον Θεό. Εάν εκείνος τοποθετήθηκε μεταξύ των παρανόμων εξ αιτίας σου και εξ αιτίας της αμαρτίας σου, συ να γίνεις προς χάριν του πιστός στον νόμο του. Προσκύνησε εκείνον ο οποίος υψώθηκε προς χάριν σου στον Σταυρό. Είσελθε στον παράδεισο με τον Ιησού, για να μάθεις από ποια αγαθά έχεις απομακρυνθεί”». <br /> <br /> Τέλος, ο αρχιμανδρίτης Αρίσταρχος Γκρέκας επισημαίνει: «Ο θάνατος του Χριστού γίνεται σωτήριος για εμάς, πηγή λύτρωσης έρχεται με την Ανάστασή του. Μετά τη Σταύρωση, ακολουθεί η Ανάσταση. <br /> <br /> Οι πιστοί βιώνουμε τα πάθη και την Ανάσταση του Χριστού συμμετέχοντας σε αυτά με μετάνοια, ελπίζοντες ως άλλοι ληστές στη σωτηρία που προξένησε η Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού. “Προσκυνούμεν σου τα πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν». <br /> <b>ΑΠΕ-ΜΠΕ</b><br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μεγάλη Παρασκευή: Τα Άγια και Σωτήρια φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού

«Τη Μεγάλη Παρασκευή τελείται η “Ακολουθία των Παθών”, όταν θυμόμαστε και βιώνουμε τα Σωτήρια και φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού μας, το...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο άτυπος πόλεμος εναντίον του Ιράν – Αποδυνάμωση μέσω κυρώσεων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZxyMibctDJKK5qxMq0rwbsucGFOWIz2snyQ-3LpMkOSRn90q_t_pCz5U8QM6DbftPkpnfnhjwJu-Zgv7WL-QsOeY-8dLZK0n3JYrIif9sUA8CQQ2KuSf2GCPLm60hUFJeVmFJgrUEjVY/s1600/iran_oil_trump.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZxyMibctDJKK5qxMq0rwbsucGFOWIz2snyQ-3LpMkOSRn90q_t_pCz5U8QM6DbftPkpnfnhjwJu-Zgv7WL-QsOeY-8dLZK0n3JYrIif9sUA8CQQ2KuSf2GCPLm60hUFJeVmFJgrUEjVY/s640/iran_oil_trump.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Θεόδωρος Ράκκας</b><br /> Ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα, καθώς ο πληθωρικός Ντόναλντ Τραμπ βάζει για τα καλά στο στόχαστρο του, την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν. Στην παραπάνω προσπάθεια υπολογίζει στην αμέριστη στήριξη, των πιστών περιφερειακών του συμμάχων. Αυτοί δεν είναι άλλοι, από τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου και τον διάδοχο του σαουδαραβικού θρόνου, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν. Οι παρακάτω δυνάμεις, για πληθώρα λόγων η καθεμία, επιθυμούν διακαώς την αποδυνάμωση του Ιράν και, ιδανικά, την καθεστωτική αλλαγή. <br /> <br /> Αρχής γενομένης με την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (JCPOA), και την συνεπαγόμενη επαναφορά του ενεργειακού μποϊκοτάζ, οι πιέσεις προς την Ισλαμική Δημοκρατία συνεχώς εντείνονται. Ακολούθησε ο χαρακτηρισμός των Φρουρών της Επανάστασής, ως τρομοκρατική οργάνωση. Η τελευταία ενέργεια του Αμερικανού προέδρου, συνίσταται στην απόφαση του να μην ανανεώσει τις εξαιρέσεις από το μποϊκοτάζ στις εισαγωγές ιρανικού πετρελαίου, τις οποίες ο ίδιος είχε προσφέρει σε σειρά κρατών.<br /> <br /> Η στρατηγική του τριγώνου ΗΠΑ-Σαουδική Αραβία-Ισραήλ αποτελείται από δύο σκέλη. Το ένα αφορά πάσης φύσεως κυρώσεις, ενώ το δεύτερο στοχεύει στη στρατηγική περικύκλωσης και ενεργής αποσταθεροποίησης του καθεστώτος. Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με το ζήτημα των κυρώσεων, ιδιαίτερα την πρόσφατη απόφαση μη ανανέωσης των εξαιρέσεων ενώ θα ακολουθήσει και δεύτερη ανάλυση για τις κινήσεις αποσταθεροποίησης του καθεστώτος. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μια ενέργεια υψηλού ρίσκου, αλλά και αμφίβολης αποτελεσματικότητας. <br /> <br /> Τουλάχιστον όσο αναφορά τον υποφαινόμενο στόχο της, που δεν είναι άλλος από την καίρια αποδυνάμωση του καθεστώτος. Όπως απεδείχθη το 2015, τρία συναπτά έτη πετρελαϊκού μποϊκοτάζ δεν μπόρεσαν να κάμψουν, ούτε την περιφερειακή επέκταση της Τεχεράνης ούτε, το κυριότερο, το πυρηνικό της πρόγραμμα. Επίσης το 2019 οι συνθήκες είναι αρκετά διαφορετικές απ ότι το 2012, και την περίοδο των πρώτων κυρώσεων λαμβάνοντας υπόψιν ότι πλέον η συντριπτική μερίδα της διεθνούς κοινότητας αντιτίθεται σ’ αυτές. <br /> <br /> Πλέον υφίστανται νέα δεδομένα στο γεωοικονομικό πεδίο. Αρχής γενομένης από 2014 οι Σαουδάραβες, πρακτικά και επίσημα, έχουν αποποιηθεί του ρόλου του πλεονασματικού παραγωγού (swing producer). Το παραπάνω σημαίνει ότι δεν προτίθενται να αυξήσουν την παραγωγή τους άμεσα και ανάλογα, ώστε να ισοσκελίσουν την οποιαδήποτε ποσοτική έλλειψη στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου, όπως έπραξαν το 2012. Ο Σαουδάραβας υπουργός ενέργειας, Χάλεντ αλ-Φαλίχ έχει ήδη καταστήσει σαφές το παραπάνω.<br /> <br /> Αντ’ αυτού, ο Σαουδάραβας υπουργός διευκρίνισε ότι οι όποιες ελλείψεις θα ρυθμιστούν με διακρατικές συμφωνίες πώλησης μαύρου χρυσού στο πλαίσιο της αγοράς, σε συνεργασία και με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η αιτία βρίσκεται στους αριθμούς. Τα 1,5 εκατ. βαρέλια ημερήσιας ιρανικής παραγωγής, δεν μπορούν καλυφθούν από τη σαουδαραβική δυνατότητα πλεονασματικής παραγωγής, η οποία κυμαίνεται στο ένα εκατ. βαρέλια ημερησίως. <br /> <br /> Το Ιράν παίζει το χαρτί του Ορμούζ <br /> <br /> Ας σημειωθεί το γεγονός πως τα προβλήματα στη Βενεζουέλα και στη Λιβύη έχουν ήδη στερήσει αρκετό πετρέλαιο από τις διεθνείς αγορές, το οποίο επίσης καλύπτουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία. Επιπλέον, πολλές εκ των προσφάτως εξαιρούμενων χωρών, ιδιαιτέρως η Κίνα, η Ινδία και η Τουρκία, δεν δείχνουν διατεθειμένες να υποκύψουν άμεσα στις αμερικανικές προσταγές. <br /> <br /> Καθίσταται προφανές, ότι το παραπάνω μείγμα δύναται να προκαλέσει πανικό στις διεθνείς αγορές και να εκτοξεύσει τις τιμές του πετρελαίου στα ύψη. Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν επιθυμούν ούτε οι ΗΠΑ, ούτε όμως και οι Σαουδάραβες. Οι πρώτες, όντας και εμπεδωμένα πλέον εισαγωγείς ενέργειας, θα έβλεπαν πάσης φύσεως κόστη να εκτοξεύονται στα ύψη, με προφανείς συνέπειες σε κάθε οικονομική δραστηριότητα. Οι δεύτεροι, δεν επιθυμούν παράλογα υψηλές τιμές, διότι αυτές δίνουν κίνητρα σε νέες, ανταγωνιστικές, εξορύξεις, ιδιαίτερα στις σχιστολιθικές και σε άλλες εξωτικές μεθόδους. <br /> <br /> Οι Ιρανοί, έχουν πλήρη επίγνωση των δεδομένων της παγκόσμιας αγοράς ενέργειας. Συνεπώς, παίζουν δυνατά το χαρτί της απειλής κλεισίματος των στενών του Ορμούζ. Μιας απειλής δύσκολα υλοποιήσιμης αλλά όχι ανέφικτης. Από την άλλη, είναι γεγονός πως μεγάλη μερίδα του ιρανικού πληθυσμού είναι έντονα δυσαρεστημένη με τις πολιτικές του καθεστώτος. <br /> <br /> Οι Ιρανοί ενοχλούνται ιδιαίτερα από την κυβερνητική σπατάλη ανθρώπινων και υλικών πόρων στη Συρία και το Ιράκ, ενώ η οικονομία της χώρας πάσχει. Επιπρόσθετη πενία θα προκαλούσε περαιτέρω δυσαρέσκεια, σε αρκετούς Ιρανούς. Αν μη τι άλλο, τα προβλήματα του Ιράν καταδείχθηκαν στις πρόσφατες, καταστρεπτικές, πλημμύρες. Όπου οι Σαουδάραβες δεν έχασαν την ευκαιρία, να προσφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στον πάσχοντα ιρανικό λαό.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο άτυπος πόλεμος εναντίον του Ιράν – Αποδυνάμωση μέσω κυρώσεων

Θεόδωρος Ράκκας Ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα, καθώς ο πληθωρικός Ντόναλντ Τραμπ βάζει για τα καλά στο στόχαστρο του, την Ι...

Διαβάστε την συνέχεια

“Βαθύ κράτος” και παρακράτος στην Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZkwOx_UobTWhNb_VYIa1M0ULdEIUWP7BvnBL4zbRUEj-kkmBVDEjqY7P7jDJDE8ZGBmJ_P8-kzSNDBMIckcsoJBXGXjQlqa_4BGH-8Zri4Hhw-WrfRojtM5sN6akUJRo7foFrfX180lY/s1600/vathi_kratos_toyrkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZkwOx_UobTWhNb_VYIa1M0ULdEIUWP7BvnBL4zbRUEj-kkmBVDEjqY7P7jDJDE8ZGBmJ_P8-kzSNDBMIckcsoJBXGXjQlqa_4BGH-8Zri4Hhw-WrfRojtM5sN6akUJRo7foFrfX180lY/s640/vathi_kratos_toyrkia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σταύρος Λυγερός</b><br /> Τα τελευταία χρόνια στη Δύση ομιλούν για καθεστώς Ερντογάν και να ανακαλύπτουν αντιδημοκρατικές πρακτικές. Στην πραγματικότητα, όμως, το “βαθύ κράτος” και η συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πάει πολύ πιο πίσω από την επικράτηση των νεοοθωμανών. Αυτή είναι η αλήθεια, έστω κι αν οι Δυτικοί έκαναν πως δεν έβλεπαν. Ας τους φρεσκάρουμε, λοιπόν, λίγο τη μνήμη. <br /> <br /> Το μετακεμαλικό καθεστώς είναι ταυτισμένο με αυτό που έχει αποκληθεί “βαθύ κράτος”. Πρόκειται για ένα πλέγμα κρατικών και παρακρατικών δομών, που στο όνομα του τουρκικού έθνους όχι μόνο παραβίαζαν κάθε έννοια Κράτους Δικαίου και δημοκρατικών δικαιωμάτων, αλλά και επιδίδονταν σε κερδοφόρες εγκληματικές δραστηριότητες. Είναι ακριβώς αυτό το “βαθύ κράτος” που οργάνωσε το πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955 και που ίδρυσε την ένοπλη οργάνωση των Τουρκοκυπρίων ΤΜΤ το 1957.<br /> <br /> Στην Τουρκία υπάρχει παράδοση παρακρατικών μηχανισμών, η οποία έχει τις ρίζες της στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και κυρίως στη δράση των μυστικιστικών οργανώσεων των Νεότουρκων. Το πρότυπο του μεταπολεμικού παρακράτους είναι η περιβόητη οργάνωση Teskilat-i Mahsusa στη δεκαετία του 1910, η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γενοκτονία των Αρμενίων. <br /> <br /> Υπό τη σημαία του εθνικισμού, σ’ αυτήν συμμετείχαν όχι μόνο στρατιωτικοί και επιφανείς πολίτες, αλλά και ηχηρά ονόματα του τότε υποκόσμου. Ας σημειωθεί ότι αργότερα ο Κεμάλ ανέθεσε στον επικεφαλής αυτής της οργάνωσης Χουσαμετίν Ερτούρκ να οργανώσει τη μυστική αστυνομία του νέου καθεστώτος. <br /> <br /> Ο Τομέας Ειδικού Πολέμου <br /> <br /> Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου στις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ οικοδομήθηκαν μυστικά παρακρατικά δίκτυα με αποστολή να προβάλουν αντίσταση στην περίπτωση επικράτησης των κομμουνιστών. Την ίδια περίοδο στην Τουρκία η στρατογραφειοκρατία οικοδόμησε το «βαθύ κράτος» για να διατηρήσει τον έλεγχο, δεδομένου ότι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υποχρεώθηκε να υιοθετήσει τον κοινοβουλευτισμό για να προσαρμοσθεί στο δυτικό πρότυπο.<br /> <br /> Ο πυρήνας του τουρκικού δικτύου ήταν ο Τομέας Ειδικού Πολέμου, ο οποίος –όπως προαναφέραμε– πρωτοστάτησε στο πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955 και στην ίδρυση της ένοπλης οργάνωσης των Τουρκοκυπρίων ΤΜΤ το 1957. Ο Τομέας Ειδικού Πολέμου όχι απλώς συστεγαζόταν, αλλά συνιστούσε τρόπον τινά μεσοτοιχία με την αμερικανική στρατιωτική αποστολή JUSMAT, η οποία χρηματοδοτούσε όλες τις δράσεις του μέχρι το 1971. Ο τότε Τούρκος πρωθυπουργός Ετσεβίτ είχε πληροφορηθεί την ύπαρξη αυτής της οργάνωσης όταν ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ του είχε ζητήσει κονδύλια για τον Τομέα Ειδικού Πολέμου. <br /> <br /> Ενώ στις υπόλοιπες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ κατά τη δεκαετία του 1980 αυτές οι οργανώσεις ατροφούσαν, στην Τουρκία ο Τομέας Ειδικού Πολέμου μετεξελίχθηκε και ενισχύθηκε για να εξυπηρετήσει αμιγώς εθνικιστικούς στόχους. Ειδικά μετά την εκδήλωση του κουρδικού αντάρτικου στα μέσα της δεκαετίας του 1980, η εν λόγω οργάνωση διείσδυσε παντού. Για να χρηματοδοτήσει, μάλιστα, τη δράση της, επεκτάθηκε δυναμικά στον χώρο του οργανωμένου εγκλήματος (κυρίως στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων και αργότερα στη διακίνηση λαθρομεταναστών). <br /> <br /> Για την ακρίβεια, έλεγξε και κατέστησε παραρτήματά της όχι μόνο ομάδες φανατικών εθνικιστών, όπως ήταν η οργάνωση «Γκρίζοι Λύκοι», αλλά και συμμορίες κακοποιών. Οι δύο αυτές κατηγορίες, άλλωστε, είχαν από τη δεκαετία του 1980 μετατραπεί σε συγκοινωνούντα δοχεία. Οι παρακρατικές αυτές ομάδες διεκπεραίωναν το μεγαλύτερο μέρος της βρόμικης δουλειάς (δολιοφθορές, βομβιστικές επιθέσεις εναντίον αρμενικών στόχων, δολοφονίες, απαγωγές, ειδικά βασανιστήρια κ.λπ.). <br /> <br /> Η περιβόητη JITEM <br /> <br /> Για τη διεξαγωγή των μυστικών επιχειρήσεων εναντίον του ΡΚΚ, δημιουργήθηκε το 1987 και η Υπηρεσία Πληροφοριών της Στρατοχωροφυλακής (JITEM), με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Αρίφ Ντογάν και βοηθό του τον ταγματάρχη Αχμέτ Τζεμ Ερσεβέρ (δολοφονήθηκε το 1993). Υπό την πίεση της ανάγκης να καταπολεμήσει το κουρδικό αντάρτικο, το –κατά τα άλλα κοσμικό– μετακεμαλικό καθεστώς επέτρεψε στη JITEM να παίξει και το χαρτί της θρησκευτικού φανατισμού. <br /> <br /> Στρατολόγησε φανατικούς ισλαμιστές για να στελεχώσει αντιαντάρτικες παρακρατικές οργανώσεις, επειδή το ΡΚΚ (Κουρδικό Εργατικό Κόμμα) έχει αριστερή εθνικοαπελευθερωτική ιδεολογία κι όχι ισλαμική. Τότε ιδρύθηκε η τουρκική παραστρατιωτική οργάνωση Χεζμπολάχ (καμία σχέση με τη σιιτική Χεζμπολάχ του Λιβάνου), τα μέλη της οποίας στρατολογήθηκαν, χρηματοδοτήθηκαν, εξοπλίσθηκαν και εκπαιδεύθηκαν στα στρατόπεδα της Στρατοχωροφυλακής. Η Χεζμπολάχ είναι υπεύθυνη για τις δολοφονίες χιλιάδων Κούρδων. Διαλύθηκε μετά τη σύλληψη του Οτσαλάν, όταν ήταν πλέον περιττή. <br /> <br /> Το μετακεμαλικό καθεστώς δεν χρησιμοποίησε μόνο φανατικούς ισλαμιστές. Χρησιμοποίησε και το Ισλάμ ως ιδεολογικό όπλο για να εξουδετερώσει την εθνική χειραφέτηση του κουρδικού στοιχείου και να το διατηρήσει υπό έλεγχο. Οι Κούρδοι παραδοσιακά προτιμούσαν εκλογικά τα οθωμανίζοντα κόμματα από τα κόμματα της κεμαλικής ορθοδοξίας. Κι αυτό, επειδή στην οθωμανική αυτοκρατορία ως μουσουλμάνοι είχαν πλεονεκτήματα, ενώ η κεμαλική Τουρκική Δημοκρατία τούς αρνήθηκε την ταυτότητά τους, εμφανίζοντάς τους σαν “ορεινούς Τούρκους”. <br /> <br /> Οι σκληροπυρηνικοί ισλαμιστές των παρακρατικών μηχανισμών χρησιμοποιήθηκαν και στις αιματηρές επιθέσεις εναντίον αλεβιτών (στο ιδιότυπο αυτό μουσουλμανικό δόγμα που συγγενεύει με τους σιίτες ανήκει περίπου το 30% των Τούρκων). Οι επιθέσεις αυτές δεν είχαν αμιγώς θρησκευτικό χαρακτήρα. Οφείλονταν και στο γεγονός ότι οι ηγέτες του αριστερού κινήματος της δεκαετίας του 1970 ήταν κυρίως αλεβίτες. Οι επιθέσεις αυτές έγιναν και για να δημιουργηθεί κλίμα αναρχίας, ώστε να δικαιολογηθεί η κήρυξη νόμου εκτάκτου ανάγκης και στη συνέχεια η επιβολή της δικτατορίας του Εβρέν. <br /> <br /> Οι Κούρδοι κορουτζού <br /> <br /> Εάν η χρησιμοποίηση φανατικών ισλαμιστών ήταν μια παρένθεση, η χρήση ανορθόδοξων μεθόδων ήταν πάγια και συστηματική. Στο πλαίσιο εφαρμογής αυτών των μεθόδων η Άγκυρα επιχείρησε να μετατρέψει το εθνικοαπελευθερωτικό αντάρτικο των Κούρδων σε εμφύλια κουρδική σύγκρουση. Από το 1986 άρχισε να στρατολογεί Κούρδους χωρικούς στο σώμα ένοπλης πολιτοφυλακής (τους αποκαλούμενους Κορουτζού) για να πολεμήσει το ΡΚΚ. <br /> <br /> Οι Κορουτζού μπορεί να μην αναχαίτισαν τη δράση του αντάρτικου, αλλά κατάφεραν να προκαλέσουν τεράστια ρήγματα στον κοινωνικό ιστό της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Χαρακτηριστικές ήταν οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ο ένας συγγενής εργαζόταν ως μισθοφόρος για το τουρκικό κράτος και ο άλλος ήταν μαχητής του ΡΚΚ, ή απλώς υποστήριζε τον κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Εκτός αυτών όμως, και μη πολιτικές αντιθέσεις στις μικρές τοπικές κοινωνίες προσέλαβαν βίαιες διαστάσεις με το πρόσχημα του πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας. <br /> <br /> Οι Κούρδοι πολιτοφύλακες εκμεταλλεύθηκαν το ακαταδίωκτο από τις τουρκικές αρχές για να ξεκαθαρίσουν παλιούς και νέους λογαριασμούς με συντοπίτες τους, για να αρπάξουν περιουσίες συγχωριανών και για να επιδοθούν σε κάθε είδους παράνομη δραστηριότητα με σκοπό τον πλουτισμό, κυρίως στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων. Επρόκειτο για κοινό μυστικό, αλλά η νοσηρή αυτή κατάσταση παρέμενε επί χρόνια στη σκιά. Υπήρξαν σποραδικές καταγγελίες, αλλά γενικά κυριαρχούσε η νοοτροπία την οποία αποτυπώνει με ακρίβεια η τουρκική παροιμία «φίδι που δεν με δαγκώνει χίλια χρόνια να ζήσει»! <br /> <br /> 17.000 δολοφονίες <br /> <br /> Το ποτήρι ξεχείλισε με δραματικό τρόπο την άνοιξη του 2009, όταν Κορουτζού επιτέθηκαν κατά τη διάρκεια γαμήλιας τελετής σε κουρδικό χωριό και σκότωσαν 44 άτομα. Με αφορμή το μακελειό στον γάμο, τα τουρκικά ΜΜΕ έφεραν στην επιφάνεια λεπτομέρειες για τη δράση αυτού του σώματος πολιτοφυλακής και για την κατάσταση που επικρατoύσε στις κουρδικές περιοχές. Σύμφωνα με τους δημοσιευμένους τουρκικούς υπολογισμούς, οι Κορουτζού έχουν διαπράξει περίπου 12.000 εγκλήματα, τα περισσότερα εκ των οποίων οι Τούρκοι τα απέδιδαν στο ΡΚΚ. <br /> <br /> Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Τζεμίλ Τσιτσέκ, τα σώματα των Κορουτζού αριθμούσαν περίπου 70.000 έμμισθους ένοπλους πολιτοφύλακες. Αυτοί πλαισιώνονται από άλλους 15.000 άμισθους, οι οποίοι συμμετέχουν εθελοντικά, με προφανή σκοπό το πλιάτσικο και τις παράνομες δραστηριότητες. Ας σημειωθεί ότι στην Τουρκία έχουν διαπραχθεί 17.000 ανεξιχνίαστες δολοφονίες, οι οποίες στην πλειονότητά τους συνδέονται με τη δράση παρακρατικών μηχανισμών. Πάνω από 3.000 Κορουτζού έχουν κατηγορηθεί για δολοφονίες, απαγωγές και για λαθρεμπόριο ναρκωτικών και όπλων, αλλά ελάχιστοι βρίσκονται στη φυλακή. <br /> <br /> Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, μια δεύτερη ανορθόδοξη μέθοδος του “βαθέος κράτους” ήταν η χρησιμοποίηση συμμοριών του κοινού ποινικού δικαίου για τη διεξαγωγή των βρόμικων επιχειρήσεων εναντίον του ΡΚΚ κι όχι μόνο. Στην πραγματικότητα επήλθε ένα είδος όσμωσης του“βαθέος κράτους” και του οργανωμένου εγκλήματος. <br /> <br /> Όλες αυτές οι κρατικές και παρακρατικές ομάδες κρούσης παραλλήλως επιδίδονταν σε κερδοφόρες εγκληματικές δραστηριότητες, μετατρέποντας την “εθνική” δράση τους σε πηγή πλουτισμού. Όλα αυτά ήταν κοινό μυστικό για τις τουρκικές ελίτ, αλλά ακόμα και όσοι θα ήθελαν να βάλουν ένα φρένο σ’ αυτές τις πρακτικές, που δηλητηρίαζαν την τουρκική κοινωνία, δεν τολμούσαν να αμφισβητήσουν την κυρίαρχη “αντιτρομοκρατική” ιδεολογία.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Βαθύ κράτος” και παρακράτος στην Τουρκία

Σταύρος Λυγερός Τα τελευταία χρόνια στη Δύση ομιλούν για καθεστώς Ερντογάν και να ανακαλύπτουν αντιδημοκρατικές πρακτικές. Στην πραγματι...

Διαβάστε την συνέχεια