Δήλωση «βόμβα» από Αιγύπτιο στρατηγό: «Η Αίγυπτος είναι έτοιμη για πόλεμο»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmH6RQEts47G9wyvHiTFPxfnHlW7HKmv1HYgiKdIABcNkW9ciXrCZkiJTbqDUc3yOXMnRicyFl5MWgwYDfqcZ8RsTY5e6yd7r9yFlv36B0qBJUVDcvhznmSqCvLApBKo58zUUTLeMKRAc/s1600/eidikes_dynameis_askisi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="972" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmH6RQEts47G9wyvHiTFPxfnHlW7HKmv1HYgiKdIABcNkW9ciXrCZkiJTbqDUc3yOXMnRicyFl5MWgwYDfqcZ8RsTY5e6yd7r9yFlv36B0qBJUVDcvhznmSqCvLApBKo58zUUTLeMKRAc/s640/eidikes_dynameis_askisi.jpg" width="640" /></a></div> <h3>    <span style="font-weight: normal;">Αιγυπτιακά υποβρύχια αναμένουν το θήραμά τους</span> </h3> Τα πάντα σχετικά με τα σχέδια του Ρ.Τ.Ερντογάν σε Λιβύη-Α.Μεσόγειο γνώριζε ο Αιγύπτιος πρόεδρος, Αλ Σίσι, πρώην επικεφαλής των στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών επί εποχής του φιλότουρκου προέδρου, Μ.Μόρσι, και τώρα όπως φαίνεται είναι έτοιμος για “πόλεμο ανάγκης” στη Λιβύη, έχοντας όμως εξοπλιστεί κατάλληλα. <br /><br /> Ο πρώην διευθυντής του τμήματος ηθικών υποθέσεων του αιγυπτιακού στρατού, στρατηγός Σάμιρ Φαράι, θεωρεί ότι η Αίγυπτος είναι έτοιμη για τον λεγόμενο «πόλεμο ανάγκης» λόγω της τουρκικής παρέμβασης στη Λιβύη. <br /><br />Πρόκειται για μία δήλωση-βόμβα από έναν αξιωματούχο του αιγυπτιακού καθεστώτος, που κινείται βάσει σχεδίου κατά του Ερντογάν, ο οποίος θέλει πράγματα που όμως δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ, αφού αναφέρεται στην Οθωμανική κληρονομιά στην Λιβύη κ.ά. <br /><br /> Ο Faraj δήλωσε, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής συνέντευξης στα μέσα ενημέρωσης και στον Mays Al-Hadidi, δημοσιογράφο του προγράμματος «Κάιρο Τώρα», «ότι η χώρα του αγόρασε γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη 4ης γενιάς Rafale, ελικοπτεροφόρο Mistral, γαλλικές Κορβέτες και 4 υπερσύγχρονα υποβρύχια από την Γερμανία, διότι ήξερε τα σχέδια της Τουρκίας για ανάφλεξη στην Α.Μεσόγειο μέσω Λιβύης. <br /><br />Ο ίδιος ανέφερε ότι όταν ο Αιγύπτιος πρόεδρος χώρισε τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ της Αιγύπτου, της Κύπρου και της Ελλάδας, εκτός του Ισραήλ, ήξερε ότι η Αίγυπτος θα αποτελούσε τον κύριο στόχο της Άγκυρας την προσεχή περίοδο. <br /><br />Ο Αιγύπτιος στρατηγός επεσήμανε ότι πριν από λίγο καιρό εμφανίστηκε ο όρος «Ανατολική Μεσόγειος», που αφορά μια θαλάσσια περιοχή που καλύπτει (Λιβύη, Αίγυπτο, Ισραήλ, Λίβανο, Συρία, Ελλάδα, Κύπρο), θεωρώντας ότι το θέμα αυτό προέκυψε μετά την ανακάλυψη τεραστίων ποσοτήτων αερίου, μέσω ενός αμερικανικού εγγράφου πριν 4 χρόνια. <br /><br />Εκεί διαπιστώθηκε , ότι η Αίγυπτος “επέπλεε” σε μια τεράστια λίμνη φυσικού αερίου, και σχεδόν ολόκληρη η Α.Μεσόγειο είναι γεμάτη φυσικό αέριο, εκτός από την πλευρά της Τουρκίας. <br /><br />Επισημαίνει δε ο ίδιος ότι, τα χρήματα είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο η Τουρκία παρενοχλεί τις χώρες της περιοχής, με πρώτη την Κύπρο. <br /><br />Και πρόσθεσε: «η τελευταία αιγυπτιακή ναυτική άσκηση που ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα με τα νέα υποβρύχια, ήταν ένα μήνυμα το οποίο αφορά, την Τουρκία πρωτίστως”. <br /><br />Εδώ αποκαλύπτεται ,επίσης, ότι τα αιγυπτιακά υποβρύχια δεν έχουν αποσυρθεί από την περιοχή μεταξύ Αιγύπτου και Λιβύης, αναμένοντας το τουρκικό θήραμα τους, με την μεταφορά τουρκικών δυνάμεων. <br /><br />Σύμφωνα τώρα με τον Micha’el Tanchum, ανώτερο συνεργάτη του αυστριακού Ινστιτούτου Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, οι εντάσεις μεταξύ της Τουρκίας και αρκετών μεσογειακών κρατών, θα μπορούσαν σύντομα να κλιμακωθούν σε μια ακόμα πιο επικίνδυνη κρίση, ακόμα και από τα τέλη της δεκαετίας του 1990. <br /><br />«Θα έλεγα ότι οι περιφερειακές και παγκόσμιες φιλοδοξίες της Τουρκίας επιδιώκουν τώρα να εμπλέξουν την Άγκυρα σε ποικίλες συγκρούσεις, σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, μιας και η Άγκυρα είναι σε ευθεία αντίθεση με την Κύπρο, την Ελλάδα, την Αίγυπτο και δυνητικά άλλες χώρες, όπως το Ισραήλ, τη Ρωσία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα «, δήλωσε ο Seth Frantzman δημοσιογράφος και αναλυτής των υποθέσεων της Μέσης Ανατολής για την εφημερίδα Jerusalem Post. <br /><br />“Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανέβασε και πάλι την ένταση, αμφισβητώντας και πάλι την κυριαρχία των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο. Η Αίγυπτος, από την πλευρά της, πραγματοποίησε ναυτικές ασκήσεις στη Μεσόγειο αυτό το μήνα και επανέλαβε την αντίθεσή της στη συμφωνία Τουρκίας-GNA. <br /><br />Οι εντάσεις στη Λιβύη έχουν επίσης αυξηθεί καθώς ο αντίπαλος του GNA, στρατηγός Χαλίφα Χάφταρ, εξακολουθεί να πολιορκεί την Τρίπολη. <br /><br />Η Τουρκία πρόκειται να στείλει ναυτικές δυνάμεις και χερσαίες δυνάμεις για να ενισχύσουν τον GNA στην πρωτεύουσα της Λιβύης. <br /><br />Η σημερινή κατάσταση δεν διαφέρει από τη δεκαετία του 1990, … υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος κλιμάκωσης και δεν είναι δύσκολο να δούμε πώς μια λανθασμένη κίνηση, μπορεί να προκαλέσει στρατιωτική σύγκρουση«, δήλωσε ο Mustafa Gurbuz, ένας ερευνητής στο Αραβικό Κέντρο γεωπολιτικής στην Ουάσινγκτον. <br /><br />«Η Τουρκία αισθάνεται ήδη ότι είναι απομονωμένη στην Ανατολική Μεσόγειο και μια ενδεχόμενη πώληση όπλων από την Αμερική στην Κύπρο, μπορεί να είναι ένα οριακό σημείο για τις ήδη προβληματικές σχέσεις Τουρκίας-ΝΑΤΟ», δήλωσε ο ίδιος. <br /><br />Το Ισραήλ και η Ελλάδα, οι οποίοι είναι στενοί σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών, και έχουν ενσωματώσει σταθερά τις ΗΠΑ στις προσπάθειες τους για την οικοδόμηση μιας τετραμερούς εταιρικής σχέσης για την κατασκευή του αγωγού East Med. <br /><br />Αυτό το έργο μεταξύ Ελλάδος-Ισραήλ, αποσκοπεί στον περιορισμό των προσπαθειών της Άγκυρας να ελέγξει σημαντικούς φυσικούς πόρους της Α. Μεσογείου. <br /><br />Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία όμως, ενδιαφέρονται να περιορίσουν την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας στη Μεσόγειο, ενώ ταυτόχρονα ανταγωνίζονται μεταξύ τους στην ίδια περιοχή. Αυτό από μόνο του είναι προάγγελος ραγδαίων εξελίξεων το επόμενο διάστημα. <br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δήλωση «βόμβα» από Αιγύπτιο στρατηγό: «Η Αίγυπτος είναι έτοιμη για πόλεμο»

   Αιγυπτιακά υποβρύχια αναμένουν το θήραμά τους Τα πάντα σχετικά με τα σχέδια του Ρ.Τ.Ερντογάν σε Λιβύη-Α.Μεσόγειο γνώριζε ο Αιγύπτιος...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα μπροστά στο 2020 - Αφηγήματα για απ' έξω σωτηρία...

<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDAHdVnkTeUGC5xaymc1-bFMQ8hIIa6lE_w9BbtctfcJ3OKySHZca5GFK15VY2GPprAKx_Vmjjoa2Ql3OX9aw-pXXKXGD2IpEchDKv08Ek8iSZRkeIDLqmAoeJ2GiY5rEanAECyeXj5NM/s1600/polemiko-navtiko.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDAHdVnkTeUGC5xaymc1-bFMQ8hIIa6lE_w9BbtctfcJ3OKySHZca5GFK15VY2GPprAKx_Vmjjoa2Ql3OX9aw-pXXKXGD2IpEchDKv08Ek8iSZRkeIDLqmAoeJ2GiY5rEanAECyeXj5NM/s640/polemiko-navtiko.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Μαργαρίτης Γιώργος </b><br /> Το 2019 τελειώνει αφήνοντας πίσω του βαριές υποθήκες και ευδιάκριτες απειλές. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς σοφός, σε τρόπο ώστε «να αντιλαμβάνεται τα προσερχόμενα», στην διατύπωση του Καβάφη, για να ψυχανεμιστεί τα όσα ο νέος χρόνος κληρονομεί από τον παλιό για την Ελλάδα και τα όσα θα απαιτήσουν ξεκάθαρες θέσεις και στάσεις στους μήνες που έρχονται. <br /> <br /> Μια ματιά στην πραγματική εικόνα της Ανατολικής Μεσογείου αποτυπώνει το σημείο όπου έχουμε φτάσει. Το "Μπαρμπαρός" και ο στολίσκος που το συνοδεύει βρίσκονται, χειμώνα καιρό, λίγα μόλις μίλια από τις νότιες ακτές της Κύπρου, ανάμεσα στην Αγία Νάπα και στη Λάρνακα και μεθοδικά απλώνουν τα καλώδια (πέντε μίλια μήκος) των σεισμικών ερευνών τους ανενόχλητα, συμπεριφερόμενοι σαν πραγματικοί οικοδεσπότες. Το "Φατίχ" συνεχίζει ανενόχλητα την δουλειά του λίγο πιο βόρεια.<br /> <br /> Η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στη Λιβύη είναι κοινό μυστικό και συζητιέται πλέον η αναβάθμισή της στο πλαίσιο του πρόσφατου μνημονίου. Α ναι! Παρ’ ολίγο να το ξεχάσω. Το μνημόνιο ετούτο είναι παράνομο και δεν παράγει έννομα αποτελέσματα. Για το "έννομα" δεν ξέρω, πραγματικά όμως αποτελέσματα οπωσδήποτε παράγει. Εξάλλου η Τουρκία είναι ο καλύτερος πελάτης της ευρωπαϊκής Airbus S.A.S. μετέχοντας στην συμπαραγωγή των Α-400. Πρόκειται για "στρατηγικά" μεταγωγικά και σίγουρα δεν προορίζονται για μεταφορές εντός Τουρκίας. <br /> <br /> Από την άλλη πλευρά η θεωρούμενη ως "πραγματικότητα" ελάχιστα συνάδει με το περιβάλλον. Το περί προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αφήγημα εξασφάλισε κάποιον πολιτικό χρόνο, αναγκαίο στην ατμόσφαιρα των εορτών. Όταν αυτό το αφήγημα άρχισε να ξεθωριάζει, τη θέση του πήρε το εξαιρετικά θριαμβευτικό αντίστοιχο περί Ήστμεντ (συγγνώμη EastMed). <br /> <br /> Ο εξαγγελθείς υποθαλάσσιος αγωγός αποτελεί μάλλον ιστορική πρωτοτυπία: θα αποτυπωθεί σε πλήθος "επίσημα" κείμενα υπογραμμένα με όλες τις αναγκαίες στην περίσταση τυμπανοκρουσίες, πριν ακόμα εξεταστούν οι οικονομικές, τεχνικές και άλλες προδιαγραφές του έργου. Πριν ακόμα --αυτό κι αν είναι ασυνήθιστο-- προσδιοριστούν με ακρίβεια οι ποσότητες αερίου που θα μεταφερθούν, στο μέλλον, διαμέσου αυτού. Το πιο πιθανό είναι ότι και ετούτη η αφήγηση έχει σκοπό να εξορκίσει τα πραγματικά προβλήματα που δημιουργεί σε γείτονες και τρίτους η ανάδειξη μιας επιθετικής περιφερειακής δύναμης στην περιοχή.<br /> <br /> "Μεγάλη Ιδέα, μετά την Μεγάλη Ιδέα" <br /> <br /> Τα παρ’ ημίν υπόλοιπα αφορούν τις "μακρές διάρκειες" της ελληνικής πολιτικής πρακτικής. Τα συνηθισμένα δηλαδή: η πολυαναμενόμενη επέμβαση των ΗΠΑ, η τυχόν αφύπνιση των ευρωπαϊκών δυνάμεων (πότε η Γαλλία, πότε η Ιταλία), η ανάκτηση της όποιας ναυτικής υπεροχής δια του θαύματος (πότε με τα Arleigh Burke, πότε με τις Bel@harra), ή η εμφάνιση του "Εν Τούτω Νίκα" στους ουρανούς. Μεταξύ μας, η τελευταία περίπτωση αρχίζει να φαίνεται ως η πλέον ρεαλιστική προοπτική, σε σχέση με τις υπόλοιπες! <br /> <br /> Αυτές τις ημέρες της περισυλλογής διαβάζω την διδακτορική διατριβή του κ. Τραϊκόπουλου για την "Μεγάλη Ιδέα, μετά την Μεγάλη Ιδέα". Μια πολύ καλή διατριβή που ελπίζω σύντομα να τη δούμε και τυπωμένη. Εκεί, στις μέρες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι εξόριστοι πολιτικοί, οι κύκλοι των αστών διανοουμένων, οι διαπλεκόμενοι άριστοι της άρχουσας τάξης, οραματίζονται και σχεδιάζουν την Ελλάδα που ονειρεύονται, που επιθυμούν, που σκοπεύουν να διεκδικήσουν μετά το τέλος του πολέμου, στην όποια συνδιάσκεψη της ειρήνης (αυτή που τελικά δεν έγινε). <br /> <br /> Εάν είναι κάτι που χαρακτηρίζει τα μακροσκελή υπομνήματα και τις εκθέσεις που συγγράφουν όλοι αυτοί εκείνο τον καιρό, αυτό ήταν η στρατηγική αμηχανία τους. Κανείς από αυτούς δεν δείχνει ενθουσιασμένος με την Ελλάδα,όπως αυτή υπήρξε από το 1922 ως το 1941. Όλοι τους αναζητούν το κάτι άλλο. Οι πιο απίθανες ιδέες καταγράφονται στο χαρτί. Η στενή πρόσδεση με την Βρετανική Αυτοκρατορία είναι η πλέον συνήθης επιλογή και πρόταση. <br /> <br /> Η Ελλάδα, θεωρούσαν, μπορεί να μεγαλώσει (ειδικά σε βάρος των γειτόνων και των ανατολικών) μόνο ως μέρος μιας ισχυρής, αποικιοκρατικής Αυτοκρατορίας: ως πιστός της εταίρος και σύμμαχος. Άλλοι πάλι (π.χ. Φίλιππος Δραγούμης) το βλέπουν διαφορετικά: το ζητούμενο, εκθέτουν, είναι η επάνοδος σε κάποιο σχήμα παρόμοιο με το οθωμανικό αντίστοιχο. <br /> <br /> Η δημιουργία ενός ενιαίου κράτους με την Τουρκία μέσα, στην οποία ο Ελληνισμός θα διαπρέψει όπως και στα χρόνια των Οθωμανών διέπρεψε! Άλλοι πάλι επιθυμούν αποικίες. Η Λιβύη (ιταλική ως τότε) ήταν στην πρώτη σειρά. Εξάλλου, το δικαιολογούσαν, η Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει ένα "μη φιλικό" κράτος στα νότιά της, στις απέναντι ακτές της Μεσογείου. Πού να ήξεραν! <br /> Διαχρονική στρατηγική αμηχανία <br /> <br /> Αισθάνομαι πως όλα όσα γράφτηκαν 75 χρόνια νωρίτερα, αποτυπώνουν με επάρκεια την διαχρονική στρατηγική αμηχανία της ελληνικής άρχουσας τάξης. Μεγάλο τμήμα της προέρχεται από τους εκτός ελληνικών συνόρων Έλληνες ή καλύτερα, από τον εκτός ελληνικών συνόρων ακμάζοντα ελληνικό καπιταλισμό. Οι τελευταίοι, από τον 19ο αιώνα το βλέπουμε αυτό, ανταγωνίζονται (για να διευρύνω την ιδέα του Γιώργου Δερτιλή) την Ελλάδα (το Ελληνικό Κράτος). <br /> <br /> Αυτοί είναι κοσμοπολίτες, στενά συνυφασμένοι με τις ισχυρές καπιταλιστικές μητροπόλεις και σχεδόν αδιάφοροι για την μικρή (για τα δικά τους μέτρα) Ελλάδα. Για τον λόγο αυτό είτε την σκέφτονται Μεγάλη --πολύ μεγάλη, στα μέτρα των δικών τους οικονομικών μεγεθών-- είτε την σκέφτονται ως μέρος μιας ευρύτερης πολιτικής οντότητας, ερήμην των εθνικών προδιαγραφών. <br /> <br /> Ο μόνος που σκέφτεται την πραγματική Ελλάδα, αυτή που υπάρχει, αυτή που χτίστηκε με το αίμα και τον ιδρώτα των ανθρώπων της, είναι ο λαός, οι Έλληνες. Έννοιες όπως ανεξαρτησία, κυριαρχία, ελευθερία, πατριωτισμός τελικά αφορούν μόνο αυτούς. Τα υπόλοιπα, όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα, είναι απλά αυταπάτες.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Ελλάδα μπροστά στο 2020 - Αφηγήματα για απ' έξω σωτηρία...

Μαργαρίτης Γιώργος Το 2019 τελειώνει αφήνοντας πίσω του βαριές υποθήκες και ευδιάκριτες απειλές. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς σοφός,...

Διαβάστε την συνέχεια

Φρεγάτες Belh@rra για το ΠΝ: τα κόστη και η διαμόρφωση των πλοίων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2z4KKjOCq970ENyVQzkobDPaCM2Pqq_m7LIss8nM2xWx3w2DX2Mo_-w0r5U86H9kDRzQ9ZWvhR15Ts_Jln2sanIhaNG-7K5g-GzgTRbkTnet_Mtwg8JIQrlQjEhu5jkSH6saKKEWExOg/s1600/Belh%2540rra.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1400" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2z4KKjOCq970ENyVQzkobDPaCM2Pqq_m7LIss8nM2xWx3w2DX2Mo_-w0r5U86H9kDRzQ9ZWvhR15Ts_Jln2sanIhaNG-7K5g-GzgTRbkTnet_Mtwg8JIQrlQjEhu5jkSH6saKKEWExOg/s640/Belh%2540rra.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b><i>Γιάννης Νικήτας</i></b><br /> Η πλέον πρόσφατη εξέλιξη για το θέμα απόκτησης των νέων γαλλικών φρεγατών περιλαμβάνει την αναλυτική ενημέρωση αναφορικά τα κόστη και τη διαμόρφωση των πλοίων. Ασφαλώς, τα παρακάτω δείχνουν μια πρώτη ολοκληρωμένη εικόνα πλην όμως  η τελική διαμόρφωση είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης.<br /> <br /> Το ζήτημα απόκτησης των νέων πλοίων για το ΠΝ το DefenceReview.gr το έχουν παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς από τη πρώτη στιγμή με ακρίβεια και αντικειμενικότητα στο σκέλος των πληροφοριών προς τους αναγνώστες μας. Ως εκ τούτων, τα δεδομένα είναι ως εξής. <br /> Το κόστος για δύο πλοία με πλήρες πακέτο τεχνικής υποστήριξης και όπλων ανέρχεται στα 2 ως το ελάχιστο με μέγιστο τα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες αυτό περιλαμβάνει:<br /> <br /> Διαμόρφωση 32 βλημάτων εκ των οποίων οι 24 Aster 30 και 8 MdCN. Το κόστος των όπλων ανέρχεται στα 500 εκατομμύρια ευρώ και περιλαμβάνει ένα φόρτο ανά πλοίο. Στα πλοία δύναται να εγκατασταθεί CIWS (αναφέρεται ευθέως το RAM) με κόστος 80 εκατομμύρια ευρώ δηλαδή 40 εκατομμύρια ευρώ  ανά πλοίο. Εδώ το ΠΝ έχει εκφράσει την άποψη για την εγκατάσταση των Phalanx από τις πρώτες φρεγάτες «S» που θα αποσύρει.<br /> <br /> <img alt="" class="blazy wp-image-31218 b-loaded" height="320" src="https://defencereview.gr/wp-content/uploads/Belhara_Letter_of_intent-1024x512.jpg" width="640" /><br /> <i>Το RAM κλειδώνει ως όπλο CWIS</i>.<br /> <br />  Επιπροσθέτως, πλήρες πακέτο τεχνικής υποστήριξης για 8 έτη με κόστος 110 εκατομμύρια ευρώ. Πρόκειται για το λεγόμενο Follow On Support.  Κάποια μικρά κόστη περιλαμβάνουν επίσης και τη διαμόρφωση του ελικοδρομίου των πλοίων ώστε να υποστήριζουν και να δέχονται ελικόπτερα Aegeanhawk.<br /> <br /> Στα επιπλέον κόστη περιλαμβάνονται 200 εκατομμύρια ευρώ που αναφέρονται ως κόστη «Innovation». Στην ουσία πρόκειται για κόστη Research & Development ενώ υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κόστος της τάξης των 60 εκατομμυρίων για τις αμοιβές της γαλλικής διεύθυνσης εξοπλισμών. Ανάλογα υπάρχουν και στα Aμερικανικά FMS με χαρακτηριστικό εκείνο του εκσυγχρονισμού των F-16 όπου η Ελλάδα πληρώνει 530 εκατομμύρια δολάρια στην Αμερικανική κυβέρνηση που εκτός από ορισμένα υλικά τα υπόλοιπα είναι τα κόστη των υπηρεσιών και των διαδικασιών του FMS.<br /> <br /> Υπενθυμίζεται, ότι το κόστος της διακρατικής συμφωνίας για τον εκσυγχρονισμό των F-16 ανέρχεται σε 1,528 δισ. δολάρια, εκ των οποίων 998 εκατομμύρια δολάρια είναι το συμβόλαιο της Lockheed Martin με την αμερικανική κυβέρνηση και τα εναπομείναντα 530 εκατομμύρια δολάρια είναι το κόστος των υπηρεσιών και υλικών, που προσφέρει η αμερικανική κυβέρνηση καθώς και η Αμερικανική Αεροπορία USAF.<br /> <br /> Το κόστος είναι φυσικά συνάρτηση της τελικής διαμόρφωσης των πλοίων καθώς και των λοιπών επιλογών όπως τα χρόνια του FOS ή το συνολικό απόθεμα των όπλων ή άλλες παράμετροι όπως η μείωση του κόστους για το λεγόμενο «Innovation» και φυσικά το απαράδεκτο κόστος της DGA. Προφανώς, εάν οι Γάλλοι αποφασίσουν κοινή διαμόρφωση με 32 κελιά όπως το ΠΝ τότε τα παραπάνω κόστη θα πέσουν στο ένα τρίτο. Οι τελευταίες πληροφορίες μας από τη Γαλλική πρωτεύουσα επιβεβαιώνουν το παραπάνω.<br /> <br /> Η συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Παρίσι στις 29 Ιανουαρίου του νέου έτους με τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν αναμένεται να επισφραγίσει το θέμα απόκτησης των νέων γαλλικών πλοίων. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες ήδη στη ΓΔΑΕΕ υπάρχει έντονη προεργασία σε ανεπίσημο επίπεδο ώστε σταδιακά σε βραχυπρόθεσμο χρόνο να λάβει χώρα η σύναψη της τελικής σύμβασης που θα αναφέρει ακριβώς τα τελικά κόστη και τη τελική διαμόρφωση των δύο πλοίων. <br /> <br /> <br /> <img alt="" class="blazy wp-image-31923 b-loaded" height="480" src="https://defencereview.gr/wp-content/uploads/belharra_hellenic_navy1-1024x768.jpg" width="640" /><br /> <br /> <br /> <figcaption><i>Η διαμόρφωση του πλοίου. Φωτογραφία Γιάννης Νικήτας.</i>.</figcaption><figcaption> </figcaption><figcaption> </figcaption><br /> Πηγές του ΓΕΝ επισημαίνουν στον αρθρογράφο πως το ΠΝ είναι ευχαριστημένο από τα πλοία καθώς διασφαλίζεται ικανοποιητική αναχορηγία όπλων, δυνατότητα αεράμυνας περιοχής με κορυφαία βλήματα, ένα πανίσχυρο και το ικανότερο ραντάρ με δυνατότητα εμπλοκής 16 στόχων έναντι 2 στα σημερινά πλοία σε Ελλάδα και Τουρκία και ύπαρξη ενός σύγχρονου συστήματος όπως το RAM ικανό να παρέχει αυτοπροστασία στο πλοίο. Η φράση που χαρακτηριστικά ειπώθηκε είναι πως τα πλοία είναι customize για τις ελληνικές ανάγκες. <br /> <br /> Άποψη μας είναι πως η ελληνική πλευρά πρέπει να πιέσει για τη περαιτέρω μείωση του κόστους και να θέσει θέμα περισσότερων πλοίων και κυρίως κορβετών Gowind (συγκεκριμένα Gowind 3100) μέσα από συμφωνία πλαίσιο που θα περιλαμβάνει και την εξαγορά ναυπηγείων. Περισσότερα πλοία είτε 4 φρεγάτες και 4 κορβέτες είτε 2 φρεγάτες και 6 κορβέτες θα προσέφεραν καλύτερη διαπραγματευτική θέση για την Ελλάδα, μεταφορά τεχνογνωσίας στα ελληνικά ναυπηγεία και μια στρατηγική επένδυση των Γάλλων στα ναυπηγεία καθώς και ολική ανανέωση του Στόλου με υπερσύγχρονα πλοία. <br /> <img alt="" class="blazy wp-image-31925 b-loaded" height="480" src="https://defencereview.gr/wp-content/uploads/belharra_hellenic_navy4-1024x768.jpg" width="640" /><br /> <br /> Ο συνδιασμός που θα απογείωνε το πλοίο είναι η προσθήκη των CAMM μαζί με το RAM και φυσικά την ύπαρξη των Aster 30. <br /> <br /> <a href="https://defencereview.gr/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Φρεγάτες Belh@rra για το ΠΝ: τα κόστη και η διαμόρφωση των πλοίων

Γιάννης Νικήτας Η πλέον πρόσφατη εξέλιξη για το θέμα απόκτησης των νέων γαλλικών φρεγατών περιλαμβάνει την αναλυτική ενημέρωση αναφορικά...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι "φούσκες" του Ερντογάν και ο νεοραγιαδισμός...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC4cvQwgG7D7EEugDR_3etU99Bo5GUTSv_cA1HDzX6dr0uTdAtDzFux_LyLuh_6_iAiXUeGOVJXrPGUAOBzrii2rpol4YoJP1lD1Hm9eI5bhwi0AUEI-r89FiCXDlnIJNkOHiv1atKnp4/s1600/togg_tourkiko.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="519" data-original-width="900" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC4cvQwgG7D7EEugDR_3etU99Bo5GUTSv_cA1HDzX6dr0uTdAtDzFux_LyLuh_6_iAiXUeGOVJXrPGUAOBzrii2rpol4YoJP1lD1Hm9eI5bhwi0AUEI-r89FiCXDlnIJNkOHiv1atKnp4/s640/togg_tourkiko.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <h3> <span style="font-weight: normal;">Τις τελευταίες μέρες οι Έλληνες έχουν εντυπωσιαστεί με τον σουλτάνο Ερντογάν ο οποίος μετά τον ρόλο ο "Μέγας Ναπολέων στην Κυρηναϊκή" ανέβασε εσπευσμένα την παράσταση ο "Έλον Μασκ της Προύσας"...</span></h3> Του <b>Κώστα Στούπα </b><br /> <br /> Κατά το ρεπορτάζ του απόλυτα ελεγχόμενου τουρκικού τύπου που αναπαρήγαγε χωρίς καμιά αξιολόγηση και κριτική επεξεργασία το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού αναφέρθηκαν μεταξύ άλλων τα εξής: "Σε μια προσπάθεια να περάσει το μήνυμα ότι η τουρκική οικονομία έχει σημαντικές δυνατότητες, ο πρόεδρος της χώρας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έπιασε την Παρασκευή το τιμόνι και οδήγησε το TOGG, το πρώτο ηλεκτρικό αυτοκίνητο που κατασκευάζεται εξ ολοκλήρου στην Τουρκία (παράγεται από την τουρκική κοινοπραξία Turkey’s Automobile Initiative Group). <br /> <br /> Σύμφωνα με αναφορές της τουρκικής Προεδρίας, το πρόγραμμα παραγωγής ηλεκτρικών αυτοκινήτων που διαχειρίζεται η τουρκική κοινοπραξία TOGG ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2019 και αναμένεται να στηριχθεί από το τουρκικό κράτος, με φοροαπαλλαγές, ενώ η πρώτη μονάδα παραγωγής τους θα κατασκευαστεί σύντομα στην Προύσα της βορειοδυτικής Τουρκίας. <br /> <br /> Η κίνηση αυτή, κατά την ίδια πηγή, συνεπάγεται τη δημιουργία 4.000 θέσεων εργασίας, με το καθεστώς Ερντογάν να εγγυάται ότι θα έχει αγοράσει τουλάχιστον 30.000 ηλεκτρικά οχήματα έως το 2035. <br /> <br /> Σε ομιλία που εκφώνησε κατά τη διάρκεια της τελετής παρουσίασης, ο Τούρκος πρόεδρος επισήμανε ότι η Τουρκία στοχεύει όχι μόνο να πουλήσει το αυτοκίνητο στην εγχώρια αγορά, άλλα θέλει να αναδειχθεί σε διεθνές brand, αρχής γενομένης από την Ευρώπη...". <br /> <br /> Τουτέστιν ο τούρκος πρόεδρος (ο οποίος συμπεριφέρεται σαν δικτάτορας) οδήγησε ένα αυτοκίνητο το οποίο σχεδίασε, ανέπτυξε και κατασκεύασε ένα εργοστάσιο που δεν έχει χτιστεί ακόμη από μια κοινοπραξία την οποία δημιούργησαν τουρκικοί όμιλοι τον Οκτώβριο του 2019 (πριν δύο μήνες). <br /> <br /> Τέτοιες ειδήσεις και αναλύσεις είναι απόλυτα κατανοητό να γράφονται στον Τουρκικό Τύπο, όπου υπάρχουν δεκάδες φυλακισμένοι τούρκοι δημοσιογράφοι. Αυτόν τον σκοπό άλλωστε εξυπηρετούν οι φυλακίσεις και το κλείσιμο εφημερίδων: Στο να τρομοκρατηθούν οι υπόλοιποι και να γράφουν προπαγανδιστικές "μπούρδες"... <br /> <br /> Λογικά ο Ελον Μασκ της Σίλικον Βάλεϋ που έχει ξοδέψει δεκάδες δισ. τα τελευταία 15 χρόνια, κατασκευάζει σήμερα περί τις 400 χιλ. αυτοκίνητα το χρόνο, έχει συγκεντρώσει τα καλύτερα μυαλά της υφηλίου και ακόμη δεν έχει βγάλει ούτε ένα δολάριο κέρδος, είναι ηλίθιος και ο φέρελπις δικτατορίσκος της γείτονος ευφυΐα. <br /> <br /> Η Τουρκία όχι μόνο δεν προσελκύει υψηλής ειδίκευσης στελέχη και εργαζόμενους από άλλες χώρες, αλλά οι πολιτικές διώξεις απομακρύνουν όσους έχουν τη δυνατότητα λόγω ειδίκευσης να φύγουν. Πολλοί αναζητούν καταφύγιο ήδη και στην Ελλάδα. <br /> <br /> Η δημιουργία μιας μονάδας παραγωγής αυτοκινήτων στην Τουρκία π.χ. από την Volkswagen είναι απλή υπόθεση. <br /> <br /> Μερικές εκατοντάδες στελέχη με διαθέσιμη τεχνογνωσία δεκαετιών σε λίγους μήνες μπορούν να σχεδιάζουν και να χτίσουν ένα εργοστάσιο που θα παράγει ένα προϊόν που το έχουν παράγει ήδη σε εκατομμύρια αντίγραφα στο παρελθόν σε άλλες μονάδες. <br /> <br /> Το φθηνότερο μοντέλο μιας αυτοκινητοβιομηχανίας που κυκλοφορεί σήμερα στο δρόμο, πέραν του κόστους των πρώτων υλών και της συναρμολόγησης εξαρτημάτων εμπεριέχει και την τεχνογνωσία δεκαετιών και βελτιώσεων της εταιρείας που το παράγει. <br /> <br /> Μια εταιρεία που ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2019 για να σχεδιάσει και να αναπτύξει ένα προϊόν ανταγωνιστικό αυτών της Volkswagen, της Tesla, της Mercedes κλπ. αν τα κάνει όλα σωστά στην καλύτερη περίπτωση σε 10-20 χρόνια θα έχει κατασκευάσει κάτι σαν τα Zastava της δεκαετίας του ’80. Ήτοι, φθηνά κακής ποιότητας τροχοφόρα από χρεοκοπημένες επιδοτούμενες επιχειρήσεις. <br /> <br /> Αυτό είναι το υπεραισιόδοξο σενάριο. <br /> <br /> Το ρεαλιστικό σενάριο είναι αυτό του ελληνικού κλεπτοκρατικού "σοσιαλισμού" της δεκαετίας του ’80. <br /> <br /> Δηλαδή, η δημιουργία κάποιων μονάδων σαν την Πυρκαλ, την ΕΛΒΟ και την ΕΑΒ που θα φυτοζωούν από τον κρατικό προϋπολογισμό. Η συμμετοχή ιδιωτών σε σχέδια που έχει εκπονήσει το κράτος συνίσταται στο εύκολο κέρδος από τη διασπάθιση μερικών δισ. των φορολογουμένων. <br /> <br /> Στα νεοθωμανικά όνειρα του Ερντογάν η Τουρκία φαντάζει σαν το οικονομικό και πολιτικό ηγέτη μιας ισλαμικής αυτοκρατορίας από την Ευφράτη μέχρι το Μαρόκο και τα όρια της Κεντρικής Ευρώπης. Σ’ αυτό το κόσμο η Τουρκία θα σχεδιάζει και θα αναπτύσσει μεταξύ άλλων και τεχνολογία και οι άλλοι αντί να αγοράζουν κορεάτικα ή γερμανικά αυτοκίνητα και τοστιέρες θα αγοράζουν τούρκικα. <br /> <br /> Η πραγματικότητα όμως είναι πως η Τουρκία από τη στιγμή που έχει εκδηλώσει αυτά τα σχέδια έχει αποκτήσει περισσότερους εχθρούς παρά φίλους στον ισλαμικό κόσμο. <br /> <br /> Το τουρκικό οικονομικό "θαύμα"... <br /> <br /> Είναι αλήθεια όμως πως η Τουρκία τα τελευταία χρόνια προσελκύει πολλές επενδύσεις και αναπτύσσεται παραγωγικά. Προσελκύει όμως τις παραγωγικές επενδύσεις που θέλουν να απομακρύνουν οι ευρωπαίοι από την Ευρώπη και όχι σε κλάδους αιχμής. Επίσης προσελκύει επενδύσεις που θέλουν να αποφύγουν την Κίνα προκειμένου να μην βρεθούν εν μέσω ενός εμπορικού πολέμου. Η Τουρκία όμως δεν είναι Κίνα, είναι Ελλάδα του ΄60 όταν οι ευρωπαϊκές εταιρείες ένδυσης έραβαν εδώ τα ενδύματα που πωλούσαν στις αγορές τους. <br /> <br /> Η Tesla επέλεξε τη Γερμανία για να φτιάξει το νέο της εργοστάσιο παρά το γεγονός πως οι μισθοί θα είναι πολλαπλάσιοι από αυτούς που θα πλήρωνε σε χώρες όπως η Τουρκία ή η Σλοβακία.<br /> <br /> <br /> Στην Τουρκία η Φόλκσβαγκεν θα παράγει μοντέλα με μηχανές εσωτερικής καύσης για την Ανατολική Ευρώπη. Το γεγονός πως η τούρκικη αγορά απορροφά κάθε χρόνο 170.000 μοντέλα της VW και το χαμηλό εργατικό κόστος έπαιξε ρόλο. <br /> <br /> Σε δέκα χρόνια από σήμερα όμως τα περισσότερα αυτοκίνητα που θα πουλιούνται στον κόσμο θα είναι ηλεκτροκίνητα και αυτοοδηγούμενα. Σε 20 χρόνια τα αυτοκίνητα θα τυπώνονται στο συνεργείο της γειτονιάς από τρισδιάστατους εκτυπωτές. <br /> <br /> Η χώρα "Ακρίτας"... <br /> <br /> Η Ε.Ε. χρειάζεται την Τουρκία για δύο λόγους. Ο ένας είναι σαν ένα υποκατάστατο της φθηνής κινέζικης παραγωγής για το ενδεχόμενο επιβολής φραγμών στις κινέζικες εισαγωγές. Και ο δεύτερος είναι σαν ένα ισχυρός συνοριοφύλακας της Δύσης ικανός να ελέγχει τις μεταναστευτικές ροές αλλά και τις ισορροπίες στη Μέση Ανατολή κυρίως για τις ενεργειακές ροές από τον Περσικό Κόλπο. <br /> <br /> Αυτό το δεύτερο είναι επικίνδυνο σενάριο για την Ελλάδα που έχει εδαφικές διαφορές με την Τουρκία. Οι σύμμαχοι προκειμένου να λύσουν το δικό τους πρόβλημα μπορεί να πιέσουν την Ελλάδα να αποδεχτεί εξελίξεις που θα την αποσταθεροποιήσουν... <br /> <br /> Η Τουρκία όμως λόγω της δημογραφικής, οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος δεν αρέσκεται στον ρόλο του "μπράβου στην πόρτα" της Δύσης ούτε του ανειδίκευτου που δουλεύει στα "φασονατζίδικα". <br /> <br /> Βλέπει τον εαυτό της σαν περιφερειακή οικονομική, στρατιωτική και πολιτική οντότητα. <br /> <br /> Αυτός είναι και ο λόγος που μεθοδεύει σχέδια για αμυντικές βιομηχανίες και επενδύσεις υψηλής τεχνολογίας. Προς το παρόν μιλάμε για σχέδια και επικοινωνιακές "φούσκες" σαν το ηλεκτρονικό αυτοκίνητο που οδήγησε ο Ερντογάν την περασμένη εβδομάδα το εργοστάσιο παραγωγής του οποίου δεν έχει πάρει ακόμη οικοδομική άδεια. <br /> <br /> H ελληνική τουρκολατρία... <br /> <br /> Ο τύπος στην Τουρκία ελέγχεται απόλυτα από το καθεστώς Ερντογάν και για αυτό θριαμβολογεί για τα τεχνολογικά επιτεύγματα της γείτονος ειδικά στην αμυντική βιομηχανία. Συχνά τα διθυραμβικά τουρκικά δημοσιεύματα μεταφράζονται λόγω τεμπελιάς, οικονομικού αναλφαβητισμού και συναισθηματικού συμπλέγματος κατωτερότητας αυτούσια στον Ελληνικό Τύπο. <br /> <br /> Διαβάζουμε "σεντόνια" για τα οπλικά συστήματα τμήματα των οποίων θα κατασκευαστούν στην Τουρκία και ελάχιστα π.χ. για το γεγονός πως σημαντικά τμήματα των 3 υποβρυχίων τύπου Παπανικολής (τα τέσσερα αυτά υπερσύγχρονα ΥΒ αποτελούν το σημαντικότερο πλεονέκτημα της Ελλάδας στον Αιγαίο και ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει μετά τα πυρηνοκίνητα) έχουν κατασκευαστεί στην Ελλάδα. <br /> <br /> Ένα υποβρύχιο, μια φρεγάτα ή ένα Drone είναι ένα σύνθετο κατασκεύασμα και περιλαμβάνει, εκτός από τον σκελετό και μεταλλικό κέλυφος, χιλιάδες συστήματα που έχουν σχεδιάσει, αναπτύξει και κατασκευάσει εκατοντάδες εταιρείες σε δεκάδες χώρες. Συνήθως ο σκελετός είναι λαμαρινοδουλειά και δεν διαφέρει πολύ από αυτό που κάνουν δεκάδες εταιρείες και μικρά ή μεγάλα ναυπηγεία στην Ελλάδα. <br /> <br /> Επίσης σπάνια θα διαβάσει κανείς στον ελληνικό τύπο για τις ελληνικές εταιρείες που αναπτύσσουν υψηλής τεχνολογίας συστήματα για οπλικά συστήματα όπως π.χ. οι πύραυλοι Patriot. Αντιθέτως, αν κάποια τούρκικη εταιρεία αναλάβει την προμήθεια γράσου για τα φορτηγά που μεταφέρουν τους S-400 θα υπάρξει ομοβροντία δημοσιευμάτων στον ελληνικό τύπο... <br /> <br /> Θυμάμαι πριν 25-30 χρόνια μια επίσκεψη στη μονάδα της ΜΕΤΚΑ στο Βόλο που διέθετε μια γραμμή παραγωγής που έκανε τις μεταλλικές επιφάνειες των τουρμπινών για παραγωγή ηλεκτρισμού, τόσο λείες όσο οι επιφάνειες των υπερσύγχρονων υποβρυχίων εκείνης της εποχής. Η ίδια εταιρεία σήμερα δεν έχει καμιά σχέση με εκείνη εκείνης της εποχής και έχει κερδίσει κατά κράτος ισχυρότερους ανταγωνιστές από τις τουρκικές αντίστοιχες εταιρείες σε όλη της Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Τώρα προχωράει προς την Κεντρική Αφρική. <br /> <br /> Είναι αλήθεια όμως πως τέτοια παραδείγματα αποτελούν ελληνικές εξαιρέσεις. <br /> <br /> Αν η κοινή γνώμη που αυτοοικτίρεται για την ελληνική υστέρηση θέλει επενδύσεις υψηλής τεχνολογίας στη χώρα, ας πιέσει το πολιτικό προσωπικό να μεταρρυθμίσει κατά πρώτον το δημόσιο και τη δικαιοσύνη. <br /> <br /> Μετά ας εξασφαλίσει πως επενδύσεις υψηλής τεχνολογίας (αμυντικές ή άλλες...) θα έχουν μηδενική φορολόγηση για τα πρώτα 20 χρόνια. Επίσης οι εργαζόμενοι σε αυτές θα φορολογούνται με συντελεστή 10%. Αν μάλιστα υπάρξουν ειδικές οικονομικές ζώνες για τέτοιου είδους επενδύσεις με υπερσύγχρονες δημόσιες, δικαστικές, υγειονομικές κλπ. υπηρεσίες είναι βέβαιο πως θα υπάρξουν επενδύσεις και σε βάθος 10-20 ετών, όλοι θα μιλάνε για το ελληνικό οικονομικό θαύμα... <br /> <br /> Ως τότε θα αυτομαστιγωνόμαστε με τα "φύκια για μεταξωτές κορδέλες" που πουλάει στην κοινή γνώμη της Τουρκίας ο Ερντογάν;... <br /> <br /> Αν μάλιστα το κράτος σταματήσει να παίζει δεσπόζοντα ρόλο στην ελληνική οικονομία, θα σταματήσουν και οι διαπλεκόμενες και άρα κρατικοδίαιτες ζημιογόνες εκδοτικές επιχειρήσεις που αναμεταδίδουν ό,τι βρίσκουν εκτός αυτών που αφορούν τις δουλειές του αφεντικού τους... <br /> <br /> Καλή χρονιά!<br /> <br /> <br /> <a href="https://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι "φούσκες" του Ερντογάν και ο νεοραγιαδισμός...

Τις τελευταίες μέρες οι Έλληνες έχουν εντυπωσιαστεί με τον σουλτάνο Ερντογάν ο οποίος μετά τον ρόλο ο "Μέγας Ναπολέων στην Κυρηναϊ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι φιλότουρκοι πέτυχαν σημαντική νίκη στο αεροδρόμιο της Τρίπολης με την βοήθεια Τουρκμένων μισθοφόρων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoLsuRozqHpMXqX8ex7lzW99PwcpizIQL6x6wwEsSqCFicK6JAGaGZPSxwUW1ps0UMWUSejc8aTvE3sYtw_e1IUa_pcA4PEj_a96T2f_jDW-W26wDu6NlgizsRFxRiwnQM7j_BpPiSUMo/s1600/libya1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoLsuRozqHpMXqX8ex7lzW99PwcpizIQL6x6wwEsSqCFicK6JAGaGZPSxwUW1ps0UMWUSejc8aTvE3sYtw_e1IUa_pcA4PEj_a96T2f_jDW-W26wDu6NlgizsRFxRiwnQM7j_BpPiSUMo/s640/libya1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Γράφει: <b>Θεόφραστος Ανδρεόπουλος</b><br /> Οι ενισχύσεις με Τουρκμένους τζιχαντιστές που έστειλε η Άγκυρα στην Λιβύη για να στηρίξουν το ισλαμιστικό καθεστώς, δεν είχαν μόνο ως αποτέλεσμα την αναχαίτιση της επίθεσης των δυνάμεων του Χαλίφα Χάφταρ στην Τρίπολη αλλά επέτρεψε στον GNA να καταλάβει τον στρατηγικό δρόμο που οδηγεί στο αεροδρόμιο της Τρίπολης που σημαίνει ότι θα μπορεί απρόσκοπτα να λαμβάνει εφοδιασμό από την Τουρκία.<br /> <br /> Τώρα ο LNA αναπτύσει την 21η Ταξιαρχία των ειδικών δυνάμεων από την Βεγγάζη ώστε να ανακαταλάβει τον αυτοκινητόδρομο.<br /> <br /> Οι συριακές τουρκμενικές τζιχαντιστικές δυνάμεις που πέρασαν ανενόχλητες από τα FIR Ελλάδας και Αιγύπτου, αποδείχτηκαν σφόδρα αποτελεσματικές για τις πρόσφατες νίκες του GNA καθώς με την βοήθεια των Σύρων μισθοφόρων και τριών βομβιστών αυτοκτονίας (ναι, είναι παρεχόμενη μισθοφορική υπηρεσία και αυτό) ο Libya National Army αναγκάστηκε να υποχωρήσει από τον στρατηγικό αυτοκινητόδρομο.<br /> <br /> Τώρα αναμένονται οι ενισχύσεις από την Benghazi για να ανακαταληφθεί ει δυνατόν και σήμερα.<br /> <br /> Ο στρατάρχης Χαλίφα Χάφταρ during κατά την συνάντησή του με Αιγύτπιους αξιωματούχους στο Κάιρο ζήτησε την δημιουργία μιας αραβικής συμμαχίας κατά της Τουρκίας. <br /> <br /> Ο ίδιος γνωρίζει πόσο σημαντική είναι η τουρκική εμπλοκή στην Λιβύη, στην Αθήνα κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν γιατί ελπίζουν πως κάποια μεγάλη δύναμη (π.χ. ΗΠΑ) θα τιμωρήσει την Τουρκία που... τολμάει να θέλει να γίνει η ίδια μεγάλη δύναμη.Δεν δουλεύουν έτσι τα πράγματα στην γεωπολιτική.<br /> <br /> <br /> <a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι φιλότουρκοι πέτυχαν σημαντική νίκη στο αεροδρόμιο της Τρίπολης με την βοήθεια Τουρκμένων μισθοφόρων

Γράφει: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος Οι ενισχύσεις με Τουρκμένους τζιχαντιστές που έστειλε η Άγκυρα στην Λιβύη για να στηρίξουν το ισλαμιστι...

Διαβάστε την συνέχεια

Μισός αιώνας ψυχολογικού πολέμου της Τουρκίας – Αιγαίο… ΝΟΕΜΒΡΗΣ 1967

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwshTXg6dwO6eHEotFdx8761vb2YsPg1a7_cfngdZbSCe2pGHJ8Nve2_3cKUEALrO3SUylcW77s9hMomUdJgIu2-0cokfC4N97diwNMh9-zOPKwfFWxrGkH7kktnIREvhKFfcRe_nt6bg/s1600/F-104G-Protopappas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwshTXg6dwO6eHEotFdx8761vb2YsPg1a7_cfngdZbSCe2pGHJ8Nve2_3cKUEALrO3SUylcW77s9hMomUdJgIu2-0cokfC4N97diwNMh9-zOPKwfFWxrGkH7kktnIREvhKFfcRe_nt6bg/s640/F-104G-Protopappas.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Βρισκόμαστε στο 1967, μία πραγματικά πολύ δύσκολη χρονιά για την Ελλάδα. Μία χρονιά που εκτός από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, έφερε και το ενδεχόμενο ενός πολέμου με την Τουρκία πολύ κοντά… Οι Τουρκοκύπριοι εξακολουθούν να επιδιώκουν αυτονόμηση και η Τουρκία που για άλλη μία φορά κορυφώνει την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, υποδαυλίζοντας τον ξεσηκωμό των Τουρκοκυπρίων, δηλώνει δια στόματος του πρωθυπουργού της Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ ότι «οποιεσδήποτε ενέργειες αποσκοπούν στην παραβίαση της ειρήνης και της ασφάλειας της κοινότητάς μας στην Κύπρο, θα βρουν αντιμέτωπη την Τουρκία». Η δήλωση αυτή έγινε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1967. <br /> <br /> Γράφει ο <b>Στέργιος Θεοφανίδης </b><br /> <br /> Την πρώτη ημέρα των ελληνοτουρκικών συνομιλιών στον Έβρο, μεταξύ του τότε Έλληνα πρωθυπουργού Κ. Κόλλια και του Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ. Η κυβέρνηση της χούντας, στην προσπάθειά της να παρουσιάσει μία εντυπωσιακή διπλωματική επιτυχία, οδηγήθηκε σε ένα καθοριστικής σημασίας φιάσκο στο κυπριακό ζήτημα. <br /> <br /> Οι συνομιλίες που επιδίωξε στον Έβρο (τη μία μέρα σε τουρκικό έδαφος, στην Κεσάν, και την άλλη σε ελληνικό, στην Αλεξανδρούπολη) η Αθήνα στις 9 και 10 Σεπτεμβρίου, όχι μόνο δεν κατέληξαν πουθενά, αλλά οδήγησαν και στην απόσυρση της ελληνικής Μεραρχίας από τη Μεγαλόνησο… <br /> <br /> <img height="400" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/12/history-2-thumb-large.jpg" width="640" /><br /> <i>Ο πρώτος πρωθυπουργός της χούντας Κ. Κόλλιας με τον Σ. Ντεμιρέλ στην Αλεξανδρούπολη τον Σεπτέμβριο του 1967</i> <br /> <br /> Δύο περίπου μήνες αργότερα, στις 31 Οκτωβρίου 1967, συλλαμβάνεται από τις κυπριακές Αρχές στην Καρπασία ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Ραούφ Ντενκτάς, ο οποίος είχε φύγει από το νησί μετά τις εχθροπραξίες του Αυγούστου του 1964… Όσο περνούν οι ημέρες η κατάσταση επιδεινώνεται και οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. <br /> <br /> Εκείνη την εποχή της πυροδοτούμενης από την πλευρά της Τουρκίας κρίσης στην Κύπρο, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση της ελληνικής Μεραρχίας από το νησί τον Δεκέμβριο του 1967 με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα εφτά χρόνια αργότερα, η ελληνική Πολεμική Αεροπορία αντιμετώπισε για πρώτη φορά στην Ιστορία της την τουρκική προκλητικότητα (με μαζικό χαρακτήρα) πάνω από το Αιγαίο. <br /> <br /> Ήταν 8 Νοεμβρίου του 1967, ημέρα που άρχισαν οι εορταστικές εκδηλώσεις του Όπλου και έτσι όλες οι μονάδες του ήταν ανοικτές στο κοινό. Γύρω στις 10:30, εντελώς ξαφνικά και απρόκλητα και για πρώτη φορά από την υπογραφή της συνθήκης της Λοζάνης του 1923, δεκάδες τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη πετώντας σε μικρούς σχηματισμούς μάχης άρχισαν να διεισδύουν στο FIR Αθηνών και στον ελληνικό εναέριο χώρο από την Σαμοθράκη μέχρι και τη Ρόδο… Ταυτόχρονα! <br /> <br /> <img height="315" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/12/TURKISH-F-84.jpg" width="640" /><br /> <i>Τουρκικό F-84F οπλισμένο με ρουκέτες των 5 ιντσών κατά τη διάρκεια Νατοϊκής άσκησης. Οι Τούρκοι απέκτησαν περί τα 300 αεροπλάνα του τύπου αυτού, αρχής γενομένης από το 1958. Είχαμε τα ίδια αεροσκάφη και όπλα για πολλά χρόνια (μέχρι το 1975 που η ΠΑ άρχισε να παραλαμβάνει Mirage F 1CG). Παρά την αριθμητική τους υπεροχή, σε θέματα εκπαίδευσης και αξιόμαχου ήταν όμως ΠΑΝΤΑ ΠΙΣΩ. Οι ελληνικές 335 και 336 ΜΔ/Β είχαν ενταχθεί στις δυνάμεις πυρηνικής κρούσης του ΝΑΤΟ στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ‘60. Οι Τούρκοι δεν τα κατάφεραν ΠΟΤΕ… </i><br /> <br /> Ο τότε αρχηγός του 28ου ΑΤΑ, υποπτέραρχος Ι. Αναγνωστόπουλος, αντέδρασε ακαριαία… Έδωσε εντολή στο ΚΑΕ (Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων-σημερινό ΕΚΑΕ) να απογειώσει αμέσως αεροσκάφη για την αναχαίτιση των εισβολέων και έθεσε σε κατάσταση επιφυλακής όλες τις μονάδες του 28ου ΑΤΑ, όλες τις μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας δηλαδή. <br /> <br /> Αμέσως μετά, ως όφειλε, επιχείρησε να ενημερώσει για τις ενέργειές του τον Αρχηγό ΓΕΑ που τότε ήταν ο Αντιπτέραρχος Αντωνάκος. Όσο και αν προσπάθησε όμως δεν τα κατάφερε… Ο Α/ΓΕΑ δεν απάντησε ποτέ στα τηλεφωνήματά του! Βέβαια δεν σταμάτησε εκεί. Απευθύνθηκε κατόπιν, τηλεφωνικά πάντα, στον υπουργό Εθνικής Άμυνας, τον Γ. Παπαδόπουλο. Και αυτός όμως δεν απάντησε! <br /> <br /> Συνέχισε τις προσπάθειές του και μη έχοντας καμία άλλη ελληνική αρμόδια Αρχή να απευθυνθεί, κάλεσε το αρχηγείο του 6ου ΑΤΑF στη Σμύρνη, υπό τον έλεγχο του οποίου υπαγόταν τότε οι δυνάμεις αεράμυνας του 28ου ΑΤΑ. Και ο αρχηγός του 6ου ΑΤΑF όμως, ο Αμερικανός αντιπτέραρχος Τίπτον, δεν απάντησε σε κανένα τηλεφώνημα. Εν τω μεταξύ να σημειώσουμε εδώ ότι οι πτήσεις τουρκικών αεροσκαφών πάνω από το Αιγαίο και σε ελληνικό εναέριο χώρο συνεχίστηκαν και την επόμενη ημέρα, στις 9 Νοεμβρίου… <br /> <br /> Τότε ο Υποπτέραρχος Ι. Αναγνωστόπουλος επικοινώνησε με τον αρχηγό του Airsouth στη Νεάπολη και αφού τον ενημέρωσε για την άκρως επικίνδυνη κατάσταση που είχε δημιουργηθεί, του έδωσε προθεσμία 12 ωρών, τόσο τηλεφωνικά όσο και τηλεγραφικά, προκειμένου να διατάξει την διακοπή οποιασδήποτε περαιτέρω τουρκικής πρόκλησης πάνω από το Αιγαίο. Σε αντίθετη περίπτωση προειδοποίησε ότι θα εφάρμοζε τους διεθνείς κανονισμούς και θα κατέρριπτε τα τουρκικά αεροσκάφη που δεν συμμορφώνονταν με αυτούς, ή με τις υποδείξεις των ελληνικών μαχητικών! <br /> <br /> <img height="473" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/12/With-Tipton-and-Anagnostopoulos-E.jpg" width="640" /><br /> <i>Αναμνηστική φωτογραφία μπροστά από το κτίριο του 6th ATAF στη Σμύρνη. Τρίτος από δεξιά προς τα αριστερά, διακρίνεται ο κος Ι. Αναγνωστόπουλος και πέμπτος ανάμεσα και πίσω από το Τούρκο και τον Έλληνα αξιωματικό, διακρίνεται ο τότε διοικητής του αντιπτέραρχος Τίπτον</i>. <br /> <br /> Η προθεσμία έληγε στις οκτώ το πρωί της 10ης Νοεμβρίου και από τότε μέχρι και το 1974, η Τουρκική Αεροπορία δεν ξαναβγήκε στο Αιγαίο… Εάν δε σας κάνουν εντύπωση, η αποφασιστικότητα και το θάρρος του Ι. Αναγνωστόπουλου, ενημερωτικά να σας πούμε εδώ ότι ο άνθρωπος αυτός πήρε την κατάσταση στα χέρια του όταν ο Α/ΓΕΑ και ο ΥΠΕΘΑ προσπαθούσαν να κρυφτούν, επειδή δεν ήταν κανένας τυχαίος. <br /> <br /> Με τον βαθμό του ανθυποσμηναγού και έχοντας μόλις αποφοιτήσει από την Σχολή Ικάρων, είχε λάβει μέρος στις επιχειρήσεις του Ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940-41, πολέμησε στη Βόρειο Αφρική με την 335 Μοίρα Δίωξης και πέτυχε επιβεβαιωμένη κατάρριψη γερμανικού Bf-109. <br /> <br /> Τον Νοέμβριο του 1942 βρέθηκε αιχμάλωτος όταν το Hurricane που πετούσε χτυπήθηκε από αντιαεροπορικά πυρά και έναν περίπου χρόνο αργότερα κατόρθωσε να δραπετεύσει και να επιστρέψει, πηγαίνοντας στην Ιταλία όπου άρχισε να πετά ξανά με την 336 Μ.Δ. παίρνοντας μέρος στις επιχειρήσεις πάνω από την Γιουγκοσλαβία. <br /> <br /> Έλαβε μέρος και στις επιχειρήσεις του εμφυλίου, ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες ιπταμένους –αν όχι ο πρώτος- που εκπαιδεύτηκαν στις ΗΠΑ στα αεριωθούμενα μαχητικά (Ρ-80) και σε όλη σχεδόν την καριέρα του πετούσε… Αυτά για την ιστορία, αλλά και για να ξεκαθαρίζουμε κάποια πράγματα… Όπως και σήμερα έτσι και τότε πάντα κάποιοι βγαίνουν μπροστά και κάποιοι κρύβονται στα δύσκολα! <br /> <br /> 8 και 9 Νοεμβρίου 1967. Η πρώτη μαζική έξοδος της ΤΗΚ στο Αιγαίο μέσα από την αφήγηση ενός πρωταγωνιστή <br /> <br /> Η Τουρκία χρησιμοποίησε την Αεροπορία της ως μοχλό πίεσης για την επιβολή των θέσεων της σχετικά με το Κυπριακό (και μετά το 1974 και για το Αιγαίο) για πρώτη φορά στις αρχές Νοεμβρίου του 1967 λοιπόν. Το κλίμα εκείνων των ημερών στην Ελλάδα και την Πολεμική Αεροπορία μας περιέγραψε με λεπτομέρειες ο αντιπτέραρχος ε.α. Λ. Πρωτόππαπας που δεν βρίσκεται πια στη ζωή, σε συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει πολλά χρόνια πριν… <br /> <br /> Τον Μάρτιο του 2003! Παρά το γεγονός όμως ότι έχουν περάσει 17 ολόκληρα χρόνια από τότε, θα διαβάσετε ότι αυτά που μας είπε σχετικά με τον στόχο των παραβάσεων εντός του FIR Αθηνών και των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου, παραμένουν πάντα επίκαιρα: <br /> <br /> “Το 1967 σαν διοικητής της 114 Πτέρυγας Μάχης δεν είχα χρόνο να σκεφθώ πραγματικά τίποτα, σχετικό με τα τεκταινόμενα στην πολιτική ζωή του τόπου και τις εξελίξεις. Όχι ότι δεν με αφορούσε το τι συνέβαινε. Κάθε άλλο… Απλά οι υποχρεώσεις μου στην μονάδα ήταν τόσο πολλές που πραγματικά δεν είχα περιθώριο να ασχοληθώ περισσότερο από το να έχω μία απλή ενημέρωση. <br /> <br /> Γιατί θα πρέπει να γνωρίζετε ότι εκτός όλων των άλλων, στο δεύτερο μισό της χρονιάς εκείνης η τουρκική προκλητικότητα έφτασε στο αποκορύφωμά της για τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Και λέω «για τα δεδομένα της εποχής εκείνης» γιατί οι τότε τουρκικές παραβιάσεις πάνω από το Αιγαίο δεν έχουν καμία σχέση με τις σημερινές, ούτε σε αριθμό αεροσκαφών και συχνότητα παραβίασης του ελληνικού εναέριου χώρου, αλλά ούτε και σε προκλητικότητα. <br /> <br /> Οι Τούρκοι εδώ και δεκαετίες σταδιακά, βήμα-βήμα κλιμακώνουν τις παραβιάσεις πάνω από το Αιγαίο. Με την λέξη «κλιμακώνουν» τι εννοώ… Καταρχάς, κλιμακώνουν τις παραβιάσεις τους γεωγραφικά. Κάποτε, δηλαδή στα χρόνια της δεκαετίας του ’60 εισέρχονταν σε πολύ μικρό βάθος μέσα στον ελληνικό εναέριο χώρο. Σήμερα εισέρχονται σε πολύ μεγαλύτερο βάθος. <br /> <br /> Επίσης, κάποτε εισέρχονταν στον ελληνικό εναέριο χώρο πετώντας σε μικρό ύψος συνήθως. Σήμερα εισέρχονται πετώντας σε οποιοδήποτε ύψος. Από εκεί και πέρα με μία συστηματική μεθοδικότητα αύξησαν και τον αριθμό των παραβιάσεων και τέλος και την διάρκειά τους. Επιδιώκουν με την τακτική τους αυτή να παγιώσουν, να καταστήσουν δεδομένη, μία κατάσταση, ένα status quo δηλαδή, το οποίο τους ευνοεί στον συγκεκριμένο χώρο, ευνοεί δηλαδή τις βλέψεις που έχουν για συγκυριαρχία στο Αιγαίο. <br /> <br /> Ένα άλλο γεγονός που θα πρέπει να τονίσω είναι το ότι τις ίδιες ανησυχίες με τις σημερινές είχαμε και τότε, παρά το γεγονός ότι οι τουρκικές παραβιάσεις ήταν σαφώς λιγότερες και πιο ήπιες. Η σημαντικότερη πρόκληση από την πλευρά των Τούρκων σημειώθηκε στις 8 Νοεμβρίου του 1967, εποχή κατά την οποία ήταν σε εξέλιξη η απαίτηση των Τούρκων για απομάκρυνση της ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο. <br /> <br /> Μία απαίτηση στην οποία τελικά η Χούντα των συνταγματαρχών ενέδωσε… Το πρωί της ημέρας εκείνης, της ημέρας εορτασμού του όπλου δηλαδή, βρισκόμασταν στην Τανάγρα εν μέσω της καθιερωμένης δοξολογίας. Είχαν έρθει εκπρόσωποι των τοπικών αρχών από την Χαλκίδα, και φυσικά και της κυβέρνησης. Μπροστά λοιπόν ήταν ένας στρατηγός ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης, εγώ και ο νομάρχης και πίσω μας ο κόσμος. <br /> <br /> <img height="431" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/12/F-104G-Protopappas-Sl-4.jpg" width="640" /><br /> <i>Ο Πρωτόππαπας (στη μέση) με τους δύο πρώτους διοικητές των 335 και 336 Μοιρών όταν αυτές εξοπλίστηκαν με F-104G στην Τανάγρα το 1965. </i><br /> <br /> Σε κάποια στιγμή με πλησιάζει ένας επισμηναγός, και μου λέει χαμηλόφωνα «Κύριε διοικητά τηλεφώνησε ο Αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας, ο κ. Αναγνωστόπουλος, και έδωσε εντολή να εκκενωθεί αμέσως το αεροδρόμιο…». Στην αρχή τα έχασα. Αλλά δευτερόλεπτα αργότερα με φώτισε ο Θεός και σκέφτηκα καθαρά. Είπα στον επισμηναγό να δώσει εντολή να απογειωθούν αμέσως τα αεροσκάφη που είχαμε σε ετοιμότητα, τα readiness, και σαφείς οδηγίες να μην γίνουν κινήσεις που θα προκαλούσαν πανικό στον κόσμο. <br /> <br /> Του εξήγησα μάλιστα τι ακριβώς έπρεπε να γίνει… Έδωσα λοιπόν εντολή με την λήξη της δοξολογίας να αρχίσουν τα μεγάφωνα να μεταδίδουν τα εμβατήρια που ακούγονται στις γιορτές, και με ήρεμη φωνή ο εκφωνητής να ζητήσει από τον κόσμο να αποχωρήσει από το αεροδρόμιο λόγω του ότι θα κάναμε κάποια έκτακτη άσκηση. Κατόπιν ξανά μουσική. Όσο το δυνατόν πιο ήρεμα και φυσιολογικά. <br /> <br /> Ευτυχώς ακριβώς έτσι έγινε… Ο ίδιος ο επισμηναγός βγήκε στα μεγάφωνα επαναλαμβάνοντας εν μέσω των εμβατηρίων που ακούγονταν την εξής φράση «παρακαλούνται οι κύριοι καλεσμένοι όπως επιβιβαστούν στα λεωφορεία διότι θα λάβει εκτάκτως χώρα άσκηση ετοιμότητας». <br /> <br /> Ο κόσμος αποχώρησε ήρεμα λοιπόν και υπό συνθήκες απόλυτης τάξης. Μας πήρε κάποιο χρόνο η όλη διαδικασία, αλλά τουλάχιστον δεν είχαμε άλλου είδους επεισόδια, δεν είχαμε πανικό και τραυματισμούς δηλαδή. Γιατί αυτό δεν έγινε στο Τατόϊ. Ο κόσμος στην κυριολεξία ποδοπατήθηκε στην προσπάθειά του να βγει από το αεροδρόμιο και είχαμε τραυματισμούς. <br /> <br /> <img height="437" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/12/F-104G-Protopappas-Sl-19.jpg" width="640" /><br /> <i>Καλοκαίρι του 1967 στην πίστα που αργότερα κατέλαβε η 342 ΜΠΚ στην Τανάγρα </i><br /> <br /> Με όλα αυτά θέλω να σας πω ότι και τότε, υπήρχε η ανησυχία που υπάρχει και σήμερα σχετικά με την τουρκική προκλητικότητα. Επίσης, όπως και τότε, έτσι και τώρα η αναχαίτιση των τουρκικών αεροσκαφών και η ικανότητά μας να την υλοποιούμε σαν διαδικασία αποτελεσματικά σημαίνει, συνεπάγεται τρία πολύ σημαντικά πράγματα. Σας βλέπουμε, σας αναχαιτίζουμε έγκαιρα, σας σημαδεύουμε και σας καταρρίπτουμε. <br /> <br /> Και αυτά τα τρία πράγματα συνιστούν χειροπιαστή απόδειξη του ότι το σύστημα αποτροπής που έχουμε σε λειτουργία είναι αποτελεσματικό. Εάν ποτέ παραιτηθούμε από την ικανότητά μας να διατηρούμε αποτελεσματικό το σύστημα αποτροπής που διαθέτουμε, είναι δεδομένο ότι οι Τούρκοι θα μας επιτεθούν αργά ή γρήγορα. <br /> <br /> Με βάση την φιλοσοφία αυτή όταν ανέλαβα Αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας μετά την πτώση της Χούντας το 1974, φρόντισα να καταστήσω σαφές στους Τούρκους, ότι διατηρούσαμε την αποτρεπτική μας ικανότητα. Θυμάμαι ότι σε μία περίπτωση είχαν στείλει φωτοαναγνωριστικά αεροπλάνα RF-4E να φωτογραφίσουν το Καστελόριζο. <br /> <br /> Σχεδόν αμέσως μετά, μπήκα ο ίδιος στο πίσω κάθισμα ενός δικού μας RF-4E και με τον χειριστή πετάξαμε μέχρι και πίσω από τη Σμύρνη, παίρνοντας καταπληκτικές φωτογραφίες. Όταν πήραμε πορεία επιστροφής τα δικά μας ραντάρ μας ενημέρωσαν ότι οι Τούρκοι είχαν απογειώσει αεροπλάνα για να μας αναχαιτίσουν. Ήταν όμως ήδη πολύ αργά. <br /> <br /> Δεν το περίμεναν και όπως και να έχουν τα πράγματα καθυστέρησαν να αντιδράσουν. Και μάλιστα για να μην αποκαλυφθεί ότι στο αεροπλάνο επέβαινε ο Έλληνας ΑΤΑ, προσγειωθήκαμε στην Τανάγρα και όχι στη Λάρισα… Εν κατακλείδι να σημειώσω ότι η τουρκική προκλητικότητα πάνω από το Αιγαίο είναι μία αρκετά παλιά ιστορία που χρονολογείται από το 1963, χρονιά κατά την οποία οι Τούρκοι αντέδρασαν έντονα στα 13 σημεία του Συντάγματος της νεοσύστατης κυπριακής Δημοκρατίας. <br /> <br /> Από τότε άρχισε η ιστορία των τουρκικών παραβιάσεων. Ακόμα και μετά το καλοκαίρι του 1974 που οι τουρκικές παραβιάσεις περιορίστηκαν στο ελάχιστον ήμασταν σίγουροι ότι θα άρχιζαν ξανά το ίδιο παιχνίδι. Και αυτό έγινε και εξακολουθεί να γίνεται στο πλαίσιο της προσπάθειάς τους να καθιερώσουν και να επισημοποιήσουν την βασική επιδίωξή τους. Ότι ο εναέριος χώρος μας δεν εκτείνεται δηλαδή στα 10 αλλά στα έξι ναυτικά μίλια και ότι στο Αιγαίο έχουν δικαιώματα…” <br /> <br /> <img height="352" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/12/62-12339-F-104G-FG-339-141-Filo-Murted-Sep1973_Helmut-Baumann_1600.jpg" width="640" /> <br /> <i>Τουρκικό F-104G της 141 Filo φωτογραφημένο στην αεροπορική βάση Murted το 1973. Το κυκλικό εθνόσημο υιοθετήθηκε από το 1972. Ο αριθμός των τουρκικών F-104G και F-5A/B ήταν σχεδόν ίδιος με αυτόν που παραχωρήθηκε στην Ελλάδα μέσω MAP την περίοδο 1964-1965. Αυξήθηκε κατακόρυφα στη δεκαετία του ‘80 όταν παραλήφθηκαν πολλά αεροσκάφη από τη Γερμανία (κυρίως) και την Ολλανδία</i>. <br /> <br /> Η ιστορία αυτή, μαζί με τη συνέντευξη που παραθέσαμε, αφιερώνονται σε όλους όσοι ακόμα και σήμερα υποστηρίζουν ότι η πολιτική των αναχαιτίσεων από την ελληνική πλευρά είναι εσφαλμένη… Και ότι όλα αυτά τα χρόνια, μιλάμε για μισό αιώνα πλέον, δεν έχει κανένα όφελος και κανένα αποτέλεσμα για την ελληνική πλευρά. Έχουν περάσει 52 ολόκληρα χρόνια από τότε. <br /> <br /> Οι δικτατορικές κυβερνήσεις της επταετίας αλλά και αυτές που τις διαδέχθηκαν από το 1974 και μετά, επένδυσαν σε χρήμα, χρόνο και αίμα για να αποτρέψουν τον Τούρκο από το να βγει στο Αιγαίο και το κατάφεραν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Το ρίσκο για το οποίο είχε -μεταξύ άλλων, με άλλα λόγια- μιλήσει και γνωστός, σύγχρονος “πατέρας του έθνους” (βλ. βουλευτής), σε συνδυασμό με την οικονομική (και όχι μόνο…) κρίση, μας έχουν οδηγήσει σήμερα στο να εκλιπαρούμε τους εταίρους μας στην Ευρώπη να λάβουν μέτρα κατά της Τουρκίας…<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μισός αιώνας ψυχολογικού πολέμου της Τουρκίας – Αιγαίο… ΝΟΕΜΒΡΗΣ 1967

Βρισκόμαστε στο 1967, μία πραγματικά πολύ δύσκολη χρονιά για την Ελλάδα. Μία χρονιά που εκτός από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, έφερε...

Διαβάστε την συνέχεια

Άστε την Χάγη και το Αιγαίο στην …ησυχία τους: Διότι η Ελλάδα θα δώσει και η Τουρκία θα πάρει…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimcH4ZuqiKOc1w3MfFSymDkHZ-9SqtsMgRkFVq9Wug8SWydcriaPI3zkSMpnRa2k7uaaOGFGEpbviY-JZnDebl5wfiUZf50BD6r234HDLsfjEk4C1jdyPLLYTYuFnkyhQ021Vx4b9Oxc8/s1600/aigaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="399" data-original-width="640" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimcH4ZuqiKOc1w3MfFSymDkHZ-9SqtsMgRkFVq9Wug8SWydcriaPI3zkSMpnRa2k7uaaOGFGEpbviY-JZnDebl5wfiUZf50BD6r234HDLsfjEk4C1jdyPLLYTYuFnkyhQ021Vx4b9Oxc8/s640/aigaio.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</b><br /> Η συζήτηση που ξεκίνησε για την παραπομπή στη Χάγη των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο, είναι παραπλανητική, και την ίδια στιγμή είναι και επικίνδυνη. Και ΔΕΝ πρόκειται για διαφορές, όπως διαβάζω στα ελληνικά ΜΜΕ, αλλά για παράνομες διεκδικήσεις της Τουρκίας. <br /> Κατά τη γνώμη μου η συζήτηση εξυπηρετεί το αφήγημα της αθηναϊκής ελίτ και των νεοφιλελεύθερων που μπορεί κανείς να ανακαλύψει σε όλα τα πολιτικά κόμματα εκτός του ΚΚΕ, και η οποία (ελίτ) πάντα στοχεύει σε ένα «οποιονδήποτε συμβιβασμό» ακόμα και αν αυτός αποβεί εις βάρος της Ελλάδας.<br /> <br /> Από την Τουρκία, πόσο μάλλον από τη σημερινή εθνικιστική κυβέρνησή της, η Αθήνα δεν μπορεί να περιμένει τίποτα θετικό για τη χώρα μας. Τα τουρκικά σχέδια είναι γνωστά -άλλωστε ο Ταγίπ Ερντογάν δεν τα έχει κρύψει ποτέ. Τι βασικά απαιτεί η Άγκυρα; Μα το μοίρασμα του Αιγαίου… Και στην ουσία την παράδοση της Ελλάδας. <br /> <br /> Αυτή την πραγματικότητα δεν μπορεί να αντιληφθεί ο νεοφιλελεύθερος «συρφετός» που έχει διεμβολίσει τα κόμματα, διότι σκέφτονται «διεθνιστικά» και όχι πατριωτικά, με αποτέλεσμα να δίνουν λαβή στους ψεκασμένους εθνικιστές να λοιδορούν σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο. <br /> <br /> Η ίδια ελίτ είχε εκτεθεί ανεπανόρθωτα την εποχή του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν, όταν το υποστήριξε με πάθος, επειδή το είχε ζητήσει η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους και του Ντικ Τσέινι, και «για να τελειώνουμε με τους Κύπριους». Αυτή τη φράση την είχαμε ακούσει τότε πάρα πολλές φορές. <br /> <br /> Την ίδια φράση αρχίσαμε να την ακούμε και τώρα από τους ίδιους ανθρώπους, οι οποίοι χρησιμοποιούν μερικούς πρόθυμους από την Κύπρο, τα γνωστά «πρωτοπαλίκαρα» της ομάδας υποστήριξης του ρατσιστικού σχεδίου, που παρέδιδε την Κύπρο στη σφαίρα επιρροής της κατοχικής δύναμης Τουρκίας.<br /> <br /> Την ίδια τακτική, και για το Αιγαίο αυτή τη φορά, χρησιμοποιούν και τώρα. Έχοντας πρόσβαση σε μέσα ενημέρωσης, προετοιμάζουν την κοινή γνώμη για τον «συμβιβασμό» με την Τουρκία, αλλά ήδη θα έλεγα ότι δεν τους βγαίνει. Ούτε οι πολίτες πείθονται, αλλά το κυριότερο είναι ότι η συμπεριφορά του Ταγίπ Ερντογάν, τους κάνει τη ζωή δύσκολη.<br /> Όσο «δουλοπρεπής» και αν είσαι, δεν μπορείς να υποστηρίζεις τον «συμβιβασμό» με τον εθνικιστή ηγέτη της κατοχικής δύναμης, ο οποίος αμφισβητεί πλέον την κυριαρχία της Ελλάδας. Έλεος πια.<br /> <br /> Εάν οδηγηθεί η χώρα σε «συμβιβασμό» με την Τουρκία, όπως απαιτεί από τον πρωθυπουργό η αθηναϊκή ελίτ, η Ελλάδα θα χάσει. Και η ήττα θα είναι καταλυτική για το μέλλον της χώρας και του Ελληνισμού. <br /> <br /> Είναι αδιανόητη καν η σκέψη ότι επειδή απειλεί και εκβιάζει ο Ερντογάν, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να υποκύψει. Ουδείς επιθυμεί τον πόλεμο -μόνο τρελοί τον επιδιώκουν- αλλά η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη και αναγκασμένη να αμυνθεί. <br /> <br /> Μακάρι να μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε τις τουρκικές απειλές με ειρηνικά μέσα. Ο κ. Μητσοτάκης προσπάθησε. Συνάντησε δύο φορές τον Ερντογάν. Και το συμπέρασμα του όλοι το γνωρίζουμε, μελετώντας τις δηλώσεις του το τελευταίο διάστημα. Διότι εκτιμώ ότι οι δικές του αναφορές για τη Χάγη είναι στο πλαίσιο μίας αποτυχημένης τακτικής: “Ας δώσουμε κάτι” για να ημερέψει το θηρίο.<br /> <br /> Έχουμε να κάνουμε με ένα ταραξία γείτονα, ο οποίος εννοεί αυτά που λέει. Το είδαμε στο Κουρδιστάν, στην Κύπρο και τη Συρία. Το βλέπουμε τελευταία και στη Λιβύη. Η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει χάντρα στο κομπολόι του Ερντογάν… Ας σταματήσει, λοιπόν, η συζήτηση για την παραπομπή των διεκδικήσεων της Τουρκίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.<br /> <br /> Είναι βλακώδης η λογική ότι στη Χάγη “θα πάρουμε 75 με 80% και η Τουρκία τα υπόλοιπα”. Διότι εμείς θα δώσουμε και η Τουρκία θα πάρει. Χωρίς καμία εγγύηση ότι ο Ερντογάν και τα τσιράκια του θα αφήσουν ήσυχη την Ελλάδα. Είναι έτοιμος ο Πρωθυπουργός να μικρύνει την Ελλάδα; Δεν το νομίζω. Αλλά αν είναι, ας το δηλώσει δημόσια…<br /> <br /> <br /> <a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Άστε την Χάγη και το Αιγαίο στην …ησυχία τους: Διότι η Ελλάδα θα δώσει και η Τουρκία θα πάρει…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Η συζήτηση που ξεκίνησε για την παραπομπή στη Χάγη των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο, είναι παραπλανητική, και τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι άλλο ετοιμάζει ο Ερντογάν; Οι αερομαχίες στο Αιγαίο, οι “μαχητές” και τα “ντρόουνς” στη Λιβύη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid6Q6UI8afF_66z1a15fohj-2KlP4hJdTWrp9LCsW5s0KyyHc7_PBiPBD4kRiqdIrdsBm50nrp0Oxw5t_wMlErIpByXuSnVkDViVYuQAwZDJSiX0D0zCfZGbh-3IilLEw4NKSRY-5Rzpk/s1600/erdogan3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="674" data-original-width="977" height="440" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid6Q6UI8afF_66z1a15fohj-2KlP4hJdTWrp9LCsW5s0KyyHc7_PBiPBD4kRiqdIrdsBm50nrp0Oxw5t_wMlErIpByXuSnVkDViVYuQAwZDJSiX0D0zCfZGbh-3IilLEw4NKSRY-5Rzpk/s640/erdogan3.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Του <b>ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ </b><br /> «Ο Μουσταφά Κεμάλ κινητοποίησε τους αδελφούς μας και πολέμησε μαζί τους ενάντια στις κατοχικές δυνάμεις στις περιοχές της Τρίπολης, της Βεγγάζης και της Ντέρνα», διακηρύττει ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στην προσπάθειά του να στοιχειοθετήσει, μέσα από αναφορές στο «ένδοξο» οθωμανικό παρελθόν, τους λόγους για τους οποίους η Τουρκία σήμερα «επεμβαίνει» στις εσωτερικές υποθέσεις της εμφυλιοπολεμικής Λιβύης. <br /> <br /> Πράγματι, ο Μουσταφά Κεμάλ είχε πολεμήσει ενάντια στους Ιταλούς στη Λιβύη το 1912. Περίπου έναν αιώνα μετά, η Τουρκία του Ερντογάν επιστρέφει δυναμικά στα εδάφη της πλούσιας σε πετρέλαιο βορειοαφρικανικής χώρας με τη μεσογειακή ακτογραμμή των σχεδόν 1.800 χιλιομέτρων, για να πολεμήσει αυτήν τη φορά όχι τους Ιταλούς εισβολείς αλλά τις δυνάμεις του – υποστηριζόμενου από τη Ρωσία, τα Εμιράτα, την Αίγυπτο και τη Γαλλία – Λίβυου στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ που «πολιορκούν» εδώ και εννέα μήνες την Τρίπολη με στόχο να ανατρέψουν την – υποστηριζόμενη από την Τουρκία και το Κατάρ – Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) του Φαγιέζ αλ Σάρατζ. <br /> <br /> Εάν όλα κυλήσουν όπως έχουν εξαγγελθεί εν μέσω πολεμικών τυμπανοκρουσιών, τότε μέσα στις πρώτες ημέρες του Ιανουαρίου, η τουρκική βουλή θα πρέπει να έχει δώσει το πράσινο φως για την αποστολή τουρκικών στρατευμάτων στη Λιβύη, ανταποκρινόμενη έτσι θετικά στο όποιο (γενόμενο ή μελλοντικό) επίσημο αίτημα του Φαγιέζ αλ Σάρατζ για παροχή στρατιωτικής βοήθειας ενάντια στις δυνάμεις του Εθνικού Λιβυκού Στρατού (LNA) του Χαλίφα Χάφταρ.<br /> <br /> Σενάρια για… Τούρκους μισθοφόρους της εταιρείας «SADAT» <br /> <br /> Το ενδεχόμενο η Τουρκία να προχωρήσει όντως στην αποστολή Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (TSK) στο έδαφος της Λιβύης παραμένει αμφίβολο, παρά τις σχετικές εξαγγελίες. Κυκλοφορούν μάλιστα σενάρια που θέλουν την Άγκυρα να στέλνει, εναλλακτικά, στην Τρίπολη… Τούρκους μισθοφόρους, συγκεκριμένα της ιδιωτικής εταιρείας «SADAT A.S.» του απόστρατου ταξίαρχου Αντνάν Τανρίβερντι ο οποίος άλλωστε τυγχάνει και στενός σύμβουλος επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής και ασφαλείας του… ιδίου του προέδρου Ερντογάν. <br /> <br /> Η Τουρκία, πάντως, έχει ήδη «παρουσία» στη Λιβύη με «στρατιωτικούς συμβούλους», στρατιωτικό υλικό αλλά έναν «στόλο» από περίπου 20 τουρκικά drones, κατά παραβίαση του εμπάργκο όπλων που έχουν επιβάλει στη χώρα τα Ηνωμένα Έθνη. «Η Τουρκία δεν πρόκειται να υπαναχωρήσει από τα βήματα που έκανε στη Λιβύη και στη Συρία. Εάν χρειαστεί, θα αυξήσουμε τη στρατιωτική μας στήριξη προς τη Λιβύη», διακηρύττει χαρακτηριστικά ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, υπογραμμίζοντας μάλιστα με νόημα ότι η Άγκυρα πια «δεν έχει την πολυτέλεια» να ακολουθήσει μια διαφορετικού τύπου πολιτική μη-εμπλοκής στα εσωτερικά των γειτόνων καθώς κάτι τέτοιο θα της οδηγούσε σε ακόμη μεγαλύτερο «αποκλεισμό» ή «στραγγαλισμό». «Εάν εγκαταλείψουμε όσα έχουμε ξεκινήσει στην Τουρκική Κύπρο και τη Λιβύη, δεν θα μας αφήσουν ούτε μια ακτή για να ψαρεύουμε», διαμηνύει χαρακτηριστικά ο Ερντογάν. <br /> <br /> Στο κατώφλι πια του 2020, ο Τούρκος πρόεδρος εφευρίσκει «εξωτερικές απειλές» και επισείει «εχθρούς», αλλοεθνείς ή αλλόθρησκους, ακριβώς για να μπορεί να δικαιολογεί τις τουρκικές εισβολές ως «νόμιμες», «αμυντικές» και «αναγκαίες». Έτσι όμως επενδύει και στον φόβο (βλέπε «σύνδρομο των Σεβρών»), έναν φόβο τον οποίο τροφοδοτεί για να μπορέσει εν συνεχεία να αξιοποιήσει πολιτικά ο ίδιος ως αυτόκλητος προστάτης όχι μόνο των απανταχού Τούρκων (παν-τουρκισμός) αλλά και των όπου γης σουνιτών (παν-ισλαμισμός), συσπειρώνοντας γύρω του φοβισμένους ψηφοφόρους, ενισχύοντας το προφίλ του στο εξωτερικό και αποπροσανατολίζοντας τον τουρκικό λαό από άλλα φλέγοντα προβλήματα της καθημερινότητας, προβλήματα απορρέοντα κυρίως από την κατάσταση της τουρκικής οικονομίας.<br /> <br /> «Η Λιβύη δεν είναι Συρία»<br /> <br /> Ειδικά ως προς το θέμα της Λιβύης ωστόσο, δεν συμμερίζονται όλες οι τουρκικές πολιτικές δυνάμεις το «αφήγημα» του Ερντογάν. Τουναντίον. <br /> <br /> Το κεμαλικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), το εθνικιστικό Καλό Κόμμα (İYİ Parti) και το φιλοκουρδικό Κόμμα Δημοκρατίας των Λαών(HDP), σύσσωμη δηλαδή η τουρκική αντιπολίτευση, ζητούν να απεμπλακεί στρατιωτικά η Τουρκία από το μέτωπο της Λιβύης, υπογραμμίζοντας ότι όσα συμβαίνουν στη βορειοαφρικανική χώρα δεν αποτελούν άμεση απειλή για την τουρκική εθνική ασφάλεια. <br /> <br /> «Η Λιβύη δεν είναι Συρία» και «δεν πρέπει να γίνει Συρία», υπογραμμίζουν από την πλευρά τους Τούρκοι αναλυτές, αναγνωρίζοντας ότι η Συρία αποτελεί διαφορετική περίπτωση λόγω γεωγραφικής εγγύτητας αλλά και εξαιτίας του Κουρδικού ζητήματος<br /> . <br /> Προώθηση «αλα τούρκα» εκεχειριών<br /> <br /> Ο Ερντογάν πρόκειται να ρισκάρει πράγματι πάρα πολλά εάν επιλέξει να εμπλακεί στρατιωτικά σε μια δυνητικά μακροχρόνια σύρραξη στο λιβυκό έδαφος. Το ρίσκο του μάλιστα αυξάνεται με δεδομένο ότι εκείνος πλέον μετράει ήττες και στο έδαφος της βορειοδυτικής Συρίας (Ιντλίμπ), εκεί όπου υποστηριζόμενες από τη Ρωσία δυνάμεις του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ προελαύνουν εναντίον υποστηριζόμενων από την Τουρκία ομάδων, περικυκλώνοντας παράλληλα και κάποια από τα συνολικά 12 παρατηρητήρια που διατηρεί η Τουρκία εντός των συριακών συνόρων. <br /> <br /> Η τουρκική ηγεσία θα ήθελε στην πραγματικότητα να εξασφαλίσει και στα δύο μέτωπα, τόσο της Λιβύης όσο και της Συρίας, συμφωνίες για κατάπαυση του πυρός, συμφωνίες οι οποίες θα είναι όμως έτσι διαμορφωμένες ώστε να μην διαταράσσουν τη συμπόρευση Τουρκίας-Ρωσίας από τη μία πλευρά και παράλληλα να αναγνωρίζουν στην ίδια την Τουρκία ρόλο «περιφερειακής δύναμης» ικανής να καθορίζει/συναποφασίζει/επηρεάζει τις εξελίξεις στην ευρύτερη μεσογειακή γειτονιά από την άλλη. <br /> <br /> Σε ακριβώς αυτό το πλαίσιο της προώθησης «αλα τούρκα» εκεχειριών, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πραγματοποίησε αιφνιδιαστική επίσκεψη στις 25 Δεκεμβρίου στην Τυνησία (με θέμα τη Λιβύη) συνοδευόμενος από τον υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούοσγλου και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, ενώ μόλις δύο 24ωρα νωρίτερα, στις 23 Δεκεμβρίου, τουρκική αντιπροσωπεία είχε μεταβεί στη Μόσχα (με θέμα τη Συρία). <br /> <br /> Κατά τη συνάντηση που είχε με τον Τυνήσιο πρόεδρο Κάις Σαγιέντ στην Τύνιδα την περασμένη Τετάρτη, ο Ερντογάν φέρεται μάλιστα, σύμφωνα με τουρκικά δημοσιεύματα, να ζήτησε να του παραχωρηθεί και τυνησιακό λιμάνι ως «βάση» για τα πολεμικά πλοία της Τουρκίας στη Μεσόγειο.<br /> <br /> Επαφές που φανερώνουν διαθέσεις για τον Ερντογάν<br /> <br /> Σημειώνεται ότι κατά τις τελευταίες εβδομάδες του 2019, από τις 25 Νοεμβρίου και έπειτα, ο Τούρκος πρόεδρος επισκέφθηκε μεταξύ άλλων το Κατάρ, τη Μαλαισία και την Τυνησία. Παράλληλα, μέσα στο ίδιο διάστημα, εκείνος υποδέχτηκε στην Τουρκία… τον Λίβυο «πρωθυπουργό» Φαγιέζ αλ Σάρατζ, τον ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια, τον υπουργό Εξωτερικών του Πακιστάν, τον Αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα και τον πρωθυπουργό του Ιρακινού Κουρδιστάν Μασρούρ Μπαρζανί, μεταξύ άλλων. <br /> <br /> Η τουρκική ηγεσία ετοιμάζεται να καλωσορίσει το 2020 ξεδιπλώνοντας μια μαξιμαλιστική βεντάλια από επεκτατικές φιλοδοξίες, φιλοδοξίες που εκτείνονται από τη Λιβύη (ή, πιο σωστά, την Κρήτη) έως και τη Συρία (12 τουρκικά παρατηρητήρια, «ζώνη ασφαλείας»), και από το Κατάρ (Qatari-Turkish Joint Command) έως και τη Σομαλία στην πρωτεύουσα της οποίας, Μογκαντίσου, εδρεύει πλέον και μια… τουρκική στρατιωτική διοίκηση (Turkish Task Force Command). <br /> <br /> Το 2019 όμως, που φεύγει, θα μείνει στην ιστορία και ως η χρονιά με τις περισσότερες τουρκικές παραβιάσεις του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου… μέχρι την επόμενη. Οι παραβιάσεις στο Αιγαίο ξεπέρασαν φέτος, για πρώτη φορά στα χρονικά, τις 4.000, με τα τουρκικά μαχητικά να κλιμακώνουν μάλιστα την ένταση μέσα από διαδοχικά μπαράζ υπερπτήσεων και παραβιάσεων κατά την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων.<br /> <br /> Πυκνό το δίμηνο Δεκεμβρίου 2019 – Ιανουαρίου 2020 <br /> <br /> Μέσα στις τελευταίες πέντε εβδομάδες, ωστόσο, η Άγκυρα θα έκανε και άλλα πολλά: <br /> θα υπέγραφε δύο συμφωνίες-μνημόνια (στρατιωτικής συνεργασίας και θαλασσίων οριοθετήσεων) με την κυβέρνηση της Τρίπολης,<br /> θα παρουσίαζε επισήμως τους χάρτες με τις νέες εδαφικές διεκδικήσεις της δυτικά του 28ου μεσημβρινού,<br /> θα εγκαινίαζε το νέο αρχηγείο της κοινής τουρκο-καταριανής στρατιωτικής διοίκησης (Qatari-Turkish Joint Command) στο Κατάρ,<br /> θα έστελνε τουρκικό drone (Bayraktar TB2) στα κατεχόμενα, θα παρουσίαζε το πρώτο τουρκικό υποβρύχιο τύπου 214 (οι εργασίες ναυπήγησης του οποίου θα χρειαστούν, ωστόσο, ακόμη αρκετούς μήνες για να ολοκληρωθούν),<br /> θα ανακοίνωνε σχέδια για την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου που θα συνδέει την Τουρκία με τα κατεχόμενα με την προοπτική μάλιστα να έτοιμος έως το 2025 ως έργο «ανταγωνιστικό» στον αγωγό EastMed (οι υπογραφές της διακυβερνητικής συμφωνίας που ανοίγει τον δρόμο για τον οποίο πέφτουν ωστόσο στην Αθήνα στις 2 Ιανουαρίου από τους κ.κ. Κ. Μητσοτάκη, Ν. Αναστασιάδη, Μπ. Νετανιάχου),<br /> θα προανήγγελλε τουρκικές απόπειρες γεωτρήσεων εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας μέσα στο 2020, θα συνέχιζε να εκβιάζει την ΕΕ με αιχμή το προσφυγικό κ.ά.<br /> <br /> Το 2020 συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη Συνθήκη των Σεβρών, με τον Ερντογάν να εργαλειοποιεί τα φοβικά σύνδρομα του παρελθόντος για να προωθήσει το δικό του μαξιμαλιστικό τουρκικό αναθεωρητισμό με το βλέμμα στραμμένο εντός αλλά και εκτός των συνόρων. <br /> <br /> Ο Ιανουάριος αναμένεται, πάντως, πυκνός, με τον Τούρκο πρόεδρο να αναμένεται να δώσει το «παρών» στη διεθνή διάσκεψη για τη Λιβύη που είναι προγραμματισμένο πραγματοποιηθεί στο Βερολίνο, ενώ μέσα στον Ιανουάριο εκείνος αναμένεται να υποδεχτεί στην Κων/πολη και τον Ρώσο πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν για την τελετή των εγκαινίων του αγωγού φυσικού αερίου TurkStream.<br /> <br /> <a href="https://www.ethnos.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τι άλλο ετοιμάζει ο Ερντογάν; Οι αερομαχίες στο Αιγαίο, οι “μαχητές” και τα “ντρόουνς” στη Λιβύη

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ «Ο Μουσταφά Κεμάλ κινητοποίησε τους αδελφούς μας και πολέμησε μαζί τους ενάντια στις κατοχικές δυνάμεις στις περιοχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία:«Σχέδιο μετατροπής της Κων/πολης σε αυτόνομο κρατίδιο»! – «Φούντωσαν» οι θεωρίες για την «Εcumenopolis»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxz2GOlI-b5jjAw3iK4ZBVM67EU699Dc1jiNUF9Fa36m28izy1j-INwvedUB7gJgMhkRiY5b4EkmGKp9cQl8nGeRw3G2QALLZbeGWARdJuSgjL2seiS_MOrf_RCmhJyfggjnbGetHAc6Y/s1600/%25CE%2595cumenopolis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1200" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxz2GOlI-b5jjAw3iK4ZBVM67EU699Dc1jiNUF9Fa36m28izy1j-INwvedUB7gJgMhkRiY5b4EkmGKp9cQl8nGeRw3G2QALLZbeGWARdJuSgjL2seiS_MOrf_RCmhJyfggjnbGetHAc6Y/s640/%25CE%2595cumenopolis.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Πυρ και μανία είναι πολλοί Τούρκοι αξιωματούχοι, ειδικοί αλλά και στρατιωτικοί που πρόσκεινται στον κεμαλισμό, μετά την ανακοίνωση από τον πρόεδρο Ερντογάν της ενάρξεως κατασκευής του καναλιού της Κων/πολης, το οποίο κατά τους ίδιους “ανοίγει τους Ασκούς του Αιόλου” στην περιοχή, μαζί με τις συζήτηση για την συνθήκη του Μοντρέ. <br /> <br /> Τούρκος ειδικός ερευνητής δημοσιογράφος αναφέρει ότι δεν υπάρχουν ικανοποιητικές πληροφορίες σχετικά με το γιατί ακριβώς κατασκευάζεται το κανάλι της Κων/πολης. <br /> <br /> Ωστόσο, κατά τον ίδιο (Yusuf Kirtorun) το Ελληνορθόδοξο Οικουμενικό Πατριαρχείο, φέρεται να έχει εδώ και πολλά χρόνια, “σχέδιο για να καταστήσει την Κωνσταντινούπολη ένα θρησκευτικό κράτος, παρόμοιο με το Βατικανό (Οικουμενικό)”, κάτι που φυσικά αποτελεί αποκύημα της φαντασίας των Τούρκων. <br /> <br /> Έτερος Τούρκος πολιτικός και ιστορικός με το όνομα Yusuf Halaçoğlu, αναφέρει ότι είναι επικίνδυνο το όλο σχέδιο για το κανάλι της Βασιλεύουσας. <br /> <br /> “Αν ανοίξετε αυτό το κανάλι εκεί, προκύπτουν τα ακόλουθα προβλήματα. 1. Κίνδυνος για την στρατηγική υπεράσπιση της Θράκης, 2. Οικουμενικό κράτος του Ελληνικού Πατριαρχείου όπως το Βατικανό”, δηλώνει ο ίδιος. <br /> <br /> Αυτές οι αντιδράσεις υπήρχαν και “σιγόκαιγαν” εδώ και καιρό στην Τουρκία, ανάμεσα σε κόμματα και πολιτικές φατρίες, αλλά μετά την επίσκεψη του Έλληνα ΥΠΕΞ κ. Δένδια τα Χριστούγεννα και την φωτογραφία του με τον Δήμαρχο Εκρέμ Ιμάμογλου (το κατηγορούν οι Τούρκοι ως ελληνογενή), τα σενάρια αυτά φούντωσαν με δεδομένη την ανακοίνωση Ερντογάν για την έναρξη των εργασιών κατασκευής του περιβόητου καναλιού. <br /> <br /> Η τουρκική “ερντογανική” εφημερίδα Takvim, σχολίασε επιδεικτικά την ανάρτηση του ΥΠΕΞ κ. Δένδια για τη συνάντηση που είχε με τον Εκρέμ Ιμάμογλου, καθώς ο ΥΠΕΞ έγραψε “Κων/πολη” και όχι Ινσταμπούλ. Την ίδια στιγμή πολλοί “σκοτεινοί” τουρκικοί κύκλοι εκτιμούν ως «περίεργη» τη συνάντηση των δύο αξιωματούχων στην Κων/πολη, την ώρα που ο Τούρκος Πρόεδρος ήταν στην Τυνησία. <br /> <br /> «Το σχέδιο για το κανάλι του Τούρκου Προέδρου στην Κωνσταντινούπολη, που αφορά την την οικοδόμηση μιας τεχνητής υδάτινης αρτηρίας η οποία θα συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με τη θάλασσα του Μαρμαρά παράλληλα με το Βόσπορο, δεν θα άλλαζε τη Σύμβαση του Μοντρέ«, δήλωσε προχθές ο Ρώσος πρέσβης στην Τουρκία Αλεξέι Ερκώφ. <br /> <br /> Σε απάντηση ερώτησης του Τούρκου δημοσιογράφου Μουράτ Γιέτκιν, ο Ρώσος πρεσβευτής Erkhov είπε ότι οι εξαγωγείς πετρελαίου θα μπορούσαν να συγκρίνουν τα κόστη αναμονής των πλοίων. <br /> <br /> «Ένα τέτοιο κανάλι δεν θα αλλάξει δραματικά την κατάσταση της κυκλοφορίας, ακόμα κι αν μπορούσε να χαλαρώσει την κυκλοφορία μέσω του Βοσπόρου. Η κυκλοφορία μέσω του στενού των Δαρδανελλίων, από την άλλη πλευρά, θα παραμείνει αμετάβλητη», δηλώνει ο έμπειρος Ρώσος διπλωμάτης. <br /> <br /> Αναφερόμενος στο σχόλιο του Ρώσου πρέσβη ότι η Μόσχα βλέπει το κανάλι της Κων/πολης ως ένα «πολύ μακροπρόθεσμο» έργο για το μέλλον, ο Τούρκος δημοσιογράφος Yetkin έγραψε ότι : «αυτά τα λόγια αποτελούν σημάδι που αποκαλύπτει την αρνητική άποψη της Μόσχας για το έργο και ότι το όνειρο του Ερντογάν δεν θα υλοποιηθεί σύντομα». <br /> <br /> Το σκηνικό αρχίζει εκ νέου να μυρίζει ‘‘μπαρούτι‘ στο ελληνικό Αρχιπέλαγος, με το θέμα της Λιβύης και της ΑΟΖ, φέρνοντας κοντά πολλά γεγονότα στο προσκήνιο, τα οποία κάποτε δεν διανοείτο κανένας ότι μπορούν να συμβούν. <br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκία:«Σχέδιο μετατροπής της Κων/πολης σε αυτόνομο κρατίδιο»! – «Φούντωσαν» οι θεωρίες για την «Εcumenopolis»

Πυρ και μανία είναι πολλοί Τούρκοι αξιωματούχοι, ειδικοί αλλά και στρατιωτικοί που πρόσκεινται στον κεμαλισμό, μετά την ανακοίνωση από το...

Διαβάστε την συνέχεια

Με αυτοκτονικό ιδεασμό ισοδυναμεί πλέον η πολιτική κατευνασμού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiovhmStJK2CYJ7hGbB1oSEczhoXUngYnjh4RqAcMQ63w8Q_P5DRRRmqf6ZSVKPyu6wZXB7UT_r5IFJWG1U180w0J7JJ7M7zRCDAVBbbyZM_lJes3IlCNV3lYNL69FwAPICKgMb294-tfo/s1600/akar-turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="366" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiovhmStJK2CYJ7hGbB1oSEczhoXUngYnjh4RqAcMQ63w8Q_P5DRRRmqf6ZSVKPyu6wZXB7UT_r5IFJWG1U180w0J7JJ7M7zRCDAVBbbyZM_lJes3IlCNV3lYNL69FwAPICKgMb294-tfo/s640/akar-turkey.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Παπασίμος Γεώργιος</b>Οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά είναι πλέον δραματικές, μετά την συμφωνία της Τουρκίας με την περιορισμένου κύρους κυβέρνηση της Λιβύης. Είναι δραματικές, ανεξαρτήτως του ότι αυτή η συμφωνία είναι προδήλως ανυπόστατη και παραβιάζει όλες τις στοιχειωδώς επικρατούσες αρχές του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας, (ήτοι ότι τα κατοικημένα νησιά έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ). Αυτή η συμφωνία διαλύει και την τελευταία ψευδαίσθηση περί ειρηνικής λύσεως των προβλημάτων, που δημιουργούν οι επεκτατικές αναθεωρητικές επιδιώξεις της Τουρκίας. Κάτι που, ακόμα και σήμερα, προτάσσει το τρομώδες και φοβικό πολιτικό προσωπικό εξουσίας. <br /> <br /> Μετά την κατοχή μεγάλου τμήματος της Μεγαλονήσου και την παραβίαση της ΑΟΖ της, ο τουρκικός επεκτατισμός προσβλέπει στο επόμενο σημείο προσβολής. Είναι η περιοχή νότια της Κρήτης, ως υποτιθέμενη ζώνη της συμφωνίας Τουρκίας – Λιβύης. Η εφαρμογή του σχεδίου της "Γαλάζιας Πατρίδας", που αποτελεί απροκάλυπτη προσβολή των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, προωθείται συστηματικά από το τουρκικό κατεστημένο.<br /> <br /> Στηρίζεται στις παραλείψεις της Ελλάδος, στην αξιοποίηση της παγκόσμιας γεωπολιτικής ρευστότητας, σε συνδυασμό με την προηγούμενη συστηματική ναυπήγηση ενός ισχυρού πολεμικού στόλου. Οι εξελίξεις αυτές, όπως ήταν αναμενόμενο, δημιούργησαν θόρυβο και πανικό στην Αθήνα, εξού και η πρόσφατη διπλωματική δραστηριότητα ως προς την τουρκικό-λιβυκή συμφωνία. Παρόλα αυτά όμως, δεν έχουν δημιουργηθεί οι αναγκαίες συνθήκες για αλλαγή της πολιτικής έναντι του τουρκικού κινδύνου. <br /> <br /> Χαρακτηριστικό στοιχείο αυτού αποτελεί η ψήφιση του προϋπολογισμού, στον οποίον προβλέπονται μειωμένες αμυντικές δαπάνες, ακόμα και εν σχέσει με το 2018. Την στιγμή που είναι πασιφανές, ότι υφίσταται αναγκαιότητα για γενναία αύξηση τους, όπως και η άμεση ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων, ως μοναδικό αποτρεπτικό παράγοντα απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. <br /> <br /> Η ψήφιση, μάλιστα των αμυντικών δαπανών και από το ΣΥΡΙΖΑ, θεωρήθηκε επικοινωνιακά ως στοιχείο εθνικής ενότητας. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι πρόκειται για αυτοπαγίδευση του σημερινού πολιτικού συστήματος στην λογική επικράτησης της πολιτικής του κατευνασμού, κάτι που όμως οδηγεί μακροπρόθεσμα στην υποταγή. Η συνέχιση, μάλιστα, αυτής της αντίληψης, μπροστά στα σημερινά ογκούμενα εθνικά ζητήματα, συνιστά έναν ιδιότυπο αυτοκτονικό ιδεασμό.<br /> <br /> Πολιτική κατευνασμού <br /> <br /> Το πρόβλημα της Ελλάδας εντοπίζεται στο γεγονός, ότι επί πολλές δεκαετίες η ακολουθούμενη πολιτική είχε τον χαρακτήρα του κατευνασμού και της υποχωρητικότητας απέναντι στη συστηματική τουρκική προκλητικότητα και στον πρόδηλα διαφαινόμενο σχεδιασμό της. Αυτός δεν είναι άλλος από την συγκυριαρχία της στο Αιγαίο και την υφαρπαγή τεραστίων θαλάσσιων εκτάσεων στην νοτιοανατολική Μεσόγειο, ενόψει και του διαφαινόμενου τεράστιου υποθαλάσσιου πλούτου των υδρογονανθράκων. <br /> <br /> Η Μεταπολίτευση, που ξεκίνησε το 1974 έχοντας επί της ουσίας αποδεχθεί την τουρκική κατάληψη του 34% της Κύπρου, ολοκληρώνεται με την πλήρη προβολή των επεκτατικών τουρκικών επιδιώξεων σε βάρος της χώρας μας. Δυστυχώς, σε όλες αυτές τις δεκαετίες που μεσολάβησαν, ενώ τα δείγματα και οι επιδιώξεις της άλλης πλευράς ήταν πάντοτε εμφανείς, από την πλευρά μας υπήρξε τρομακτική εθνική αμεριμνησία. <br /> <br /> Ειδικά, κατά την ύστερη μεταπολίτευση, δεν κατορθώσαμε να έχουμε πετύχει μία συνεκτική εθνική αποτρεπτική στρατηγική, αξιοποιώντας τις διπλωματικές σχέσεις και ενισχύοντας, ουσιαστικά και ποιοτικά, τις Ένοπλες Δυνάμεις, στη βάση του πάλαι ποτέ διακηρυχθέντος και μη υλοποιηθέντος ενιαίου εθνικού δόγματος Ελλάδας – Κύπρου. Επιπροσθέτως, η εισδοχή της χώρας στη μνημονιακή κηδεμονία του 2010 επέφερε μεγάλο πλήγμα στην αποτρεπτική ικανότητα αυτών, με συνέπεια σήμερα η χώρα μας, που αντιμετωπίζει άμεσους εθνικούς κινδύνους, να υπολείπεται των περιστάσεων. <br /> <br /> Έτσι, η κατάσταση της παράλληλης οικονομικής χρεοκοπίας και της μειώσεως της στρατιωτικής ισχύος της Ελλάδος, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο για τον Ελληνισμό. Είναι πλέον ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η Τουρκία, στις στιγμές αδυναμίας του Ελληνισμού, επιχειρεί επιθετικές ενέργειες, με σκοπό να αποκομίσει οφέλη σ' αυτόν τον ιστορικών διαστάσεων πλέον ανταγωνισμό. <br /> Αποδυναμωμένη η Ελλάδα <br /> <br /> Σήμερα, δέκα χρόνια μετά την ανηλεή μνημονιακή κηδεμονία και την πρόσδεση στα δεσμά των δανειστών για τα επόμενα ενενήντα εννέα χρόνια με υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας, η Ελλάδα εμφανίζεται αποδυναμωμένη. Αποδυναμωμένη τόσο σε οικονομικό, όσο και σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, αποτελώντας πάλι το "ιδανικό θύμα" του τουρκικού πολιτικο-στρατιωτικού κατεστημένου. <br /> <br /> Από τις εξελίξεις αυτές, συνάγεται ότι δεν υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια από την πλευρά της Ελλάδος σοβαρή και συνεκτική προετοιμασία για την αντιμετώπιση των τουρκικών κινήσεων. Οι σπασμωδικές αντιδράσεις, με βασικό στοιχείο τον κατευνασμό, είναι πλέον προβλέψιμες και αδιάφορες από την τουρκική πλευρά. Χαρακτηριστικό στοιχείο αυτού αποτελεί το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει καταθέσει στον ΟΗΕ, τις συντεταγμένες των εξωτερικών ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ, για μην προκαλέσει τους Τούρκους. <br /> <br /> Την ίδια ώρα, όμως, η Τουρκία έχει καταθέσει χάρτες και συντεταγμένες με τις οποίες, κατά πλήρη παράβαση του διεθνούς δικαίου, διεκδικεί τεράστιες θαλάσσιες περιοχές νότια και νοτιοανατολικά της γραμμής Καστελόριζο, Ρόδος- Κάρπαθος-Κάσος- Κρήτη, όπως πλέον δημοσιοποιήθηκε με το λεγόμενο τουρκικό-λιβυκό μνημόνιο.<br /> <br /> Κλιμακώνεται η τουρκική απειλή <br /> <br /> Είναι πλέον προφανές, ότι η ελληνική πολιτική περί "εξημέρωσης του θηρίου", μέσω της σύνδεσης της Τουρκίας με την ΕΕ και των αόριστων επικλήσεων περί εφαρμογής του διεθνούς δικαίου, έχει αποτύχει παταγωδώς. Ο λόγος είναι πως δεν μπορεί με αυτόν τον τρόπο να ανακοπεί η επιθετική στρατηγική της Άγκυρας. Ο βασικός της στόχος είναι να επιβάλει στην Ελλάδα και στην Κύπρο ένα ιδιότυπο καθεστώς "φινλανδοποίησης", στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής μεσογείου, όπου η ισχυρότερη χώρα θα επιβάλλει τους όρους της στην περιοχή. <br /> <br /> Επίσης, έχουν συντριβεί οι ψευδαισθήσεις, που καλλιεργούσε το πολιτικό προσωπικό εξουσίας περί προστασίας της χώρας από διάφορους τρίτους, αφού είναι πλέον ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι μόνο με τις δικές της δυνάμεις μπορεί να περιφρουρήσει τα δίκαια της. Απέναντι στην τουρκική απειλή, η Ελλάδα πρέπει να επανοριοθετήσει άμεσα την εθνική στρατηγική. <br /> <br /> Βασικά στοιχεία αυτής της νέας εθνικής στρατηγικής πρέπει να είναι η αποβολή του "φοβικού συνδρόμου", η διατήρηση και η ενίσχυση του στρατιωτικού αξιόμαχου, η επαναλειτουργία της αμυντικής βιομηχανίας, όπως και η αξιοποίηση των δυνατοτήτων που παρέχει η σημερινή εποχή της έντονης ρευστότητας και των γεωπολιτικών ανακατατάξεων, για σύναψη ισχυρών και στέρεων διπλωματικών και στρατιωτικών συμμαχιών. Η τουρκική απειλή κατά του Ελληνισμού δεν είναι ένα θεωρητικό κατασκεύασμα. Πρόκειται για μια οδυνηρή πραγματικότητα, η οποία αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα μπορεί να οδηγήσει σε νέους εθνικούς ακρωτηριασμούς.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Με αυτοκτονικό ιδεασμό ισοδυναμεί πλέον η πολιτική κατευνασμού

Παπασίμος Γεώργιος Οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά είναι πλέον δραματικές, μετά την συμφωνία της Τουρκίας με την περιορισμένου κύρους κυβέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι τραγικές αγκυλώσεις της Ελλάδας για τα 12 μίλια και την ΑΟΖ: Η επείγουσα υπέρβασή τους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmdz7UJyb5mpME0WGg3eloLCol2MKeAoNOjp1yNkS_Gmhy47cGsaRHZdafS5dnmp22uvYAh-AFMxrddQhDLZjiTw8iAbxrUs0eoFpp6Pv4gD1z-QpqMCQXXztVtS1V0WXm9fPRSHG3NEA/s1600/12milia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="768" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmdz7UJyb5mpME0WGg3eloLCol2MKeAoNOjp1yNkS_Gmhy47cGsaRHZdafS5dnmp22uvYAh-AFMxrddQhDLZjiTw8iAbxrUs0eoFpp6Pv4gD1z-QpqMCQXXztVtS1V0WXm9fPRSHG3NEA/s640/12milia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>ΚΡΕΣΕΝΤΣΙΟ ΣΑΝΤΖΙΛΙΟ </b><br /> <br /> Μετά από τον Ανδρέα Παπανδρέου όλες οι ελληνικές κυβερνήσει, ανεξαρτήτου κομματικού χρωματισμού, κινήθηκαν ακριβώς σε μία ίδια γραμμή πλεύσης όσο αφορά την εξωτερική πολιτική τους. <br /> <br /> Μόνο στη αρχική φάση της κρατικής παρουσίας του Σύριζα πήγε να εκδηλωθεί μια κάποια απόκλιση, ως φυσιολογική συνέπεια των «προγραμματικών» ιδεολογικών προθέσεών της, οι ερμηνευτές της οποίας όμως γρήγορα, πολύ γρήγορα, παραμερίστηκαν χωρίς πολλές κουβέντες και πετάχτηκαν έξω από κόμμα και κυβέρνηση ή επέλεξαν να απομακρυνθούν οι ίδιοι μην έχοντας μπροστά τους παρά εχθρούς και αρνητές των ιδεών τους. <br /> <br /> Οι «λογικές» του δυτικόφρονου ευρω-αμερικανικού politically correct είχαν κατά κράτος επιβληθεί και επικρατήσει στην «πρώτη φορά αριστερά». <br /> Από κει και πέρα η ομοιομορφία και η απαράλειπτη υπακοή στα ίδια σχεδόν απαράλλαχτα πολιτικά κελεύσματα, κίνητρα και προστάγματα υπήρξε και συνεχίζει να υπάρχει σαν ένα είδος τυφλής αφοσίωσης σε άνωθεν, μη ομολογούμενες, ασφαλώς, αλλά πασίγνωστες εντολές ή εκβιάσεις η οποιαδήποτε παραβίαση των οποίων όχι μόνο δογματικά απαγορεύεται, αλλά φαίνεται πως είναι και η βασική αιτία του γενικευμένου, εκτεταμένου φοβικού συνδρόμου που διακατέχει τις κυβερνητικές νομενκλατούρες και εκφράζεται ανοιχτά πια και καθαρά σε όλες τις εκφάνσεις των ελληνικών εξωτερικών σχέσεων σαν μια «ψυχολογικο-σαρκική φορεσιά» που δύσκολα πλέον καμουφλάρεται εκπέμποντας την αλγεινή εντύπωση πως τελικά δύσκολα μπορεί να αλλάξει ενώ παρασέρνει, δυστυχώς, ολόκληρο τον ελληνικό λαό που δέχεται τις συνέπειες. <br /> <br /> Οποιοσδήποτε νοήμων (και εχέφρων) άνθρωπος μένει υπερκατάπληκτος παρατηρώντας πώς και πόσο οι Έλληνες πολιτικοί εμμένουν στα τεράστια και τραγικά όσο και απαράδεκτα λάθη τους επιτρέποντας με τις υποχωρήσεις τους και δίνοντας συνέχεια ερείσματα (σ)τους «παραδοσιακούς εχθρούς» ώστε αυτοί να τσιλιμπουρδίζουν χωρίς ούτε καν «αιδώ και περίσκεψη». <br /> Έτσι όπως τα πράγματα εξελίσσονται, δεν μπορούμε να μη αναλογιστούμε ότι οι Τούρκοι ειδικά ψάχνουν και βρίσκουν (και επωφελούνται από) όλες τις αφορμές για να «καρφώσουν» κάπου την Ελλάδα, να την «μειώσουν», με απώτερο σκοπό βαθμηδόν να την εξαφανίσουν απ΄ τη διεθνή σκακιέρα, όπως εξάλλου κάνουν και με την Κυπριακή Δημοκρατία, επισήμως γι ‘ αυτούς «εκλιπούσα», ενώ απ ‘ την άλλη, οι Έλληνες ειδικά μένουν σε (και τιμωρούνται από) όλες τις χαμένες ευκαιρίες για να επιφέρουν πλήγματα στην Τουρκία, να την καθηλώσουν στις παρανομίες της, με το αποτέλεσμα να μη διαθέτουν την αναγκαία πειθώ που θα πάρει τους άλλους (τρίτους) με το μέρος τους – όχι μόνο, αλλά και, το χειρότερο, σαν συνέπεια, να μην είναι σε θέση να συγκροτήσουν με άλλες χώρες μια δεσμευμένη και αποτελεσματική ομάδα αλληλοπροστασίας όχι μόνο με λόγια, αλλά προ πάντων με πράξεις. <br /> <br /> Γι’ αυτό φταίει οπωσδήποτε το ότι η Ελλάδα δεν μερίμνησε ποτέ να συνάψει πραγματικές αμυντικο-στρατιωτικές συμφωνίες με άλλες «χρήσιμες» χώρες της περιοχής που θα της διασφάλιζαν ΚΑΙ στις θάλασσες ένα επιθετικό και αποτρεπτικό πρόσημο. <br /> Και εδώ αμέσως, προκαταρτικά, επισημαίνουμε πως το πρωταρχικό σφάλμα των ελληνικών πολιτικών ηγεσιών είναι που συνηθίζουν να λένε, νομίζοντας πως λένε κάτι το έξυπνο και θαυμαστό, ότι η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα(!), τρομερό σφάλμα που υποβιβάζει στα μάτια των Τούρκων αλλά και των άλλων χωρών την ελληνική εξωτερική πολιτική σε κάτι που «δεν είναι ούτε κρέας ούτε ψάρι»: μια ανώνυμη, βολεμένη με ό, τι επιβάλλουν οι άλλοι, χωρίς νεύρο και ορμή σκιώδη παρουσία.<br /> Ε όχι, η Ελλάδα διεκδικεί, πρέπει να διεκδικεί, έχει να διεκδικήσει και δικαιώματα, και εδάφη, και θαλάσσιο χώρο, όχι μόνο απ’ την Τουρκία, αλλά και από άλλες χώρες στη «γειτονιά» της. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην διεκδικεί όταν οι άλλοι γείτονες όλο κάτι διεκδικούν το ελληνικό και χωρίς να έχουν κανένα δικαίωμα. <br /> <br /> Πάντως. πηγαίνοντας λίγο πίσω στον χρόνο, αν το καλοσκεφτούμε, φαίνεται πως η «φιλοσοφία» της «μοιρασιάς» των τριών «μεγάλων» της Γιάλτας συνεχίζει και σήμερα να ασκεί την κηδεμονία της πάνω στην Ελλάδα, με μία βασική παρατήρηση: πως την επιρροή της Γιάλτας τη βρίσκουμε ακέραιη ακόμα μόνο στην Ελλάδα, ενώ εξαφανίστηκε παντελώς σε όλες τις άλλες βαλκανικές χώρες όπου η αμερικανική παρουσία εκτόπισε τελείως τον προηγούμενο συμφωνημένο (στη Γιάλτα) αντίθετο ιδεολογικό προσδιορισμό, με ό, τι αυτό συνεπάγεται στα πολιτικο-στρατιωτικά δρώμενα. <br /> <br /> Τελικά στην Ελλάδα η μόνη «αλλαγή» που έχει επέλθει ήταν το «πέρασμά» της από την αγγλική στην αμερικανική εξουσία (άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε το ρούχο του αλλιώς), με τις συνέπειες ωστόσο της αγγλικής πολιτκκής να έχουν αφήσει αρκετά μελανά σημεία που δεν ξεχνιούνται εύκολα. <br /> Μέσα λοιπόν στην pax americana, που δεν πρόκειται ωστόσο ποτέ να προστατέψει στρατιωτικά τα ελληνικά συμφέροντα, τα ελληνικά κυβερνητικά «συνεργεία» είναι τώρα 70 χρόνια που «βασιλεύουν» σαν πιστά παιδιά του θείου Σαμ, σε μια πολιτική ροή οι συνιστώσες της οποίας είναι όλες χαραγμένες στον Λευκό Οίκο προς απαράβατη γνώση και γενική χρήση στο σύνολο των τομέων των εξωτερικών σχέσεων αλλά και των εσωτερικών διεργασιών. <br /> <br /> Η επελθούσα, μερικά χρόνια μετά τη Γιάλτα, είσοδος στον ευρωπαϊκό κοινοτικό ιστό, ανεξαρτήτως ονομασίας του, δεν σήμανε, ούτως ή άλλως, καμία πολιτικο-δογματική αλλαγή, μιας και η ταύτιση της λεγόμενης «ευρωπαϊκής» πολιτικής με εκείνη των ΗΠΑ υπήρξε έως πρότινος απόλυτη, επαρκώς σχετικά βοηθούντος και της σφικτής ιδεολογικής πρόσδεσης μέσα στα απαράβατα δώματα του ΝΑΤΟ. <br /> Έτσι βλέπουμε πως αν η Ελλάδα, άκρως έως φανατικά πιστή στον υπερατλαντικό άρχοντά της, είναι παράδειγμα (προς αποφυγήν) για όσο αφορά την πραγματοποίηση των συμφερόντων της και το άκρων άωτον της στατικής, ανενεργούς πολιτικής όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στο Ιόνιο και στη Μεσόγειο, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως πρόκειται για κατάσταση που οφείλεται στις αμερικανικές, πλείστες και διαχρονικές, απαγορεύσεις, «παραινέσεις», «συμβουλές», τελικά και πολύ απλά στα αμερικανικά «θέλω» στην Ευρώπη που αποκλείουν μια Ελλάδα ελεύθερη να κάνει «του κεφαλιού της» για το «καλό» της. <br /> <br /> Με αυτά και με αυτά η Ελλάδα συνέχεια κάτι χάνει, όλο κάτι δίνει, χαρίζει σους άλλους, «φίλους» και εχθρούς. <br /> <br /> Το αποτέλεσμα; Το περίφημα «δυο μέτρα και δυο σταθμά»! <br /> Έτσι, λ.χ. πολύ απλά ενώ οι ΗΠΑ, μολονότι δεν επικύρωσαν την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. ανακήρυξαν και οριοθέτησαν τις ΑΟΖ τους σε όλες τις ακτές τους και σε όλα τα νησιά τους, δεν «επιτρέπουν»(!!) να κάνει το ίδιο και η Ελλάδα!<br /> Και επειδή το είπε ο τάδε Φίλιπ Γκόρντον, έγινε «νόμος της Ελλάδας»! Τρελά πράγματα, βέβαια, για μια χώρα που είναι σοβαρή, αξιοπρεπής, που υπερασπίζεται την ανεξαρτησία της εναντίον των πάντων, απόλυτα φυσιολογικά όμως για μια χώρα-μπανανία ή μαϊμού, αν προτιμάτε, που ταπεινώνεται διαχρονικά για να ακολουθήσει τις πολιτικές που οι άλλοι «έραψαν» γι’ αυτήν. <br /> <br /> Δεν μένει παρά να μάθουμε ή να μας πούνε σε ποια από τις δυο αυτές «κατηγορίες» νοιώθουν ότι ανήκουν οι Έλληνες κυβερνώντες, διότι θα πρέπει να μας πουν επίσης τί θα γίνει εάν παραβούμε (παραβούν) τα λόγια του Προφήτη-Γκόρντον όπως και πού είναι γραμμένα στο UNCLOS τα «δυο μέτρα και δυο σταθμά» των ΗΠΑ σχετικά με τον εαυτούλη τους και την Ελλάδα, όταν έρχονται για να μας κάνουν μάθημα και μας κουνάνε το δάχτυλο για να τους λέμε, αιώνιοι μέτοικοι, yes sir! <br /> <br /> Και να ΄ταν μόνο αυτό… γιατί ενώ και η ΕΕ υπέγραψε σαν συλλογικός οργανισμός την Σύμβαση και αναγνωρίζει de jure και de facto τις ΑΟΖ όλων των ευρωπαϊκών κοινοτικών χωρών ακριβώς έτσι όπως εμφανίζονται στους χάρτες με γνώμονα το UNCLOS, αποφεύγει κάθε δυναμική επέμβαση ώστε ΚΑΙ η Ελλάδα να υποστηριχθεί και να ανακηρύξει/οριοθετήσει την νόμιμη ΑΟΖ της με βάση τον ίδιο γνώμονα UNCLOS που η ΕΕ δέχεται. <br /> Και δεν βρέθηκε έως τώρα ένας, μόνο ένας;(!) αρχηγός κυβέρνησης ή/και ΥΠΕΞ να «επαναστατήσει» επιτέλους σε αυτό το κυριολεκτικό «θάψιμο» των ελληνικών διεθνών δικαιωμάτων: να υποθέσουμε επειδή όλοι τους «τα βρήκαν» στο παλιό καλούπι του «υπάκουου παιδιού» σε ξένα συμφέροντα=θάνατος για τα ελληνικά συμφέροντα;<br /> Ειλικρινά, με το χέρι στη καρδιά, δεν μπορεί να πει κανείς πως οι Έλληνες «πολιτικοί άνδρες» από το 1919 και μετά, και εξαιρώντας τα πέντε χρόνια του πολέμου, έκαναν κάτι που να ευνόησε την Ελλάδα, να την έκανε μεγαλύτερη, ισχυρότερη, πολιτικά αξιόλογη, με αξιοσέβαστη φωνή και κατάλληλες δυνατές συμμαχίες, με κερδοφόρες διακρατικές συμφωνίες για το εθνικό συμφέρον και την αξιοπρόσεκτη στρατιωτική παρουσία. <br /> <br /> Όλο το αντίθετο. Και εκτός αυτού. προστέθηκε και η βαθύτατη πολιτικο-οικονοιμική διαφθορά, τα υποχρεωτικά «μνημόνια» και το ξεπούλημα των «χρυσαφικών» της χώρας στους ξένους. <br /> <br /> Αληθεύει πως για τα 350 δις και βάλε της «τρύπας» των 2009-2010, που βούλιαξε την Ελλάδα και για την οποία όλοι οι πολιτικοί υπήρξαν αθώοι και ατιμώρητοι, οι Έλληνες θα πληρώσουν έως το 2060; <br /> <br /> Η συνειδητή και συνεχή απεμπόληση των δικαιωμάτων μιας χώρας από τους κυβερνήτες της προς όφελος και συμφέρον τρίτων χωρών έχει ένα όνομα, και κανονικά θα έπρεπε να έχει και μια τιμή κόστους, όπως γνωρίζουμε. Εκείνο που δεν ξέρουμε είναι εάν ο λαός αυτής της χώρας το γνωρίζει και τί κάνει επ’ αυτού. <br /> Κάτι τέτοιο, mutatis mutandis, συμβαίνει σήμερα και με τον ίδιο τον Αμερικανό Πρόεδρο και τα οικονομικά ή/και προσωπικά συμφέροντά του σε σχέση με τα εθνικά και γεωστρατηγικά τοιαύτα.<br /> Είναι το ίδιο «παιχνίδι» που παίζεται στην Ελλάδα (το βλέπουμε, και ο ντόπιος πληθυσμός το βιώνει) από δεκαετίες τώρα και όσο περνάει ο καιρός άλλο τόσο γίνεται αφόρητο διότι ξεκάθαρα αποβαίνει σε τεράστιο κέρδος των εχθρών της, αλλά βεβαίως και των λεγόμενων «φίλων» της (αν και, μιλώντας για συμφέροντα, κανείς δεν είναι φίλος κανενός, εκτός εάν υπάρχουν μεταξύ τους συμφέροντα αλληλένδετα, όπως η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε προ πολλού δημιουργήσει). <br /> <br /> Ας πάρουμε λ.χ. ένα παράδειγμα και ας θυμηθούμε μια κατάσταση του είδους: <br /> στο Ιόνιο η Ελλάδα όχι μόνο δεν ανακηρύσσει και οριοθετεί της ΑΟΖ της, μολονότι στο πρόσφατο παρελθόν ένα είδος «μεσαίας γραμμής» έχει ήδη συμφωνηθεί, αν και κάπως εις βάρος της,<br /> αλλά ούτε και επεκτείνει τουλάχιστον τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, συνεχίζοντας να είναι η μόνη χώρα στο κόσμο «κολλημένη» στα ξεπερασμένα πια 6 μίλια! <br /> <br /> Γιατί αυτή η αρνητική συμπεριφορά; <br /> <br /> Ακούσαμε να γίνεται λόγος για «διαμαρτυρίες» της Ιταλίας και «απαιτήσεις» της να μην «διαταραχθούν» τα δήθεν «παραδοσιακά δικαιώματα» των Ιταλών ψαράδων να αλιεύουν έως τα 6 μίλια, δηλαδή σε απόσταση 6 μιλίων από τις ελληνικές ακτές, όπου φαίνεται πως έχει ακόμη ψάρια, ενώ στις ιταλικές ακτές τα ψάρια έχουν σχεδόν όλα εξοντωθεί. <br /> <br /> Δεν κατάλαβα: τί σόι «παραδοσιακά δικαιώματα» μπορεί να υπάρχουν ώστε να έρχονται ξένοι ψαράδες να ψαρεύουν στα δικά μου νερά και εγώ να τους αφήνω και να μην αντιδρώ! <br /> <br /> Το Δίκαιο της Θάλασσας του UNCLOS δεν νομίζω να προβλέπει κανένα «παραδοσιακό δικαίωμα» υπέρ κάποιου σε θάλασσα ή αλλού – και αυτή η γελοιότητα πρέπει κάποια μέρα να πάψει. Φίλοι να είμαστε, αλλά όχι και ανόητοι. <br /> <br /> «Παραδοσιακά δικαιώματα» μπορούσε κάποιος να «βαφτίσει» δήθεν δικαιώματα πάνω σε κάποιον υφιστάμενό του στη μεσαιωνική εποχή, όπως π.χ. το απεχθές jus primae noctis του αφεντικού πάνω στη νιόνυμφη υφιστάμενού του, όχι σήμερα όπου η προεξέχουσα έννοια του «εθνικού συμφέροντος» δεν μπορεί και δεν πρέπει να ανεχθεί την ύπαρξη, μέσα στον ίδιο του τον χώρο, κανενός άλλου συμφέροντος τρίτου. <br /> Η μη ανακήρυξη και οριοθέτηση της ΑΟΖ της στο Ιόνιο, στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο πάει να κοστίσει πολύ στην Ελλάδα εάν συνεχίσει να τρέμει από τον φόβο του τί θα κάνουν οι Ιταλοί, οι Τούρκοι ή οι Αμερικανοί. Και ετούτο το «πολύ» δεν θα είναι ορισμένου χρονικού διαστήματος, περαστικό, αλλά απολύτως αορίστου χρόνου, μακροχρόνιο όσο δεν το φαντάζονται οι πολιτικοί ταγοί και ο υπομονετικός (μήπως αποχαυνωμένος στα αμέτρητα καφέ και βλακώδη τηλεοπτικά παιχνίδια και διαγωνισμούς τραγουδιού) ελληνικός λαός. <br /> <br /> Στη Ιταλία λέμε: canta che ti passa, τραγούδα και θα σου περάσει! Σε τέτοιο σημείο όμως φτάσαμε; <br /> <br /> Αλλά δυστυχώς, το ακόμη πιο επικίνδυνο είναι πως η μείωση της Ελλάδας και των δικαιωμάτων της δεν θα σχετίζεται μόνο με κάποιο χρονικό διάστημα διάρκειας, αλλά περισσότερο και με απώλεια κάποιας εδαφικής κυριαρχίας, μην το λησμονούμε. <br /> Η Ελλάδα δεν ανακήρυξε ποτέ την ΑΟΖ της και τα χωρικά της ύδατα είναι περιορισμένα στα 6 ν.μ., .όπερ σημαίνει ότι από τα 6 μίλια και ένα μέτρο όλη η άλλη θάλασσα είναι διεθνή ύδατα. <br /> <br /> Και όπως ξέρουμε, τα διεθνή ύδατα ανήκουν στους πάντες και οι πάντες μπορούν να κάνουν «δουλειές» εκεί. <br /> Τί θα κάνει λοιπόν η Ελλάδα, τί θα κάνουν πρωθυπουργός, ΥΠΕΞ, ΥΠΕΣ και όπλοι οι άλλοι «επίσημοι» εάν έρθουν οι Τούρκοι και αρχίσουν έρευνες για υδρογονάνθρακες ή φέρουν τρυπάνια για αντλήσεις;<br /> Ποιον διεθνή νόμο θα επικαλεστούν ικανό να εμποδίσει τους Τούρκους, όταν πέραν των μίζερων 6 μιλίων κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων στο τεράστιο τόξο των ελληνικών ακτών, ούτε υφαλοκρηπίδα έχουν προσδιορίσει και διεθνοποιήσει, ούτε ΑΟΖ ανακήρυξαν στα πλαίσια του UNCLOS, ούτε καν 12 μίλια χωρικά ύδατα έχουν;! <br /> <br /> Λέω: αν έρθουν οι Τούρκοι, που είναι εκείνοι που εποφθαλμιούν ελληνικές στερεές και θάλασσες, αλλά οποιοσδήποτε άλλος μπορεί να έρθει, να στρογγυλοκαθίσει στα 6 μίλια και ένα μέτρο, να κάνει ό, τι θέλει και οι Έλληνες πολιτικοί να τον χαιρετούν από τις απέναντι πλαζ(!). Και οι Έλληνες πολίτες θα τους βλέπουν μόλις 6 μίλια μακριά τους, ούτε ένα τσιγάρο δρόμος, τους εχθρούς σους να τους χλευάζουν και να τους βρίζουν μένοντας στο απυρόβλητο των 6 μιλίων και ενός μέτρου! <br /> <br /> Ή μήπως όποιος πλησιάσει στα 6 μίλια και ένα μέτρο θα τον βουλιάξουν με κανονιές και αεροπλάνα στα διεθνή ύδατα; <br /> Με κεντρικό θέμα την κλιματική αλλαγή (που σαν «αρμαγγεδωνικός» μπαμπούλας μας επισείουν οργανώσεις επιτηδείων με δωροδοκημένους επιστήμονες για μια δήθεν σωτήρια «πράσινη πολιτική» που θα πληρώσουμε μερικά τρισεκατομμύρια ευρώ για τις τσέπες των επιτηδείων), οργανώθηκε πρόσφατα μια ολόκληρη ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής στα «συμπεράσματα» της οποίας έγινε en passant και βραχύτατος λόγος για το «μνημόνιο» ή «συμφωνία» (μάλλον συμφωνία καμουφλαρισμένη σε «μνημόνιο συναντίληψης») Τουρκίας-Λιβύης βάσει του οποίου (άσχετο κι αν είναι τελείως παρανοϊκό και εκτός πάσης γεωγραφικής και νομικής λογικής) η μη ακόμη ανακηρυγμένη ελληνική ΑΟΖ – ΠΡΟΣΟΧΗ: αυτό είναι βασικό να το τονίσουμε! – γίνεται κομμάτια και μαζί της τα εκεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, τα οποία πάλι δυστυχώς η Ελλάδα δεν έχει ακόμη προβάλλει βάσει του UNCLOS. <br /> <br /> Μέσα σε ένα σύνολο από 21 «συμπεράσματα» και μόλις στην 19η θέση, δηλαδή λίγο πριν από το «κλείσιμο», οι 28 «κορυφαίοι» Ευρωπαίοι (συμπεριλαμβανομένου και του Έλληνα, διότι δεν προκύπτει αυτός να έχει κάπου διαφωνήσει) τοποθέτησαν, στο τελευταίο «τμήμα» με τίτλο διάφορα «Άλλα ζητήματα», ένα λιτό κείμενο που μοιάζει μάλλον με «καραμελίτσα» για να γλυκάνει λίγο την ελληνική πικρία και τις ελληνικές προσδοκίες και το οποίο δήθεν καταδικάζει το μόρφωμα-μαϊμού των Ερντογάν-αλ Φαγιέζ και δήθεν δικαιώνει τα ελληνικά δικαιώματα. <br /> <br /> Και ενώ οι Έλληνες πολιτικοί εξέφραζαν θριαμβευτικά σχόλια, πολύ δυστυχώς, και για εμάς άκρως καταθλιπτικό που το αναφέρουμε, σε αυτή τη προτελευταία παράγραφο, βαλμένη εκεί σαν μια «χάρη» της τελευταίας στιγμής, η «κορυφαία» Σύνοδος ΕΕ στην ουσία ουδόλως καταδικάζει ρητά Τουρκία και Λιβύη, ουδόλως δηλώνει ρητά πως το ανθελληνικό «μνημόνιο» είναι άκυρο και νομικά ανύπαρκτο, ουδόλως απαιτεί την ολική διαγραφή του (έτσι ώστε και ο ΟΗΕ, που το έλαβε απ’ την Τουρκία, να δεσμεύεται απ’ το ευρωπαϊκό «προηγούμενο» σε μια ενδεχόμενη αντίδρασή του), αλλά ανώδυνα αναφέρεται σε κάποια τρίτα κράτη, χωρίς καν να τα ονοματίσει, μεταχειρίζεται μια άσκοπη περίφραση, σαν να μη θέλει ή φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους, και ως συνήθως «χαρίζει» στην Ελλάδα (και στη Κύπρο) την περίφημη ευρωπαϊκή αλαμπουρνέζικη «αλληλεγγύη» που είναι verba (qui) volant, που δεν της κοστίζει τίποτα, δεν την δεσμεύει σε τίποτα, κουβέντες δίχως κανένα πρακτικό, υλικό και προπαντός δυναμικό αντίκρισμα. <br /> Και όντως: μετά απ’ αυτά τα «ενισχυτικά» πτερόεντα έπη, καμία πράξη, τίποτα! Εκ μέρους των καραγκιόζηδων της ΕΕ μια τέλεια επανάληψη της «σκηνής» όταν η Τουρκία εισέβαλε στην κυπριακή ΑΟΖ.<br /> Και άσε τον Λίβυο, μια μαριονέττα ισλαμιστή της φάρας του Ερντογάν, που είναι και δεν είναι, με τον Τούρκο όμως που θέλει να μας δαγκώσει, πάλι τα ίδια; Τζίφος; <br /> <br /> Επομένως, δεν καταλαβαίνουμε καθόλου γιατί, μπροστά σε αυτή τη νιοστή φορά που η ΕΕ «προσφέρει» στην Ελλάδα ένα μηδέν, η ελληνική πολιτική «ιντελιγκέντσια» ευγνωμονεί και εκφράζει τη μεγάλη της ικανοποίησή (Μ. Βαρβιτσιώτης, «Αυτό που ζητήσαμε από τους εταίρους μας στην Ευρώπη το πήραμε. Και το πήραμε ξεκάθαρα») ή τη χαρά τους που η Ελλάδα διαθέτει υποστήριξη (Σ. Πέτσας, «Ξέρουμε ότι έχουμε τους συμμάχους μας και το δίκιο με το μέρος μας»), σαν να θέλει να πει, αυτός ο κύριος, ότι αυτοί οι «σύμμαχοι» και αυτό το «δίκιο» της Ελλάδας θα εξαφανίσουν τον κακό τουρκο-λίβυο διάβολο που θέλει να φάει ελληνικά νησιά και θάλασσες! <br /> Ακόμη μια φορά η ελληνική κυβέρνηση δεν εκμεταλλεύτηκε το τεράστιο νομικό και γεωγραφικό ατόπημα της Τουρκίας για να την κεραυνοβολήσει μέσα στην ανώτατη σύναξη της ΕΕ και να απαιτήσει απ’ αυτήν όχι απλώς την ονομαστική καταδίκη της και του «κυβερνητικού εκτοπλάσματος» της Λιβύης, αλλά και τη ρητή της δέσμευση επιβολής στην Τουρκία αυτή τη φορά απτών κυρώσεων, έχοντας υπόψη αφ’ ενός την βαρύτητα της παρανομίας της και αφ’ ετέρου την ιδιαιτερότητα της τουρκικής πράξης εναντίον μιας χώρας της εταιρικής κοινοτικής Ευρώπης (ή μάλλον δυο, μαζί με τη Κύπρο) που, είναι αυτονόητο, θα πρέπει να προστατεύεται δεόντως απ’ αυτήν την Κοινότητα, αν θέλει να ονομάζεται έτσι. <br /> <br /> Η αντίδραση του Έλληνα προθυπουργού στη Σύνοδο έπρεπε να είναι, λίαν επιεικώς, καταλυτική, βάζοντας αμείλικτα ολόκληρη τη «θεσμική» Ευρωπαϊκή Ένωση (Κομισιόν, Βουλή, Δικαστήριο, Συμβούλιο ) απέναντι των βαριών ευθυνών τους που απορρέουν από τον ίδιο τον Καταστατικό Χάρτη της Ένωσης στις περιπτώσεις επιθέσεων ή επιβουλών από τρίτα κράτη εις βάρος ενός κοινοτικού μέλους. <br /> <br /> Αντ’ αυτού, διαβάζουμε έκπληκτοι πως, μολονότι είχαν ήδη περάσει περίπου 15 μέρες από το γεγονός του «μνημονίου», η ελληνική πλευρά αδράνησε και αδιαφόρησε γιατί: <br /> 1) φαίνεται πως δεν μερίμνησε, ως όφειλε, το λιγότερο να απαιτήσει να μπει ειδικά στην ημερησία διάταξη (agenda) της Συνόδου το σοβαρότατο «κρούσμα» με το οποίο η Τουρκία και το σκιάχτρο μιας Λιβύης που είναι όλο κι όλο μια πόλη (Τρίπολη) προσπαθούν να οικειοποιηθούν θαλάσσια ελληνικά «οικόπεδα», να ακυρώσουν την ελληνική εθνική κυριαρχία πάνω σε αυτά και να αμφισβητήσουν την εκεί ύπαρξη ελληνικής ΑΟΖ. <br /> <br /> Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε με «θύματα» Γερμανία ή Γαλλία, θέλω να δω τι θα έκαναν οι κοινοτικοί «θεσμοί» στο σύνολό τους. <br /> 2) ασχολήθηκε ουσιαστικά και διεξοδικά, ως μη όφειλε, μόνο με τη συζήτηση περί «κλιματικής αλλαγής» (κεντρικό θέμα, όπως παρουσιάζεται στα «Συμπεράσματα») για το χατίρι της Γερμανίας η οποία απροκάλυπτα αποσκοπεί στο να επιβάλλει στη Κοινότητα το νέο «κόλπο» της «πράσινης πολιτικής» όπου περιμένει να εισπράξει εκατοντάδες δισεκατομμύρια από τους υπόλοιπους χαζούς κοινοτικούς εταίρους που πιστεύουν ακόμη στα παραμύθια της Χαλιμάς Μέρκελ με τις βιομηχανίες της να πάνε κατά διαόλου. <br /> <br /> Η ελληνική διπλωματία και κατ’ επέκταση το ελληνικό κράτος έχασαν μια μοναδική ευκαιρία για μια δυνατή αντεπίθεση «εξισορρόπησης» του πλαισίου των τουρκικών ενεργειών. Μια άλλη λάθος εκτίμηση και κίνηση της ελληνικής κυβερνητικής πολιτικής η οποία, στον ολισθηρό δρόμο που ακολουθεί ακροβατώντας δίχως σχέδιο και προοπτικές, κινδυνεύει πάλι να κάνει μια τρύπα στο νερό.΄ <br /> <br /> Μια άλλη λάθος κίνηση είναι και εκείνη που αφορά τις «φήμες» που κυκλοφορούν αναφορικά με μια προσφυγή της Ελλάδας και της Τουρκίας στο Δ.Δ. της Χάγης για την «υφαλοκρηπίδα» των δυο χωρών. <br /> <br /> Για να πραγματοποιηθεί αυτό, βέβαια, θα σημαίνει πως θα υπάρξει μια προηγούμενη συμφωνία αμφοτέρων πάνω σε μια κοινώς αποδεκτή θεματολογία και διαδικασία συζήτησης όπου, κατά κανόνα, και η μια και η άλλη πλευρά θα πρέπει να έχουν δεχθεί υποχωρήσεις και «διορθώσεις» ώστε καμία απ’ τους δυο τους να μην υπερβαίνει μια δίκαιη ισορροπία στο πλέγμα των συμφερόντων και των δικαιωμάτων. <br /> <br /> Τώρα, αν βέβαια δεν διαψευστούν αυτές οι «φήμες» (και γνωρίζοντας τις ως σήμερα βαριές πολιτικές ελλείψεις της ελληνικής πλευράς, πιθανόν να μην υπάρξει διάψευση), μια τοιαύτη πρωτοβουλία με μια Τουρκία που δεν γνωρίζει την έκφραση «αμοιβαίες υποχωρήσεις» ή «παραχωρήσεις» και έφτασε στο ζενίθ της αλαζονείας της, θα είναι άλλο ένα ολέθριο λάθος, μια τρομερά λανθασμένη εκτίμηση της συνολικής ελληνο-τουρκικής «κατάστασης». <br /> <br /> Αρκεί να σκεφθούμε τη Κύπρο η οποία μας δίνει άφθονα παραδείγματα προς αποφυγήν σε θέματα προκαταρτικών ή «διερευνητικών» προσπαθειών εξερεύνησης ενός συμβιβαστικού πλαισίου ελληνο-τουρκικής «συναντίληψης» ως βάση για περαιτέρω, τελική δικαστική λύση. <br /> <br /> Εν πάση περιπτώσει, «διάψευση» ακριβώς δεν μας ήρθε, μόνο «τοποθέτηση του θέματος» σε και δήθεν όχι ακόμη «ώριμη» χρονική περίοδος (Σ. Πέτσας, «Είμαστε πολύ μακριά…») <br /> Κατά δεύτερο μετά λόγο, ακόμη μεγαλύτερο λάθος της Ελλάδας θα είναι μια συμφωνητική σύμπραξη με τη Τουρκία πάνω στο θέμα της υφαλοκρηπίδας και όχι της ΑΟΖ! Τραγικότατο λάθος με αφάνταστες, κονιορτοποιητικές συνέπειες το να δέχεσαι συζητήσεις πάνω σε ένα αντικείμενο που είναι το βασικό όπλο του εχθρού σου! Όχι μόνο, αλλά επιπλέον όταν καμία χώρα στον κόσμο (πλην της Τουρκίας) δεν θεωρεί πλέον την υφαλοκρηπίδα άξια συζήτησης όντας τελείως απορροφηθεί από την εξόχως εκτενέστερη και πληρέστερη έννοια της ΑΟΖ. <br /> <br /> Είναι ασφαλώς τελείως αναχρονιστικό, αντιπαραγωγικό και παραπλανητικό το να καθίσει η Ελλάδα απέναντι απ’ τη Τουρκία, εν έτει 2019-2020, για συζητήσεις περί «υφαλοκρηπίδας», ενώ πρέπει επιτέλους η ίδια να καταλάβει πως δεν υπάρχει πια υφαλοκρηπίδα, δεν υπάρχει, πώς να το κάνουμε, και υπάρχει μόνο ΑΟΖ. Τόσο δύσκολο είναι; <br /> Τόση ξεροκεφαλιά, πάει πολύ. Πολύ ύποπτη μας φαίνεται, όταν η κυβέρνηση συνεχίζει, σαν να μην έχει καταλάβει τίποτα, να ερωτοτροπεί με το φάντασμα της «υφαλοκρηπίδας» (Σ. Πέτσας, «…οριοθέτηση του νομικού προβλήματος που έχουμε, που είναι νομικό πρόβλημα της υφαλοκρηπίδας εδώ και δεκαετίες»).<br /> Μα αυτός ο άνθρωπος, που τον βάζουν να μιλάει, αγνοεί παντελώς την γνωστή πλεόν σε όλο τον κόσμο νομοθεσία του UNCLOS και την αποκλειστική δικαιοδοσία της; Πού ζει; Τί είναι, συνήγορος του διαβόλου; <br /> <br /> Βεβαίως, τί παράξενο! Η φίλη (με ωραία λόγια) και σύμμαχος (μόνο για να παίρνει!) ΗΠΑ για πάρτι της συζητάει μόνο για την ΑΟΖ, αλλά όταν πρόκειται για την Ελλάδα, και μονάχα για την Ελλάδα, η ΑΟΖ εξαφανίζεται και, ως δια μαγείας, εμφανίζεται η τετριμμένη, ύπουλα αμφίβολη, «υφαλοκρηπίδα»! <br /> <br /> Κι απ’ την άλλη, οι ελληνικές κυβερνήσεις με τους πεφωτισμένους προθυπουργούς τους συναγωνίζονται στο ποιος θα δείξει ότι είναι πιο πειθήνιος και εξυπηρετικός συνεχίζοντας με ζήλο τον «χαβά» της «υφαλοκρηπίδας» μη θέλοντας να κατανοήσει τελικά πόσο ταπεινωτική είναι για την Ελλάδα και τον λαό της η δική τους υποχωρητικότητα. <br /> Με την σημερινή Τουρκία, αλλά εν γένει με οποιαδήποτε Τουρκία, το να θέλεις να ομονοήσεις μια κοινή γραμμή συμφωνίας είναι σκέτη ουτοπία, για να μην πούμε καλύτερα αυτοκτονία. Και σίγουρα είναι μόνο ευκαιρία για την Τουρκία να αποκομίσει όσα περισσότερα «τετελεσμένα» μπορεί, «τετελεσμένα» που θα χρησιμοποιήσει το ταχύτερο σε ενδεχόμενες συζητήσεις σαν μοχλός παραχωρήσεων εις βάρος της Ελλάδας.<br /> <br /> Το να έχεις την τρελή ιδέα απλά να «συμβιβαστείς» με την Τουρκία σημαίνει πως πρέπει να αναγκαστείς να υποστείς τις πιο πονηρές και παρανοϊκές απαιτήσεις και διατυπώσεις της σκοπός των οποίων, σε βαθμό παροξυσμού, είναι η πλήρης ικανοποίηση των τουρκικών συμφερόντων και του πλέον αδυσώπητου τουρκικού επεκτατισμού-νεορεβιζιονισμού με συγχρόνως την πλήρη κατεδάφιση και απαξίωση των δικών σου αιτημάτων. Το έχουμε δει τόσες φορές. Τότε;… <br /> <br /> Τις τελευταίες μέρες που πέρασαν οι Έλληνες πολιτικοί νιώθοντας – και σίγουρα αισθανόμενοι πως είναι εξ αιτίας των ιδίων – αφόρητη χρονική πίεση, έτρεχαν δεξιά κι αριστερά να προλάβουν συναντήσεις που τις περισσότερες αν όχι όλες τις φορές καταναλίσκονταν σε ωραία λόγια υποστήριξης και σε ουδεμία πράξη απτής υπεράσπισης την οποία δυστυχώς η Ελλάδα, έτσι όπως βρίσκεται πολιτικά και αμυντικο-στρατιωτικά αποσυνδεδεμένη, ήταν σχεδόν αδύνατον να περιμένει από κάποιον συνομιλητή. <br /> <br /> Με τα σπασμωδικά τρεχάματα πέρα-δώθε του Έλληνα ΥΠΕΞ, του προθυπουργού και άλλων επισήμων δεν επρόκειτο να αλλάξει τίποτα στην συμπεριφορά των Τούρκων. Και όντως δεν άλλαξε τίποτα. Οπωσδήποτε και οι ίδιοι «πολιτικοί ταξιδιώτες» της Αθήνας θα το γνώριζαν ευθύς εξερχής. <br /> <br /> Και τόσο δεν επρόκειτο να αλλάξει τίποτα στη συνέχεια που, αντιθέτως, οι Τούρκοι, πηγαίνοντας τα «πράγματα» ακόμη πιο πέρα, έφτασαν στο σημείο να στείλουν στη ζώνη που αυτοί είχαν «καθορίσει» σαν «θαλάσσια σύνορά τους» με την Λιβύη (μέσα στην ελληνική ΑΟΖ: αυτό να προσεξουμε!) ούτε λίγο ούτε πολύ και αεροπλάνα δήθεν για αναγνώριση του χώρου! <br /> Όσο λοιπόν και να τρέχουν οι Έλληνες πολιτικοί, τίποτα δεν πρόκειται να πτοήσει τους Τούρκους, που δεν τρέχουν αλλά στέκονται και δρουν. Μη κοροϊδευόμαστε, παρακαλώ! Και δεν πρόκειται οι Τούρκοι να πτοηθούν όσο οι Έλληνες κυβερνώντες μένουν εγκλωβισμένοι στη ξεροκέφαλη και παράλογη άρνησή τους για ελληνική ΑΟΖ.<br /> Πρέπει να το βάλουν καλά μες στο μυαλό τους πως το μόνο πράγμα που θα φέρει την Τουρκία μπρος σε τετελεσμένα ελληνικά, αυτή τη φορά, είναι η ανακήρυξη της ΑΟΖ με Κύπρο και Αίγυπτο, ή έστω με μια εξ αυτών, ανακήρυξη και ταυτόχρονη αποστολή στον ΟΗΕ και ΕΕ των σχετικών στιγμάτων, γεωγραφικών χαρακτηριστικών και συντεταγμένων με βάση και αρωγό τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, ο μοναδικός διεθνής νόμος τον οποίο δέχονται όλα τα παράκτια κράτη του κόσμου. <br /> <br /> Άλλη λύση δεν υπάρχει, εάν δεν θέλουμε να είμαστε συνέχεια όμηροι της Τουρκίας και των εξωφρενικών διεκδικήσεών της. <br /> <br /> Έως τώρα η ελληνική κυβέρνηση δείχνει – πολύ κακώς και τραγικώς – ότι δεν έχει καμία διάθεση να προχωρήσει σε αυτές τις ανακηρύξεις, αν και ο ΥΠΕΞ, μάλλον για να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου, αναφέρθηκε σε κάποια αόριστα επιταχυνόμενη ενεργοποίηση της, ήδη από χρόνια, υπάρχουσας διμερούς διαδικασίας ΑΟΖ με την Αίγυπτο.<br /> <br /> Όσο για την ΑΟΖ με τη Κύπρο, το «μυστικό» είναι βαθύ και παραμένει αξεδιάλυτο, τουλάχιστον επίσημα. Πολύ κακό σημάδι, αυτό, για την Ελλάδα (ποιος θα μιλήσει για να δούμε και ποιος φταίει για την αδράνεια;), μια Ελλάδα πάντως που δεν έχει καταθέσει στον ΟΗΕ– ως φαίνεται –ούτε καν τα στοιχεία των ορίων της υφαλοκρηπίδας της στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο και με την αδιάκοπη τάση της να βγάλει από μόνη της τα μάτια της μη ανακηρύσσοντας την ΑΟΖ της, ούτε και με την Ιταλία, την πιο εύκολη, μια Ελλάδα που ουσιαστικά δίνει σε όλους να καταλάβουν πως δεν της ενδιαφέρει ποσώς να ορίσει, να προσδιορίσει και να εξασφαλίσει διεθνώς δεν λέω την ΑΟΖ, αλλά ούτε καν την υφαλοκρηπίδα της(!), επιτρέποντας έτσι εκούσια όλο το θέμα να παραμένει μόνο στα χέρια της Τουρκίας, που το χειρίζεται κατά το δοκούν, σαν μόνη παίκτρια «ενεργητική», και με μοναδικό σημείο αναφοράς το αποκλειστικό συμφέρον της, έστω και αν αυτό είναι παταγωδώς έκνομο, παρανοϊκό, εκτός πάσης νομικής και νομολογικής υπόστασης. <br /> <br /> Αυτή δεν είναι πολιτική, είναι ολική αυτό-αναίρεση. <br /> <br /> Και, όπως πολύ σωστά επισημάνθηκε (Σ. Λυγερός), πρέπει οι «αρμόδιοι» να πάψουν να προβάλουν το εθνικό «ξεβράκωμα» σαν «υψηλή πολιτική» διότι όλοι πια είδαν και κατάλαβαν πως αυτή η «υψηλή πολιτική» είναι δυστυχώς ό, τι πιο απατηλό και χαμηλού προφίλ υπάρχει και οδηγεί την Ελλάδα στην πιο καταστροφική εθνική ευτέλεια με προοπτικές που κανείς δεν θα ήθελε ποτέ να ζήσει. <br /> Την τουρκική παρανομία η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να αναδείξει διεθνώς με την ανακήρυξη της ΑΟΖ της βασισμένης στο UNCLOS. Είναι ο μόνος νόμιμος τρόπος ενεργητικής απάντησης που θα ξαφνιάσει την Τουρκία και θα της δώσει να καταλάβει – κάτι που έως τώρα έχει επιμελώς αποφευχθεί πίσω από ανόητες φοβίες και ακόμη πιο ανόητες κινδυνολογίες ανεύθυνων επισήμων και ΜΜΕ – πως η Ελλάδα υπάρχει, είναι δυνατή και δεν ανέχεται τούρκικες εξυπνάδες και κόλπα. <br /> <br /> Η Τουρκία, ελλείψει έννομων δικαιωμάτων, το ρίχνει βέβαια όλο στο νταϊλίκι και στην αγωνιώδη προσπάθεια παραγωγής παράνομων τετελεσμένων βασιζόμενη: <br /> 1) στον φόβο των Ελλήνων κυβερνητών για πόλεμο, και<br /> 2) στην τυφλή υπαγωγή αυτών των Ελλήνων στον «φίλο» Αμερικανό, ποντάροντας πανέξυπνα ακριβώς στις δυο αυτές κατ’ εξοχήν αρνητικές καταστάσεις, ψυχολογικά φθοροποιές και ατελέσφορες. <br /> <br /> Tertium non datur: ή λοιπόν η Ελλάδα θα αποτινάξει το (βλακώδες, κατά τη γνώμη μας) σύνδρομο φόβου προς την Τουρκία και το εξίσου βλακώδες σύνδρομο υποτέλειας προς τις ΗΠΑ και θα πραγματοποιήσει ό, τι πρέπει με τις ΑΟΖ που της αναλογούν ή θα πρέπει να περιμένει απ’ τη Τουρκία ακόμη χειρότερες εξελίξεις που σίγουρα θα την φέρουν, όντας ανυπόφορες, έτσι κι αλλιώς σε ρήξη με αυτήν ή, ακόμη χειρότερα, σε απώλεια κυριαρχικών εδαφών και θαλασσών. <br /> Σε αυτή τη περίπτωση η Ελλάδα θα είναι ο ραγιάς, πολλά βήματα πίσω απ’ τον αφέντη Τουρκία, έως ότου θα αλλοιωθεί τελείως και θα εξανεμιστεί σταδιακά γιατί ο Τούρκος θα τα έχει πάρει όλα και στον ραγιά δεν θα έχει μείνει τίποτα. Σ’ αυτό το σενάριο, το «μεταναστευτικό» στα χέρια του Ερντογάν είναι το πιο διαβρωτικό όπλο κατά της Ελλάδας, οι «φίλοι» της οποίας είναι πολύ μακριά!<br /> Ή μήπως είναι φαντασία και το παλιό σχέδιο-πρόθεση της Τουρκίας για την εξάλειψη του Ελληνισμού; Το κατόρθωσε εκεί όπου αυτός υπήρχε και μεγαλούργησε (Μικρά Ασία/Ιωνία-Κωνσταντινούπολη και αλλού). <br /> <br /> Δεν μπορεί τώρα να έχει έρθει η σειρά της προσπάθειας να εξαφανιστεί και στην ίδια τη γενέτειρά του, την Ελλάδα, σύμφωνα με τις τουρκικές προβλέψεις; <br /> <br /> Δήθεν πρόσφυγες, δήθεν μετανάστες από όλες τις μουσουλμανικές χώρες, δήθεν (ανύπαρκτα) δικαιώματα σε ελληνικές στερεές και θάλασσες, δήθεν οι «γαλάζιες πατρίδες» και η εξάπλωση της Τουρκίας σε Αιγαίο και Μεσόγειο από Κύπρο μέχρι Λιβύη: με όλα αυτά τα «δήθεν» η Τουρκία προχωρά και η Ελλάδα, χάρη στους πεφωτισμένους αλλά τρεμάμενους κυβερνώντες; της, όλο και περισσότερο χαντακώνεται σε μια μάχη χαρακωμάτων χωρίς τέλος, με τους Έλληνες να κυνηγούν μια ανάταση που οι ίδιοι οι «αρχηγοί» τους αρνούνται πεισματικά να λάβουν υπόψη μη τυχόν και στεναχωρηθούν ή θυμώσουν κάποιοι κοντινοί και μακρινοί φίλοι και εχθροί. <br /> <br /> Κατά τα άλλα, αυτός ο ραγιάς θα έχει πάντα με όμορφα λόγια την «αμέριστη» υποστήριξη και συμπάθεια των «μεγάλων» Ευρωπαίων και Αμερικανών νατοϊκών φίλων. Και σε εμάς θα μένει ανεκπλήρωτος ο πόθος της ελληνικής δικαίωσης.<br /> <br /> <br /> <a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι τραγικές αγκυλώσεις της Ελλάδας για τα 12 μίλια και την ΑΟΖ: Η επείγουσα υπέρβασή τους

Του ΚΡΕΣΕΝΤΣΙΟ ΣΑΝΤΖΙΛΙΟ Μετά από τον Ανδρέα Παπανδρέου όλες οι ελληνικές κυβερνήσει, ανεξαρτήτου κομματικού χρωματισμού, κινήθηκαν ακρ...

Διαβάστε την συνέχεια