Ο Τίτο, ως γνωστόν, με σύμφωνη γνώμη του Στάλιν, μετονόμασε την 2α Αυγούστου 1944 τη Νότια Σερβία (Βαρντάσκα) σε Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Αυτό απέβλεπε στην απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα γιά τον έλεγχο του Αιγαίου, σύμφωνα με τα επεκτατικά σχέδια της Σοβιετικής Ενώσεως, εν όψει και του Ψυχρού Πολέμου που ακολούθησε.
Με την τεχνητή δημιουργία κρατικής εξουσίας (Κυβέρνηση-Βουλή) του ψευδομακεδονικού Έθνους, ονόμασε το ομιλούμενο στα Σκόπια προφορικό ιδίωμα της βουλγάρικης γλώσσας «Μακεδονική γλώσσα» και επειδή δεν είχε τα χαρακτηριστικά γλώσσας (γράμματα και γραμματική), όρισε Ειδική Επιτροπή λογίων η οποία το 1945 ολοκλήρωσε το έργο της και αναγνωρίστηκε η λεγόμενη «Μακεδονική γλώσσα», ως η 6η γλώσσα της Γιουγκοσλαβίας.
Ότι η λεγόμενη «Μακεδονική γλώσσα» είναι κυρίως Βουλγαρική, το αποκάλυψε και ο ε.τ. Πρέσβης κ. Ευάγγελος Κωφός, ο οποίος επί 30 και πλέον χρόνια ήταν Σύμβουλος Υπουργών Εξωτερικών για θέματα βαλκανικής και κυρίως των Σκοπίων.
Ο κ. Κωφός μελέτησε πριν συνταξιοδοτηθεί τα σχολικά βιβλία της FYROM και αποκάλυψε ότι όπως ο Χίτλερ παραπλάνησε τους Γερμανούς ότι ανήκουν στην Αρία φυλή, έτσι και ο Τίτο εξαπάτησε γενεές Σκοπιανών ότι είναι Μακεδόνες απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Η μελέτη του κ. Κωφού, που εξεδόθη και σε ξένες γλώσσες, έχει τον τίτλο «Η Μεγάλη Μακεδονία» που ονειρεύονται οι Σκοπιανοί. Μόλις διάβασα την μελέτη του τον πήρα τηλέφωνο και τον ρώτησα πότε έμαθε την «μακεδονική γλώσσα» και διάβασε τα βιβλία της FYROM. Μου απάντησε: «Δεν χρειάστηκε να μάθω την μακεδονική, διότι γνωρίζω την βουλγάρικη γλώσσα. Όσοι γνωρίζουν την βουλγαρική διαβάζουν κείμενα στη λεγόμενη ‘Μακεδονική’ γλώσσα και συνεννοούνται με τους Σκοπιανούς».
Σε δύο ψευδείς χάρτες που δημοσιεύονται στα σχολικά βιβλία της FYROM, ο ένας είχε υπότιτλο:
«Δεν υπήρξε παρουσία Ελλήνων στη Μακεδονία».
Αυτό διαψεύδεται από τις Πράξεις των Αποστόλων, όπου αναφέρεται ότι ο Απόστολος Παύλος επισκέφθηκε τους Φιλίππους, τη Θεσσαλονίκη και τη Βέροια, πόλεις που π.Χ. αλλά και μέχρι σήμερα διατηρούν τα αυτά Ελληνικά ονόματα. Στη Θεσσαλονίκη και Βέροια ο Απόστολος Παύλος συνάντησε Έλληνες και πλήθος Ελληνίδων που πίστευσαν. Ο Απόστολος Παύλος μίλησε στην Ελληνική και έγραψε τις επιστολές προς Θεσσαλονικείς, και Φιλιππησίους στην Ελληνική. Ο άλλος σχολικός χάρτης, ο οποίος δείχνει την Ελλάδα με σύνορα τον Όλυμπο, διαψεύδεται και μόνο από το γεγονός ότι το Άγιον Όρος είναι στη Μακεδονία.
Ο Καθηγητής Γλωσσολογίας κ. Γ. Μπαμπινιώτης στο βιβλίο του με τίτλο «Η Γλώσσα της Μακεδονίας» όπου αναφέρει θέσεις όλων των Καθηγητών Γλωσσολογίας, συμπερασματικά χαρακτηρίζει τη γλώσσα αυτή ως «ψευδώνυμη γλώσσα ψευδεπίγραφου κράτους». Σε επίσκεψη Σκοπιανού Πρωθυπουργού στη Σόφια, ο Σκοπιανός πρωθυπουργός είχε μαζί του διερμηνέα και ο Βούλγαρος Πρωθυπουργός του είπε: «Τι τον έφερες αυτόν; Αφού μιλάμε την ίδια γλώσσα!»
Στην Κεντρική Ευρώπη και Βαλκανική, πολλοί Μακεδόνες διακρίθηκαν, όπως ο τραπεζίτης Σίνας, ο ευεργέτης της Αυστρίας, «μαικήνας των τεχνών» και Υπουργός ο Ν. Δούμπας, ο μουσικός Φον Κάραγιαν κ.α.
Τη δεκαετία του 1920 έγινε υπό την εποπτεία της ΚΤΕ ανταλλαγή πληθυσμών από τη Μακεδονία. Έφυγαν Τούρκοι και Βούλγαροι και ήρθαν Έλληνες από τη Μικρά Ασία, Ανατολική Θράκη και Βουλγαρία. Πρόεδρος της Επιτροπής της Κ.Τ.Ε. που επέβλεπε την ανταλλαγή ήταν ο Αμερικανός Μόργκενταου ο οποίος στο βιβλίο του με τίτλο «I was sent to Athens” γράφει: «Μετά την ανταλλαγή Τούρκων και Βουλγάρων με Έλληνες, η Μακεδονία έμεινε αμιγώς ελληνική περιοχή. Αν υπήρχαν «Μακεδόνες» θα το ανέφερε ο Μόργκενταου, ο οποίος επιβεβαιώνει ότι οι Σλάβοι των Σκοπίων ήταν κυρίως Βούλγαροι.
Το γεγονός ότι υπήρχαν Βούλγαροι στη Νότια Σερβία, όπου εγκαταστάθηκαν επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αργότερα επί Τουρκοκρατίας και μετέπειτα το 1941, όταν ο Χίτλερ παραχώρησε την περιοχή των Σκοπίων στους συμμάχους του Βουλγάρους, επιβεβαιώνεται και από τα ακόλουθα:
Ο Γκιωργκίεφ -αρχηγός Κόμματος στα Σκόπια- απέκτησε τη βουλγαρική ιθαγένεια.
Ιδρύθηκε στα Σκόπια φιλοβουλγαρικό κόμμα και στα εγκαίνια του γραφείου του παρέστη ο Βούλγαρος πρεσβευτής στα Σκόπια. Πολλοί Σκοπιανοί απέκτησαν και Βουλγαρική υπηκοότητα και πήραν διαβατήρια και από τη Βουλγαρία για να κινούνται ελεύθερα στην Ε.Ε., επειδή η Βουλγαρία είναι μέλος της Ε.Ε.
Νικολάος Μάρτης
Πρώην Υπουργός
Greek National Pride
Με την τεχνητή δημιουργία κρατικής εξουσίας (Κυβέρνηση-Βουλή) του ψευδομακεδονικού Έθνους, ονόμασε το ομιλούμενο στα Σκόπια προφορικό ιδίωμα της βουλγάρικης γλώσσας «Μακεδονική γλώσσα» και επειδή δεν είχε τα χαρακτηριστικά γλώσσας (γράμματα και γραμματική), όρισε Ειδική Επιτροπή λογίων η οποία το 1945 ολοκλήρωσε το έργο της και αναγνωρίστηκε η λεγόμενη «Μακεδονική γλώσσα», ως η 6η γλώσσα της Γιουγκοσλαβίας.
Ότι η λεγόμενη «Μακεδονική γλώσσα» είναι κυρίως Βουλγαρική, το αποκάλυψε και ο ε.τ. Πρέσβης κ. Ευάγγελος Κωφός, ο οποίος επί 30 και πλέον χρόνια ήταν Σύμβουλος Υπουργών Εξωτερικών για θέματα βαλκανικής και κυρίως των Σκοπίων.
Ο κ. Κωφός μελέτησε πριν συνταξιοδοτηθεί τα σχολικά βιβλία της FYROM και αποκάλυψε ότι όπως ο Χίτλερ παραπλάνησε τους Γερμανούς ότι ανήκουν στην Αρία φυλή, έτσι και ο Τίτο εξαπάτησε γενεές Σκοπιανών ότι είναι Μακεδόνες απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Η μελέτη του κ. Κωφού, που εξεδόθη και σε ξένες γλώσσες, έχει τον τίτλο «Η Μεγάλη Μακεδονία» που ονειρεύονται οι Σκοπιανοί. Μόλις διάβασα την μελέτη του τον πήρα τηλέφωνο και τον ρώτησα πότε έμαθε την «μακεδονική γλώσσα» και διάβασε τα βιβλία της FYROM. Μου απάντησε: «Δεν χρειάστηκε να μάθω την μακεδονική, διότι γνωρίζω την βουλγάρικη γλώσσα. Όσοι γνωρίζουν την βουλγαρική διαβάζουν κείμενα στη λεγόμενη ‘Μακεδονική’ γλώσσα και συνεννοούνται με τους Σκοπιανούς».
Σε δύο ψευδείς χάρτες που δημοσιεύονται στα σχολικά βιβλία της FYROM, ο ένας είχε υπότιτλο:
«Δεν υπήρξε παρουσία Ελλήνων στη Μακεδονία».
Αυτό διαψεύδεται από τις Πράξεις των Αποστόλων, όπου αναφέρεται ότι ο Απόστολος Παύλος επισκέφθηκε τους Φιλίππους, τη Θεσσαλονίκη και τη Βέροια, πόλεις που π.Χ. αλλά και μέχρι σήμερα διατηρούν τα αυτά Ελληνικά ονόματα. Στη Θεσσαλονίκη και Βέροια ο Απόστολος Παύλος συνάντησε Έλληνες και πλήθος Ελληνίδων που πίστευσαν. Ο Απόστολος Παύλος μίλησε στην Ελληνική και έγραψε τις επιστολές προς Θεσσαλονικείς, και Φιλιππησίους στην Ελληνική. Ο άλλος σχολικός χάρτης, ο οποίος δείχνει την Ελλάδα με σύνορα τον Όλυμπο, διαψεύδεται και μόνο από το γεγονός ότι το Άγιον Όρος είναι στη Μακεδονία.
Ο Καθηγητής Γλωσσολογίας κ. Γ. Μπαμπινιώτης στο βιβλίο του με τίτλο «Η Γλώσσα της Μακεδονίας» όπου αναφέρει θέσεις όλων των Καθηγητών Γλωσσολογίας, συμπερασματικά χαρακτηρίζει τη γλώσσα αυτή ως «ψευδώνυμη γλώσσα ψευδεπίγραφου κράτους». Σε επίσκεψη Σκοπιανού Πρωθυπουργού στη Σόφια, ο Σκοπιανός πρωθυπουργός είχε μαζί του διερμηνέα και ο Βούλγαρος Πρωθυπουργός του είπε: «Τι τον έφερες αυτόν; Αφού μιλάμε την ίδια γλώσσα!»
Στην Κεντρική Ευρώπη και Βαλκανική, πολλοί Μακεδόνες διακρίθηκαν, όπως ο τραπεζίτης Σίνας, ο ευεργέτης της Αυστρίας, «μαικήνας των τεχνών» και Υπουργός ο Ν. Δούμπας, ο μουσικός Φον Κάραγιαν κ.α.
Τη δεκαετία του 1920 έγινε υπό την εποπτεία της ΚΤΕ ανταλλαγή πληθυσμών από τη Μακεδονία. Έφυγαν Τούρκοι και Βούλγαροι και ήρθαν Έλληνες από τη Μικρά Ασία, Ανατολική Θράκη και Βουλγαρία. Πρόεδρος της Επιτροπής της Κ.Τ.Ε. που επέβλεπε την ανταλλαγή ήταν ο Αμερικανός Μόργκενταου ο οποίος στο βιβλίο του με τίτλο «I was sent to Athens” γράφει: «Μετά την ανταλλαγή Τούρκων και Βουλγάρων με Έλληνες, η Μακεδονία έμεινε αμιγώς ελληνική περιοχή. Αν υπήρχαν «Μακεδόνες» θα το ανέφερε ο Μόργκενταου, ο οποίος επιβεβαιώνει ότι οι Σλάβοι των Σκοπίων ήταν κυρίως Βούλγαροι.
Το γεγονός ότι υπήρχαν Βούλγαροι στη Νότια Σερβία, όπου εγκαταστάθηκαν επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αργότερα επί Τουρκοκρατίας και μετέπειτα το 1941, όταν ο Χίτλερ παραχώρησε την περιοχή των Σκοπίων στους συμμάχους του Βουλγάρους, επιβεβαιώνεται και από τα ακόλουθα:
Ο Γκιωργκίεφ -αρχηγός Κόμματος στα Σκόπια- απέκτησε τη βουλγαρική ιθαγένεια.
Ιδρύθηκε στα Σκόπια φιλοβουλγαρικό κόμμα και στα εγκαίνια του γραφείου του παρέστη ο Βούλγαρος πρεσβευτής στα Σκόπια. Πολλοί Σκοπιανοί απέκτησαν και Βουλγαρική υπηκοότητα και πήραν διαβατήρια και από τη Βουλγαρία για να κινούνται ελεύθερα στην Ε.Ε., επειδή η Βουλγαρία είναι μέλος της Ε.Ε.
Νικολάος Μάρτης
Πρώην Υπουργός
Greek National Pride
Δημοσίευση σχολίου