Στα δίχτυα της πλάνης η Θέμις τούς έστειλε αδίκως πίσω από τα σίδερα της φυλακής, τους στιγμάτισε, τους διέσυρε, τους στέρησε το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας. Tους κατέστρεψε.Τα κλειστά μάτια της μυθικής θεάς και ο ζυγός της συμβολίζουν την ανεπηρέαστη κρίση, την «τυφλή δικαιοσύνη» που δεν επηρεάζεται και είναι ίση προς όλους, «ζυγίζει» τις ευθύνες και τις αποδίδει δίκαια. Οι περιπτώσεις αθώων ανθρώπων που έχουν καταδικαστεί αδίκως αποδεικνύουν περίτρανα ότι πολλές φορές οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης… πλανώνται πλάνην οικτράν. ......
Υπάρχει, άραγε, μεγαλύτερο έγκλημα από την καταδίκη ενός αθώου ανθρώπου και ποια αποζημίωση μπορεί να απαλύνει τα σκοτεινά χρόνια που πέρασαν τα θύματα μέσα στη φυλακή;
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΚΑΤΣΑΦΑΡΕΑ
Δις ισόβια για τη δολοφονία των γονιών της το 1990 στη Λακωνία
«Νιώθω πικρία γιατί ανάμεσα στους μάρτυρες κατηγορίας, στους ψευδομάρτυρες δηλαδή, υπήρξαν και συγγενικά μου πρόσωπα»
Η περίπτωση της 53χρονης Σταυρούλας Κατσαφαρέα είναι από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις δικαστικής πλάνης. Η ζωή της άλλαξε το 1990, όταν οι γονείς της Παύλος και Κανέλλα βρέθηκαν δολοφονημένοι στο σπίτι τους στο Οίτυλο Λακωνίας. Οι καταθέσεις μαρτύρων έστρεψαν τις υποψίες στο πρόσωπό της, με αποτέλεσμα τον Νοέμβριο του 1991 να καταδικαστεί σε δις ισόβια κάθειρξη.
Αν και σε δεύτερο βαθμό κρίθηκε αθώα, ασκήθηκε αναίρεση κατά της απόφασης από τον Αρειο Πάγο. Αφού είχε ήδη παραμείνει στη φυλακή άδικα επί πέντε χρόνια, (1990-1995), η αποκάλυψη της αλήθειας τής χάρισε την ελευθερία. Οπως αποδείχθηκε, η δολοφονία των γονιών της είχε διαπραχθεί από τον Β. Σούφλα, μέλος του συνδικάτου του εγκλήματος, που ξεσκεπάστηκε εκείνη την εποχή, ο οποίος τότε δεν βρισκόταν εν ζωή. Η Σταυρούλα Κατσαφφαρέα αθωώθηκε οριστικά το 1997, ενώ όσον αφορά την αποζημίωση, το δικαστήριο έκρινε ότι δεν τη δικαιούταν.
Ολοκληρωτική καταστροφή
Ηδη είχαν καταστραφεί οικονομικά η ίδια, η αδελφή της και ο γαμπρός της (σ.σ.: ένταλμα συλλήψεως είχε εκδοθεί και εναντίον των τελευταίων για την ίδια κατηγορία). Εκτοτε η Σταυρούλα, η αδελφή της και ο γαμπρός της Αντώνης Τσατσούλης επιδόθηκαν σε δικαστικό αγώνα προκειμένου να διεκδικήσουν, όπως λένε στην «Espresso της Κυριακής», τα κεκτημένα τους, δηλαδή τα χρήματα που ξόδεψαν σε δικηγόρους. Η οικογένεια έχει καταθέσει αίτηση αποζημίωσης ύψους 1,5 εκατ. ευρώ κατά του Δημοσίου, που θα εκδικαστεί τον Ιανουάριο στον Αρειο Πάγο.
Σήμερα, η Σταυρούλα Κατσαφαρέα μένει μαζί με την αδελφή της και τον γαμπρό της.
Το δεύτερο χτύπημα
Δεύτερο χτύπημα της μοίρας για την άτυχη γυναίκα ήρθε μετά την αποφυλάκισή της. Κατά τη διάρκεια ορειβασίας στον Ολυμπο, υπέστη ένα σοβαρό ατύχημα, με αποτέλεσμα σήμερα να αντιμετωπίζει προβλήματα. Οι δύο αυτές μεγάλες περιπέτειες δεν της άφησαν το περιθώριο να δημιουργήσει οικογένεια. Αρραβωνιάστηκε δύο φορές, μία προτού κατηγορηθεί για τη δολοφονία των γονιών της και μία όταν αποφυλακίστηκε.
Σήμερα, επιστρέφοντας στη δύσκολη περίοδο της άδικης φυλάκισής της λέει: «Κατηγορήθηκα άδικα για τη δολοφονία των γονιών μου, τους οποίους λάτρευα και κανείς πια δεν μπορεί να μου τους φέρει πίσω. Επίσης, νιώθω πικρία γιατί ανάμεσα στους μάρτυρες κατηγορίας, στους ψευδομάρτυρες δηλαδή, υπήρξαν και συγγενικά μου πρόσωπα και συγκεκριμένα τα αδέλφια της μητέρας μου. Πληγώθηκα από τους ανθρώπους, έχασα το γέλιο μου, καταστράφηκα από το άδικο αυτής της κοινωνίας».
Η οικογένεια Κατσαφαρέα πριν από την περιπέτειά της διατηρούσε ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνα και αρκετά ακίνητα, που σήμερα δεν υπάρχουν, καθώς πωλήθηκαν για να καλυφθούν οι αμοιβές των δικηγόρων. «Δεν έχουμε κράτος Δικαίου» λέει με αγανάκτηση ο 60χρονος Αντώνης Τσατσούλης, γαμπρός της Σταυρούλας. «Η Σταυρούλα ήταν στη φυλακή, εγώ φυγοδικούσα και η σύζυγός μου μεγάλωνε μόνη της ένα παιδί, για ένα διπλό έγκλημα που δεν είχαμε κάνει! Καταστραφήκαμε οικονομικά και ηθικά, αλλά κανείς, εκτός από τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Ευάγγελο Γιαννόπουλο δεν μας πήρε τηλέφωνο να ζητήσει συγγνώμη» επισημαίνει. Οσον αφορά την αίτηση αποζημίωσης που έχουν καταθέσει εξηγεί: «Ζητάμε 1,5 εκατ. ευρώ, δηλαδή ακριβώς την αξία όσων ακινήτων αναγκαστήκαμε να πουλήσουμε για να πληρώσουμε τους έντεκα δικηγόρους μας. Τίποτε παραπάνω»!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΘΩΜΑΤΟΣ
Κάθειρξη 12 ετών για τη δολοφονία της μνηστής του στο Θησείο
Η ετυμηγορία του δικαστηρίου στηρίχθηκε στη λανθασμένη εκτίμηση του ιατροδικαστή
«Είναι άδικο, χάσαμε και το δεύτερο παιδί μας» είχε πει στο άκουσμα της καταδικαστικής απόφασης για τον Γιάννη Θωμάτο η μητέρα της Μαρίας-Ηλέκτρας Ζογλοπίτου.
Τον Ιούλιο του 1997, η ταλαντούχα σκιτσογράφος Μαρία Ζογλοπίτου είχε βρεθεί νεκρή μέσα στο σπίτι της στο Θησείο. Ηταν μόλις 27 ετών. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου είχε καθίσει ο 25χρονος τότε σύντροφός της Γιάννης Θωμάτος, ο οποίος πρωτοδίκως κρίθηκε ένοχος για ανθρωποκτονία από πρόθεση που τέλεσε ευρισκόμενος σε κατάσταση βρασμού ψυχικής ορμής και καταδικάστηκε σε κάθειρξη δώδεκα ετών.
Στην περίπτωση του Γιάννη Θωμάτου, η δικαστική πλάνη ήταν απόρροια της προηγηθείσας ιατροδικαστικής πλάνης. Αιτία θανάτου της Μαρίας, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή Νίκο Καρακούκη, ήταν ο στραγγαλισμός. Στο άκουσμα της λέξης «ένοχος», η καρδιά του Γιάννη έσπαγε για δεύτερη φορά. Η πρώτη ήταν όταν είχε βρει νεκρή την αγαπημένη του στο διαμέρισμά της. Στο πλευρό του δεν είχε μόνο τους δικούς του ανθρώπους αλλά και την οικογένεια της Μαρίας, που δεν πίστεψε την πρωτόδικη απόφαση: «Δεν πίστεψα ότι ο Γιάννης ήταν ο δολοφόνος της Μαρίας μου. Και όντως, όπως απεδείχθη, ο θάνατός της οφειλόταν σε παθολογικά αίτια» λέει στην «Espresso της Κυριακής» η μητέρα της θανούσας Θάλεια Ζογλοπίτου.
Τον Δεκέμβριο 2001, στο Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών, η Δικαιοσύνη εξοφλούσε το χρέος της προς τον Γιάννη, με την αθωωτική ετυμηγορία της.
Οι ιατροδικαστές Μάριος Ματσάκης και Δημήτρης Μουρτζίνης είχαν διαφωνήσει με την άποψη του συναδέλφου τους και είχαν κάνει λόγο για πλάνη. Η περιπέτεια του Γιάννη Θωμάτου κράτησε συνολικά πέντε χρόνια, ενώ στη φυλακή είχε μείνει έξι μήνες.
ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΚΑΤΟΣ
Κάθειρξη 14 ετών για τον φόνο πυροσβέστη στο Αιγάλεω
Με το στίγμα του δολοφόνου ζούσε επί έντεκα χρόνια ο αστυνομικός Πολίτης Κεκάτος, για να αποδειχθεί έπειτα από τρεις δίκες ότι δεν ήταν αυτός ο δολοφόνος του πυροσβέστη Παντελή Παπάζογλου.
Ο ίδιος δεν μπορούσε να πιστέψει ότι οι χειροπέδες που έφερε λόγω της ιδιότητός του έδεναν τα δικά του χέρια. Η πολύχρονη δικαστική περιπέτειά του είχε αρχίσει τον Οκτώβριο του 1986, όταν η σορός του θύματος βρέθηκε στον σταθμό Πυροσβεστικής Αιγάλεω. Κίνητρο της δολοφονίας φερόταν η ερωτική αντιζηλία, αφού το θύμα, που είχε σχέση με την ξαδέρφη του Πολίτη Κεκάτου, φερόταν να είχε ερωτικό δεσμό και με τη φίλη του αστυνομικού. Ο Κεκάτος αρνήθηκε την κατηγορία και υποστήριξε ότι την ώρα του εγκλήματος κοιμόταν στο σπίτι των θείων του.
Το Πρωτοβάθμιο Κακουργιοδικείο τον έκρινε ένοχο για ανθρωποκτονία από πρόθεση και αναγνωρίζοντάς του ελαφρυντικό τον καταδίκασε σε ποινή κάθειρξης δεκατεσσάρων ετών, ενώ το Εφετείο που ακολούθησε επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση.
Την αθωωτική απόφαση τελικά την άκουσε τον Οκτώβριο του '97.
Σήμερα εξακολουθεί να υπηρετεί στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ. και διαμένει στην Κεφαλλονιά. «Δεν είναι εύκολο να μιλάω για όσα πέρασα. Το βέβαιο είναι ότι καταστράφηκα ηθικά και οικονομικά και πλέον δεν έχω εμπιστοσύνη σε τίποτα» είπε με έκδηλη πικρία στην «Espresso της Κυριακής».
Δημοσίευση σχολίου