Παρ’ όλα αυτά είναι ρεαλιστικός, ισορροπημένος, χωρίς «κινήσεις σοκ» -που θα ήταν καταστροφικές- αλλά και χωρίς «εξωραϊσμούς ή εφησυχασμούς». Κινείται στη λογική αντιμετώπισης πιεστικών ζητημάτων με την αντίληψη του? «ανταρτοπόλεμου»? Ανορθόδοξες καταστάσεις - ανορθόδοξα μέσα. Ο στόχος λ.χ. της μείωσης του ελλείμματος κατά 3 μονάδες το 2010 δεν είναι μικρή προσαρμογή, παρότι οι Βρυξέλλες και οι αγορές θα ήθελαν κάτι πολύ περισσότερο και κυρίως με μόνιμα και όχι έκτακτα μέτρα.
‘Η μπορεί αναγκαστικά να πέφτει το βάρος της μείωσης του ελλείμματος στο σκέλος των εσόδων και των νέων φόρων (έμμεσων και άμεσων), αλλά για πρώτη φορά ο προϋπολογισμός θέτει στόχο τη μείωση των δαπανών κατά 3,3 δισ. Θα έπρεπε ο στόχος να είναι μεγαλύτερος, αλλά με τα «μέσα» που διαθέτει αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση -χωρίς δομικές αλλαγές- θα ‘ταν εξωπραγματικός. Ή η κατάργηση των «φοροεπιδρομών», ακόμα κι αν δεν αφορά τα ασθενή οικονομικά στρώματα, είναι επιβεβλημένη για ένα κράτος δικαίου, όπως και η πάταξη της φοροδιαφυγής. Αλλά όλα αυτά προϋποθέτουν ένα άλλο δίκαιο φορολογικό σύστημα, με αποτελεσματικούς μηχανισμούς είσπραξης, δηλαδή μεταρρύθμιση, για να φύγουμε οριστικά από το «παλαιό καθεστώς».
Αυτό είναι το ζητούμενο που ο προϋπολογισμός του 2010 αντικειμενικά δεν μπορεί να ικανοποιήσει άμεσα. Παρ’ όλα αυτά επιχειρεί να ανακόψει την «κατηφόρα» και να δημιουργήσει συνθήκες σταθεροποίησης με εμπροσθοβαρή χαρακτηριστικά, καθώς οι μεταρρυθμίσεις έρχονται σύντομα.
Κατά τα λοιπά χρειάζονται τομές, αλλά με ιεραρχήσεις και ισορροπίες. Οχι «γιούρια»? Οχι «όλα ανακατεμένα». Μερικά ζητήματα όπως η Cosco πρέπει να κλείσουν άμεσα. Και μερικά άλλα, όπως ο ΟΤΕ και η Ολυμπιακή, δεν πρέπει να ανοίξουν τώρα. Επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται καλύτερης ποιότητας διαχείριση, όπως με τα Stage και την «απόσυρση» σε συνδυασμό με τα τέλη κυκλοφορίας. Γιατί υπάρχει κίνδυνος ορθές πολιτικές να οξύνουν αρνητικά κοινωνικά αντανακλαστικά.
Ο δε «χορός» των ρουσφετολογικών αποσπάσεων στον χώρο του δημοσίου πρέπει να τελειώνει. Σε συνδυασμό με μια λογική ανακατανομή του πλεονάζοντος προσωπικού, όπου πλεονάζει, είναι πολιτικές που προηγούνται των προσλήψεων.
Τελικά, δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε τη μεγάλη πρωτοβουλία του Παπανδρέου για την απόκτηση ιθαγένειας για τα παιδιά των μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και την παραχώρηση δικαιώματος ψήφου στις δημοτικές εκλογές σε όσους μετανάστες έχουν μακροχρόνια διαμονή.
Οσο για τις εξελίξεις στη ΝΔ, το ηγετικό δίπολο μεταξύ Ντόρας - Σαμαρά έχει ουσιαστικό περιεχόμενο διαφορών. Η Ντόρα παραδόξως εκπροσωπεί περισσότερο την πολιτική συνέχεια του Καραμανλή, ενώ αντίθετα ο Σαμαράς είναι διστακτικός και δεν προβάλλει τη διαφορετικότητά του. Αλλά χωρίς «πατροκτονία» ηγέτης δεν δημιουργείται?
Δημοσίευση σχολίου