ΟΥΔΕΙΣ (ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ) προφήτης στον τόπο του. Χαμηλές αμοιβές, σαφώς χαμηλότερες σε σχέση με αυτές του εξωτερικού, θέσεις που καταλαμβάνονται διά της πλαγίας οδού, μέσω «ισχυρών» τηλεφωνημάτων. Ποιος έχει δει 28χρονο σε θέση κύρους σε πολυεθνική εταιρεία στην Ελλάδα; Στο Χονγκ Κονγκ είναι γεγονός...
Περίπου 15.000 Ελληνες, κυρίως στελέχη επιχειρήσεων, έχουν ανοίξει τα φτερά τους εκτός συνόρων, αναζητώντας καλύτερο αύριο στο εργασιακό πεδίο και όχι μόνον. Μεσούσης της κρίσης, τα κλειστά συμβόλαια διαρκείας αποτελούν παρελθόν, πολλοί ωστόσο εμφανίζονται διατεθειμένοι να επεκτείνουν την παραμονή τους στις νέες πατρίδες τους. Τα οικονομικά κίνητρα υπερβαίνουν άλλωστε τον ικανοποιητικό- συνήθως διπλάσιο- μισθό, παίρνοντας τη μορφή πλείστων όσων παροχών για το έτερον ήμισυ και τα παιδιά. Μεταφράζονται σε ποιότητα ζωής και επίπεδο καριέρας που ούτε κατά διάνοια δεν θα μπορούσαν να προσεγγίσουν οι ίδιοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα- όπως κάποιοι εξ αυτών που το επιχείρησαν λένε σήμερα στο «Βήμα».
Γι΄ αυτό άλλωστε, όπως εκτιμούν παράγοντες της αγοράς, τα αμέσως επόμενα χρόνια η οικονομική στενότητα στη χώρα μας θα οδηγήσει στο εξωτερικό ακόμη περισσότερους νέους- ή και όχι τόσο νέους- ανθρώπους με δυνατότητες και προοπτικές. Η νέα μετανάστευση διαφέρει από εκείνη της δεκαετίας του ΄50 και πολλοί φοβούνται ότι θα στερήσει από τη χώρα μας αυτό ακριβώς που χρειάζεται για να ξεπεράσει την παρακμή: ταλέντα και μυαλά.
Μιχάλης Σταθακόπουλος
Βουκουρέστι, εμπορικός διευθυντής
«Ποιότητα ζωής»
«Δεν έχω κλείσει ούτε εννέα μήνες ακόμη στο Βουκουρέστι. Πρέπει ωστόσο να ομολογήσω ότι η εμπειρία δείχνει να εξελίσσεται θετικά για μένα και την οικογένειά μου. Μου πρότεινε την ευκαιρία εταιρεία εξεύρεσης και επιλογής στελεχών,που είχε στα χέρια της το βιογραφικό μου.Πρόκειται για θέση εμπορικού διευθυντή,αναμφίβολα θέση καριέρας- σημαντικό βήμα στη μέχρι σήμερα πορεία μου. Η εταιρεία στην οποία εργάζομαι είναι θυγατρική της Delhaise,βελγικής αλυσίδας σουπερμάρκετ,στον όμιλο της οποίας ανήκει ο ΑΒ Βασιλόπουλος.Η πρόταση είχε εξαρχής ελκυστικά οικονομικά χαρακτηριστικά.Ο μισθός είναι διπλάσιος,σε σχέση με τα ελληνικά δεδομένα, ενώ η εταιρεία μού καλύπτει ποικίλα έξοδα: πληρώνει το σπίτι στο οποίο μένω,τον παιδικό σταθμό του μεγαλύτερου παιδιού μου, τα μαθήματα γλώσσας, αλλά και το μεταπτυχιακό που αποφάσισε να κάνει η σύζυγός μου.Μου παρέχει επίσης υψηλού επιπέδου ιατροφαρμακευτική ασφάλεια. Οσο για το Βουκουρέστι,ήταν για μένα έκπληξη.Η πόλη είναι πράσινη,έχει καλή ρυμοτομία, και προσφέρει πολλές εναλλακτικές σε ζητήματα διασκέδασης.Γνωρίζω στελέχη που έχουν εγκατασταθεί στα Τίρανα και υποφέρουν.Είναι βεβαίως πρόβλημα ότι δεν έχεις κοντά σου τους δικούς σου ανθρώπους, φίλους και συγγενείς,δεν μπορώ ωστόσο να παραγνωρίσω ότι τα παιδιά μου εδώ έχουν υψηλή ποιότητα ζωής.Κάνουν ποδήλατο μέσα σε πάρκα,ενώ ασχολούνται με σπορ δυσπρόσιτα στην ελληνική καθημερινότητα, σκι,τένις και πατινάζ».
Μηνάς Σίσκος
Χονγκ Κονγκ, Ναυτιλιακά
«Εχει καλά λεφτά»
«Ο τομέας δραστηριότητάς μου είναι οι ναυτιλιακές προθεσμιακές αγορές, η αγορά παραγώγων. Εργάζομαι στη Νoble Group,μία από τις 500 μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο,με κύκλο εργασιών 30 δισ.δολαρίων και 10.000 υπαλλήλους.Ο ανταγωνισμός είναι ανελέητος. Θεωρώ ωστόσο πλεονέκτημα το ότι βρίσκομαι εδώ. Με ΜΒΑ από το Πανεπιστήμιο Columbia των ΗΠΑ,δεν ήμουν προσανατολισμένος στο να επιστρέψω,το αντικείμενό μου άλλωστε παραείναι... επιστημονικό για την ελληνική αγορά- σκεφτόμουν επίσης ότι είμαι αρκετά νέος για επιτελική θέση σε μεγάλη εταιρεία. Βρέθηκα να δουλεύω στο Λονδίνο, υπεύθυνος για ναυλώσεις πλοίων.Οταν άνοιξε η θέση στο Χονγκ Κονγκ θεώρησα την πρόταση μεγάλη ευκαιρία.Το οικονομικό κίνητρο ήταν και παραμένει ισχυρότατο: έχει καλά λεφτά,καμία σχέση με τα ελληνικά μεγέθη.Και μόνο 15% φόρους.Βεβαίως,η περιοχή,αν και πιο “δυτικοποιημένη” από την υπόλοιπη Κίνα, έχει τις ιδιαιτερότητές της.Οταν πάντως τελειώσει η ιστορία αυτή, σκέφτομαι ότι θα ήθελα να επιστρέψω στο Λονδίνο».
Αντιγόνη Ορφανουδάκη
Λονδίνο, τεχνικός θεάτρου
«Χωρίς γνωριμίες»
«Εφυγα από τη Θεσσαλονίκη το 2003 για να σπουδάσω στη Σχολή Καλών Τεχνών του Λονδίνου. Εργάζομαι σε στούντιο παραγωγής,ως studio assistant, με σπουδές στα τεχνικά εφέ στον κινηματογράφο και στο θέατρο.Το γοητευτικό στο Λονδίνο είναι ότι μπορεί οποιοσδήποτε,χωρίς καμία γνωριμία,κυριολεκτικά από το πουθενά,να βρει μια καλή δουλειά. Οι ευκαιρίες δε σε μια τέτοια αγορά είναι απείρως μεγαλύτερες.Να μη συζητήσουμε για τις απολαβές. Εγώ βγάζω περίπου 19.000 στερλίνες (περίπου 22.000 ευρώ) τον χρόνο, καθαρά,όταν στην Ελλάδα τα παιδιά που δουλεύουν στις παραγωγές κερδίζουν λιγότερα για σαφώς περισσότερες ώρες.Στο δικό μου επαγγελματικό πεδίο,εδώ υπάρχει ποιότητα αλλά και αυστηρότητα, τόσο σε θέματα τήρησης του ωραρίου όσο και απόδοσης.Σε ό,τι αφορά την καθημερινή ζωή, πρέπει να παραδεχθώ ότι οι Ελληνες ως λαός ξέρουν να περνούν καλύτερα.Στο Λονδίνο υπάρχουν άπειρες ευκαιρίες να δεις και να κάνεις πάρα πολλά πράγματα- εάν κι εφόσον βέβαια έχεις χρήματα.Κατά τα άλλα,το βασικό μας πρόβλημα είναι ο καιρός!».
Σωτήρης Καραγκιοζίδης
Βουκουρέστι,σύμβουλος επιχειρήσεων
«Εστησα δουλειά»
«Η ιδέα της φυγής από την Ελλάδα μού γεννήθηκε το 1998, ύστερα από μια κουβέντα με αμερικανό καθηγητή που επέμενε ότι τα επόμενα 10 χρόνια θα ήταν καλύτερα,από εργασιακής πλευράς,εκτός Ελλάδος,και δη στα Βαλκάνια.Είχε δίκιο.Εργαζόμουν τότε σε εταιρεία συμβούλων που μελετούσε την επέκτασή της στη Ρουμανία.Οταν μου προσφέρθηκε η θέση υπευθύνου του γραφείου στο Βουκουρέστι, δεν υπήρχαν πολλοί υποψήφιοι. Οι έμπειροι ήταν εξαιρετικά “ακριβοί”, ενώ πολλοί νέοι δεν είχαν διάθεση να αλλάξουν πατρίδα. Το πακέτο ήταν δελεαστικό. Διπλάσιες αποδοχές και πλήρη κάλυψη από την εταιρεία τόσο για το σπίτι όσο και για τα αεροπορικά εισιτήρια,προκειμένου να βλέπω σε τακτή βάση την οικογένειά μου στην Ελλάδα.Η- περίπου εξαετής- προσπάθεια ευδοκίμησε,ανταμείφθηκα παίρνοντας μετοχές της εταιρείας και κάποια στιγμή αποφάσισα να στήσω τη δική μου δουλειά.Σήμερα είμαι ιδιοκτήτης και διευθύνων σύμβουλος εταιρείας συμβούλων,την οποία και έχω επεκτείνει με δύο συνεργασίες στην Αγγλία.Η Ρουμανία δεν ήταν εύκολη χώρα.Τεράστια γραφειοκρατία,σε μία επίσης τεράστια αγορά,με 22 εκατ.ανθρώπους.Οι απαιτήσεις υψηλές,καθώς οι πολυεθνικές εταιρείες που είναι εγκατεστημένες εδώ διαθέτουν προσωπικό ανώτερου επιπέδου.Καταλυτική ήταν η βοήθεια των εμπορικών ακολούθων της ελληνικής πρεσβείας τα τελευταία ένα- δύο χρόνια και του (νεοσυσταθέντος) Ελληνορουμανικού Επιμελητηρίου. Θεωρώ κατάκτηση για την ελληνική κοινότητα την ίδρυση του Δημοτικού Σχολείου “Αθηνά”, που ελπίζουμε σύντομα να αποκτήσει Γυμνάσιο και Λύκειο. Είναι κίνητρο για να παραμείνει κανείς».
Χ. Πεζούλας
Πρόεδρος της Stanton Chase,εταιρείας εξεύρεσης και επιλογής στελεχών,στην Ελλάδα
«Κύμα φυγής πρωτοκλασάτων στελεχών»
«Υπολογίζουμε ότι περίπου 15.000 Ελληνες ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό.Οι 5.000 από αυτούς βρίσκονται στα Βαλκάνια,μαζί με εκείνους που διαμένουν σε χώρες της Μέσης Ανατολής,στην Τουρκία και στη Βόρεια Αφρική φθάνουν τις 12.000. Οι 2.000 απασχολούνται σε πολυεθνικές,από τη Silicon Valley των Ηνωμένων Πολιτειών ως τη Βρετανία και τη Γαλλία.Πρόκειται,συνολικά,για στελέχη που έφυγαν σε δύο κύματα από τη χώρα,το 1999 και το 2003-04. Η πρώτη έξοδος είχε τρόπον τινά χαρακτήρα περιπέτειας, αφορούσε στελέχη κάθε επιπέδου και κατευθύνθηκε κυρίως στα Βαλκάνια.Η δεύτερη εξελίχθηκε σε αφαίμαξη για τη χώρα: έφυγαν σαφώς λιγότερα,πλην όμως πρωτοκλασάτα στελέχη,αναζητώντας καλύτερες ευκαιρίες,υψηλότερες θέσεις, μεγαλύτερους μισθούς. Οι συνέπειες της κρίσης είναι ήδη ορατές στο ύψος των αποδοχών.Μολονότι μέχρι το 2004 οι μισθοί ήταν σχεδόν διπλάσιοι, πέρυσι σημείωσαν πτώση της τάξεως του 20%-25%.
ΤΟ ΒΗΜΑ
Δημοσίευση σχολίου