Ποιοι είναι οι κερδισμένοι ή οι χαμένοι και ποια είναι τα πολιτικά συμπεράσματα από ένα γεγονός που πήρε κορυφαίες πολιτικές διαστάσεις;
Η τηλεοπτική αναμέτρηση ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς επιβεβαίωσε αυτό που ξέρουν καλά όσοι γνωρίζουν τη διεθνή εμπειρία των debate: παρόμοια γεγονότα δεν έχουν κρίνει ούτε πρόκειται ποτέ να κρίνουν το αποτέλεσμα των εκλογών. Η πρόσφατη μετατροπή των 2 debate σε πρώτο θέμα μιας προεκλογικής περιόδου που θα έπρεπε κανονικά να ασχολείται με την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα, απλώς κατέδειξε... το χαμηλό επίπεδο πολιτικών και ΜΜΕ. Καθώς και μια εθνική νοοτροπία που θυμίζει ιθαγενείς, οι οποίοι μαλώνουν για τα καθρεφτάκια (τα debate στην προκειμένη περίπτωση) που τους χάρισαν.....
Είναι βέβαια γεγονός ότι, όπως ο πνιγμένος που πιάνεται από τα μαλλιά, έτσι και η ΝΔ έχει στηρίξει όλες τις ελπίδες της για ανάκαμψη στις δύο τηλεοπτικές αναμετρήσεις. Από αυτή την άποψη, ο στόχος δεν επετεύχθη: ο Γ. Παπανδρέου δεν έκανε το μοιραίο λάθος που στη συνέχεια οι φίλοι δημοσιογράφοι (αν έχουν μείνει κάποιοι) θα μετέτρεπαν σε μείζον πολιτικό θέμα, αλλάζοντας το κλίμα υπέρ της κυβέρνησης.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, που έπαιζε «εκτός έδρας» καθώς είναι γνωστό ότι οι συζητήσεις τέτοιου είδους δεν είναι το δυνατό του σημείο, έμεινε στην άμυνα όπως ακριβώς μια ομάδα που κερδίζει και αδημονεί για το σφύριγμα της λήξης. Αλλά το βασικό συμπέρασμα από αυτήν τη δημόσια έκθεση είναι ότι ο Κ. Καραμανλής όχι μόνο δεν λάμπει πια, αλλά και έχει αποδεχθεί την ήττα του: η τελευταία ερώτηση που υπέβαλε στον Παπανδρέου ρωτώντας επίμονα «ποια θα είναι η φορολογική κλίμακα που θα επιβάλλετε » ή «ποια φορολογία θα επαναφέρετε» έμοιαζε με λευκή πετσέτα.
Τέτοιου είδους αναμετρήσεις βοηθούν περισσότερο τα μικρότερα κόμματα, που έχουν την ευκαιρία να διευκρινίσουν τις θέσεις τους και την τακτική τους. Προσπαθώντας να διεμβολίσει την ΝΔ, ο Γ. Καρατζαφέρης απέφυγε κάθε θέση που θα τον εμφάνιζε ακραίο στα μάτια των νεοδημοκρατών ψηφοφόρων που... αλλοιθωρίζουν προς το ΛΑΟΣ. Έχοντας εξασφαλίσει τις ψήφους της ακροδεξιάς, ο κ. Καρατζαφέρης διατύπωσε θέσεις που έμοιαζαν λογικές και πολιτισμένες ακόμη και για το θέμα των μεταναστών.
Η κυρία Παπαρήγα κινήθηκε όπως πάντα στο δικό της μήκος κύματος, φλερτάροντας με την γκάφα στο σημείο που ρωτήθηκε για τη μόλυνση στην Πτολεμαΐδα και απάντησε λέγοντας ότι οι κάτοικοι της περιοχής είναι στριμωγμένοι «όπως στο Τρίκαλα στα δυό στενά που σκότωσαν τον Σακαφλιά». Ομως στον τελικό της λόγο κατάφερε να ξεκαθαρίσει την τακτική του κόμματός της, καλώντας τους πολίτες να το ψηφίσουν ανεξάρτητα απο το αν συμφωνούν με όλες τις θέσεις του: το ΚΚΕ διεκδικεί με αξιώσεις τη θέση του βασικού κόμματος διαμαρτυρίας στην Ελλάδα.
Από την πρώτη τηλεοπτική τους εμφάνιση, τόσο ο Α. Τσίπρας όσο και ο Ν. Χρυσόγελος πρέπει να είναι αισθάνονται ικανοποιημένοι. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ ήταν υποχρεωμένος να παίξει άμυνα, καθώς έπρεπε να αποφύγει κάθε λάθος που θα έβαζε σε δοκιμασία τις εύθραστες ισορροπίες του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο στόχος του είναι το ξεπέρασμα του 3%: έστειλε με κάθε ευκαιρία το μήνυμα ότι το Κοινοβούλιο θα είναι φτωχότερο χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ και κοίταξε στα μάτια τους μεγαλύτερους σε ηλικία και πιο έμπειρους πολιτικούς αρχηγούς.
Πολύ καλά στάθηκε και ο υποψήφιος των Οικολόγων Πράσινων που δέχθηκε σκληρές ερωτήσεις, συχνά εκτός θέματος και και σε ένα δυσκολο θέμα με εθνικιστική φόρτιση όπως το Μακεδονικό: οι άγνωστοι στο ευρύ κοινό Οικολόγοι Πράσινοι έδειξαν ένα σοβαρό αλλά και μαχητικό πρόσωπο.
Δεν απομένει παρά η σημερινή μοναμαχία Καραμανλή-Παπανδρέου για να κλείσει και αυτή η φάση της προεκλογικής περιόδου, που χαρακτηρίστηκε από το πολύ κακό για το τίποτα, δηλαδή τους όρους διεξαγωγής του debate. Μπορεί να μην άλλαξε το αποτέλεσμα των εκλογών, αλλά από το τελευταίο μπορεί να βγάλει κανείς ένα κρίσιμο συμπέρασμα: αρχίζοντας με 18 λεπτά καθυστέρηση, το debate απέδειξε ότι στην Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να οργανωθεί σωστά ούτε ένα γεγονός που είχε πάρει, έστω και τεχνητά, τόσο σοβαρές πολιτικές διαστάσεις...
Η τηλεοπτική αναμέτρηση ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς επιβεβαίωσε αυτό που ξέρουν καλά όσοι γνωρίζουν τη διεθνή εμπειρία των debate: παρόμοια γεγονότα δεν έχουν κρίνει ούτε πρόκειται ποτέ να κρίνουν το αποτέλεσμα των εκλογών. Η πρόσφατη μετατροπή των 2 debate σε πρώτο θέμα μιας προεκλογικής περιόδου που θα έπρεπε κανονικά να ασχολείται με την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα, απλώς κατέδειξε... το χαμηλό επίπεδο πολιτικών και ΜΜΕ. Καθώς και μια εθνική νοοτροπία που θυμίζει ιθαγενείς, οι οποίοι μαλώνουν για τα καθρεφτάκια (τα debate στην προκειμένη περίπτωση) που τους χάρισαν.....
Είναι βέβαια γεγονός ότι, όπως ο πνιγμένος που πιάνεται από τα μαλλιά, έτσι και η ΝΔ έχει στηρίξει όλες τις ελπίδες της για ανάκαμψη στις δύο τηλεοπτικές αναμετρήσεις. Από αυτή την άποψη, ο στόχος δεν επετεύχθη: ο Γ. Παπανδρέου δεν έκανε το μοιραίο λάθος που στη συνέχεια οι φίλοι δημοσιογράφοι (αν έχουν μείνει κάποιοι) θα μετέτρεπαν σε μείζον πολιτικό θέμα, αλλάζοντας το κλίμα υπέρ της κυβέρνησης.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, που έπαιζε «εκτός έδρας» καθώς είναι γνωστό ότι οι συζητήσεις τέτοιου είδους δεν είναι το δυνατό του σημείο, έμεινε στην άμυνα όπως ακριβώς μια ομάδα που κερδίζει και αδημονεί για το σφύριγμα της λήξης. Αλλά το βασικό συμπέρασμα από αυτήν τη δημόσια έκθεση είναι ότι ο Κ. Καραμανλής όχι μόνο δεν λάμπει πια, αλλά και έχει αποδεχθεί την ήττα του: η τελευταία ερώτηση που υπέβαλε στον Παπανδρέου ρωτώντας επίμονα «ποια θα είναι η φορολογική κλίμακα που θα επιβάλλετε » ή «ποια φορολογία θα επαναφέρετε» έμοιαζε με λευκή πετσέτα.
Τέτοιου είδους αναμετρήσεις βοηθούν περισσότερο τα μικρότερα κόμματα, που έχουν την ευκαιρία να διευκρινίσουν τις θέσεις τους και την τακτική τους. Προσπαθώντας να διεμβολίσει την ΝΔ, ο Γ. Καρατζαφέρης απέφυγε κάθε θέση που θα τον εμφάνιζε ακραίο στα μάτια των νεοδημοκρατών ψηφοφόρων που... αλλοιθωρίζουν προς το ΛΑΟΣ. Έχοντας εξασφαλίσει τις ψήφους της ακροδεξιάς, ο κ. Καρατζαφέρης διατύπωσε θέσεις που έμοιαζαν λογικές και πολιτισμένες ακόμη και για το θέμα των μεταναστών.
Η κυρία Παπαρήγα κινήθηκε όπως πάντα στο δικό της μήκος κύματος, φλερτάροντας με την γκάφα στο σημείο που ρωτήθηκε για τη μόλυνση στην Πτολεμαΐδα και απάντησε λέγοντας ότι οι κάτοικοι της περιοχής είναι στριμωγμένοι «όπως στο Τρίκαλα στα δυό στενά που σκότωσαν τον Σακαφλιά». Ομως στον τελικό της λόγο κατάφερε να ξεκαθαρίσει την τακτική του κόμματός της, καλώντας τους πολίτες να το ψηφίσουν ανεξάρτητα απο το αν συμφωνούν με όλες τις θέσεις του: το ΚΚΕ διεκδικεί με αξιώσεις τη θέση του βασικού κόμματος διαμαρτυρίας στην Ελλάδα.
Από την πρώτη τηλεοπτική τους εμφάνιση, τόσο ο Α. Τσίπρας όσο και ο Ν. Χρυσόγελος πρέπει να είναι αισθάνονται ικανοποιημένοι. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ ήταν υποχρεωμένος να παίξει άμυνα, καθώς έπρεπε να αποφύγει κάθε λάθος που θα έβαζε σε δοκιμασία τις εύθραστες ισορροπίες του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο στόχος του είναι το ξεπέρασμα του 3%: έστειλε με κάθε ευκαιρία το μήνυμα ότι το Κοινοβούλιο θα είναι φτωχότερο χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ και κοίταξε στα μάτια τους μεγαλύτερους σε ηλικία και πιο έμπειρους πολιτικούς αρχηγούς.
Πολύ καλά στάθηκε και ο υποψήφιος των Οικολόγων Πράσινων που δέχθηκε σκληρές ερωτήσεις, συχνά εκτός θέματος και και σε ένα δυσκολο θέμα με εθνικιστική φόρτιση όπως το Μακεδονικό: οι άγνωστοι στο ευρύ κοινό Οικολόγοι Πράσινοι έδειξαν ένα σοβαρό αλλά και μαχητικό πρόσωπο.
Δεν απομένει παρά η σημερινή μοναμαχία Καραμανλή-Παπανδρέου για να κλείσει και αυτή η φάση της προεκλογικής περιόδου, που χαρακτηρίστηκε από το πολύ κακό για το τίποτα, δηλαδή τους όρους διεξαγωγής του debate. Μπορεί να μην άλλαξε το αποτέλεσμα των εκλογών, αλλά από το τελευταίο μπορεί να βγάλει κανείς ένα κρίσιμο συμπέρασμα: αρχίζοντας με 18 λεπτά καθυστέρηση, το debate απέδειξε ότι στην Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να οργανωθεί σωστά ούτε ένα γεγονός που είχε πάρει, έστω και τεχνητά, τόσο σοβαρές πολιτικές διαστάσεις...
Δημοσίευση σχολίου