Δράμα σε δόσεις στο Χρηματιστήριο ....

Μετά από μία πρόσκαιρη ανακοπή των μαζικών πωλήσεων τραπεζικών μετοχών,ο γενικός δείκτης που παρασύρεται από τις τράπεζες αρχίζει και πάλι την καθοδική πορεία.
Η πρώτη μεγάλη βουτιά των τραπεζών που ήταν το αναμενόμενο αποτέλεσμα του χθεσινού χαμηλού (Γεν.Δείκτης -6.04) αλλά και των μαύρων μαντάτων για τις εκτιμήσεις του συνόλου της Ελληνικής Οικονομίας και των τραπεζών που εισάγονται σε "ζώνη επικινδυνότητας" από τους διεθνείς εκτιμητές, δείχνει να ανακόπτεται προσωρινά.....
αλλά χωρίς το απαραίτητο "σωσίβιο" αφού ο γενικός δείκτης δεν έχει καταφέρει ως τώρα να πάρει την ανάσα των 2.130 έφθασε τις 2.122 μονάδες και τώρα τις 2.118, με πρώτες ενδείξεις ισορροπίας.
Ο δείκτης υψηλής κεφαλαιοποίησης (με όλες τις τραπεζικές μετοχές) από 1.070 μονάδες, βρίσκεται στις 1.085 αλλά "χωρίς ανάσα" (η πρόσκαιρη ανακοπή) με κυρίαρχη τη μετοχή της Εθνικής Τράπεζας που δέχθηκε από το πρωί και τις μεγαλύτερες πιέσεις πωλήσεων.
Στα ύψη το spread των ελληνικών ομολόγων
Το spread των 10ετών ομολόγων του ελληνικού δημοσίου (η τιμή διαφοράς από τα γερμανικά αντίστοιχα, που καθορίζει και το κόστος δανεισμού χρήματος από το δημόσιο) έφθασε τις 255 μονάδες, αλλά τα άσχημα νέα δεν σταματούν εκεί.
Η Credit Suisse σε σημερινή έκθεσή της προβλέπει ότι θα φθάσει τις 270 μονάδες βάσης (2,7%) και συγκεκριμένα ο οίκος αναφέρει: "Το spread θα αυξηθεί έως τις 270 μ.β. έως ότου υπάρξει δραματική δημοσιονομική σύγκλιση και αυτό προϋποθέτει αντίδραση των πολιτικών στις εξελίξεις στην Ελλάδα" και σχολιάζει ότι η Ελλάδα είναι η χώρα με το δεύτερο χειρότερο προφίλ ρίσκου, χειρότερο της Ουγγαρίας και οριακά υψηλότερο της Ισλανδίας. Πάντως, σημειώνει ότι στον πίνακα δεν συνυπολογίζει τα οφέλη από την συμμετοχή στη ζώνη του ευρώ.
Σημειώνεται ότι τα επίπεδα αυτά, αποτελούν υψηλά 8 μηνών, έναντι χθεσινού κλεισίματος κοντά στις 230 μονάδες.
Οπως φαίνεται οι διεθνείς εκτιμήσεις που μεταφράζονται εντός της χώρας σε "πιέσεις" (ασχέτων αν πράγματι έχουν και μία τέτοια χροιά) θα δημιουργήσουν βαριά συννεφιά πάνω από την ελληνική οικονομία και θα μειώσουν το περιθώριο ελιγμών και αντιδράσεων της ελληνικής κυβέρνησης στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας, δηλαδή των μισθών, των συντάξεων και των δημόσςιων δαπανών.