Η έκκληση του Ομπάμα χθες από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για συνδιαχείριση των μεγάλων παγκόσμιων προκλήσεων δεν αποτελεί επιλογή αλλά υποχρεωτικό μονόδρομο για τις ΗΠΑ. Η έκκληση του Ομπάμα χθες από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για συνδιαχείριση των μεγάλων παγκόσμιων προκλήσεων δεν αποτελεί επιλογή αλλά υποχρεωτικό μονόδρομο για τις ΗΠΑ.
Θα μπορούσε να αποτελεί επιλογή αυτοσυγκράτησης και διορατικότητας πριν από είκοσι χρόνια το 1989, όταν άρχιζε το Ντόμινο των καθεστωτικών ανατροπών στην Αν. Ευρώπη που μέσα σε δύο χρόνια με τη διάλυση της ΕΣΣΔ τον Δεκέμβριο του 1991 ανέδειξε την Ουάσιγκτον ως Μόνη Υπερδύναμη..... Σήμερα από μόνες τους οι ΗΠΑ βρίσκονται σε μια κατάσταση τέλματος σε όλα τα μέτωπα:
Στο Αφγανιστάν ο Αμερικανός στρατιωτικός διοικητής φοβάται καταστροφικές εξελίξεις, αν δεν υπάρξει περαιτέρω αύξηση της παρουσίας των ΗΠΑ. Την ίδια στιγμή αποδομείται μέρα με την μέρα η αξιοπιστία του ΝΑΤΟ ως μηχανισμού που μπορεί να στηρίξει παρεμβάσεις στα τέσσερα σημεία του πλανήτη: Όλοι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ θα ήθελαν να είχαν εγκαταλείψει χθες το Αφγανιστάν. Ρόλο κλειδί για μια συντεταγμένη στρατιωτική απεμπλοκή από το Αφγανιστάν μπορεί να διαδραματίσουν η Ρωσία και το Ιράν.
-Στο Ιράκ η ολοκλήρωση της απεμπλοκής των ΗΠΑ είναι συνάρτηση της συνεργασίας με τον Ιράν και την Τουρκία, τα ζωτικά συμφέροντα των οποίων ταυτίζονται με τη σταθερότητα και την ενότητα της χώρας.
-Στη Μέση Ανατολή ο Νετανιάχου έχει επιβάλει μια καθυστέρηση που αυξάνει μέρα με τη μέρα την εξάρτηση της Ουάσιγκτον από την εμπλοκή τόσο της Τεχεράνης όσο και της Αγκυρας στη συνολική διαπραγμάτευση. Είναι προφανές ότι οι σκληρές πιέσεις που άσκησαν οι Μπους πατήρ και Μπέικερ στο Ισραήλ την επομένη της Καταιγίδας της Ερήμου την Άνοιξη του 1991, δεν μπορούν να επαναληφθούν, γιατί το μονοπώλιο της αμερικανικής μεσολαβητικής επιδιαιτησίας δεν υφίσταται πλέον.
-Σε ό,τι αφορά το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, ρόλο κλειδί για την άσκηση πραγματικών πιέσεων έχει η Μόσχα, που προφανώς θέλει να κλειδώσει τη στροφή της αμερικανικής πολιτικής που εγκαινιάσθηκε με την εγκατάλειψη της Αντιπυραυλικής Ασπίδας.
-Στη διαχείριση των απειλών που δημιουργούνται από το Πυρηνικό Οπλοστάσιο της Βόρειας Κορέας, αποφασιστικό ρόλο στην άσκηση πίεσης μπορεί να διαδραματίσει μόνο το Πεκίνο.
Με τα παραπάνω δεδομένα η Ουάσιγκτον είναι υποχρεωμένη να λάβει υπόψη της τα ζωτικά συμφέροντα της Μόσχας, του Πεκίνου, της Τεχεράνης και της Αγκυρας, μια προοπτική μάλλον ρεαλιστική, καθώς οι παραπάνω δυνάμεις μακράν του να έχουν πραγματική αντιαμερικανική ατζέντα, απλά επιδιώκουν εξομάλυνση και συνεργασία με τις ΗΠΑ.
Είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι στο νέο διεθνές τοπίο που αρχίζει και ξεκαθαρίζει, ο ρόλος της Ε.Ε. προβάλλει από υποβαθμισμένος έως ανύπαρκτος: Η Γηραιά Ήπειρος πληρώνει το κόστος του βραχυκυκλώματος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με την ουσιαστική απουσία της από τις εστίες κρίσεων όπου οι ΗΠΑ αναζητούν τη βοήθεια περιφερειακών δυνάμεων για να τις συνδιαχειρισθουν.
Ακόμη χειρότερο, η διαφαινόμενη προσέγγιση ΗΠΑ-Ρωσίας μας προειδοποιεί ότι το καθεστώς ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ηπείρου για τον 21ο αιώνα θα το συνδιαμορφώσουν κατά κύριο λόγο οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι της εποχής του Ψυχρού Πολέμου.
Δημοσίευση σχολίου