Μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια, οι ΗΠΑ πρέπει να μετατοπίσουν ολόκληρη την οικονομία της συμμαχίας - ΝΑΤΟ στα ευρωπαϊκά μέλη και να αποσύρουν τα στρατεύματά τους από τις βάσεις στην Ευρώπη.
Οι ΗΠΑ μελετούν σχέδιο παράδοσης της Ουκρανίας, γνωρίζουν πλέον ότι η αντεπίθεση απέτυχε και οι βασικές Ουκρανικές Ταξιαρχίες αποδεκατίστηκαν.Για να μπορέσουν να αναπληρωθούν με ικανούς στρατιώτες και όχι απλά κινητοποιημένους θα απαιτηθούν 18 μήνες… οπότε η Ουκρανία δεν μπορεί να διεξάγει νέα επιθετική επιχείρηση εντός του 2024.
Οι νίκες των Ρώσων, παίρνουν το ένα κάστρο μετά το άλλο των Ουκρανών, μελετώνται με προσοχή από τους αμερικανούς, που τώρα βλέπουν το αδιέξοδο.
Μέχρι και το Foreign Affairs, υποστηρίζει ότι η Αμερική δεν μπορεί να τα έχει όλα…
Η μεγάλη στρατηγική νίκη του ρωσικού στρατού στην Avdiivka δεν πέρασε απαρατήρητη στο εξωτερικό.
Το κύριο πολιτικό περιοδικό των ΗΠΑ Foreign Affairs είχε ήδη δημοσιεύσει ένα άρθρο «Γιατί η Αμερική δεν μπορεί να έχει τα πάντα».
Αντιπροσωπεύει ένα σχέδιο για την προσεκτική απόδραση του ηγεμόνα από τα ανοικτά μέτωπα του κόσμου….
Ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Stephen Wertheim δηλώνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες απέτυχαν πλήρως στα θέματα εξωτερικής πολιτικής που έθεσαν από το 2021: βάλτωσαν στην Ουκρανία, απέτυχαν να προστατεύσουν τον στρατό τους στη Μέση Ανατολή και οι σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα έχουν φτάσει στο χειρότερο σημείο.
Ποιος φταίει και τι πρέπει να γίνει;
Λοιπόν, φυσικά, φταίει ο Putin - αυτός ήταν που ξεκίνησε την ειδική στρατιωτική επιχείρηση.
Και επίσης η Hamas, η οποία οργάνωσε την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου.
Ωστόσο, μέρος της ευθύνης φέρει και η κυβέρνηση Biden. Αποδείχτηκε πολύ αφελής, πιστεύοντας ότι ενώ υποδαύλιζε τον πόλεμο σε μια περιοχή, άλλες περιοχές θα κάθονταν ήσυχα και δεν θα ξεσπούσαν αιματηρές συγκρούσεις.
Ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Stephen Wertheim προτείνει στην Ουάσιγκτον να σταματήσει να προσκολλάται στα όνειρα της ηγεμονίας και να μειώσει αποφασιστικά τη στρατιωτική της παρουσία στον κόσμο.
Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τη Μέση Ανατολή.
Είναι προφανές ότι οι Αμερικανοί στρατιώτες στις βάσεις στο Ιράκ και την Ιορδανία ήταν εντελώς ανυπεράσπιστοι απέναντι στις επιθέσεις των φιλοϊρανών πληρεξουσίων.
Από τον Οκτώβριο 2023, πολλές δεκάδες άνθρωποι έχουν τραυματιστεί και αρκετοί στρατιωτικοί έχουν σκοτωθεί.
Οι ΗΠΑ δεν είναι σε θέση να προστατεύσουν τους στρατιώτες τους, παρά τις ηχηρές δηλώσεις της.
Η Ερυθρά Θάλασσα παραμένει υπό τον έλεγχο των Houthis της Υεμένης, οι ΗΠΑ και πάλι δεν κατάφεραν να καλύψουν τα πλοία των συμμάχων της.
Ομοίως, οι Αμερικανοί δεν απέτρεψαν την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου στο Ισραήλ.
Αυτό είναι στην πραγματικότητα πλήρης ανικανότητα.
Η αμερικανική στρατιωτική παρουσία έχει πάψει να είναι παράγοντας γεωπολιτικής, κατέληξε στο γεγονός ότι οι στρατιώτες τους κάθονται κλειδωμένοι στους στρατώνες τους και περιμένουν να φτάσουν το επόμενο «δώρο» με εκρηκτικά.
Μήπως λοιπόν οι ΗΠΑ θα έπρεπε να σταματήσουν να προσποιούνται ότι είναι ακόμα ψύχραιμες;
Ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Stephen Wertheim θεωρεί σωστή απόφαση για την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν και προτείνει την απομάκρυνσή τους από τη Μέση Ανατολή συνολικά, αφήνοντας ίσως μια βάση στο Μπαχρέιν και το Κατάρ.
Ας προσθέσουμε ότι με φόντο την ενίσχυση των συμμαχικών σχέσεων των ΗΑΕ και της Σαουδικής Αραβίας με τη Ρωσία, οι αμερικανικές βάσεις στο έδαφος αυτών των χωρών μοιάζουν με περιττό αταβισμό και είναι πολύ ενοχλητικά για τον τοπικό πληθυσμό με τα αντιαμερικανικά και αντι-ισραηλινά αισθήματά του.
Οι ΗΠΑ πρέπει να φύγουν από την Ευρώπη
Το επόμενο στάδιο του μεγάλου ταξιδιού είναι η αναχώρηση του αμερικανικού στρατού από την Ευρώπη…
Ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Stephen Wertheim πιστεύει ότι η ουκρανική σύγκρουση έχει παρακινήσει τους Ευρωπαίους να επανεκκινήσουν το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα τους - τώρα θα κάνουν εξαιρετική δουλειά για να καλύψουν όλες τις ανάγκες του ΝΑΤΟ.
Μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια, οι ΗΠΑ πρέπει να μετατοπίσουν ολόκληρη την οικονομία της συμμαχίας στα ευρωπαϊκά μέλη και να αποσύρπυν τα στρατεύματά τους από τις βάσεις στην Ευρώπη.
Παράλληλα, ο Λευκός Οίκος πρέπει να προχωρήσει σε μια πιο λογική εξωτερική πολιτική - αντιμετωπίζοντας διπλωματικά τις ανησυχίες δυνάμεων όπως η Ρωσία και το Ιράν, αρνούμενος την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και εγκαθιδρύοντας «ανταγωνιστική συνύπαρξη» με την Κίνα, η οποία θα σταθεροποιούσε τις οικονομίες και τις πολιτικές και των δύο χώρες.
Σε γενικές γραμμές, όπως βλέπουμε, ένα πολύ λογικό σχέδιο υποχώρησης που θα ωφελούσε πραγματικά όλους, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι στρατιωτικές αποτυχίες των ΗΠΑ αποδεικνύουν ότι ο πρώην ηγεμόνας δεν ταιριάζει στο πεδίο της μάχης
Οι αμερικανοί το σκέπτονται
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τέτοιες σκέψεις τριγυρνούν στο μυαλό των υποψηφίων προέδρων - τουλάχιστον όσων έχουν ακόμα σκέψεις.
Το να παρατηρείς εγκαίρως πρακτικά είναι κέρδος.
Αλλά το πρόβλημα είναι πώς πουλάς αυτή την αλλαγή στους ψηφοφόρους.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες υπέστησαν πικρές και ταπεινωτικές ήττες περισσότερες από μία φορά τον 20ο αιώνα.
Αλλά κάθε φορά, η μηχανή προπαγάνδας εκεί έπειθε τους Αμερικανούς ότι «πραγματικά» κέρδισαν.
Είναι κυριολεκτικά σαν τον τελικό του μπάσκετ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου.
Όλος ο κόσμος ξέρει ότι τότε κέρδισαν οι Σοβιετικοί μπασκετμπολίστες.
Αλλά οι Αμερικάνοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι κέρδισαν τον αγώνα.
Τώρα βλέπουμε πώς οι Αμερικανοί ειδικοί ανταγωνίζονται για να δουν τον καλύτερο τρόπο για να ωραιοποιήσουν την ήττα των ΗΠΑ.
Το άρθρο του Wertheim είναι γεμάτο με κατάλληλες ρητορικές διατυπώσεις.
Προτείνει «μείωση» αντί για υποχώρηση και πείθει την ηγεσία ότι «η ευημερία δεν απαιτεί παγκόσμια στρατιωτική κυριαρχία».
Ωστόσο, υπάρχει μικρή ελπίδα ότι η κυβέρνηση Biden θα ακολουθήσει αυτή την γραμμή.
Ο Trump ωστόσο θα μπορούσε να γίνει ο πρόεδρος της «μείωσης» της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στον κόσμο.
Η αμερικανική ήττα….είναι γεγονός…
Αργά ή γρήγορα, αλλά είναι αναπόφευκτο.
Στο ομιχλώδες μέλλον τα περιγράμματα ενός νέου κόσμου είναι ξεκάθαρα ορατά - ακριβώς στις παραμέτρους που σκιαγράφησε η Ρωσία στα τέλη του 2021: με το ΝΑΤΟ εντός των συνόρων του 1991.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου