Πρωτοφανής έκρηξη Ερντογάν υπέρ Χαμάς. Η Τουρκία απειλεί και απειλείται. Πλησιάζει η καταιγίδα...
Του Σωτήρη ΣιδέρηΟ Ερντογάν είναι ίσως ο μοναδικός ηγέτης που αποκάλεσε την Χαμάς “ομάδα απελευθερωτών που προστατεύουν τη γη τους”, ενώ σημείωσε ότι “ «θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί όλα τα πολιτικά, διπλωματικά και στρατιωτικά μέσα που είναι αναγκαία» . Τι εννοεί δηλαδή ότι θα εμπλακεί σε πόλεμο; ακόμη και ως πυροτέχνημα είναι ακραίο. Η ολική στροφή του υπέρ της Χαμάς, στην οποία όμως προσδίδει νέα ταυτότητα, της απελευθερωτικής δύναμης, είναι απολύτως σίγουρο ότι θα προκαλέσει αντίδραση και πιθανόν εκδικητικές ενέργειες εκ μέρους του Ισραήλ, ίσως και άλλων δυτικών χωρών. Με ποια λογική στην συνέχεια ο Τούρκος πρόεδρος θα απαιτεί να χαρακτηρίζεται το ΡΚΚ τρομοκρατική οργάνωση; πέραν του ότι, σίγουρα στις σκέψεις πολλών στο Τελ Αβίβ θα υπάρχει η αναγνώριση κουρδικού κράτους.
Ο Τούρκος πρόεδρος θεωρεί ίσως ότι είναι ιστορική ευκαιρία να ηγηθεί όλων των ισλαμικών χωρών της περιοχής και να αποκτήσει έτσι η χώρα του τον ρόλο της περιφερειακής υπερδύναμης, με την οποία θα υποχρεώνονται όλοι να διαπραγματεύονται μαζί της. Κάτι όμως που είναι έτη φωτός μακριά από την πραγματικότητα, αλλά και από τις ικανότητες της Τουρκίας. Εκ των πραγμάτων αυτή η ακραία όξυνση θα επηρεάσει , ίσως όχι άμεσα, σίγουρα όμως μεσοπρόθεσμα και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Τυφλή πολιτική μίσους ή επιλογή;
Ο Ερντογάν ανακοίνωσε την Τετάρτη 25 Οκτωβρίου ότι ματαιώνει την επίσκεψή του στο Ισραήλ. Όπως δήλωσε “είχαμε σχέδια να επισκεφθούμε το Ισραήλ, αλλά ματαιώθηκαν. Δεν θα πάμε», είπε απευθυνόμενος στην κοινοβουλευτική ομάδα της Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, κατηγορώντας το Ισραήλ ότι εκμεταλλεύθηκε τις καλές προθέσεις της Τουρκίας. Ο Τούρκος πρόεδρος είχε συναντηθεί με τον Νετανιάχου τον περασμένο μήνα στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και μάλιστα είχε ανακοινώσει την πρόθεση των δύο χωρών να κάνουν κοινές γεωτρήσεις, κάτι που δεν επιβεβαιώθηκε από το Τελ Αβίβ. Ωστόσο μετά την εισβολή της Χαμάς και τα αντίποινα του Ισραήλ, ο Ερντογάν αρχικά θέλησε να έχει διαμεσολαβητικό ρόλο καθώς έχει επαφές με την παλαιστινιακή οργάνωση, φαίνεται όμως ότι το Τελ Αβίβ δεν τον εμπιστεύθηκε, ούτε ήθελε εμπλοκή της Τουρκίας, του αρκούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ.
Οι δηλώσεις του όμως κατά του Ισραήλ που ήταν κλιμακούμενες οδήγησαν σε ψυχρότητα και τελικά , πάμε σε ολική επιστροφή στο παρελθόν, στο πάγωμα των σχέσεων, ίσως και σε ραγδαία επιδείνωση. Οι νέες δηλώσεις του για τη Χαμάς, σίγουρα θα προκαλέσουν την αντίδραση του Ισραήλ, των ΗΠΑ, ίσως και άλλων χωρών. Να σημειωθεί ότι ο Τούρκος πρόεδρος , αναφερόμενος στην Χαμάς δήλωσε επίσης, ότι δεν αποτελεί τρομοκρατική οργάνωση, αλλά «ομάδα απελευθερωτών που προστατεύουν την γη τους». Πρόσθεσε ότι ότι η υποστήριξε στο Ισραήλ ισοδυναμεί με δολοφονία και ψυχική ασθένεια, που είναι δήλωση μίσους, ενώ έσπευσε να υποστηρίξει ότι η Άγκυρα «θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί όλα τα πολιτικά, διπλωματικά και στρατιωτικά μέσα που είναι αναγκαία» ως απάντηση στην ισραηλινή επίθεση προς τη Γάζα.
Ο τρόπος που στην συνέχεια θα κινηθεί η Τουρκία, είναι κομβικής σημασίας. Στην ακραία περίπτωση εμπλοκής της Τουρκίας, είναι βέβαιο ότι θα προκληθεί απάντηση με την εμπλοκή και άλλων χωρών, ίσως και της Ελλάδας. Τρόμος δηλαδή...
Η Τουρκία έχει επιλέξει έναν άλλο δρόμο. Πιστεύει ίσως ότι η Δύση βρίσκεται σε παρακμή και δεν είναι σε θέση να αντιδράσει στην ορμή των αραβικών και ισλαμικών χωρών, κάτι που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η Δύση είναι σε κρίση, είναι σε πορεία παρακμής, αλλά δεν είναι ανίσχυρη. Σημειωτέον ότι ακόμη πιο επιδραστικό ρόλο στην περιοχή έχει το Ιράν, εκτός και ο Ερντογάν είναι σε επαφή με την Τεχεράνη για από κοινού δράση. Τίποτα δεν αποκλείεται αν και είναι ένα απλό σενάριο. Γιατί η δημιουργία πολεμικών συνασπισμών οδηγεί σε παγκόσμιους πολέμους...
Ως προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις απαιτείται σίγουρα μεγάλη προσοχή. Η αστάθεια είναι κακός οιωνός και η ένταση που κλιμακώνεται δοκιμάζει τις αντοχές του διεθνούς συστήματος ασφαλείας που διατηρήθηκε επί δεκαετίες άλλοτε με τις παρεμβάσεις των ΗΠΑ, άλλοτε με διάφορα συνεργατικά σχήματα. Η αποχώρηση της Τουρκίας από τον ρόλο του εταίρου της Δύσης και η διολίσθησή της στο πλευρό του ισλαμικού κόσμου, ναι μεν ενισχύει τη θέση της στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, αλλά την αποδυναμώνει στον δυτικό κόσμο. Είναι καλό τα διμερή ελληνοτουρκικά προβλήματα να μείνουν στο επίπεδο του διαρκούς μορατόριουμ.
Η Τουρκία παίζει με τη φωτιά. Αλλά πιστεύει ότι είναι αρκετά ισχυρή για να φοβηθεί. Είναι πλάνη γιατί ακόμη και οι ΗΠΑ φοβούνται , όπως φοβούνται οι κινέζοι για την Ταιβάν και οι Ρώσοι για τα όπλα της Δύσης στην Ουκρανία κλπ. Η πολιτική του διορατικού και εφυούς Ερντογάν έχει ρωγμές, όπως όλων των μεγάλων ηγετών. Αν και συχνά αλλάζει θέσεις, αυτή τη φορά, οι δηλώσεις του δύσκολα θα ξεχαστούν. Και οι Κούρδοι καραδοκούν…
Δημοσίευση σχολίου