Η πολιτική καριέρα του Έρογλου άρχισε το 1976 με την εκλογή του στη θέση του «βουλευτή» Αμμοχώστου με το Κόμμα Εθνικής Ενότητας. Διετέλεσε «υπουργός παιδείας, πολιτισμού, νεολαίας και αθλητισμού» την περίοδο 1976-77, ενώ υπηρέτησε το κόμμα του από το πόστο του προέδρου στην επαρχία της κατεχόμενης Αμμοχώστου κατά την περίοδο 1977-83. Στις «εκλογές» του 1981 επανεξελέγη «βουλευτής» με το ΚΕΕ. Από τότε και μέχρι και τις τελευταίες «βουλευτικές εκλογές» του Απριλίου του 2009, ο Έρογλου κερδίζει ανελλιπώς την «έδρα» του σε όλες τις «εκλογικές αναμετρήσεις».
Εξελέγη στην προεδρία του ΚΕΕ το Δεκέμβριο του 1983, πόστο στο οποίο παρέμεινε μέχρι το Νοέμβριο του 2006, οπόταν τον διαδέχτηκε ο Χιουσεϊν Όζγκιουργκιουν, τον οποίο όμως εκτόπισε από τη θέση του ο Ταχσίν Ερτουγρούλογλου το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου. Ο Έρογλου επανεξελέγη στην προεδρία του κόμματος τον Νοέμβριο του 2008. Διετέλεσε «πρωθυπουργός» κατά τις περιόδους 1985-90, 1990-93,1996-98 και 1998-2003. Στις «βουλευτικές εκλογές» του 1998 κατάφερε να ενισχύσει το κόμμα του το οποίο ήλθε πρώτο με ποσοστό 40.33%, παρουσιάζοντας μια αύξηση πέραν του 11% σε σύγκριση με τις «εκλογές» του 1993 οπόταν είχε λάβει μόλις 29%. Ωστόσο, στις εκλογές του Δεκεμβρίου του 2003 το κόμμα του Έρογλου κατετάγη δεύτερο με ποσοστό 32.93%. Μάλιστα, στις πρόωρες «βουλευτικές εκλογές» τον Φεβρουάριο του 2005 παρουσίασε περαιτέρω πτώση λαμβάνοντας μόνο 31.71%. Όμως, στις πρόωρες «βουλευτικές εκλογές» του Απρίλη 2009, το ΚΕΕ επανάκτησε την πρωτιά με ποσοστό 44.04%, με αποτέλεσμα να σχηματίσει «αυτοδύναμη κυβέρνηση» και ο Έρογλου να γίνει ξανά «πρωθυπουργός» στα κατεχόμενα, πόστο που κατέχει μέχρι σήμερα. Ο Έρογλου σχημάτισε «κυβέρνηση» συνολικά επτά φορές στα κατεχόμενα.
Οι πολιτικές θέσεις του Ντερβίς Έρογλου
Όπως δηλώνει, πρωταρχικός στόχος του είναι η ενίσχυση και η διατήρηση της «ΤΔΒΚ» και η αναβάθμιση της τ/κ κοινότητας σε κράτος. Διακηρύττει ότι πήρε όρκο να ενισχύσει την «ΤΔΒΚ» και να εξασφαλίσει την ύπαρξη των Τ/Κ μέσα στο δικό τους «κράτος». Ανάμεσα στις προεκλογικές του υποσχέσεις είναι και η σύσταση λεγόμενου εθνικού συμβουλίου και ομάδας απαρτιζόμενης από ειδικούς που θα συμμετέχουν στις συνομιλίες για το Κυπριακό.
Ο Έρογλου δηλώνει πως αν κερδίσει τις «εκλογές» θα συνεχίσει τις συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού, αλλά θα το κάνει για να πείσει τον Πρόεδρο Χριστόφια και τη διεθνή κοινότητα να αποδεχτούν την κυριαρχία των Τ/Κ (παράνομος Μπαϊράκ, 06/04/10), χωρίς να προβαίνει στις υποχωρήσεις που, όπως υποστηρίζει, προέβη ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Ως ο ηγέτης του κόμματος που υπήρξε εκ των πρωτεργατών για την ανακήρυξη του ψευδοκράτους, ο Έρογλου τάσσεται ενάντια στη λύση της ομοσπονδίας στην Κύπρο και υποστηρίζει τη συνομοσπονδία μεταξύ δύο χωριστών κυρίαρχων κρατών. Τάσσεται επίσης ενάντια στη μια κυριαρχία και στη μια διεθνή προσωπικότητα, όπως έχει συμφωνηθεί μεταξύ του Προέδρου Χριστόφια και του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Υποστηρίζει ότι «η πραγματικότητα της ΤΔΒΚ» πρέπει να είναι το σημείο έναρξης των συνομιλιών και ότι συμφωνία μπορεί να επιτευχθεί στις συνομιλίες μόνο όταν οι δύο πλευρές αποδεχτούν ότι είναι ίσες μεταξύ τους.
Ενδεικτική των προθέσεων Έρογλου αν γίνει ο διαπραγματευτής της τ/κ πλευράς είναι η δήλωσή του που δημοσιεύει το εκφραστικό όργανο του κόμματός του, η εφημερίδα Γκιουνές, στις 08 Φεβρουαρίου 2010. Συγκεκριμένα, στις εν λόγω δηλώσεις, ο Έρογλου υποστήριξε ότι το μόνο θέμα στο οποίο έχει επιτευχθεί συμφωνία στις συνομιλίες για το Κυπριακό μέχρι σήμερα είναι το κεφάλαιο της δικαστικής εξουσίας. Πρόσθεσε μάλιστα ότι αν αυτό το θέμα έχει συμφωνηθεί τότε και ο ίδιος το αποδέχεται και δεν θα ζητήσει την επαναδιαπραγμάτευσή του, σημειώνοντας ότι τίποτε άλλο δεν έχει συμφωνηθεί και αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι όλα τα υπόλοιπα θέματα είναι ανοικτά προς συζήτηση για τον ίδιο. Ακόμη πιο ξεκάθαρες γίνονται οι προθέσεις Έρογλου στη συνέντευξη που παραχώρησε στην τουρκική εφημερίδα Ακσάμ (07/04/10) στην οποία ανέφερε ότι οι Ε/Κ γνωρίζουν πως ο ίδιος δεν πρόκειται να λέει «ναι» σε όλα όσα του λένε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και πρόσθεσε: «Μπορεί οι Ε/Κ να βαρεθούν και να φύγουν πριν από εμάς, επειδή ούτε χρειάζονται ούτε θέλουν συμφωνία. Αλλά για να το καταλάβει ο κόσμος αυτό πρέπει να παραμείνουμε ακόμη λίγο στο τραπέζι».
Όσον αφορά τις εγγυήσεις και τους εποίκους, η διαχρονική θέση του Έρογλου και του κόμματός του είναι ότι τάσσεται υπέρ της συνέχισης των «ενεργών και αποτελεσματικών» εγγυήσεων της Τουρκίας και της παραμονή όλων των εποίκων. Για το εδαφικό και το περιουσιακό, ο Έρογλου δηλώνει ότι δεν θα επιτρέψει να αποδυναμωθεί η αρχή της διζωνικότητας και να προσφυγοποιηθούν ξανά οι Τ/Κ.
Όσο για τη σχέση του με την Τουρκία, δηλώνει ότι στα 18 χρόνια της «πρωθυπουργίας» του πάντα είχε και θα έχει στενή σχέση με την «μητέρα πατρίδα». Υπόσχεται επίσης ότι θα διεξάγει τις συνομιλίες σε συνεργασία με την Τουρκία και ξεκαθαρίζει πως δεν είναι δυνατόν να ακολουθεί διαφορετική πολιτική από εκείνη της Τουρκίας.
Δημοσίευση σχολίου