Της Φαίης Καραβίτη
Του κακού μαθητή του φταίει ο δάσκαλος. Είτε θα τον έχει «στο μάτι» είτε θα φυλάει τις πιο δύσκολες ερωτήσεις για αυτόν είτε δεν θα του δίνει τις ευκαιρίες που του αξίζουν. Όταν αλλάζει ο δάσκαλος, ο κακός μαθητής δηλώνει αισιόδοξος. «Ο καινούργιος θα είναι αλλιώς», λέει. Κατά βάθος όμως, δεν το πιστεύει ούτε ο ίδιος. Δεν είναι ο δάσκαλος το πρόβλημα. Αν εκείνος παραμείνει κακός μαθητής, θα καταλήξει να του φταίει και ο καινούργιος. Που όσο και να ενδιαφέρεται για τον μαθητή του, τελικά κάνει απλώς τη δουλειά του.......
Στο «σχολείο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως στο τμήμα της ΟΝΕ, η Ελλάδα έχει προ πολλού καπαρώσει τον ρόλο του κακού -μάλλον του χειρότερου- «μαθητή». Δεν είναι μόνο ότι οι επιδόσεις της την φέρνουν κάτω από τη βάση. Δεν είναι που δεν παίρνει από συμβουλές. Είναι που πέρασε πολύ καιρό κοροϊδεύοντας και τους δασκάλους και τους συμμαθητές της. Και τώρα δυσκολεύονται να την πιστέψουν. Και το πρόβλημα με τον Επίτροπο Όλι Ρεν, τον καινούργιο μας «δάσκαλο», είναι ότι είναι και παλιός γνώριμος.
Γνωστός...
Ο Φινλανδός Επίτροπος για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις, ο άνθρωπος που θα ελέγχει το δημόσιο χρέος, το έλλειμμα και τη γενικότερη δημοσιονομική μας συμπεριφορά για τα επόμενα πέντε χρόνια, ήταν ως τώρα αρμόδιος για τη Διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διαχειρίστηκε δηλαδή, τις επιτυχείς υποψηφιότητες της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, την σχετικά ομαλά εξελισσόμενη υποψηφιότητα της Κροατίας και τις επεισοδιακές της Τουρκίας και της ΠΓΔΜ. Με δεδομένο το ζωηρό ελληνικό ενδιαφέρον για τις δύο τελευταίες, ο κ. Ρεν μας ξέρει ήδη πολύ καλά. Έχει μάθει τις ευαισθησίες μας, τις απαιτήσεις και τους τρόπους μας. Ενώ όμως έχει μάθει απέξω και ανακατωτά τα προβλήματά μας με την Άγκυρα και τα Σκόπια, δεν είχε την? τύχη να αναμειχθεί στα οικονομικά μας. Από τον Φεβρουάριο θα έχει μαζί μας τακτικές επαφές και μόνιμη θέση στα ελληνικά πρωτοσέλιδα, καθώς θα παρακολουθεί, μεταξύ άλλων, και τη διαδικασία επιτήρησης για τον περιορισμό του ελλείμματός μας.
Ευρωπαϊστής
Τα προηγούμενα χρόνια ο οικονομολόγος/διεθνολόγος και πρώην ποδοσφαιριστής από το Μίκελι της ανατολικής Φινλανδίας απέδειξε ότι είναι αφοσιωμένος ευρωπαϊστής, πιστός στις διαδικασίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ικανός γραφειοκράτης, χωρίς ωστόσο να εγκαταλείψει τις πολιτικές απόψεις του. Αν και έχει ταχθεί υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην Ένωση, κατά τη διάρκεια της ακρόασής του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο θα επικύρωνε τον διορισμό του το 2004 δεν δίστασε να υποστηρίξει ότι, εάν η Τουρκία τελικώς ενταχθεί, θα πρέπει ενδεχομένως να της επιβληθούν μόνιμοι περιορισμοί σε ό,τι αφορά την ελευθερία διακίνησης εργατικού δυναμικού. Για πολλούς, αυτό αντίκειται στην ίδια την ουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τουρκία
Όταν μάλιστα ο κ. Ρεν ερωτήθηκε εάν θεωρεί την πλήρη ένταξη ως μοναδική κατάληξη για την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, δήλωσε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι δεν πιστεύει στον ιστορικό ντετερμινισμό και άφησε τους άλλους να αναρωτιούνται? Η εικόνα του στις Βρυξέλλες επλήγη πάντως πρόσφατα, με την μάλλον άκαιρη επιμονή του στην προώθηση της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων της ΠΓΔΜ με την Ένωση. Ο ίδιος, αφού εισηγήθηκε σχετικώς στην ετήσια Έκθεση της Κομισιόν, έστριψε τελικώς πριν από λίγες ημέρες, με άρθρο στο οποίο καλεί τους Σκοπιανούς να προσπαθήσουν να λύσουν τη διαφορά της ονομασίας, αφού μόνο έτσι θα ανοίξει για αυτούς ο ευρωπαϊκός δρόμος. Η εντύπωση πάντως που έχουν όσοι έχουν χρειαστεί να πείσουν τον Φινλανδό Επίτροπο για τα επιχειρήματά τους είναι ότι πρόκειται για σχετικά άκαμπτο, αλλά έντιμο διαπραγματευτή. Τα τελευταία πέντε χρόνια δεν τον έχουν δει πολλοί να χαμογελάει, αλλά ίσως αυτό να οφείλεται στην απογοήτευση του ίδιου και της χώρας του για το χαρτοφυλάκιο που ανέλαβε στην πρώτη Επιτροπή Μπαρόζο.
Οι Φινλανδοί ήλπιζαν ότι θα έπαιρναν ένα από τα οικονομικά χαρτοφυλάκια και η αρμοδιότητα της Διεύρυνσης, μετά το μεγάλο άνοιγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την ένταξη δέκα νέων κρατών, ερμηνεύθηκε ως αποτυχία. Άλλωστε η Φινλανδία, η μόνη σκανδιναβική χώρα της Ευρωζώνης, είναι υπερήφανη για τις οικονομικές της επιδόσεις, αφού ακόμη και το δύσκολο 2008 έκλεισε με πλεόνασμα της τάξης του 4,2%.
Ευθύνη
Αυτή τη φορά η φινλανδική κυβέρνηση τα κατάφερε καλύτερα. Διαπραγματεύτηκε σκληρά με τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και ανέλαβε την ευθύνη για τη δημοσιονομική πολιτική των κρατών-μελών της Ένωσης και μάλιστα σε μια εποχή που τα απόνερα της διεθνούς οικονομικής κρίσης προκαλούν ακόμη έντονους τριγμούς στα θεμέλια της ΟΝΕ.
Η Ελλάδα, που από ό,τι φαίνεται δεν περίμενε τη διεθνή κρίση για να καταρρίψει τα αρνητικά ρεκόρ της Ευρωζώνης, θα αποτελέσει τον υπ’ αριθμόν ένα πονοκέφαλο του Όλι Ρεν.
Ο Φινλανδός φιλελεύθερος πάντως, ανήκει μάλλον σε άλλη σχολή από αυτή του Χοακίν Αλμούνια, ο οποίος κατά τη διάρκεια της θητείας του επέδειξε περισσότερο μεσογειακό ταμπεραμέντο από όσο άντεχε η θέση του.
Ψυχρός
Συμμετέχοντας ενεργά στα «παιχνίδια» εξουσίας και ισορροπιών του Προέδρου της Κομισιόν με τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών, ο Ισπανός εμφανίστηκε πολλές φορές ανακόλουθος, ενώ κατάφερε να εξοργίσει κατ’ επανάληψη τον σημερινό πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, με τη στάση του στο θέμα της απογραφής. Ο κ. Ρεν αναμένεται πιο ψύχραιμος, αλλά και πιο ψυχρός. Στις Βρυξέλλες λένε ότι θα είναι απόλυτος, αλλά και δίκαιος. Αυστηρός, αλλά και αντικειμενικός. Μόνο που στην κατάστασή μας ούτε με την δικαιοσύνη ούτε με την αντικειμενικότητα έχουμε και πολλά να ελπίζουμε.
Αγέλαστος
Η εντύπωση που έχουν όσοι έχει χρειαστεί να πείσουν τον Φινλανδό Επίτροπο για τα επιχειρήματά τους είναι ότι πρόκειται για σχετικά άκαμπτο, αλλά έντιμο διαπραγματευτή. Τα τελευταία πέντε χρόνια δεν τον έχουν δει πολλοί να χαμογελάει...
Διαφορετικός
Ο Φινλανδός φιλελεύθερος ανήκει μάλλον σε άλλη σχολή από αυτή του Χοακίν Αλμούνια, ο οποίος κατά τη διάρκεια της θητείας του επέδειξε περισσότερο μεσογειακό ταμπεραμέντο από όσο άντεχε η θέση του
...Αλλά δίκαιος
Ο κ. Ρεν αναμένεται πιο ψύχραιμος, αλλά και πιο ψυχρός. Στις Βρυξέλλες λένε ότι θα είναι απόλυτος, αλλά και δίκαιος. Αυστηρός, αλλά και αντικειμενικός. Μόνο που στην κατάστασή μας ούτε με την δικαιοσύνη ούτε με την αντικειμενικότητα έχουμε και πολλά να ελπίζουμε.
Του κακού μαθητή του φταίει ο δάσκαλος. Είτε θα τον έχει «στο μάτι» είτε θα φυλάει τις πιο δύσκολες ερωτήσεις για αυτόν είτε δεν θα του δίνει τις ευκαιρίες που του αξίζουν. Όταν αλλάζει ο δάσκαλος, ο κακός μαθητής δηλώνει αισιόδοξος. «Ο καινούργιος θα είναι αλλιώς», λέει. Κατά βάθος όμως, δεν το πιστεύει ούτε ο ίδιος. Δεν είναι ο δάσκαλος το πρόβλημα. Αν εκείνος παραμείνει κακός μαθητής, θα καταλήξει να του φταίει και ο καινούργιος. Που όσο και να ενδιαφέρεται για τον μαθητή του, τελικά κάνει απλώς τη δουλειά του.......
Στο «σχολείο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως στο τμήμα της ΟΝΕ, η Ελλάδα έχει προ πολλού καπαρώσει τον ρόλο του κακού -μάλλον του χειρότερου- «μαθητή». Δεν είναι μόνο ότι οι επιδόσεις της την φέρνουν κάτω από τη βάση. Δεν είναι που δεν παίρνει από συμβουλές. Είναι που πέρασε πολύ καιρό κοροϊδεύοντας και τους δασκάλους και τους συμμαθητές της. Και τώρα δυσκολεύονται να την πιστέψουν. Και το πρόβλημα με τον Επίτροπο Όλι Ρεν, τον καινούργιο μας «δάσκαλο», είναι ότι είναι και παλιός γνώριμος.
Γνωστός...
Ο Φινλανδός Επίτροπος για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις, ο άνθρωπος που θα ελέγχει το δημόσιο χρέος, το έλλειμμα και τη γενικότερη δημοσιονομική μας συμπεριφορά για τα επόμενα πέντε χρόνια, ήταν ως τώρα αρμόδιος για τη Διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διαχειρίστηκε δηλαδή, τις επιτυχείς υποψηφιότητες της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, την σχετικά ομαλά εξελισσόμενη υποψηφιότητα της Κροατίας και τις επεισοδιακές της Τουρκίας και της ΠΓΔΜ. Με δεδομένο το ζωηρό ελληνικό ενδιαφέρον για τις δύο τελευταίες, ο κ. Ρεν μας ξέρει ήδη πολύ καλά. Έχει μάθει τις ευαισθησίες μας, τις απαιτήσεις και τους τρόπους μας. Ενώ όμως έχει μάθει απέξω και ανακατωτά τα προβλήματά μας με την Άγκυρα και τα Σκόπια, δεν είχε την? τύχη να αναμειχθεί στα οικονομικά μας. Από τον Φεβρουάριο θα έχει μαζί μας τακτικές επαφές και μόνιμη θέση στα ελληνικά πρωτοσέλιδα, καθώς θα παρακολουθεί, μεταξύ άλλων, και τη διαδικασία επιτήρησης για τον περιορισμό του ελλείμματός μας.
Ευρωπαϊστής
Τα προηγούμενα χρόνια ο οικονομολόγος/διεθνολόγος και πρώην ποδοσφαιριστής από το Μίκελι της ανατολικής Φινλανδίας απέδειξε ότι είναι αφοσιωμένος ευρωπαϊστής, πιστός στις διαδικασίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ικανός γραφειοκράτης, χωρίς ωστόσο να εγκαταλείψει τις πολιτικές απόψεις του. Αν και έχει ταχθεί υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην Ένωση, κατά τη διάρκεια της ακρόασής του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο θα επικύρωνε τον διορισμό του το 2004 δεν δίστασε να υποστηρίξει ότι, εάν η Τουρκία τελικώς ενταχθεί, θα πρέπει ενδεχομένως να της επιβληθούν μόνιμοι περιορισμοί σε ό,τι αφορά την ελευθερία διακίνησης εργατικού δυναμικού. Για πολλούς, αυτό αντίκειται στην ίδια την ουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τουρκία
Όταν μάλιστα ο κ. Ρεν ερωτήθηκε εάν θεωρεί την πλήρη ένταξη ως μοναδική κατάληξη για την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, δήλωσε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι δεν πιστεύει στον ιστορικό ντετερμινισμό και άφησε τους άλλους να αναρωτιούνται? Η εικόνα του στις Βρυξέλλες επλήγη πάντως πρόσφατα, με την μάλλον άκαιρη επιμονή του στην προώθηση της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων της ΠΓΔΜ με την Ένωση. Ο ίδιος, αφού εισηγήθηκε σχετικώς στην ετήσια Έκθεση της Κομισιόν, έστριψε τελικώς πριν από λίγες ημέρες, με άρθρο στο οποίο καλεί τους Σκοπιανούς να προσπαθήσουν να λύσουν τη διαφορά της ονομασίας, αφού μόνο έτσι θα ανοίξει για αυτούς ο ευρωπαϊκός δρόμος. Η εντύπωση πάντως που έχουν όσοι έχουν χρειαστεί να πείσουν τον Φινλανδό Επίτροπο για τα επιχειρήματά τους είναι ότι πρόκειται για σχετικά άκαμπτο, αλλά έντιμο διαπραγματευτή. Τα τελευταία πέντε χρόνια δεν τον έχουν δει πολλοί να χαμογελάει, αλλά ίσως αυτό να οφείλεται στην απογοήτευση του ίδιου και της χώρας του για το χαρτοφυλάκιο που ανέλαβε στην πρώτη Επιτροπή Μπαρόζο.
Οι Φινλανδοί ήλπιζαν ότι θα έπαιρναν ένα από τα οικονομικά χαρτοφυλάκια και η αρμοδιότητα της Διεύρυνσης, μετά το μεγάλο άνοιγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την ένταξη δέκα νέων κρατών, ερμηνεύθηκε ως αποτυχία. Άλλωστε η Φινλανδία, η μόνη σκανδιναβική χώρα της Ευρωζώνης, είναι υπερήφανη για τις οικονομικές της επιδόσεις, αφού ακόμη και το δύσκολο 2008 έκλεισε με πλεόνασμα της τάξης του 4,2%.
Ευθύνη
Αυτή τη φορά η φινλανδική κυβέρνηση τα κατάφερε καλύτερα. Διαπραγματεύτηκε σκληρά με τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και ανέλαβε την ευθύνη για τη δημοσιονομική πολιτική των κρατών-μελών της Ένωσης και μάλιστα σε μια εποχή που τα απόνερα της διεθνούς οικονομικής κρίσης προκαλούν ακόμη έντονους τριγμούς στα θεμέλια της ΟΝΕ.
Η Ελλάδα, που από ό,τι φαίνεται δεν περίμενε τη διεθνή κρίση για να καταρρίψει τα αρνητικά ρεκόρ της Ευρωζώνης, θα αποτελέσει τον υπ’ αριθμόν ένα πονοκέφαλο του Όλι Ρεν.
Ο Φινλανδός φιλελεύθερος πάντως, ανήκει μάλλον σε άλλη σχολή από αυτή του Χοακίν Αλμούνια, ο οποίος κατά τη διάρκεια της θητείας του επέδειξε περισσότερο μεσογειακό ταμπεραμέντο από όσο άντεχε η θέση του.
Ψυχρός
Συμμετέχοντας ενεργά στα «παιχνίδια» εξουσίας και ισορροπιών του Προέδρου της Κομισιόν με τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών, ο Ισπανός εμφανίστηκε πολλές φορές ανακόλουθος, ενώ κατάφερε να εξοργίσει κατ’ επανάληψη τον σημερινό πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, με τη στάση του στο θέμα της απογραφής. Ο κ. Ρεν αναμένεται πιο ψύχραιμος, αλλά και πιο ψυχρός. Στις Βρυξέλλες λένε ότι θα είναι απόλυτος, αλλά και δίκαιος. Αυστηρός, αλλά και αντικειμενικός. Μόνο που στην κατάστασή μας ούτε με την δικαιοσύνη ούτε με την αντικειμενικότητα έχουμε και πολλά να ελπίζουμε.
Αγέλαστος
Η εντύπωση που έχουν όσοι έχει χρειαστεί να πείσουν τον Φινλανδό Επίτροπο για τα επιχειρήματά τους είναι ότι πρόκειται για σχετικά άκαμπτο, αλλά έντιμο διαπραγματευτή. Τα τελευταία πέντε χρόνια δεν τον έχουν δει πολλοί να χαμογελάει...
Διαφορετικός
Ο Φινλανδός φιλελεύθερος ανήκει μάλλον σε άλλη σχολή από αυτή του Χοακίν Αλμούνια, ο οποίος κατά τη διάρκεια της θητείας του επέδειξε περισσότερο μεσογειακό ταμπεραμέντο από όσο άντεχε η θέση του
...Αλλά δίκαιος
Ο κ. Ρεν αναμένεται πιο ψύχραιμος, αλλά και πιο ψυχρός. Στις Βρυξέλλες λένε ότι θα είναι απόλυτος, αλλά και δίκαιος. Αυστηρός, αλλά και αντικειμενικός. Μόνο που στην κατάστασή μας ούτε με την δικαιοσύνη ούτε με την αντικειμενικότητα έχουμε και πολλά να ελπίζουμε.
Δημοσίευση σχολίου