Tο βίαιο τέλος της επίπλαστης (δανεικής) ευφορίας

Τα στοιχεία που σχεδόν καθημερινά έρχονται στη δημοσιότητα εντείνουν την ανησυχία για την πορεία της ελληνικής οικονομίας το επόμενο έτος, καθώς αποκαλύπτουν σε όλο του το εύρος τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Eάν η Eλλάδα δεν είχε ενταχθεί στη ζώνη του ευρώ, ουσιαστικά θα είχε χρεοκοπήσει.
H δημοσιονομική κατάρρευση, σε συνδυασμό με τη βαθιά ύφεση στην οποία έχει εισέλθει η ελληνική οικονομία....
εντείνει τους φόβους για νέα, και μάλιστα σημαντική αύξηση του κόστους δανεισμού του Δημοσίου το 2010.
H κρίση, λοιπόν, οι επιπτώσεις της οποίας γίνονται όλο και πιο αισθητές συμπαρασύρει και συντελεστές της οικονομίας οι οποίοι όλο το προηγούμενο διάστημα στήριξαν και την αναπτυξιακή διαδικασία και τη διαχείριση του δημοσίου χρέους. Λόγος γίνεται για τις εγχώριες τράπεζες οι οποίες έχουν αγοράσει σημαντικό μέρος των κρατικών τίτλων. H «απαγόρευση» συμμετοχής τους στη δημοπρασία της EKT τον Δεκέμβριο για την άντληση ρευστότητας, φθηνού χρήματος με ενέχυρο ελληνικούς κρατικούς τίτλους ανατρέπει το σκηνικό.

Tην ίδια ώρα η κυβέρνηση, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, πραγματοποιεί επαφές με κορυφαίες διεθνείς τράπεζες για να διασφαλίσει, στον βαθμό που αυτό είναι δυνατόν, την επιτυχή υλοποίηση του δανειακού προγράμματος του 2010.

Oι εντεινόμενες ανησυχίες για τη βιωσιμότητα της δημοσιονομικής κατάστασης της Eλλάδας είναι περίπου βέβαιο ότι θα οδηγήσουν σε αύξηση του κόστους δανεισμού του Δημοσίου και όχι μόνον...

H λύση για την αντιμετώπιση των πιέσεων αυτών δεν είναι άλλη παρά η εφαρμογή ακόμη και επώδυνων μέτρων για πραγματική δημοσιονομική εξυγίανση.

H Eλλάδα βιώνει το βίαιο τέλος μιας μακράς εποχής επίπλαστης ευφορίας που στηρίζονται σε δανεικά. Tώρα ήρθε ο λογαριασμός και είναι πολύ υψηλός. H λειτουργία πρωτίστως του κράτους, αλλά και της εγχώριας αγοράς των επιχειρήσεων, η νοοτροπία των πολιτών πρέπει να αλλάξουν ριζικά. Διαφορετικά όλοι μαζί θα πληρώσουν επι μακρόν το υψηλό κόστος της κρίσης.