ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ: πολιτική παραφωνία. Περισσεύουν οι αρχηγοί, αναζητείται κόμμα, ιδεολογία και μέτρο…

Του Σωτήρη Σιδέρη
Δύο αποτυχημένα κόμματα μπορούν να ενωθούν και να νικήσουν τη ΝΔ; Οι πρώτες δηλώσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύουν τη συνένωση των δύο κομμάτων, χωρίς αυτοδιάλυση, αυτή θα προκύψει αργότερα, ως κύριο ζήτημα . Χωρίς καν να έχουν τηλεφωνηθεί μεταξύ τους, ηγέτες και στελέχη, οι υποψήφιοι Καίσαρες πέφτουν βροχή. Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση πολλών επιπέδων και ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας βρίσκεται σε απόγνωση. Ωστόσο, οι ηγέτες περισσεύουν, ενώ στελέχη, με συχνά ασυνάρτητες παρεμβάσεις προετοιμάζουν το έδαφος, για να υπάρξουν αποφάσεις υπέρβασης του σημερινού πολιτικού σκηνικού.

Αν αυτή η απόπειρα συγκόλλησης αποτύχει, όπως όλα δείχνουν, η προοδευτική παράταξη θα εκφυλιστεί ακόμη περισσότερο και η ΝΔ της σήψης και της παρακμής θα φαντάζει και πάλι ως η μοναδική επιλογή. Ο Νίκος Ανδρουλάκης που αμφισβητείται ευθέως, ετοιμάζει την άμυνά του στα κομματικά όργανα και δήλωσε ότι θα είναι και πάλι υποψήφιος, αλλά χρονοδιάγραμμα δεν ανακοίνωσε. Πιο επιπόλαιος ο Στέφανος Κασσελάκης δήλωσε ότι είναι έτοιμος να θέσει υποψηφιότητα για ηγέτης της κεντροαριστεράς με προσφυγή στη βάση των κομμάτων προφανώς. Ακόμη δεν βρήκαμε κόμμα έχουμε ηγέτη. Ο οποίος δεν μπορεί να διοικήσει το κόμμα του, αλλά θέλει να ηγηθεί παράταξης. Παράκρουση…

Παράταξη -αρένα - οι ηγέτες και η Αχτσιόγλου

Από την επομένη των ευρωεκλογών, πλήθος ονομάτων διακινείται προς κάθε κατεύθυνση, ακριβώς όπως φυσάει και ο άνεμος. Δεν πρόλαβαν καν να αναλύσουν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και σαν έτοιμοι από καιρό , προσποιούνται ότι έχουν έτοιμες απαντήσεις, ενώ βρίσκονται σε σύγχυση. Δημιουργείται έτσι μια προβληματική ατμόσφαιρα που δεν ανταποκρίνεται στην ανάγκη των καιρών, που απαιτούν σοβαρότητα, μέτρο, ιδέες και πραγματικά βαθυστόχαστες προτάσεις. Πριν καν γίνει ένα σοβαρό ραντεβού, έστω για καφέ, οι μελλοντικοί ηγέτες χορεύουν στα μυαλά των προοδευτικών πολιτών. Και στο παραβάν, ο Τσίπρας περιμένει τη δική του ευκαιρία. Ο Κασσελάκης , όπως είπαμε έσπευσε πρώτος. Ίσως δεν έχει καταλάβει ότι ένας τρόπος να απαλλαγούν κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ από αυτόν είναι να τον ωθούν να πιστέψει ότι μπορεί να γίνε εθνικός ηγέτης….


Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μείωσε το ποσοστό του και έχασε και άλλους ψηφοφόρους δεν σημαίνει τίποτα για τον ίδιο, αλλά σημαίνει πολλά για τον κόσμο. Μήπως χάνεται και το μέτρο; τη Νέα Αριστερά δεν τη θέλουν. Γιατί όμως; δεν χρειάζονται το 2,5%; Αφού αφορίζουν ήδη τη Νέα Αριστερά , αλλά θέλουν το δεξιόστροφο ΠΑΣΟΚ γίνεται αντιληπτό ότι η κατεύθυνση της συζήτησης έχει τα χαρακτηριστικά μιας σκηνοθεσίας από εξωγενείς παράγοντες. Τι είδους προοδευτική συμμαχία, ή Δημοκρατικό Μέτωπο είναι αυτό που αφορίζει μια μικρή έστω δύναμη; περισσεύει ισχύς από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ; οι δηλώσεις για τις έδρες που διατήρησαν οι βουλευτές της Νέας Αριστεράς είναι άλλοθι. Αυτοί οι 11 βουλευτές, εξελέγησαν με άλλο πρόγραμμα , με άλλα ψηφοδέλτια και κυρίως με ηγέτη που δεν αναζητούσε υπουργικό θώκο από τον Μητσοτάκη. Δηλαδή αν προλάβαινε να τους διαγράψει ο Κασσελάκης δεν θα υπήρχε θέμα εδρών;

Εφόσον αυτές είναι οι κινήσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά δεν έχει κανέναν λόγο να εμπλακεί στον πόλεμο φθοράς των δύο κομμάτων και πλήθους στελεχών που αυτοπροβάλλονται ως ηγέτες. Η σωστή τακτική είναι να παρατηρεί τους διαγκωνισμούς, να σχολιάζει μεν, αλλά χωρίς ενεργό συμμετοχή σε μια παρακμιακή σκηνή και να αυξήσει τη δράση του στη βουλή . Ταυτόχρονα να κλείσει άμεσα τα οργανωτικά του ζητήματα, να εκλέξει ηγέτη, εκ των πραγμάτων την Έφη Αχτσιόγλου που σε αυτό το σκηνικό φαντάζει ως η πλέον ικανή και σοβαρή να επανέλθει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Και θα κερδίσει...

Η αστάθεια του Μητσοτάκη

Αυτό το σκηνικό και ανησυχεί και ικανοποιεί τον Μητσοτάκη. Από το πως θα ολοκληρωθεί αυτή η συζήτηση πιθανόν να κριθεί και το δικό του μέλλον. Αν υπάρξει μια σοβαρή, σχεδιασμένη και ισορροπημένη πολιτική συζήτηση μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ , μπορεί να προκύψει ένα θετικό αποτέλεσμα. Αν η προσπάθεια, που έτσι κι αλλιώς προς το παρόν μόνο φασαρία γίνεται, ναυαγήσει, ο Μητσοτάκης θα είναι πιο ισχυρός. Η ΝΔ θα στραφεί αναγκαστικά στη σύμπηξη του δικού της μετώπου, αλλά πλέον τίποτα δεν θα γίνει χωρίς σκληρή διαπραγμάτευση και σκληρούς όρους. Ούτε η Ελληνική Λύση, ούτε η Νίκη, ούτε καμία άλλη δύναμη είναι διατεθειμένη να δώσει λευκή επιταγή στον πρωθυπουργό. Αντίθετα θα θελήσει να τον βγάλει από το κάδρο και πιθανόν να προταθεί άλλος.

Υπάρχει μια ακόμη σοβαρή παράμετρος. Από την εξέλιξη αυτών των συζητήσεων και την έκβασή τους τους επόμενους μήνες, πιθανότατα θα κριθεί και ο χρόνος διεξαγωγής των βουλευτικών, εκλογών. Αν δηλαδή ο Μητσοτάκης δει ότι έρχεται ένα μέτωπο σοβαρό και μετρήσιμο , θα καταλάβει ότι έρχεται η ήττα και δεν είναι απίθανο να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές για να είναι πρώτο κόμμα αν μπορεί και να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας. Αν πάλι δεν προκύψει τίποτα μεταξύ ΠΑΣΟΚ -ΣΥΡΙΖΑ, αυτό θα τον αναδείξει πάλι σε ρυθμιστή, θα σταθμίσει τις εξελίξεις και ανάλογα θα αποφασίσει. Το κλίμα πάντως στη ΝΔ δείχνει αστάθεια και σύγχυση στις κινήσεις του πρωθυπουργού. Που για πρώτη φορά ετεροκαθορίζεται γιατί περιμένει τις κινήσεις των άλλων κομμάτων.
Εκ των πραγμάτων υπάρχει ένα νέο σκηνικό στη χώρα. Ο Μητσοτάκης θα κάνει τα πάντα να απαξιώσει κάθε συζήτηση για ένα σοβαρό δημοκρατικό μέτωπο ισχυριζόμενος ότι είναι συνταγή αποσταθεροποίησης. Από την αντιπολίτευση εξαρτάται αν θα τον δικαιώσει και θα τον αναστήσει....

Προς το παρόν δεν υπάρχει καμία συζήτηση στην αντιπολίτευση , δηλαδή μεταξύ ΠΑΣΟΚ -ΣΥΡΙΖΑ, παρά μόνο βολιδοσκοπήσεις, παρορμητικές κινήσεις και δηλώσεις που προβληματίζουν. Και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν αδύναμες ηγεσίες που δεν εμπνέουν τον λαό, ωστόσο όμως είναι δύσκολη η καθαίρεση και του Ανδρουλάκη και του Κασσελάκη. Το να γίνουν εκλογές στη βάση των δύο κομμάτων για να εκλέξουν έναν κοινό ηγέτη φαντάζει ως οπερέτα. Ίσως οδηγήσει σε διασπάσεις και περαιτέρω κατακερματισμό. Γιατί αυτό που προέχει είναι πως θα ανοικοδομηθεί η δημοκρατία , πως θα αντιμετωπιστεί η διαφθορά, πως θα λειτουργήσουν οι θεσμοί, ποια θα είναι η κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής , της εξωτερικής πολιτικής κλπ και όχι πόσοι θα είναι υποψήφιοι πρωθυπουργοί.

Τα πρόσωπα που εμφανίζονται ως πρωταγωνιστές στον δημόσιο διάλογο, δεν έχουν καμία αξιοπιστία για να εγγυηθούν ότι μια συμμαχία έχει στόχο την αποκατάσταση των θεσμών, την στήριξη των αδύναμων, το δημόσιο ΕΣΥ, την κατάργηση του νόμου για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, κλπ.
Με απλά λόγια, μπαίνουμε σε ένα καλοκαίρι φωτιά και λάβρα. Επικρατεί μια ατμόσφαιρα ιδιοτέλειας, κακής εκτίμησης των κοινωνικών αναγκών και προβολής του εγώ, ηγετών και στελεχών. Αυτά δεν είναι καλός οιωνός και αν δεν γίνουν άμεσα διορθωτικές κινήσεις η απογοήτευση μπορεί να γίνει και οργή και για τα δύο κόμματα και για τον Κασσελάκη και για τον Ανδρουλάκη και τελικά να οδηγηθούν εκ των πραγμάτων στην έξοδο.

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.