Οι αρχικοί φόβοι που δημιουργήθηκαν λόγω των αμερικανικών προειδοποιήσεων, φαίνεται να υποχωρούν και τη θέση τους παίρνει μια αδιόρατη ικανοποίηση, αφού τα μέχρι στιγμής δεδομένα δείχνουν ότι οι αποκαλύψεις όχι μόνο δεν στρέφονται εναντίον των εθνικών συμφερόντων,
αλλά αντιθέτως, θα μπορούσε να υποστηριχτεί ότι τα εξυπηρετούν… Κάποιες αρνητικές καταγραφές, όπως τα σχόλια που φέρεται να έκανε ο επικεφαλής της Mossad, Μέιρ Ντάγκαν (που αποχωρεί οσονούπω) ότι ο εμίρης του Κατάρ είναι «ενοχλητικός» και ότι ο μονάρχης του Μαρόκου «δεν ενδιαφέρεται να κυβερνήσει», αποτελούν «παρωνυχίδες» μπροστά σε όσα αποκαλύπτονται για τους ηγέτες της Ευρωζώνης…
Συγκεκριμένα, τα σημεία που επισημαίνονται από τον ισραηλινό Τύπο και η ερμηνεία τους είναι τα ακόλουθα:
Το σημαντικότερο αφορά τα συμφέροντα της χώρας αναφορικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Το όφελος για τους Ισραηλινούς είναι η επιβεβαίωση ότι τα σουνιτικά καθεστώτα ανησυχούν για την απειλή που συνεπάγεται ένα Ιράν οπλισμένο με πυρηνικά όπλα, περισσότερο ακόμα και από το ίδιο το Ισραήλ! Αυτό αποτελεί κολοσσιαία επικοινωνιακή νίκη για τους Ισραηλινούς, αφού ο κόσμος αντιλαμβάνεται πλέον, πέραν πάσης αμφιβολίας, κάτι που και το παρόν ιστολόγιο και το περιοδικό «ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ & ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ» έχουν υποστηρίξει με συνέπεια από την πρώτη στιγμή!
Και το κυριότερο, για τους Ισραηλινούς, αυτό γίνεται χωρίς να χρειαστεί να εκτεθούν οι ίδιοι, αφού οι εσωτερικές συνέπειες για ένα αραβικό καθεστώς που θα εμφανιζόταν να συναλλάσσεται με το Ισραήλ, ακόμα και για ζήτημα που συνιστά κοινή απειλή, θα ήταν σοβαρότατες. Κατά συνέπεια, το Ισραήλ ήταν αναγκασμένο να τηρεί σιγή ιχθύος, αν και η δημοσιοποίηση της προσέγγισης με τα αραβικά καθεστώτα θα είχε προφανείς θετικές επιπτώσεις. Για το λόγο αυτό ουδέποτε αντέδρασε όταν το σαουδαραβικό καθεστώς διέψευσε ότι σε περίπτωση στρατιωτικής ενέργειας εναντίον του Ιράν θα ήταν διατεθειμένο να επιτρέψει τη διέλευση των ισραηλινών μαχητικών από τον εναέριο χώρο του βασιλείου. Τα πράγματα όμως είναι πολύ πιο σοβαρά: Επί της ουσίας, το καθεστώς των Σαούντ ήταν έτοιμο να παράσχει ακόμα και διευκολύνσεις με τις αεροπορικές βάσεις της χώρας να είναι σε ετοιμότητα για κάθε ενδεχόμενο!
Άλλη θετική επίπτωση είναι ότι πλέον, τα αραβικά-σουνιτικά καθεστώτα είναι τόσο εκτεθειμένα απέναντι στο Ιράν, ώστε η μοναδική τους επιλογή είναι να αναζητήσουν καταφύγιο και προστασία στους – υποτίθεται – θανάσιμους εχθρούς: τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, αλλιώς θα είναι έρμαια στη στρατιωτική ισχύ του ιρανικού σιιτικού θεοκρατικού καθεστώτος και παρά τον εντυπωσιακό και υπερσύγχρονο οπλισμό που διαθέτουν ορισμένες από τις αραβικές χώρες (Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Κατάρ, Ομάν κ.λπ.), η ψυχολογία στην αντιμετώπιση του αντιπάλου δεν φαίνεται να είναι και η καλύτερη.
Για παράδειγμα, η ζημιά είναι τεράστια για το Μπαχρέιν, μια χώρα με σιιτική πλειοψηφία, όταν οι αποκαλύψεις αναφέρουν ότι ο βασιλιάς Χαμάντ, αναφέρει ενώπιον του Αμερικανού διοικητή της Κεντρικής Διοίκησης (CENTCOM: Central Command), ότι «ο κίνδυνος από το να αφήσουμε το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα να συνεχιστεί, είναι μεγαλύτερος από τον κίνδυνο που συνεπάγεται η προσπάθεια να σταματήσει». Πόσο εύκολο θα ήταν άραγε για τις ιρανικές μυστικές υπηρεσίες να προκαλέσουν εξέγερση στο Μπαχρέιν; Σε τι επίπεδο είναι η διείσδυση που έχουν επιχειρήσει, προφανώς με βάση τον δυνητικά φιλικά διακείμενο απέναντί τους σιιτικό πληθυσμό;
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου