«Άρον άρον σταύρωσον αυτήν»
Μόλις έγινε γνωστή η τεράστια φοροαποφυγή του Τόλη, μαθαίνω ότι Γερουλάνος και Παμπούκης θεωρούσαν την παραίτηση της Άντζελας ως εκ των ων ουκ άνευ. Ο Παπανδρέου, όμως, που είχε δεχθεί τις σχετικές εισηγήσεις τηλεφωνικά, δίσταζε. Για το λόγο αυτό, χθες το μεσημέρι, ο Γιώργος Πεταλωτής είχε μεν κρατήσει αποστάσεις από την πρώην υφυπουργό Τουρισμού, αλλά δεν την άδειασε κιόλας. Η Άντζελα, ευθύς εξαρχής, όταν το θέμα πήρε διαστάσεις, ήθελε να παραιτηθεί, για να μη γίνει η αιτία να λοιδορηθεί η κυβέρνηση, σε μία φάση που τα φορολογικά έσοδα και οι ανείσπρακτες οφειλές αποτελούν περίπου λυδία λίθο για την επιτυχία του Προγράμματος Σταθερότητας.
«Πρόεδρε, επιμένω»!
Ο Παπανδρέου από το Μαδρίτη καρδιοχτυπούσε, καθώς μετά γνώσεως σε πληροφορώ, αναγνώστη μου, ότι δεν ήθελε να τη δει εκτός κυβερνητικού σχήματος. Όχι τίποτα άλλο, αλλά για την επιλογή της Άντζελας είχε δεχτεί ενστάσεις και αμφιβολίες εξαρχής από στενούς συνεργάτες του, αλλά εκείνος επέμενε και θεωρούσε ότι η απόδοσή της ως υφυπουργού Τουρισμού τον είχε δικαιώσει στην επιλογή του. Φεύγοντας, λοιπόν, από το ξενοδοχείο του για να πάει στο δείπνο των σοσιαλιστών ηγετών, είχε τηλεφωνική επικοινωνία με την Άντζελα. «Ξανασκέψου το», φέρεται να της είπε ο πρωθυπουργός. «Πρόεδρε, επιμένω να κάνεις δεκτή την παραίτησή μου», απάντησε η Άντζελα. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Ο Ανδρέας Παπανδρέου άλλαζε υπουργούς από το αεροπλάνο. Ο γιος του το έκανε από το αυτοκίνητο και, μάλιστα, μετά την επιμονή της Γκερέκου και όχι από επιλογή του. Η πλάκα, πάντως, είναι ότι, σύμφωνα με τις ως τώρα πληροφορίες, αν η Γκερέκου ήθελε να παραμείνει στη θέση της, μάλλον θα τα κατάφερνε. Και η κυβέρνηση θα έπρεπε να απολογηθεί γιατί δικαιολογεί φαινόμενα φοροαποφυγής και τις συνεπαγόμενες πολιτικές ευθύνες…
Ο Τόλης είναι στενοχωρημένος
Ρώτησα και έμαθα για την ψυχολογική κατάσταση του Τόλη από χθες το βράδυ. Άτομο που μιλά μαζί του με διαβεβαίωσε ότι «δε μιλιέται» και χρησιμοποίησε τη φράση «χτυπά το κεφάλι του στον τοίχο». Δεν ξέρω αν είναι τόσο δραματική η κατάσταση του λαϊκού βάρδου, που αποθεώθηκε την εποχή της χούντας. Όταν, δηλαδή, το κιτς ήταν ο κανόνας. Σε κάθε περίπτωση, είναι η πρώτη φορά που ο Τόλης δεν πληρώνει για μια γυναίκα, αλλά μια γυναίκα πληρώνει για τον Τόλη. Στο παρελθόν, πάντως, είχε χαρακτηρίσει τον εαυτό του «σερνικό» (sic) ακριβώς επειδή πάντα «πλήρωνε για τα μάτια που αγαπούσε». Προφανώς, η ιδιότητα του «σερνικού» περιορίζεται στο να πληρώνει τις συντρόφους του και όχι τους φόρους που του αναλογούν. Ασχολίαστο…
Κι όμως, ήξεραν!
Σου εξήγησα παραπάνω, αναγνώστη μου, πως η επιμονή της Άντζελας έσωσε την τιμή της κυβέρνησης. Όμως, το έργο έχει και συνέχεια. Ή καλύτερα, έχει παρελθόν. Ως γνωστόν, το Σεπτέμβριο του 2009 μία επιτροπή του υπουργείου Οικονομικών απέρριψε το αίτημα του «σερνικού» Τόλη να ακυρωθούν οι προσαυξήσεις, ύψους περίπου 2,5 εκατομμυρίων ευρώ. Στην επιτροπή αυτή μετείχε ένα ικανότατο στέλεχος του υπουργείου, ονόματι Γιώργος Χατζάκης. Το εν λόγω στέλεχος είχε πολύ καλή σχέση με τον νυν υπουργό, Γιώργο Παπακωνσταντίνου και μάλιστα, σήμερα, είναι εξ απορρήτων του. Είναι ο επικεφαλής της νευραλγικής διεύθυνσης Κρατικών Εσόδων. Άρα, τουλάχιστον εκείνος, γνώριζε. Να υποθέσω ότι γνώριζε και ο αρμόδιος υπουργός;
Πάει το κέφι…
Η ιστορία με την Άντζελα Γκερέκου είμαι βέβαιος ότι χάλασε γενικώς το mood του Παπανδρέου. Είμαι σίγουρος, μάλιστα, ότι ο πρωθυπουργός αισθάνεται γκαντέμης. Αυτό διότι, τις περασμένες ημέρες ήταν λίγο ανεβασμένος ψυχολογικά, λόγω της επίσκεψης Ερντογάν. Ως γνωστόν, ο Παπανδρέου, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση, δεν περίμενε (για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο…) ότι τα πράγματα στην οικονομία είναι τόσο άθλια. Ονειρευόταν, λοιπόν, ότι θα έχει τον Πάγκαλο αντιπρόεδρο να κυνηγάει τους υπουργούς και εκείνος θα είναι διαρκώς σε ένα αεροπλάνο και θα κάνει εξωτερική πολιτική. Δηλαδή, ότι έκανε την ονειρεμένη –για τον ίδιο- περίοδο Σημίτη. Έλα όμως που η ζωή τα θέλησε αλλιώς. Και ο Γιώργος προσγειώθηκε στην ανάλγητο και ανοικτίρμονα κόσμο των spreads, των «αγορών» και της χρεοκοπίας. Οπότε, η παρουσία του Ερντογάν εδώ, οι συμφωνίες που υπεγράφησαν, αλλά έστω και το «ένα βήμα εμπρός» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, είχαν δώσει στο Γιώργο την ευκαιρία να ξεφύγει λιγάκι από τον αβέβαιο –και μάλλον άγνωστο για τον ίδιο, αν κρίνει κανείς από τους χειρισμούς του- κόσμο της οικονομίας. Αλλά αυτή τη φορά, η προσγείωση ήταν αναγκαστική και σκληρή…
Ο Αντώνης και η αρχή του κηπουρού
Περνάω στον ένδοξο χώρο της Νέας Δημοκρατίας, η οποία έχει στις δημοσκοπήσεις ποσοστά κατά τι μικρότερα από αυτά που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ προ διετίας, όταν ο Αλέκος και ο Αλέξης έλεγαν και μια καλημέρα. Υποψιάζομαι βασίμως ότι η Επιτροπή Αξιολόγησης, που ανακοίνωσε ο Αντώνης Σαμαράς, είναι η προσπάθεια του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας να μεταφέρει στη σύγχρονη, μεταπολιτευτική εποχή, την περίφημη «αρχή του κηπουρού», όταν τα ανάκτορα, προδικτατορικά, είχαν το δικαίωμα να διορίζουν ως πρωθυπουργό, ακόμη και τον κηπουρό του άνακτα. Αυτό διότι από την εν λόγω επιτροπή δε θα περνούν μόνο οι υποψηφιότητες όλων όσοι ενδιαφέρονται για πρώτη φορά να θέσουν υποψηφιότητα για βουλευτές, αλλά θα πρέπει να δίνουν… βιογραφικά και οι νυν βουλευτές. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα μπορεί να «κόβει» και όσους βουλευτές θεωρεί ο ίδιος ότι δεν αποδίδουν ή έχουν προκαλέσει με τη συμπεριφορά τους. Οι οποίοι, όλως τυχαίως, δε θα είναι οι «σαμαρικοί»…
«Τι πράγματα είναι αυτά»;
Η ερώτηση του τίτλου δεν ανήκει σε εμένα, αλλά σε δημοφιλή βουλευτή μεγάλης περιφέρειας της Αθήνας, που δεν μπορούσε χθες το βράδυ να πιστέψει στα αφτιά του. Βλέπεις, αναγνώστη μου, η Επιτροπή Αξιολόγησης έχει ήδη αρχίσει να προκαλεί πολλές αντιδράσεις, καθώς αρκετοί «γαλάζιοι» συνομιλητές μου βρίσκονται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Προφανώς γιατί θεωρούν ότι… δε θα αξιολογούνται μόνο οι «συμπεριφορές που πλήγωσαν την παράταξη» (βλέπε «βαρίδια») αλλά και η διαφορετική άποψη. «Τώρα που έκλεισε το μέτωπο της Ντόρας και μάλιστα αναίμακτα, πήρε πολύ θάρρος», μου λέει εις των «γαλάζιων» που σου προανέφερα, προβλέποντας ότι «δε θα πιστεύουμε στα μάτια μας». Το θέμα, βέβαια, είναι πόσοι θα αντιδράσουν δημοσίως, γιατί οι κουβέντες στη Βαλαωρίτου και στα τηλέφωνα δε συνιστούν εσωκομματικές αντιδράσεις…
Ο φόβος φυλάει τα έρημα
Πάντως, μπορεί η ιστορία με τη διαγραφή της Ντόρας να τελείωσε μάλλον αναίμακτα για τον Αντώνη Σαμαρά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι στη Ρηγίλλης δε φοβούνται την Ψηλή. Μαθαίνω ότι ένας από τους βασικούς λόγους που αναβλήθηκαν 7 προσυνεδριακές διαδικασίες δεν ήταν μόνο η οικονομία χρόνου και χρημάτων, αλλά ο φόβος πως οι «ντορικοί» θα δημιουργούσαν αντιδράσεις. Ειδικά στο προσυνέδριο στο Ηράκλειο, που είχε θέμα την ιδεολογία, μαθαίνω ότι ετοιμαζόταν φιέστα σε βάρος του Αντώνη Σαμαρά. Κάπως έτσι ελήφθη η απόφαση να συγχωνευθούν όλες οι προσυνεδριακές διαδικασίες σε μία, ελεγχόμενη, στην Αθήνα…
Ένας Τσίπρας-junior δε φέρνει την Άνοιξη…
Κανονικά, ο Αλέξης Τσίπρας θα έπρεπε αυτές τις ημέρες να πετάει στα σύννεφα και να μη σκέφτεται τίποτα άλλο. Βλέπεις, αναγνώστη μου, απέκτησε γιο. Κι όμως, έχει πολλά μέτωπα ανοιχτά και στο Συνέδριο προβλέπω ότι… θα τα δει όλα. Ο Αλέξης πιέζεται και από τα δεξιά και από τα αριστερά του κόμματός του και του ΣΥΡΙΖΑ και δεν ξέρει ποιο μέτωπο να πρωτοκλείσει.
Η Αυγή, ο Αλαβάνος και το «Μέτωπο»
Εν αρχή ην το Μέτωπο. Ο λόγος για το «Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής», που έχει φτιάξει ο Αλέκος Αλαβάνος. Πρόκειται για ένα κόμμα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού με τον Αλαβάνο έχουν συμμαχήσει τρεις συνιστώσες, οι οποίες βρίσκονται σε φυγόκεντρη τάση σε σχέση με το συμμαχικό σχήμα. Ο Αλέκος, όπως μου λένε, οργώνει την Ελλάδα, ενώ σε όλες τις ομιλίες του προϊδεάζει για νέο πολιτικό σχηματισμό, κάνοντας λόγο για «χρεοκοπία του πολιτικού σκηνικού, αλλά και της κοινοβουλευτικής Αριστεράς». Και αν δεν κάνω λάθος, στην κοινοβουλευτική Αριστερά εντάσσεται και ο ΣΥΡΙΖΑ. Μαθαίνω, μάλιστα, ότι τις προηγούμενες ημέρες, ο Αλέκος ενδιαφέρθηκε προσωπικά να μάθει τι γίνεται με την κρατική επιχορήγηση σε περίπτωση διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ, ρωτώντας τις αρμόδιες υπηρεσίες της Βουλής. Το διαζύγιο Μετώπου-ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι είναι κοντά. Όχι μόνο γιατί το Μέτωπο κάνει ξεχωριστές συγκεντρώσεις και πορείες, με δικά του πανό, εκτός του μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και διότι διάβασα στην Αυγή της Κυριακής, που είναι επίσημο όργανο του ΣΥΝ, ένα ρεπορτάζ με τίτλο «το Μέτωπο παίζει με τα όρια του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ». Το κύριο άρθρο της ίδιας εφημερίδας, εξάλλου, μιλά για «αποκλίνοντα πολιτικά σχέδια στον ΣΥΡΙΖΑ». Όλα τα άλλα, νομίζω ότι είναι θέμα χρόνου.
Η οργή του Κουβέλη
Όμως, δεν είναι μόνο ο Αλαβάνος που αποτελεί εφιάλτη για τον νέο πατέρα Αλέξη. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, όπως μου λένε, έγινε έξαλλος, όταν έμαθε ότι η Πολιτική Κίνηση Καλλιθέας, με μία απαράδεκτη μεθόδευση, απέκλεισε από σύνεδρο για το Συνέδριο του Ιουνίου το Φώτη Κουβέλη. Συγκεκριμένα, κατά την ψηφοφορία για την εκλογή συνέδρων, 8 μέλη της οργάνωσης που ανήκουν στην "Αριστερή Ανασύνθεση" (η οποία εξέλεξε συνέδρους τον Χρ. Πιλάλη και την Αθηνά Λουράντου) εκμεταλλεύτηκαν τη διάταξη του καταστατικού η οποία επιτρέπει την επικοινωνία ανάμεσα στις λίστες κατά την ψηφοφορία για την εκλογή συνέδρων και αλλοίωσαν τη σειρά εκλογής στη λίστα της Ανανεωτικής Πτέρυγας. Ψήφισαν μαζικά τον Παναγιώτη Γαλανόπουλο, ώστε με τεχνικό τρόπο να αποκλειστεί ο Φώτης Κούβελης, ο οποίος ήρθε δεύτερος, με αποτέλεσμα να μην εκλεγεί σύνεδρος λόγω ποσόστωσης, καθώς τη θέση του κατέλαβε η Γεωργία Μαργαρίτη.
Σε οριακό σημείο
Μου λένε ότι ο Τσίπρας, όταν πληροφορήθηκε το γεγονός, τηλεφώνησε στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ και του είπε πόσο ενοχλημένος είναι για την εξέλιξη αυτή. «Εγώ να δεις», ήταν η απάντηση Κουβέλη. Παράλληλα, ο Τσίπρας, αλλά και ο Κουβέλης, θεωρούν ότι ο αποκλεισμός δεν ήταν «ούτε τυχαίο, ούτε αθώο φαινόμενο». Μάλιστα, κύκλοι του προέδρου του ΣΥΝ μου λένε ότι «τέτοια φαινόμενα εκπορεύονται από αυτούς που προσπάθησαν να ακυρώσουν την πορεία προς το Συνέδριο και, αφού απέτυχαν, τώρα προσπαθούν να το δυναμιτίσουν και να παγιώσουν εικόνα διάλυσης για τον χώρο». Αν θυμάμαι καλά, διαφωνία με το Συνέδριο είχε η Ανανεωτική Πτέρυγα, αλλά και το «βαθύ Αριστερό Ρεύμα» του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Εγώ αποκλείω το ενδεχόμενο να απέκλεισε η Πτέρυγα τον αρχηγό της από το συνέδριο. Οπότε, ποιος μένει;
Θα τους προσπεράσει η Ιστορία…
Με τούτα και με κείνα, πάντως, το θέμα, αναγνώστη μου, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει, την ώρα που η κοινωνία περνά τη σοβαρότερη κρίση της, να ξεπεραστεί από την Ιστορία. Και να σκεφτεί κανείς ότι, με τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που διαμορφώνονται, η Αριστερά θα μπορούσε να αναδειχτεί σε «ώριμο τέκνο της οργής και της ανάγκης», που έλεγε κι ο ποιητής…
NEWSTIME
Δημοσίευση σχολίου