Τα τελευταία τρία χρόνια, όπως δείχνουν οι εξελίξεις, η θέση της Γαλλίας στην Αφρική έχει αποδυναμωθεί αισθητά, γεγονός που έχει ευεργετική επίδραση όχι στην Τουρκία, αλλά ‘παράπλευρα’ και στη Ρωσία, γράφει ο Γιούρι Μαβάσεφ, γεωπολιτικός αναλυτής – διευθυντής του Κέντρου Μελέτης της Σύγχρονης Τουρκίας, με έδρα τη Μόσχα. Στις πρώην γαλλικές αποικίες έγιναν πραξικοπήματα, εμπνευσμένα από ξεκάθαρα από αντιγαλλικές δυνάμεις. Από την άλλη πλευρά, η Γαλλία εξοπλίζει την Αρμενία σε μεγάλο βαθμό για να έχει παρουσία και λόγο στον Καύκασο.
Η αντι-γαλλική πολιτική της Τουρκίας
Πρόσφατα, ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν έκανε μια δήλωση που δεν είχε προηγούμενο ακόμη και για τα λαϊκιστικά του πρότυπα. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Γαλλία έχει γίνει «ο πιο ενεργός υποστηρικτής της τρομοκρατίας». Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος της Τουρκίας έφερε ως παράδειγμα τη γαλλική εταιρεία Lafarge.
Η γαλλική εταιρεία Lafarge στη βόρεια Συρία
Αυτή η μεγάλη εταιρεία κατασκευής οικοδομικών υλικών προμήθευε υλικά σε «τρομοκράτες» για τη δημιουργία οχυρών σε περιοχές στη βόρεια Συρία, διευκρίνισε ο Ερντογάν. Προφανώς, ο Τούρκος πρόεδρος αναφερόταν στις κουρδικές ένοπλες ομάδες στη Συρία. Η Τουρκία θεωρεί εδώ και καιρό τις δραστηριότητές των Κούρδων στη Συρία ως διασυνοριακή υπαρξιακή απειλή. Άλλωστε, στο έδαφος της Νοτιοανατολικής Τουρκίας υπάρχει η δική της τρομοκρατική, σύμφωνα με τις αρχές, κουρδική οργάνωση – το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν, γνωστό ως PKK.
Για να αποτρέψει τον αυτονομισμό στην επικράτειά του με τη συγχώνευση κουρδικών σχηματισμών στα σύνορα, ο τουρκικός στρατός έχει ήδη πραγματοποιήσει αρκετές ειδικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Μεταξύ αυτών είναι η «Ασπίδα του Ευφράτη», «Κλαδί Ελιάς», «Πηγή Ειρήνης». Ωστόσο, στην περίπτωση των Κούρδων, οι Γάλλοι μπορούν να λειτουργήσουν το πολύ ως «εφεδρικός χορευτής». Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υποστηρίξει ανοιχτά και προ πολλού τις λεγόμενες Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) με όπλα και χρήματα, η ραχοκοκαλιά των οποίων αποτελούνται από Κούρδους και οργανώσεις εχθρικές στους Τούρκους. Συνεπώς, η αντιγαλλική δήλωση του Ερντογάν είναι απλώς ένα επεισόδιο, η κορυφή του παγόβουνου των τουρκογαλλικών αντιθέσεων σε όλο τον κόσμο. Και κυρίως στις χώρες της Ασίας και της Αφρικής.
Κονταρομαχία Γάλλων και Τούρκων για επιρροή στις χώρες της Μεσογείου
Η έκθεση του Γαλλικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων IFRI ορίζει τη γαλλοτουρκική αντιπαράθεση ως έναν γεωπολιτικό αγώνα για την επιρροή της Τουρκίας και της Γαλλίας στην ευκαιριακή περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Το έγγραφο σημειώνει: η σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ Άγκυρας και Παρισιού συνδέεται με την άνοδο της Τουρκίας ως δύναμης που αγωνίζεται για «γεωστρατηγική αυτονομία». Οι Γάλλοι ανησυχούν για τις επίμονες διεκδικήσεις των Τούρκων στην περιοχή, την οποία το Παρίσι θεωρεί παραδοσιακά ζώνη επιρροής του.
Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι σε αυτή την έκθεση, η Γαλλίδα πολιτικός επιστήμονας και ειδικός για την Τουρκία Jeanne Jabbour αποκαλεί τη Γαλλία «θεματοφύλακα της παλιάς παγκόσμιας τάξης». Ο ορισμός της είναι απολύτως συνεπής με την επιθυμία της Ρωσίας να οικοδομήσει έναν νέο «κόσμο συλλογικών αποφάσεων». Έτσι, θέλοντας ή μη, η Δύση αναγνωρίζει στην πραγματικότητα το κύριο πράγμα: η Τουρκία, όπως και η Ρωσία, πολεμά την παγκόσμια τάξη που τους επιβάλλεται. Η θεμελιώδης διαφορά, εκτός από τις ασύγκριτες δυνατότητες πόρων της Μόσχας και της Άγκυρας, είναι η πρόσβαση σε υδάτινες περιοχές. Περιτριγυρισμένη από τέσσερις θάλασσες, η Τουρκία αποτελεί ιδιαίτερη απειλή για τη Γαλλία και τα συμφέροντά της. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
Η αντι-γαλλική πολιτική της Τουρκίας
Πρόσφατα, ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν έκανε μια δήλωση που δεν είχε προηγούμενο ακόμη και για τα λαϊκιστικά του πρότυπα. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Γαλλία έχει γίνει «ο πιο ενεργός υποστηρικτής της τρομοκρατίας». Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος της Τουρκίας έφερε ως παράδειγμα τη γαλλική εταιρεία Lafarge.
Η γαλλική εταιρεία Lafarge στη βόρεια Συρία
Αυτή η μεγάλη εταιρεία κατασκευής οικοδομικών υλικών προμήθευε υλικά σε «τρομοκράτες» για τη δημιουργία οχυρών σε περιοχές στη βόρεια Συρία, διευκρίνισε ο Ερντογάν. Προφανώς, ο Τούρκος πρόεδρος αναφερόταν στις κουρδικές ένοπλες ομάδες στη Συρία. Η Τουρκία θεωρεί εδώ και καιρό τις δραστηριότητές των Κούρδων στη Συρία ως διασυνοριακή υπαρξιακή απειλή. Άλλωστε, στο έδαφος της Νοτιοανατολικής Τουρκίας υπάρχει η δική της τρομοκρατική, σύμφωνα με τις αρχές, κουρδική οργάνωση – το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν, γνωστό ως PKK.
Για να αποτρέψει τον αυτονομισμό στην επικράτειά του με τη συγχώνευση κουρδικών σχηματισμών στα σύνορα, ο τουρκικός στρατός έχει ήδη πραγματοποιήσει αρκετές ειδικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Μεταξύ αυτών είναι η «Ασπίδα του Ευφράτη», «Κλαδί Ελιάς», «Πηγή Ειρήνης». Ωστόσο, στην περίπτωση των Κούρδων, οι Γάλλοι μπορούν να λειτουργήσουν το πολύ ως «εφεδρικός χορευτής». Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υποστηρίξει ανοιχτά και προ πολλού τις λεγόμενες Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) με όπλα και χρήματα, η ραχοκοκαλιά των οποίων αποτελούνται από Κούρδους και οργανώσεις εχθρικές στους Τούρκους. Συνεπώς, η αντιγαλλική δήλωση του Ερντογάν είναι απλώς ένα επεισόδιο, η κορυφή του παγόβουνου των τουρκογαλλικών αντιθέσεων σε όλο τον κόσμο. Και κυρίως στις χώρες της Ασίας και της Αφρικής.
Κονταρομαχία Γάλλων και Τούρκων για επιρροή στις χώρες της Μεσογείου
Η έκθεση του Γαλλικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων IFRI ορίζει τη γαλλοτουρκική αντιπαράθεση ως έναν γεωπολιτικό αγώνα για την επιρροή της Τουρκίας και της Γαλλίας στην ευκαιριακή περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Το έγγραφο σημειώνει: η σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ Άγκυρας και Παρισιού συνδέεται με την άνοδο της Τουρκίας ως δύναμης που αγωνίζεται για «γεωστρατηγική αυτονομία». Οι Γάλλοι ανησυχούν για τις επίμονες διεκδικήσεις των Τούρκων στην περιοχή, την οποία το Παρίσι θεωρεί παραδοσιακά ζώνη επιρροής του.
Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι σε αυτή την έκθεση, η Γαλλίδα πολιτικός επιστήμονας και ειδικός για την Τουρκία Jeanne Jabbour αποκαλεί τη Γαλλία «θεματοφύλακα της παλιάς παγκόσμιας τάξης». Ο ορισμός της είναι απολύτως συνεπής με την επιθυμία της Ρωσίας να οικοδομήσει έναν νέο «κόσμο συλλογικών αποφάσεων». Έτσι, θέλοντας ή μη, η Δύση αναγνωρίζει στην πραγματικότητα το κύριο πράγμα: η Τουρκία, όπως και η Ρωσία, πολεμά την παγκόσμια τάξη που τους επιβάλλεται. Η θεμελιώδης διαφορά, εκτός από τις ασύγκριτες δυνατότητες πόρων της Μόσχας και της Άγκυρας, είναι η πρόσβαση σε υδάτινες περιοχές. Περιτριγυρισμένη από τέσσερις θάλασσες, η Τουρκία αποτελεί ιδιαίτερη απειλή για τη Γαλλία και τα συμφέροντά της. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου