Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Άβιγκντορ Λίμπερμαν ζητά την εμπλοκή των ΗΠΑ εναντίον του Άσαντ στη Συρία και απαριθμεί την Τουρκία μεταξύ των εχθρών που αντιμετωπίζει το Ισραήλ. «Ελπίζουμε οι ΗΠΑ να είναι πιο δραστήριες στη συριακή αρένα και τη Μέση Ανατολή γενικότερα» είπε ο Λίμπερμαν.
«Είμαστε αντιμέτωποι με τους Ρώσους, τους Ιρανούς, αλλά και τους Τούρκους και τη Χεζμπολάχ, και αυτό δεν είναι απλό θέμα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά».
Οι δηλώσεις του Ισραηλινού υπουργού δείχνουν ότι το Ισραήλ δεν είναι ικανοποιημένο από τις εξελίξεις στη συριακή κρίση που θα επηρεάσουν ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Ο Λίμπερμαν με λεπτό διπλωματικό τρόπο διατυπώνει ενόχληση και για την αμερικανική πολιτική, που δεν έχει ενεργό παρουσία.
Ως γνωστόν το Ισραήλ είναι η μόνη χώρα που τάχθηκε ανοικτά υπέρ του δημοψηφίσματος των Κούρδων του Ιράκ, ενώ, σύμφωνα με την ειδησεογραφία των ημερών, η Τουρκία κατηγόρησε τις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ ότι βρίσκονται πίσω από το δημοψήφισμα και βοήθησαν στην οργάνωση και διεξαγωγή του.
Λιγότερο διπλωματικός ο γνωστός γεωπολιτικός αναλυτής του Ισραήλ, καθηγητής Εφραίμ Ιμπάρ, ο οποίος έχει σχέσεις με το βαθύ ισραηλινό κράτος. Σε άρθρο του στην Jerusalem Post ζητά να ασκηθεί βία κατά του Ιράν, με βομβαρδισμό των πυρηνικών του εγκαταστάσεων. Κατά τον Ιμπάρ είναι ο μόνος τρόπος για να αναχαιτιστεί το Ιράν. Στο άρθρο του επισημαίνει πως πολλά κράτη, όπως για παράδειγμα η Γερμανία, ήταν πρόθυμα να ανανεώσουν τις επιχειρηματικές τους σχέσεις με το Ιράν μετά την κατάργηση του καθεστώτος κυρώσεων και να κλείσουν τα μάτια στις αγορές εξοπλισμού διπλής χρήσης από τη χώρα αυτή.
Το Ιράν –με τα χιλιάδες χρόνια ιστορίας του– είναι υπομονετικό, και βλέπει τη συμφωνία ως μικρή καθυστέρηση στις φιλοδοξίες του.
Το Ισραήλ δεν μπορεί να βασιστεί στη διεθνή κοινότητα για να σταματήσει την πυρηνική επεξεργασία του Ιράν, τονίζει ο Ιμπάρ. Ομοίως, προσθέτει, η θέσπιση ενός σκληρού καθεστώτος οικονομικών κυρώσεων απαιτεί χρόνια διπλωματικού αγώνα. Ούτε η Ρωσία ούτε η Κίνα έχουν μεγάλο συμφέρον να βοηθήσουν τις ΗΠΑ να εξουδετερώσουν τις δυνατότητες του αντιαμερικανικού Ιράν.
Ο καθηγητής Ιμπάρ επισημαίνει παρακάτω κάτι που δείχνει κάποια αμερικανοϊσραηλινή απόκλιση στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή: «παρά την αντιιρανική ρητορική», σημειώνει, «οι ΗΠΑ υπό τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να στερούνται της στρατηγικής διεύρυνσης που απαιτείται για να σταματήσει το Ιράν από την επιδίωξη περιφερειακής ηγεμονίας».
Ο Ιμπάρ σχολιάζει αρνητικά την εμμονή των ΗΠΑ σε σχέση με το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο θεωρεί αντιιρανική δύναμη, και τονίζει πως οι ΗΠΑ προχωρούν μαζί με τη Ρωσία και το Ιράν στη Συρία.
«Οι ΗΠΑ προτιμούν την ακεραιότητα του Ιράκ», γράφει ο καθηγητής, «έναν ιρανικό δορυφόρο, αντί να υποστηρίξουν ένα κουρδικό κράτος που αντιτίθεται στο Ιράν». Ενδιαφέρον έχουν και οι ακόλουθες επισημάνσεις του: «Οι ΗΠΑ δεν αντιμετώπισαν με σαφήνεια, μαζί με τη Σαουδική Αραβία, την απομόνωση του Κατάρ που ερωτοτροπεί με το Ιράν. Ένα πυρηνικό Ιράν θα είναι ακόμη πιο δύσκολο να περιοριστεί».
Ο Ιμπάρ θεωρεί ότι η ιρανική πολιτική βολεύει τις ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
«Τίποτα στον κόσμο δεν μπορεί να πείσει το Ιράν να εγκαταλείψει το πυρηνικό όνειρο. Μόνο η χρήση βίας μπορεί να το εμποδίσει να εκπληρώσει τις φιλοδοξίες του», εκτιμά ο συντάκτης του άρθρου, και καταλήγει: «Το Ισραήλ είναι μόνο του σ’ αυτό. Κανείς δεν θα ασχοληθεί με ένα Ιράν που πρόκειται να γίνει πυρηνικό. Ως εκ τούτου, το Ισραήλ πρέπει να προετοιμάσει το στρατό του για χτυπήματα κατά των βασικών συνιστωσών της πυρηνικής υποδομής του Ιράν. Αυτό δεν θα επιτευχθεί εύκολα, αλλά είναι εφικτό αν επιδειχθεί αποφασιστικότητα και δημιουργικότητα.
»Μια επιτυχημένη επίθεση στην πυρηνική υποδομή του Ιράν θα αλλάξει την εξίσωση περιφερειακής εξουσίας και θα αντιστρέψει τις προόδους του Ιράν. Τα περισσότερα κράτη θα ήταν ευτυχισμένα αν το Ισραήλ έκανε τη βρόμικη δουλειά. Αν κρίνουμε από προηγούμενα επιτυχημένα χτυπήματα στους αντιδραστήρες του Ιράκ και της Συρίας ,το θέμα δεν θα ήταν δύσκολο για το Ισραήλ.
»Το Ιράν έχει τρόπους αντιποίνων αλλά τα αντίποινα αυτά δεν μπορούν να θεωρηθούν ισάξια με τα πυρηνικά όπλα του Ιράν».
*Ο Εφραίμ Ιμπάρ είναι πρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών της Ιερουσαλήμ (JISS), της νέας ομάδας σκέψης για τη συντηρητική ασφάλεια του Ισραήλ. Είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Bar-Ilan και συνεργάτης στο Φόρουμ της Μέσης Ανατολής.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου