Η Αλ Κάιντα της Αραβική Χερσονήσου (AQAP) δημοσίευσε ένα βίντεο στο διαδίκτυο στις 14 Ιανουαρίου με το οποίο ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση στα γραφεία του γαλλικού σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo στο Παρίσι στις 7 Ιανουαρίου, από τους αδελφούς Σερίφ και Σάιντ Κουασί.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η AQAP δεν ισχυρίστηκε ότι ο Αμεντυ Κουλιμπάλι, ο τρίτος τζιχαντιστής που σκοτώθηκε στην αστυνομική επιχείρηση απελευθέρωσης των ομήρων σε ένα σούπερ μάρκετ στις 8 Ιανουαρίου, ήταν τζιχαντιστής-μέλος της Αλ Κάιντα. Ο Κουλιμπάλι είχε εκδώσει μια δήλωση περί όρκου αφοσίωσής του στο Ισλαμικό Κράτος.
Στο βίντεο της AQAP, ο ανώτερος στην ιεραρχία τζιχαντιστής Nασέρ μπιν Αλ-Aνσί δήλωσε ότι η επίθεση στο Charlie Hebdo ήταν «η εκδίκηση για τον Προφήτη του Αλλάχ», σε συμμόρφωση με τις διαταγές του αρχηγού της Αλ Κάιντα, Αϊμάν αλ Ζαουάχρι, και μετά από «τη θέληση του σεΐχη Οσάμα Μπιν Λάντεν». Ο Αλ-Aνσί δήλωσε ότι η ηγεσία της AQAP «επέλεξε τον στόχο, το σχέδιο και χρηματοδότησε την επιχείρηση». Είπε επίσης ότι ο συντονισμός με τον ηγέτη της επιχείρησης έγινε από τον Ανουάρ Αλ-Αουλάκι, ένας στις ΗΠΑ γεννημένος τζιχαντιστής ιεροκήρυκας ο οποίος ήταν επικεφαλής των εξωτερικών «υποθέσεων», πριν από το θάνατό του από πύραυλο από αμερικανικό μη επανδρωμένο εναέριο όχημα (UAV) στην Υεμένη το Σεπτέμβριο 2011.
Ο Αλ-Aνσί επεσήμανε ότι η AQAP είχε απειλήσει προηγουμένως ρητά το περιοδικό Charlie Hebdo και τον συντάκτη του Στεφάν Σαρμπονιέ. Τον Μάρτιο του 2013 στο αγγλόφωνο δελτίο του τζιχαντιστικού περιοδικού Inspire AQAP δημοσιεύτηκε το όνομα του Στεφάν Σαρμπονιέ σε μια λίστα ανθρώπων που η Αλ Κάιντα τους ήθελε «Dead or Alive» (Νεκρούς ή Ζωντανούς αιχμάλωτους) για «εγκλήματα κατά του Ισλάμ». Ο Σαρμπονιέ ήταν μεταξύ των 12 ανθρώπων που σκοτώθηκαν από τους αδελφούς Κουασί στις 7 Ιανουαρίου.
Η δήλωση της AQAP είναι συνεπής με τα όσα είπε ο Σερίφ Κουασί σε συνέντευξή του στο γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι BFM-TV, ενώ κρυβόταν σε ένα εργοστάσιο μετά την επίθεση στο Παρίσι. Ο Σερίφ ισχυρίστηκε ότι ήταν επιφορτισμένος με τη διεξαγωγή της επίθεσης από την AQAP και ότι ο Ζαουάχρι είχε χρηματοδοτήσει την επιχείρηση αυτή. Αμερικανοί αξιωματούχοι των μυστικών υπηρεσιών αναφέρθηκαν επίσης στις 9 Ιανουαρίου ότι ένα ή και τα δύο αδέλφια είχαν εκπαιδευτεί στην Υεμένη μεταξύ του 2011 και του 2013 και ότι η AQAP τους παρείχε περί τα 20 χιλιάδες δολάρια για να χρηματοδοτήσουν μια μελλοντική επιχείρηση.
Η προσπάθεια της AQAP να λάβει την πλήρη πίστωση για την επίθεση και να την συνδέσει με τον Ζαουάχρι είναι μια πιθανή προσπάθεια για να επαναβεβαιώσει το ενδιαφέρον της Αλ-Κάιντα σε μια εποχή κατά την οποία η άνοδος του Ισλαμικού Κράτους αμφισβητεί την παγκόσμια «νομιμότητά» της. Το πιο πιθανό, η AQAP ενέπνευσε τους αδελφούς Κουασί να πραγματοποιήσουν μια τέτοια επιχείρηση κατά του «μακρινού εχθρού», δίνοντάς τους κάποια εκπαίδευση και παροχή συμβουλών, συμπεριλαμβανομένου ενδεχομένως ενός καταλόγου αποδεκτών στόχων, αλλά τελικά μάλλον τους άφησε το ελεύθερο να οριστικοποιήσουν την επιλογή των στόχων για την πραγματοποίηση της επίθεσης.
Ομοίως, η προσπάθεια του Ισλαμικού Κράτους να αναλάβει κάποια ευθύνη για τις γαλλικές επιθέσεις ακολουθεί πιθανότατα την ίδια δυναμική. Ο Κουλιμπαλι απέκτησε τα όπλα από τους επιτιθέμενους στο περιοδικό Charlie Hebdo. Αυτό αντανακλά το γεγονός ότι η συνεργασία μεταξύ των τζιχαντιστών που εδρεύουν στην Ευρώπη δεν περιορίζεται από τις ιδεολογικές ή στρατιωτικές διαφωνίες των ομάδων που τους εμπνέουν. Σε αυτήν την περίπτωση, αυτό οφειλόταν εν μέρει στις προϋπάρχουσες προσωπικές σχέσεις μεταξύ των αδελφών Κουασί και Κουλιμπαλι, την ριζοσπαστικοποίηση τους από τον ίδιο ισλαμιστή ιεροκήρυκα, και το ρόλο τους σε ένα ευρύ δίκτυο των σαλαφιστών τζιχαντιστών, πολύ πριν προκύψει η σύγκρουση Ισλαμικό Κράτος / Αλ Κάιντα.
Η αντιπαλότητα της Αλ Κάιντα με το Ισλαμικό Κράτος
Το γεγονός ότι η ίδια η AQAP διαχωρίστηκε σαφώς από την επίθεση του Κουλιμπάλι στο σουπερ πάρκετ είναι πιθανό μια δική προσπάθειά της για να αποδείξει ότι και η Αλ Κάιντα μπορεί να πραγματοποιήσει θεαματικές επιθέσεις στην Ευρώπη, ανεξάρτητα από το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο έχει κερδίσει πολύ περισσότερο την προσοχή των μέσων ενημέρωσης και τα «κολακευτικά» σχόλια των νεαρών τζιχαντιστών. Όσο για τον Κουλιμπαλι, ένας πρώην απατεωνίσκος, είχε ριζοσπαστικοποιηθεί πολύ πριν την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους, και είχε φυλακιστεί όπως βρέθηκαν 240 σφαίρες για τουφέκι 7,62 χιλιοστών στο διαμέρισμά του το 2010. Το γεγονός ότι η σύντροφός του, Χαγιάτ Μπουμεντίν,ε φέρεται να έχει μετακινηθεί στη Συρία πριν την επίθεση στο Παρίσι δείχνει ότι είχε κάποια έμπνευση από άτομα εκεί, αλλά δεν υπάρχει προς το παρόν καμία απόδειξη της οργανωτικής υποστήριξης. Επιπλέον, δεδομένου του ρόλου του όσον αφορά την προμήθεια όπλων, η επίθεση δεν μπορεί να είχε διεξαχθεί χωρίς αυτόν.
Η συνεργασία μεταξύ των αδελφών Κουασί, υπό την αιγίδα της Αλ Κάιντα, και του Κουλιμπάλι υπό την αιγίδα του Ισλαμικού Κράτους, δείχνει ότι η οργανωτική υπαγωγή των Δυτικών τζιχαντιστών δεν έχει την ίδια σημασία και το νόημα, όπως για τους Άραβες τζιχαντιστές σε όλη τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, κυρίως επειδή δεν έχει πρακτικό αντίκτυπο στην Ευρώπη. Αυτό φαίνεται να υποστηρίζεται από ένα βίντεο που κυκλοφόρησε το Ισλαμικό Κράτος στις 14 Ιανουαρίου, στην οποία ένας Γάλλος τζιχαντιστής του Ισλαμικού Κράτους στην πόλη Ράκκα της Συρίας εξήρε τις επιθέσεις του Παρισιού και κάλεσε και τους τρεις τζιχαντιστές του Παρισιού ως «αδελφούς» τους.
Τόσο το Ισλαμικό Κράτος όσο και η Αλ Κάιντα έχουν τις ρίζες τους στις ίδιες ιδεολογικές πηγές και σε μια σχεδόν πανομοιότυπη αντι-Δυτική περιγραφή. Ως εκ τούτου, οι οργανωτικές διαφορές τους στη Συρία, οι οποίες οδηγούν σε ανταγωνισμό για την επί τόπου «νομιμότητα» και μερικές φορές σε στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ των δύο, δεν έχουν καμία πρακτική αξία για τους τζιχαντιστές που εδρεύουν στην Ευρώπη. Επιπλέον, η διάσπαση μεταξύ της Αλ Κάιντα και η διάσπαση μεταξύ του Ισλαμικού Κράτους είναι απίθανο να έχει επίδραση στον ρυθμό και στους στόχους των τζιχαντιστών στις μελλοντικές τους ενέργειες, με τις θυγατρικές των δύο ομάδων να ενδέχεται να επιλέξουν τους στόχους είτε με βάση τη δική τους ικανότητα ή για άλλες ιδεολογικές ή οργανωτικές προτιμήσεις. Οι Ευρωπαϊκές υπηρεσίες πληροφοριών ισχυρίστηκαν ότι ι περί τους 5.000 κατόχους διαβατηρίων κρατών της Ευρώπης έχουν ταξιδέψει στην Συρία. Υπάρχει επίσης ένας σημαντικός αριθμός των ατόμων που προσπάθησαν να ταξιδέψουν, αλλά οι αρχές τους έχουν σταματήσει, και οι οποίοι μπορεί κάλλιστα να επιδιώξουν να πεθάνουν ως «μάρτυρες» στην Ευρώπη.
Ο βασικός προσδιοριστικός παράγοντας του κινδύνου που αυτά τα άτομα θέτουν, θα εξαρτηθεί από την ικανότητά τους να αποκτήσουν όπλα και υλικά για την κατασκευή εκρηκτικών, από τις συνδέσεις τους με τοπικά εγκληματικά δίκτυα και από την εμπειρία των Δυτικών επαναπατριζόμενων τζιχαντιστών από το Ιράκ και τη Συρία. Η ικανότητα αυτή είναι πιθανόν να αυξηθεί, όπως στην περίπτωση του Κουλιμπάλι.
Πρόγνωση
Οι επιθέσεις στο Παρίσι αντιπροσωπεύουν μια στροφή από το είδος των τρομοκρατικών ενεργειών όπως αυτό αποκαλύφθηκε στις ταυτόχρονες επιθέσεις στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Μαδρίτης το 2004, στην οποία κάθε βήμα της διαδικασίας είχε προγραμματιστεί από την Αλ Κάιντα. Το τελευταίο επεισόδιο δείχνει ένα είδος της επίθεσης κατά την οποία οι δράστες έχουν ελάχιστη κατεύθυνση για το είδος των στόχων και ελάχιστους πόρους, πρακτικά αφήνονται στην τύχη τους. Αυτό κάνει τις επιθέσεις εναντίον εύκολων στόχων - όπως τα μέσα ενημέρωσης, τα δημόσια δίκτυα μεταφορών, Εβραϊκές περιουσίες ή πολιτιστικά σύμβολα - πολύ πιο πιθανές από ό, τι τις επιθέσεις εναντίον οχυρωμένων στόχων. Μια σημαντική αύξηση του κινδύνου θα σημειωθεί αν οι συμπαθούντες του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ Κάιντα αρχίσουν να ανταγωνίζονται μεταξύ τους στην κλιμάκωση τέτοιων επιθέσεων για να αποδείξουν ποια οργάνωση είναι η πιο αποτελεσματική και ως εκ τούτου η πιο άξια της πίστης.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου