Αυτό όμως κάθε άλλο παρά συμβαίνει. Η συνεργασία στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας δυστυχώς πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, με τα ευρωπαϊκά κράτη να ακολουθεί το καθένα τον δικό του δρόμο και μάλιστα με έναν τρόπο που θυμίζει σκανδαλιστικά τις ευρωπαϊκές διαιρέσεις πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η προειδοποίηση του επικεφαλής του τμήματος που ασχολείται με προϊόντα που αφορούν στον στρατιωτικό τομέα και αυτόν της ασφάλειας του ευρωπαϊκού κολοσσού EADS (το τμήμα της εταιρίας έχει μετονομαστεί σε Cassidian) για το τι συμβαίνει στον χώρο της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, απηχούν τη δυσάρεστη πραγματικότητα…
Η προειδοποίηση εκ μέρους του Στέφαν Ζέλερ έγινε την ημέρα που ξεκίνησε το αεροπορικό σόου του Le Bourget στο Παρίσι: Η Ευρώπη θα πρέπει να συνεργαστεί στην έρευνα για την ανάπτυξη των αεριωθούμενων νέας γενιάς, ανέφερε, αλλιώς θα επαναλάβει τα σφάλματα του παρελθόντος τα οποία οδήγησαν στην ανάπτυξη ανταγωνιστικών μαχητικών αεροσκαφών τα οποία συναγωνίζονταν να κερδίσουν τους ίδιους διαγωνισμούς. Τελευταίο παράδειγμα, σημειώνουμε εμείς, είναι ο διαγωνισμός της Ινδίας, όπου το γαλλικό Rafale και το Eurofighter προερχόμενο από κοινοπραξία τεσσάρων ευρωπαϊκών χωρών (Γερμανία, Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία) διεκδικούν το χρυσοφόρο συμβόλαιο για να προμηθεύσουν 126 μαχητικά στην ινδική Αεροπορία.
Η προειδοποίηση του Ζέλερ αναφερόταν σε αυτό τον αυτοκαταστροφικό από ευρωπαϊκής σκοπιάς ανταγωνισμό των δυο μαχητικών. Τουλάχιστον στην Ινδία, όπως φαίνεται, τα χρήματα θα καταλήξουν σε «ευρωπαϊκές τσέπες». Σε άλλες περιπτώσεις όμως, ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα ευρωπαϊκά μαχητικά ωφέλησε τους ανταγωνιστές τους, αφού αναπόφευκτα και τα δύο ευρωπαϊκά προϊόντα καθυστέρησαν να αναπτυχθούν ελλείψει χρημάτων. Το επιχείρημα του Ζέλερ είναι απλό και λογικό: Αν τα χρήματα που δαπανήθηκαν για δύο μαχητικά δινόντουσαν για την ανάπτυξη ενός, τότε η Ευρώπη θα διέθετε ένα καλύτερο και πιο έγκαιρα έτοιμο προϊόν, με αποτέλεσμα να επωφεληθεί συνολικά η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία. Η Γαλλία είχε εγκαταλείψει το πρόγραμμα ανάπτυξης του Eurofighter το 1985 για να εργαστεί στην ανάπτυξη του δικού της, του Rafale. Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, ακόμη περιμένει για την πρώτη εξαγωγική επιτυχία που θα επιτρέψει την επένδυση που απαιτείται για την ολοκλήρωση της ανάπτυξής του. Ινδία, Βραζιλία, χώρες του Κόλπου, όλες συζητούν να το προμηθευτούν, κάποιες με βάση αμιγώς πολιτική, όχι επιχειρησιακή απόφαση.
Η μία ανάγνωση της έκβασης του ινδικού διαγωνισμού μπορεί να περιγραφεί με τον όρο «ευρωπαϊκός θρίαμβος». Υπάρχει όμως και μία ακόμη και θα μπορούσε να περιγραφεί ως «τραγωδία για τη μισή Ευρώπη», το οποίο αν ισχύει αναιρεί την ορθότητα της πρώτης διατύπωσης, καθότι όταν μία καθοριστική για την ευρωπαϊκή ενοποίηση χώρα όπως η Γαλλία είναι δυσαρεστημένη, ας μη γελιόμαστε, ΔΕΝ μπορούμε να μιλάμε για θρίαμβο της Γηραιάς Ηπείρου. Και η απόδειξη της ψυχοπαθητικής κατάστασης που επικρατεί στον χώρο, είναι το γεγονός ότι το 50% περίπου του μετοχικού ποσοστού της Dassault βρίσκεται στα χέρια της EADS και παρόλα αυτά η εταιρία είναι σε θέση να κινηθεί αυτόνομα «σπάζοντας» το ευρωπαϊκό μέτωπο.
Τι οδήγησε όμως σε αυτή την προειδοποίηση; Η ανακοίνωση μιας είδησης που δεν προμηνύει και τα καλύτερα για το μέλλον της πολυπόθητης συνεργασίας… Βρετανία και Γαλλία αποφάσισαν να τραβήξουν το δικό τους δρόμο και να αυτονομηθούν στην προσπάθεια ανάπτυξης ενός ευρωπαϊκού μη επανδρωμένου και οπλισμένου αεροχήματος. Κι ενώ η EADS έχει ξοδέψει πολλά χρόνια στην ανάπτυξη του TALARION, ένα πρόγραμμα το οποίο επιθυμούσε και η Γαλλία, αίφνης, η βρετανική BAE Systems και η γαλλική Dassault Aviation αποφάσισαν να αναπτύξουν το δικός τους μη επανδρωμένο και οπλισμένο αερόχημα, υπό τη σκέπη του αμυντικού συμφώνου που υπογράφηκε ανάμεσα στη Βρετανία και τη Γαλλία. Για τον Ζέλερ, η απόφαση στερείται σοβαρότητας: Γιατί να εγκαταλείψουν το πρόγραμμα, ποία η λογική, θα πρέπει να κάνουν τα πάντα από την αρχή, ανέφερε!
Το πρόγραμμα του TALARION έχουν μείνει πλέον η Γερμανία και η Ισπανία, ενώ προσφάτως υπογράφτηκε συμφωνία και με την Τουρκία. Οι τρεις χώρες θα επενδύσουν 300 εκατομμύρια ευρώ για να παρουσιάσουν το πρωτότυπο το 2014. Γαλλία και Βρετανία θα εργαστούν για την ανάπτυξη του TELEMOS το οποίο θα πρέπει να είναι έτοιμο για επιχειρησιακή αξιοποίηση το 2016. Ο Ζέλερ ζητά την ένταξη Γαλλίας και Βρετανίας στο TALARION, υποσχόμενος να κατασκευαστεί μια έκδοση προσαρμοσμένη απολύτως στις γαλλο-βρετανικές επιχειρησιακές ανάγκες. Εάν δεν υπάρξει πολιτική απόφαση και παρέμβαση, όσο λογικό κι αν ακούγεται το επιχείρημά του για την καταστροφική πολυδιάσπαση και το άσκοπο ξόδεμα πολύτιμων κονδυλίων σε δύσκολες εποχές, η νοοτροπία δεν πρόκειται να αλλάξει και η Ευρώπη θα συνεχίσει να οδεύει σε διχασμό, αφού τα μέλη της δεν δείχνουν τον παραμικρό ενθουσιασμό για το εγχείρημα της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης πέραν της οικονομικής (αυτή κι αν αντιμετωπίζει σήμερα προβλήματα…).
Αλλοίμονο στην Ελλάδα που επένδυσε όλα της τα όνειρα και τη στρατηγική της στην υπόθεση ότι Ευρωπαϊκή Ένωση θα υπάρχει… νυν και αεί… Σήμερα πληρώνουμε τα αποτελέσματα της κακοφτιαγμένης μας στρατηγικής, την οποία οικοδομήσαμε πάνω στους ευσεβείς μας πόθους, όχι πάνω σε ρεαλιστικές βάσεις.
Δυστυχώς, θα συνεχίσουμε από ότι φαίνεται να γινόμαστε μάρτυρες επεισοδίων στο σίριαλ του αργού και βασανιστικού θανάτου της ευρωπαϊκής ιδέας, εκτός κι αν αλλάξει κάτι θεαματικά…
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου