ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ ΚΟΤΖΙΑ
Όταν η Άνγκελα Μέρκελ εξελέγη για πρώτη φορά στη γερμανική καγκελαρία, προσφέροντας πικρή ήττα στους Σοσιαλδημοκράτες, δεν θα φανταζόταν ότι πέντε χρόνια μετά θα πανηγύριζε τα γκολ της Εθνικής Γερμανίας από τις κερκίδες του σταδίου της Νότιας Αφρικής. Κι όμως. Όλα τα κάνει ο άνθρωπος όταν έρθει η ανάγκη. Η σοβαρή και άκαμπτη κυρία Μέρκελ διασκέδαζε σαν φανατική ποδοσφαιρόφιλος την πρόκριση της ομάδας,
παίζοντας ένα επικοινωνιακό παιχνίδι που ίσως μοιάζει ξένο προς την ίδια, αλλά είναι απαραίτητο για να προσεγγίσει τους απογοητευμένους και οργισμένους Γερμανούς. Αυτοί που της έδωσαν τη νίκη για δεύτερη φορά τον περασμένο Σεπτέμβριο είναι έτοιμοι να στοιχηματίσουν ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός θα καταρρεύσει σύντομα και η ίδια θα παραιτηθεί. Μήπως ήρθε η ώρα να κάνει πράξη αυτό που ονειρεύεται από πολύ νέα, όταν αντίκριζε τους γκρίζους τοίχους του Ανατολικού Βερολίνου; Να ταξιδέψει χωρίς χρονικούς περιορισμούς στην Καλιφόρνια και να μείνει εκεί όσο διάστημα της κάνει κέφι;
«Όχι, δεν πρόκειται να παραιτηθώ από την ηγεσία του κόμματος», δήλωσε ξερά πριν από λίγες ημέρες, όταν της τέθηκε το ερώτημα μετά από την εκλογή του προέδρου της Βουλής. Μπορεί να εξελέγη ο εκλεκτός της Κρίστιαν Βουλφ στην προεδρία, αλλά με την τρίτη προσπάθεια και με τη σημαντική βοήθεια του Αριστερού Κόμματος, που δεν ήθελε ούτε να ακούει για τον Γιόακιμ Γκάουκ, τον υποψήφιο που πρότειναν για την προεδρία Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι. Αν δεν αποφάσιζαν οι Αριστεροί να απέχουν από την τρίτη ψηφοφορία (δήλωσαν απλώς «παρών») που έγινε στο Ομοσπονδιακό Σώμα των Εκλεκτόρων, η κυρία Μέρκελ θα αντιμετώπιζε τη μεγαλύτερη ήττα της. Τώρα έχει σώσει τα προσχήματα, αν και ουδείς παραβλέπει ότι πάνω από 40 Χριστιανοδημοκράτες εκλέκτορες του Σώματος καταψήφισαν τον Κρίστιαν Βουλφ, πρώην πρωθυπουργό του κρατιδίου της Κάτω Σαξονίας και προσωπική επιλογή της Γερμανίδας καγκελαρίου.
Από την άλλη πλευρά, η Άνγκελα Μέρκελ πληρώνει την έλλειψη συνοχής και ενότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η μεγάλη κρίση με την οποία ήρθαν αντιμέτωποι οι Ευρωπαίοι πρόσφατα, καθώς και η αδυναμία των ηγετών ισχυρών χωρών της Ευρώπης να αντιμετωπίσουν με ενιαία φωνή το ζήτημα, απογοήτευσε τόσο τους Γερμανούς, όσο και τους Γάλλους – όπως φαίνεται από την πτώση της δημοτικότητας και του Νικολά Σαρκοζί στη Γαλλία. Οι ηγέτες όπως η κυρία Μέρκελ, που θέλουν να επιδεικνύουν την ισχύ τους, δέχονται την αποδοκιμασία για την ανικανότητα να βγάλουν την ΕΕ από την ύφεση και να προσφέρουν όραμα στους Ευρωπαίους πολίτες και όχι μόνο ποσοστά και αριθμούς. Όσες φορές κι αν πανηγυρίσει με την Εθνική Γερμανίας η καγκελάριος, ίσως δεν πείσει το λαό της ότι είναι κοντά του και τον ακούει.
epikera.gr
Όταν η Άνγκελα Μέρκελ εξελέγη για πρώτη φορά στη γερμανική καγκελαρία, προσφέροντας πικρή ήττα στους Σοσιαλδημοκράτες, δεν θα φανταζόταν ότι πέντε χρόνια μετά θα πανηγύριζε τα γκολ της Εθνικής Γερμανίας από τις κερκίδες του σταδίου της Νότιας Αφρικής. Κι όμως. Όλα τα κάνει ο άνθρωπος όταν έρθει η ανάγκη. Η σοβαρή και άκαμπτη κυρία Μέρκελ διασκέδαζε σαν φανατική ποδοσφαιρόφιλος την πρόκριση της ομάδας,
παίζοντας ένα επικοινωνιακό παιχνίδι που ίσως μοιάζει ξένο προς την ίδια, αλλά είναι απαραίτητο για να προσεγγίσει τους απογοητευμένους και οργισμένους Γερμανούς. Αυτοί που της έδωσαν τη νίκη για δεύτερη φορά τον περασμένο Σεπτέμβριο είναι έτοιμοι να στοιχηματίσουν ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός θα καταρρεύσει σύντομα και η ίδια θα παραιτηθεί. Μήπως ήρθε η ώρα να κάνει πράξη αυτό που ονειρεύεται από πολύ νέα, όταν αντίκριζε τους γκρίζους τοίχους του Ανατολικού Βερολίνου; Να ταξιδέψει χωρίς χρονικούς περιορισμούς στην Καλιφόρνια και να μείνει εκεί όσο διάστημα της κάνει κέφι;
«Όχι, δεν πρόκειται να παραιτηθώ από την ηγεσία του κόμματος», δήλωσε ξερά πριν από λίγες ημέρες, όταν της τέθηκε το ερώτημα μετά από την εκλογή του προέδρου της Βουλής. Μπορεί να εξελέγη ο εκλεκτός της Κρίστιαν Βουλφ στην προεδρία, αλλά με την τρίτη προσπάθεια και με τη σημαντική βοήθεια του Αριστερού Κόμματος, που δεν ήθελε ούτε να ακούει για τον Γιόακιμ Γκάουκ, τον υποψήφιο που πρότειναν για την προεδρία Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι. Αν δεν αποφάσιζαν οι Αριστεροί να απέχουν από την τρίτη ψηφοφορία (δήλωσαν απλώς «παρών») που έγινε στο Ομοσπονδιακό Σώμα των Εκλεκτόρων, η κυρία Μέρκελ θα αντιμετώπιζε τη μεγαλύτερη ήττα της. Τώρα έχει σώσει τα προσχήματα, αν και ουδείς παραβλέπει ότι πάνω από 40 Χριστιανοδημοκράτες εκλέκτορες του Σώματος καταψήφισαν τον Κρίστιαν Βουλφ, πρώην πρωθυπουργό του κρατιδίου της Κάτω Σαξονίας και προσωπική επιλογή της Γερμανίδας καγκελαρίου.
Αδυναμίες
Η επεισοδιακή ψηφοφορία για τον προεδρικό θώκο κατέδειξε τις αδυναμίες του κυβερνητικού συνασπισμού. Το γερμανικό περιοδικό Spiegel έκανε λόγο «για την αρχή του τέλους της κυβέρνησης Μέρκελ», ενώ η εφημερίδα Bild μίλησε για «χαστούκι» στην καγκελάριο. Το 68% των Γερμανών συμφωνεί απόλυτα με τη διαπίστωση του Τύπου και το 62% εκφράζει τη βεβαιότητα ότι η κυβέρνηση Μέρκελ δεν θα επιβιώσει για μεγάλο διάστημα. Η εικόνα που παρουσιάζει άλλωστε, μόλις εννέα μήνες μετά τις εκλογές, είναι απογοητευτική. Κι όμως, θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη η κατάσταση, αν σκεφτεί κανείς ότι η κρίση στην Ευρωζώνη έχει ακολουθήσει μια πορεία σταθεροποίησης κι έχουν μειωθεί τα αρνητικά δημοσιεύματα στον ευρωπαϊκό Τύπο, ενώ, παράλληλα, η γερμανική οικονομία παρουσιάζει σημάδια ανάκαμψης και η ανεργία μικρή μείωση. Με λίγα λόγια, οι Γερμανοί δεν θα έπρεπε να απαξίωναν τις πράξεις της κυρίας Μέρκελ. Όμως, όπως φαίνεται, η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο και οι πολίτες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στη Γερμανίδα καγκελάριο και στην ικανότητα του συνασπισμού να αντιμετωπίσει τα προβλήματα. Ο διαφορετικός δρόμος που θέλει να ακολουθήσει στη φορολογική πολιτική και στις κοινωνικές παροχές το Κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών έχει απογοητεύσει πολλούς κεντροδεξιούς.Από την άλλη πλευρά, η Άνγκελα Μέρκελ πληρώνει την έλλειψη συνοχής και ενότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η μεγάλη κρίση με την οποία ήρθαν αντιμέτωποι οι Ευρωπαίοι πρόσφατα, καθώς και η αδυναμία των ηγετών ισχυρών χωρών της Ευρώπης να αντιμετωπίσουν με ενιαία φωνή το ζήτημα, απογοήτευσε τόσο τους Γερμανούς, όσο και τους Γάλλους – όπως φαίνεται από την πτώση της δημοτικότητας και του Νικολά Σαρκοζί στη Γαλλία. Οι ηγέτες όπως η κυρία Μέρκελ, που θέλουν να επιδεικνύουν την ισχύ τους, δέχονται την αποδοκιμασία για την ανικανότητα να βγάλουν την ΕΕ από την ύφεση και να προσφέρουν όραμα στους Ευρωπαίους πολίτες και όχι μόνο ποσοστά και αριθμούς. Όσες φορές κι αν πανηγυρίσει με την Εθνική Γερμανίας η καγκελάριος, ίσως δεν πείσει το λαό της ότι είναι κοντά του και τον ακούει.
epikera.gr
Δημοσίευση σχολίου