Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης
Μια Εξεταστική για τα αίτια και τους υπεύθυνους της κατάρρευσης της οικονομίας θα αποκαθιστούσε την αξία των Εξεταστικών Επιτροπών στα μάτια της κοινής γνώμης. Oχι κατ’ ανάγκην για απόδοση ποινικών ευθυνών. Αλλά για τιμωρία με πολιτικό στιγματισμό.
Είναι να απορεί κανείς για την τόσο μεγάλη αστοχία ή? ατυχία. Μέχρι τώρα προαναγγέλθηκαν πέντε Εξεταστικές, αλλά και άλλες τόσες να στηθούν είναι αμφίβολο εάν ο πολιτικός κόσμος «πετύχει» να ανοίξει τη «μητέρα όλων των Εξεταστικών», για τη μεγάλη κρίση στην οικονομία.......Αυτό, ακόμη και με βάση τον νόμο των πιθανοτήτων που ισχύει στα τυχερά παιχνίδια, θα ήταν ευκολότερο. Oχι, βέβαια, στην Ελλάδα, όπου ακόμη και οι τροχοί της τύχης είναι «πειραγμένοι».
Κι όμως, μια Εξεταστική για τα αίτια και τους υπεύθυνους της κατάρρευσης της οικονομίας θα αποκαθιστούσε την αξία των Εξεταστικών Επιτροπών στα μάτια της κοινής γνώμης. Oχι κατ’ ανάγκην για απόδοση ποινικών ευθυνών. Αλλά για τιμωρία με πολιτικό στιγματισμό.
Γιατί και στην υπόθεση του Βατοπεδίου, της Siemens, του ΟΤΕ-«Γερμανός» και των ομολόγων, ακόμη κι αυτή της «φούσκας» του Χρηματιστηρίου που ανασύρεται ύστερα από δέκα χρόνια, το κατηγορητήριο θα είναι ένα και το αυτό.
Αφαιρέθηκαν σκανδαλωδώς πόροι από την οικονομία ή έγιναν πράξεις που ζημίωσαν το Δημόσιο.
Και είναι φυσικό να αναζητούνται τυχόν ευθύνες για όλες αυτές τις υποθέσεις, αλλά εντελώς αφύσικο να μη διερευνώνται χειρισμοί και ενέργειες που έβλαψαν σοβαρά όλη τη χώρα.
Αθελά του βουλευτής της Ν.Δ., μιλώντας στη Βουλή και απευθυνόμενος στον υπουργό Οικονομικών, είπε το αυτονόητο: Ακόμη και ένας διευθύνων σύμβουλος σε μια επιχείρηση που την οδήγησε σε καταστροφή εκδιώκεται και οι ιδιοκτήτες ζητούν να πληρώσει τη ζημιά.
Εδώ η χώρα οδεύει ολοταχώς προς τη χρεοκοπία, η κατάρρευση της οικονομίας κάνει το γύρο του κόσμου στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και στα δελτία ειδήσεων των διεθνών τηλεοπτικών σταθμών, το κύρος της Ελλάδας έχει τρωθεί, ο πρωθυπουργός προειδοποιεί ότι η κρίση επηρεάζει σοβαρά την εθνική ανεξαρτησία, αλλά κανείς δεν θέτει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων.
Η κρίση που έκανε τους Ελληνες να παραμιλούν, που οδήγησε δεκάδες χιλιάδες στην ανεργία, που κατέστρεψε επιχειρήσεις και έθεσε εκτός αγοράς επαγγελματίες και βιοτέχνες, που χρέωσε την Ελλάδα με τεράστια ποσά, αντιμετωπίζεται κάτι σαν Θεία Δίκη, μοιρολατρικά και πάντως ως μια νομοτελειακή συνέπεια.
Ετσι η «μητέρα όλων των Εξεταστικών» δεν «κληρώνει» ούτε τώρα. Αντ’ αυτής, επιλέγονται οι «εχθροπραξίες» για σοβαρές μεν υποθέσεις και τρανταχτά σκάνδαλα που, όμως, στη στρατιωτική ορολογία θα αποκαλούνταν «παρακώλυση» του εχθρού. Η κύρια μάχη αποφεύγεται.
Και όλα αυτά γιατί στη χώρα αυτή δεν ισχύει το αυτονόητο και γιατί μια Εξεταστική αντιμετωπίζεται όχι ως μια σοβαρή υπόθεση για νηφάλια διερεύνηση όλων των αιτιών και τον καταλογισμό ευθυνών.
Αλλωστε, κανείς δεν υιοθετεί την περίφημη ρήση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή ότι τον πολιτικό αντίπαλο δεν τον κλείνεις φυλακή, αλλά τον στέλνεις? σπίτι του. Κι έτσι όλοι είναι ευχαριστημένοι.
Μια Εξεταστική για τα αίτια και τους υπεύθυνους της κατάρρευσης της οικονομίας θα αποκαθιστούσε την αξία των Εξεταστικών Επιτροπών στα μάτια της κοινής γνώμης. Oχι κατ’ ανάγκην για απόδοση ποινικών ευθυνών. Αλλά για τιμωρία με πολιτικό στιγματισμό.
Είναι να απορεί κανείς για την τόσο μεγάλη αστοχία ή? ατυχία. Μέχρι τώρα προαναγγέλθηκαν πέντε Εξεταστικές, αλλά και άλλες τόσες να στηθούν είναι αμφίβολο εάν ο πολιτικός κόσμος «πετύχει» να ανοίξει τη «μητέρα όλων των Εξεταστικών», για τη μεγάλη κρίση στην οικονομία.......Αυτό, ακόμη και με βάση τον νόμο των πιθανοτήτων που ισχύει στα τυχερά παιχνίδια, θα ήταν ευκολότερο. Oχι, βέβαια, στην Ελλάδα, όπου ακόμη και οι τροχοί της τύχης είναι «πειραγμένοι».
Κι όμως, μια Εξεταστική για τα αίτια και τους υπεύθυνους της κατάρρευσης της οικονομίας θα αποκαθιστούσε την αξία των Εξεταστικών Επιτροπών στα μάτια της κοινής γνώμης. Oχι κατ’ ανάγκην για απόδοση ποινικών ευθυνών. Αλλά για τιμωρία με πολιτικό στιγματισμό.
Γιατί και στην υπόθεση του Βατοπεδίου, της Siemens, του ΟΤΕ-«Γερμανός» και των ομολόγων, ακόμη κι αυτή της «φούσκας» του Χρηματιστηρίου που ανασύρεται ύστερα από δέκα χρόνια, το κατηγορητήριο θα είναι ένα και το αυτό.
Αφαιρέθηκαν σκανδαλωδώς πόροι από την οικονομία ή έγιναν πράξεις που ζημίωσαν το Δημόσιο.
Και είναι φυσικό να αναζητούνται τυχόν ευθύνες για όλες αυτές τις υποθέσεις, αλλά εντελώς αφύσικο να μη διερευνώνται χειρισμοί και ενέργειες που έβλαψαν σοβαρά όλη τη χώρα.
Αθελά του βουλευτής της Ν.Δ., μιλώντας στη Βουλή και απευθυνόμενος στον υπουργό Οικονομικών, είπε το αυτονόητο: Ακόμη και ένας διευθύνων σύμβουλος σε μια επιχείρηση που την οδήγησε σε καταστροφή εκδιώκεται και οι ιδιοκτήτες ζητούν να πληρώσει τη ζημιά.
Εδώ η χώρα οδεύει ολοταχώς προς τη χρεοκοπία, η κατάρρευση της οικονομίας κάνει το γύρο του κόσμου στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και στα δελτία ειδήσεων των διεθνών τηλεοπτικών σταθμών, το κύρος της Ελλάδας έχει τρωθεί, ο πρωθυπουργός προειδοποιεί ότι η κρίση επηρεάζει σοβαρά την εθνική ανεξαρτησία, αλλά κανείς δεν θέτει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων.
Η κρίση που έκανε τους Ελληνες να παραμιλούν, που οδήγησε δεκάδες χιλιάδες στην ανεργία, που κατέστρεψε επιχειρήσεις και έθεσε εκτός αγοράς επαγγελματίες και βιοτέχνες, που χρέωσε την Ελλάδα με τεράστια ποσά, αντιμετωπίζεται κάτι σαν Θεία Δίκη, μοιρολατρικά και πάντως ως μια νομοτελειακή συνέπεια.
Ετσι η «μητέρα όλων των Εξεταστικών» δεν «κληρώνει» ούτε τώρα. Αντ’ αυτής, επιλέγονται οι «εχθροπραξίες» για σοβαρές μεν υποθέσεις και τρανταχτά σκάνδαλα που, όμως, στη στρατιωτική ορολογία θα αποκαλούνταν «παρακώλυση» του εχθρού. Η κύρια μάχη αποφεύγεται.
Και όλα αυτά γιατί στη χώρα αυτή δεν ισχύει το αυτονόητο και γιατί μια Εξεταστική αντιμετωπίζεται όχι ως μια σοβαρή υπόθεση για νηφάλια διερεύνηση όλων των αιτιών και τον καταλογισμό ευθυνών.
Αλλωστε, κανείς δεν υιοθετεί την περίφημη ρήση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή ότι τον πολιτικό αντίπαλο δεν τον κλείνεις φυλακή, αλλά τον στέλνεις? σπίτι του. Κι έτσι όλοι είναι ευχαριστημένοι.
Δημοσίευση σχολίου