Η Μεσόγειος γέμισε με νερό σε λιγότερο από δύο χρόνια πριν από 5,33 εκατομμύρια χρόνια, καθώς τα νερά του Ατλαντικού διέρρευσαν στα Στενά του Γιβραλτάρ με ταχύτητα τουλάχιστον χιλιαπλάσια από αυτήν που έχει ο Αμαζόνιος, δείχνει έρευνα που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στην επιθεώρηση Nature.
Πριν από αυτό, στη διάρκεια του γεγονότος γνωστού ως "η κρίση αλμυρότητας του Μεσσηνίου", η οποία αποτελεί το πιο σημαντικό γεγονός..... του Ανωτέρου Μειόκαινου και διήρκεσε από 50.000 ως 400.000 χρόνια, η Μεσόγειος αποκόπηκε από τον ωκεανό και τα Στενά του Γιβραλτάρ μετατράπηκαν σε ισθμό. Η θάλασσα εξατμίστηκε τότε στο μεγαλύτερο μέρος της, αφήνοντας μια λίμνη με αλμυρό νερό μεταξύ των 1.500 ως 2.700 μέτρων κάτω από τη σημερινή στάθμη των θαλασσών.
Στη συνέχεια η Μεσόγειος γέμισε απότομα με νερό, μετά την καθίζηση του ισθμού που συνέδεε την Αφρική με την Ευρώπη, σύμφωνα με τον Ντανιέλ Γκαρθία-Καστεγιάνος, του Ινστιτούτου Γεωλογικών Επιστημών "Jaume Almera" στη Βαρκελώνη της Ισπανίας, και τους συναδέλφους του.
Περίπου "το 90% του νερού διέρρευσε, (από τον Ατλαντικό στη Μεσόγειο), μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα που διήρκεσε από μερικούς μήνες έως δύο χρόνια", σημειώνουν οι ερευνητές.
"Το ξαφνικό αυτό γέμισμα προκάλεσε άνοδο της στάθμης της θάλασσας της Μεσογείου τουλάχιστον 10 μέτρα την ημέρα", υπολογίζουν οι ερευνητές.
Προηγούμενες έρευνες, που στηρίζονταν στο βάθος των Στενών εκείνη την εποχή, είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Μεσόγειος γέμισε με νερό σε χρονικό διάστημα περίπου δέκα ετών έως μερικών χιλιετιών.
Ωστόσο αυτήν τη φορά οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν νέες τεχνικές μελέτης των διαστρωματώσεων των ιζημάτων, (βιοστρωματογραφία και μαγνητοστρωματογραφία).
Η διαπίστωση την επιστημόνων ότι η Μεσόγειος γέμισε με νερό τόσο γρήγορα συνάδει με τις ενδείξεις που υπάρχουν στα ιζήματα για τη βιοποικιλότητα της θάλασσας αυτής. Αυτές υποδεικνύουν μια αλλαγή ανάμεσα στην "κρίση αλμυρότητας του Μεσσηνίου", η οποία σηματοδοτείται από μεγάλη ένδεια στην θαλάσσια πανίδα, και την αμέσως μεταγενέστερη περίοδο, η οποία χαρακτηρίζεται από πληθώρα ειδών.
Πριν από αυτό, στη διάρκεια του γεγονότος γνωστού ως "η κρίση αλμυρότητας του Μεσσηνίου", η οποία αποτελεί το πιο σημαντικό γεγονός..... του Ανωτέρου Μειόκαινου και διήρκεσε από 50.000 ως 400.000 χρόνια, η Μεσόγειος αποκόπηκε από τον ωκεανό και τα Στενά του Γιβραλτάρ μετατράπηκαν σε ισθμό. Η θάλασσα εξατμίστηκε τότε στο μεγαλύτερο μέρος της, αφήνοντας μια λίμνη με αλμυρό νερό μεταξύ των 1.500 ως 2.700 μέτρων κάτω από τη σημερινή στάθμη των θαλασσών.
Στη συνέχεια η Μεσόγειος γέμισε απότομα με νερό, μετά την καθίζηση του ισθμού που συνέδεε την Αφρική με την Ευρώπη, σύμφωνα με τον Ντανιέλ Γκαρθία-Καστεγιάνος, του Ινστιτούτου Γεωλογικών Επιστημών "Jaume Almera" στη Βαρκελώνη της Ισπανίας, και τους συναδέλφους του.
Περίπου "το 90% του νερού διέρρευσε, (από τον Ατλαντικό στη Μεσόγειο), μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα που διήρκεσε από μερικούς μήνες έως δύο χρόνια", σημειώνουν οι ερευνητές.
"Το ξαφνικό αυτό γέμισμα προκάλεσε άνοδο της στάθμης της θάλασσας της Μεσογείου τουλάχιστον 10 μέτρα την ημέρα", υπολογίζουν οι ερευνητές.
Προηγούμενες έρευνες, που στηρίζονταν στο βάθος των Στενών εκείνη την εποχή, είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Μεσόγειος γέμισε με νερό σε χρονικό διάστημα περίπου δέκα ετών έως μερικών χιλιετιών.
Ωστόσο αυτήν τη φορά οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν νέες τεχνικές μελέτης των διαστρωματώσεων των ιζημάτων, (βιοστρωματογραφία και μαγνητοστρωματογραφία).
Η διαπίστωση την επιστημόνων ότι η Μεσόγειος γέμισε με νερό τόσο γρήγορα συνάδει με τις ενδείξεις που υπάρχουν στα ιζήματα για τη βιοποικιλότητα της θάλασσας αυτής. Αυτές υποδεικνύουν μια αλλαγή ανάμεσα στην "κρίση αλμυρότητας του Μεσσηνίου", η οποία σηματοδοτείται από μεγάλη ένδεια στην θαλάσσια πανίδα, και την αμέσως μεταγενέστερη περίοδο, η οποία χαρακτηρίζεται από πληθώρα ειδών.
Δημοσίευση σχολίου