Το τέλος των πάγων

Είναι πλέον πολύ πιθανό στα επόμενα χρόνια να μην υπάρχουν πάγοι στον Αρκτικό Ωκεανό τους θερινούς μήνες. Μια μελέτη του Κέμπριτζ επιβεβαιβεώνει την υπόθεση που κάναν οι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια. Ο Καθηγητής Φυσικής και Ωκεανών Πίτερ Ουάνταμς μετρώντας το πάχος του πάγου με την βοήθεια ενός βρετανικού υποβρυχίου το 2007 και με με αντίστοιχες μετρήσεις που συγκέντρωσε φέτος ο Βρετανός εξερευνητής Πεν Χάντοου. έβγαλε τα εξής συμπεράσματα:.....

Τα επόμενα χρόνια το παγοκάλυμα του Αρκτικού Ωκεανού θα χαθεί για τους καλοκαιρινούς μήνες. Αυτό το γεγονός για πολλούς μπορεί να είναι ένα απλό φαινόμενο. Δεν είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα. Το παγοκάλυμα λειτουργεί σαν θερμικός ανακλαστήρας. Το λευκό χρώμα του πάγου στις τεράστιες  σε έκταση Αρκτικές περιοχές είναι ένα φυσικό κλιματιστικό του πλανήτη. Η απώλεια του οδηγεί αυτομάτος σε νέο κύκλο αύξησης της θερμοκρασίας. Με μελέτες που έκανε ο Χάντοου και η ομάδα του διένυσε απόσταση 450 χιλιομέτρων και διαπίστωσε ότι για φέτος την άνοιξη το κάλυμα είναι μόνο 1,8 μέτρα κατά μέσο όρο. " Του χρόνου προέβλεψε δεν θα το έχουμε ".  Το μόνο καλό που θα μπορούσε να προκύψει από την εξαφάνιση του θερινού πάγου είναι ότι θα μπορούσε να αφήσει ανοιχτό για τα πλοία το λεγόμενο Βορειοδυτικό Πέρασμα που συνδέει τον Ειρηνικό και τον Ατλαντικό. Κάτι που δεν αφορά τους απλούς ανθρώπους αλλά το διεθνές εμπόριο, και καθώς οι πάγοι της Αρκτικής θα λιώνουν, το διεθνές ενδιαφέρον για το φυσικό αέριο που περιμένουν στον πυθμένα θα αρχίσει να αναθερμαίνεται και πάλι. Ίσως κάποιοι να τρίβουν τα χέρια τους.