Η ευρωπαϊκή μας κακομοιριά ...

O Μίλαν Κούντερα έχει γράψει για την «Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι». Αν ήταν Ελληνας θα έγραφε σίγουρα για την «αβάσταχτη ελαφρότητα» των ηγετών. Γνωρίζουν όλοι ότι το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι το οικονομικό- δημοσιονομικό και ότι η λύση του προϋποθέτει δύσκολη διαπραγμάτευση με Βρυξέλλες (του χλωμού Μπαρόζο, τι να κάνουμε;), Φραγκφούρτη και μερικά άλλα διεθνή κέντρα. Κι εμείς; Περιληπτικά, η απάντηση:
1. Τερματίζεται η θητεία του επιτρόπου μας (του κ. Δήμα) και θα περιμένουμε την τελευταία στιγμή για να δούμε τα της διαδοχής. Κάτω από τις σημερινές συνθήκες ο καθένας καταλαβαίνει το κόστος του κενού, ενώ παροπλίστηκαν από το ΠαΣοΚ στελέχη με διεθνή απήχηση.....
2. Με την επιπόλαιη φιλολογία για πρόωρη επιστροφή του στην Ελλάδα ώστε να πολιτευθεί, αποσταθεροποιήθηκε σοβαρά ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας κ. Λ. Παπαδήμος. Αν αποπειραθεί τους προσεχείς μήνες να βοηθήσει τη χώρα παρασκηνιακά, θα τον υποψιαστούν ότι ετοιμάζει πολιτική καριέρα.
3. Με προσωπικές επιλογές τους ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Καραμανλής έστειλαν στην Ευρωβουλή δύο γνωστά στελέχη, τους κκ. Παπακωνσταντίνου και Κουμουτσάκο, που δεν πρόλαβαν να αναλάβουν και μετακλήθηκαν (ο πρώτος ίσως οριστικά) στην Αθήνα για να παίξουν επικοινωνιακό ρόλο στις εκλογές. Τα συμφέροντά μας στην Ευρωβουλή, που έχει αυξημένες αρμοδιότητες, μπορούν να περιμένουν;
4. Με προσωπική του απόφαση ο κ. Καραμανλής έστειλε ξανά στην Ευρωβουλή την κ. Ρόδη Κράτσα που ήταν αντιπρόεδρος του Σώματος και πρόλαβε να πετύχει την επανεκλογή της. Η Νέα Δημοκρατία είχε υπαρξιακό πρόβλημα στη Ζάκυνθο και τη στρατολόγησε σαν καμικάζι για να σώσει ό,τι μπορεί να σωθεί εκεί για τη Δεξιά. Αν εκλεγεί τι θα επιλέξει: τη Βουλή ή την Ευρωβουλή, που μάλιστα την τίμησε; Τι θα εξηγήσει στους συμπολίτες της αν επιστρέψει στην Αθήνα και στην ευρωπαϊκή Δεξιά αν επιλέξει τις Βρυξέλλες;
5. Αν οι εταίροι μας παρακολουθούν σοβαρά τα προεκλογικά μας μπορεί να τρομάξουν: για λόγους εθνικοπατριωτικούς οι ηγέτες μας, όταν αναφέρονται (σπάνια) στην Ευρωπαϊκή Ενωση, το μόνο που προβάλλουν είναι η προοπτική βέτο για τα θέματα που μας απασχολούν, ενώ γνωρίζουν ότι δεν απασχολούν τόσο τους άλλους. Το αν τα οικονομικά- δημοσιονομικά μας μπορούν να «σηκώσουν» αυτά τα απειλούμενα βέτο (για τα Σκόπια και την Τουρκία) δεν φαίνεται να προβληματίζει κανέναν.
6. Σε αντίθεση με την περίοδο Σημίτη η χώρα μας, με υπαιτιότητα της Νέας Δημοκρατίας, έχει σήμερα πολύ κακό όνομα. Γενικώς. Αυτό είναι ένα από τα δεδομένα της κακομοιριάς της. Τα προεκλογικά δεν τη βελτιώνουν.