ΝΑΤΟ: φιλοτουρκική υστερία και ούτε ένα διάβημα. Απομονωμένη και πάλι η Ελλάδα.

Του Σωτήρη Σιδέρη
Η υπόθεση των ρωσικών drone που προκάλεσε πολεμική φρενίτιδα στην Ευρώπη, όχι μόνο δεν έχει διαλευκανθεί, γιατί ούτε πυραύλους έριξαν, ούτε αποτέλεσαν σοβαρή απειλή, μετατράπηκε σε μια ανεξάντλητη πηγή ακραίας προπαγάνδας , όχι τόσο κατά της Μόσχας, αλλά για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Το βασικό ζήτημα που προέκυψε είναι ότι άμεσα , ενεργοποίησε τον πολεμικό αναπνευστήρα του ΝΑΤΟ που δραματοποίησε στο έπακρο την κατάσταση. Ο παροξυσμός πρόσφερε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στον Ρούτε να στηρίξει την Τουρκία. Και ο Μητσοτάκης μίλησε και πάλι για βέτο, ενώ αποκρύπτει και πάλι την αλήθεια από τη βουλή και τον ελληνικό λαό...

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι σταθερά προβλέψιμος και ενσωματωμένος σε αυτή την προπαγάνδα. Ξέρει ότι η νομική υπηρεσία της ΕΕ έχει έτοιμη δίοδο αποφυγής του βέτο για την Τουρκία. Πολιτικά ήδη έχει εισπράξει την άρνηση στήριξης και από τον Μακρόν και από τον Καγκελάριο Μερτς. Η συνεργασία με την Τουρκία έχει μετατραπεί σε ισχυρό ρεύμα υπέρ της Άγκυρας και στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Αυτό το ρεύμα το προκάλεσε και ο Έλληνας πρωθυπουργός με την μόνιμη αδυναμία και ανεπάρκειά του να θέτει επιτακτικά τις ελληνικές θέσεις και απαιτήσεις που αφορούν την εθνική ασφάλεια .

 
Το σχέδιο της Τουρκίας

Εντός του ΝΑΤΟ επικρατεί μια νέα μεγάλη ιδέα που έχει την αφετηρία της δέκα χρόνια νωρίτερα, όταν οι ΗΠΑ και η ΕΕ ετοίμαζαν τον πόλεμο Ρωσίας -Ουκρανίας. Λίγο μετά το πραξικόπημα του 2014 κατά της νόμιμης κυβέρνησης Γιανουκόβιτς της Ουκρανίας, άρχισαν να εκπονούνται σχέδια για μια ενιαία γραμμή περικύκλωσης της Ρωσίας από την Βαλτική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα. Τα σχέδια ατόνησαν ή εφαρμόστηκαν σε μικρό βαθμό και η σχετική συζήτηση αναζωπυρώθηκε μετά την εισβολή της Ρωσίας.

Τώρα που οι δύο οργανισμοί, ΝΑΤΟ και ΕΕ έχουν ανάγκη από ένα νέο αφήγημα για να δικαιολογήσουν την πολιτική τους, καθώς είναι συγκοινωνούντα δοχεία, χρησιμοποιούν κάθε επεισόδιο για να εξαπολύσουν την προπαγάνδα τους με κύριο στόχο την στρατιωτικοποίηση των οικονομιών τους, καθώς στην συντριπτική τους πλειονότητα τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ , είναι και μέλη της ΕΕ. Τα χρήματα όμως τα βάζει η ΕΕ για να κάνει πόλεμο ο … Ρούτε.

Η Τουρκία , όλα αυτά τα χρόνια ανέπτυξε στρατηγικές σχέσεις με την Ρωσία και απείχε από κάθε κύρωση ή αντιρωσική πολιτική με το πρόσχημα της διαμεσολάβησης. Με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Στην πορεία όμως η Άγκυρα αποστασιοποιήθηκε και κάνει το δικό της παιχνίδι. Τώρα όμως που επικρατεί η ανάγκη για την άμεση εφαρμογή των εξοπλιστικών σχεδίων, ο Ερντογάν βλέπει ένα τεράστιο πεδίο εφαρμογής του δικού του δόγματος. Με τις συνέργειες με τα κράτη της Ευρώπης θα πετύχει δύο στόχους. Πρώτος να βρει κεφάλαια που έχει ανάγκη . Δεύτερος να μπει στην ευρωπαική πολεμική βιομηχανία και να αποκτήσει τεχνογνωσία με άμεση εφαρμογή, που εκτός από σύγχρονα όπλα που θα πάρει , θα εκτοξεύσει και το τουρκικό μερίδιο στην παραγωγή οπλικών συστημάτων. Όπως ακριβώς έκανε η Κίνα παίρνοντας την αμερικανική τεχνογνωσία για να απογειώσει την δική της οικονομία και την τεχνολογική έκρηξη που την κάνουν κορυφαία δύναμη στον κόσμο.

Η Ελλάδα είναι ασήμαντη καθώς δεν έχει κανένα σχέδιο. Εδώ δεν έχει σχέδιο για να πάρει τα εθνικά αναγκαία κονδύλια για την επιστημονική έρευνα, θα οικοδομήσει σε λίγους μήνες πολεμική βιομηχανία; Έτσι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δίνοντας μια μάχη οπισθοφυλακής και για καθαρά εσωτερικούς λόγους κάνει λόγο για βέτο. Και μετά , με κάποια δικαιολογία θα το ξεχάσει . Όπως έκανε και με την Αλβανία και με τη Βόρεια Μακεδονία. Αντί η κυβέρνηση να αναζητήσει στρατηγική συνεργασία και να βάλει χώρες όπως την Αίγυπτο στο παιχνίδι, εξαντλείται σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα μιας χρήσεως….

Η Ελλάδα σε κομβικό σημείο

Αλλά αυτά αποτελούν το προοίμιο των όσων θα ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια. Η ΕΕ έχει ανάγκη την αγορά της Τουρκίας, έχει ανάγκη από τον στρατό της και έχει ανάγκη να την χρησιμοποιήσει όπως και όσο μπορέσει στα γεωπολιτικά παιχνίδια στην Ανατολική Μεσόγειο . Αποτελεί ελληνικό πολιτικό μειονέκτημα το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη , ουσιαστικά δεν συμμετέχει στην διαμόρφωση καμίας διπλωματικής, οικονομικής ή στρατιωτικής αρχιτεκτονικής στην ευρύτερη περιοχή.

Ο πρωθυπουργός δεν έχει κάνει την παραμικρή προσπάθεια και να θέσει τα ελληνικά ζητήματα στο τραπέζι. Και τα ζητήματα αυτά έχουν να κάνουν με τον ρόλο της Ιταλίας και τις σχέσεις της με την Λιβύη και την Τουρκία. Τον ρόλο της Γερμανίας , της Γαλλίας και άλλων χωρών στην ένταξη της Τουρκίας στα σχέδια χρηματοδότησης και εμμένει σε ένα βέτο που ανασύρει για συμβολικούς και μόνο λόγους από το ντουλάπι του. Κυρίως όμως έχει βάλει στο συρτάρι την καταγγελία του τουρκικού αναθεωρητισμού για χάρη των συμμάχων του, που όμως είναι πιο ισχυροί σύμμαχοι με την Τουρκία παρά με την Ελλάδα.

 
Ούτε μια δήλωση, ούτε ένα διάβημα κατά Ρούτε

Εντός του ΝΑΤΟ ήδη έχει διαμορφωθεί κλίμα υπέρ της Τουρκίας και το οποίο διατυμπανίζει με κάθε ευκαιρία ο Γραμματέας του Μαρκ Ρούτε. Συχνά ο Ρούτε επικαλείται στον ρόλο της Άγκυρας και ζήτησε την ένταξή της στον ευρωπαικό μηχανισμό SAFE ή αναδεικνύει τον διαμεσολαβητικό της ρόλο με την Ρωσία και την Ουκρανία ή την αποθεώνει για τον ρόλο της στην Συρία . Ο Ρούτε , δεν έχει κανένα δικαίωμα, να απαιτεί από την ΕΕ να πάρει αποφάσεις υπέρ της Τουρκίας.

Γιατί οι αποφάσεις της ΕΕ, εντάσσονται σε ένα θεσμικό πλαίσιο που έχει υιοθετηθεί από την ΕΕ και δεν αφορά το ΝΑΤΟ. Υπό αυτή την λογική, ο Ρούτε απλά αγνοεί περιφρονητικά την -υποτιθέμενη - απαίτηση Μητσοτάκη να άρει η Τουρκία την απειλή πολέμου ως αντάλλαγμα για την ένταξή της στο SAFE. Ουδέποτε η κυβέρνηση έχει θέσει το παραμικρό ζήτημα για την Τουρκία στο πλαίσιο των συνεδριάσεων όλων των οργάνων του ΝΑΤΟ. Ουδέποτε η ελληνική αντιπροσωπεία στη Συμμαχία έχει πάρει εντολή από το ΥΠΕΞ να εγείρει ζητήματα εθνικής ασφάλειας από τις απειλές της Άγκυρας. Και την ύστατη στιγμή, δήθεν επικαλείται το βέτο. Το οποίο αγνοεί όχι μόνο ο Ρούτε αλλά και η φον ντερ Λάιεν η οποία ανακοίνωσε την πρόθεσή της να το καταργήσει παντού.
Και όμως, δεν σημειώθηκε η παραμικρή αντίδραση από την Αθήνα. Ούτε μια δήλωση, ούτε ένα διάβημα, απόλυτη σιωπή. Η Ελλάδα δεν διεκδικεί ούτε τα αυτονόητα που αφορούν την εθνική της ασφάλεια.
Αν συγκρίνουμε πως δρουν εντός της ΕΕ και του ΝΑΤΟ οι χώρες της Βαλτικής, οι σκανδιναβικές χώρες και η Πολωνία και πως δρα η Ελλάδα απέναντι στην τουρκική απειλή, η απάντηση είναι απογοητευτική. Μηδενική ικανότητα παρέμβασης, άρνηση , πλήρης σιωπή σημαίνει πλήρης υποταγή.

 
Στον προθάλαμο του νέου Μεσαίωνα

Και στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ επικρατεί μια εικόνα χάους. Γιατί από τη μια πλευρά οι ευρωπαικές χώρες προσπαθούν να σύρουν τις ΗΠΑ σε σκληρό ροκ έναντι της Ρωσίας και να εγγυηθούν πιο πειστικά την ασφάλειά τους, από την άλλη όμως γνωρίζουν ότι η κοινωνική συνοχή καταρρέει. Γιατί καταρρέουν όλα τα μεταπολεμικά κοινωνικά συστήματα, η ανάπτυξη δεν έρχεται, οι διαχωρισμοί γίνονται απειλητικοί το ακροδεξιό μίσος κερδίζει έδαφος και η διάβρωση της δημοκρατίας συντελείται ραγδαία. Μοιραία έρχονται οι πολεμικές κραυγές . Ας θυμηθούμε ότι και πριν το δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο οι περισσότερες χώρες κυβερνιόνταν από βασιλιάδες και δικτάτορες.

Στις ΗΠΑ και σταδιακά στην Ευρώπη, η ανοχή στον ακροδεξιό σκοταδισμό είναι ισχυρή με την επίκληση του Αριστερού κινδύνου. Επικαλούνται δηλαδή μια Αριστερά που δεν υπάρχει.
Να θυμίσουμε πως και ο Χίτλερ έτσι ξεκίνησε,, Με τους Αριστερούς, τους γκέι, τους Ρομά, μετά ήρθαν οι Εβραίοι και μετά η φρίκη. Ο Τραμπ ξεκίνησε με την Αριστερά, τους μετανάστες και σταδιακά αρχίζει να αποκτά τον έλεγχο των πόλεων με την εθνοφρουρά . Πρώτα πρέπει να ισοπεδωθεί η Αριστερά γιατί μόνο αυτή μπορεί να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στον εκφασισμό κρατών και κοινωνιών και θα ακολουθήσει η φρίκη.
Ο νέος Μεσαίωνας , λίγο πριν τον επόμενο παγκόσμιο πόλεμο για πολλούς, είναι ήδη στον προθάλαμο. Και η Ελλάδα είναι πολιτικά και διπλωματικά ανίσχυρη και ουσιαστικά εκτός παιχνιδιού...

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.