Το τελευταίο διάστημα, στο πλαίσιο των δημοσίων συζητήσεων για τα τουρκικά εξοπλιστικά, συνεπεία των “δυσκολιών” στις σχέσεις της Τουρκίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, επανέρχεται το θέμα των S-400 (C-400 στα ρωσικά), ως το κομβικό λάθος του Ερντογάν που οδήγησε στον αποκλεισμό της χώρας του από δυτικά οπλικά συστήματα, όπως το F-35 (αποβλήθηκε από το πρόγραμμα συνολικά), τα F-16 που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της Αεροπορίας της (THK) και άλλα. Ωστόσο, συχνά πυκνά αναπαράγεται το ότι “οι S-400 βρίσκονται στα κουτιά τους”, ένας ισχυρισμός που δεν υποστηρίζεται από στοιχεία, καταλήγοντας να καλλιεργεί έναν βολικό μύθο… για το καθεστώς Ερντογάν.
Ας δούμε το θέμα λίγο πιο συστηματικά λοιπόν. Η πρωτεύουσα της Τουρκίας, η Άγκυρα, έχει δύο πολεμικά αεροδρόμια. Το Ankara/Murted (LTAE) και το Ankara/Etimesgut (LTAD). To πρώτο ήταν έδρα της 4 Ana Jet Ussu (Main Jet Base), η οποία πριν το πραξικόπημα ήταν γνωστή ως Akinci. Στην βάση είχαν την έδρα τους οι μοίρες (FILO) 141st (Αναχαίτιση), 142st (Βομβαρδισμός) και 143st (ΣΜΕΤ – Σμήνος Μετεκπαίδευσης). Αυτές οι πολεμικές Μοίρες, μετά το -ολίγον σουρεαλιστικό-πραξικόπημα που εκδηλώθηκε στα μέσα Ιουλίου του 2016, διαλύθηκαν. Το προσωπικό και τα αεροσκάφη μεταφέρθηκαν σε άλλες πτέρυγες μάχης.
Αυτό συνέβη, διότι οι συγκεκριμένες Μοίρες διαδραμάτισαν ενεργό ρόλο στο πραξικόπημα (βομβάρδισαν διάφορα σημεία στην Άγκυρα, συμπεριλαμβανομένου και του προεδρικού μεγάρου). Το σύστημα S-400, σύμφωνα πάντα με ανοικτές πηγές, αναπτύχθηκαν στην Άγκυρα, με σκοπό την προστασία… της πρωτεύουσας. Δηλαδή του καθεστώτος Ερντογάν. Να υπενθυμίσουμε και τη συζήτηση εκείνης της εποχής, στην οποία τονιζόταν ότι εάν η προστασία της πρωτεύουσας αφορούσε εσωτερικό αντίπαλο, τότε η απόκτησης μη δυτικού συστήματος αποτελούσε μονόδρομο…
Να προστεθεί καταληκτικά, ότι στη συγκεκριμένη βάση που αναπτύχθηκε το σύστημα, έχει την έδρα της και η υπερδραστήρια ΤΑΙ (Turkish Aerospace Industries)… με ό,τι και να μπορεί να υπονοεί αυτό. Ακολουθεί μια σειρά από δορυφορικές φωτογραφίες με ημερομηνίες μεταγενέστερες (3-5 χρόνια), στις οποίες αποτυπώνεται το σύστημα να είναι ακόμα ανεπτυγμένο. Διακρίνεται το ραντάρ… άρα δεν είναι “σε κουτί”, ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη (Η/Ζ) σε εξωτερικούς χώρους δίπλα σε υπόστεγα, που αποτελεί συνήθη ρωσική πρακτική.
Κατά συνέπεια, ένα καταρχήν συμπέρασμα στο οποίο μπορεί να καταλήξει κάποιος, χωρίς καν να ληφθεί υπόψη η δοκιμή που είχε πραγματοποιηθεί στα μέσα Οκτωβρίου του 2020 (κεντρική φωτογραφία της ανάρτησης), πιο βόρεια, δίπλα στη Μαύρη θάλασσα, είναι ότι οι τουρκικοί S-400 ασφαλώς και δεν βρίσκονται “στα κουτιά”, ενώ ταυτόχρονα, δεν έχουν αναπτυχθεί κατά τρόπον που να επηρεάζουν το ελληνοτουρκικό μέτωπο.
Αυτό δεν θα είναι όμως και ακατόρθωτο σε περίπτωση που η συγκυρία το απαιτήσει. ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλειστεί το να υπάρχει μόνο ένα ραντάρ στην Άγκυρα και εκτοξευτές σε σημεία που δεν έχουν εντοπιστεί -πάντα μιλάμε για ανοικτές πηγές- ή ακόμα έχουν μεταφερθεί σε περιοχή κοντά στο Αιγαίο. Από εδώ και πέρα, για τη διαλεύκανση του “μυστηρίου”, αναλαμβάνουν άλλοι…
Δημοσίευση σχολίου