Η προπαγάνδα υπέρ της Μόσχας διεισδύει στις ευρωπαϊκές χώρες: η Ουκρανία πρέπει να «αποδεχτεί» ή να «συμβιβαστεί» με την απώλεια εδαφών
Η Ουκρανία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νέα ρωσική επίθεση μετά από 100 ημέρες πολέμου. Υπήρξαν φρικαλεότητες και βομβαρδίστηκαν πόλεις, άνθρωποι σφαγιάστηκαν και παραδομένοι Ουκρανοί στρατιώτες και πολίτες εξαφανίστηκαν.
Πέρα από τη βαρβαρότητα, ωστόσο, υπάρχει μια ιστορία ηρωικής ουκρανικής αντίστασης. Αυτή η αντίσταση οδήγησε σε μια σύγκρουση στην οποία η Ρωσία απωθήθηκε μετά τα αρχικά κέρδη, γράφει ο αναλυτής Σεθ Φράντζμαν στη Jerusalem Post.
Ωστόσο, 100 ημέρες μετά τον πόλεμο, δεν είναι σαφές εάν η Μόσχα θα μπορούσε τώρα να προχωρήσει ξανά. Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, επισκέφθηκε στρατεύματα στην περιοχή του Χάρκοβο στην πρώτη γραμμή της χώρας. Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη δημόσια επίσκεψή του στο μέτωπο από την έναρξη του πολέμου. Το Χάρκοβο απέχει περίπου 230χλμ. από το Σεβεροντόνετσκ, όπου αναπτύσσεται η ρωσική επίθεση.
Η Ρωσία φαίνεται να προσπαθεί να εδραιώσει τις συμμετοχές της στην ανατολική Ουκρανία, στις αποσχισθείσες «Λαϊκές Δημοκρατίες» του Λουγκάνσκ και του Ντόνιετσκ. Αυτές είναι περιοχές που η Μόσχα βοήθησε να απομακρυνθούν από την πολιορκημένη χώρα το 2014. Η Ρωσία θα ήθελε να κατακτήσει περισσότερες περιοχές γύρω από αυτές τις δύο αποσχιστικές δημοκρατίες, τις οποίες αναγνώρισε τον Φεβρουάριο.
Τα βίντεο και οι αναφορές από το μέτωπο αναφέρουν ότι η Ρωσία όχι μόνο κερδίζει αλλά χρησιμοποιεί πυρά από πυροβολικό και άλλα οπλικά συστήματα για να προσπαθήσει να σπάσει την αντίσταση της Ουκρανίας. Το ζήτημα που αντιμετωπίζει τώρα το Κίεβο είναι ότι παρά την υποστήριξη και τα όπλα που έλαβε από τη Δύση τις πρώτες ημέρες του πολέμου, θα μπορούσε τώρα να αντιμετωπίσει προβλήματα στο μέτωπο. Αυτό συμβαίνει γιατί η προμήθεια όπλων στην Ουκρανία δεν είναι ατελείωτη.
Έχει η Ουκρανία αρκετό χρόνο για να εκπαιδευτεί με το νέο πυροβολικό και τα αντιαρματικά όπλα που παρέλαβε; Δέχεται αρκετά οχήματα; Δεν φαίνεται να δέχεται πολεμικά αεροσκάφη.
Οι ιστορίες σχετικά με μια εκστρατεία crowdfunding για τη συγκέντρωση 5 εκατομμυρίων δολαρίων για ένα ακόμη τουρκικό drone Bayraktar δεν φαίνονται ελπιδοφόρες. Δεν μπορείτε να κάνετε crowdfund με αυτόν τον ρυθμό για μερικά drones που θα τροφοδοτηθούν αποσπασματικά στο καζάνι της σύγκρουσης.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, έγγραφα που διέρρευσαν δείχνουν ότι η Γερμανία δεν έχει στείλει τα όπλα που υποσχέθηκε, και υπάρχουν φόβοι ότι ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς δεν τάσσεται υπέρ της Ουκρανίας. Η προπαγάνδα υπέρ της Μόσχας εισχωρεί στη Γερμανία, την Ιταλία και άλλες χώρες.
Η αφήγηση που έρχεται τώρα από ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες είναι ότι η Ουκρανία πρέπει να «αποδεχτεί» ή να «συμβιβαστεί» με την απώλεια εδαφών. Αυτό βασίζεται στο επιχείρημα ότι «η διπλωματία είναι το πώς τελειώνουν οι πόλεμοι».
Αυτή η ψευδής αφήγηση ισχυρίζεται ότι οι περισσότεροι πόλεμοι καταλήγουν σε μια διευθέτηση κατόπιν διαπραγματεύσεων. Αυτές οι φωνές υποστηρίζουν ότι οι χώρες πρέπει πάντα να εγκαταλείπουν κάτι στις διαπραγματεύσεις. Παραδόξως, δεν ισχυρίζονται ότι η Ρωσία πρέπει να εγκαταλείψει τίποτα. Αντίθετα, το επιχείρημά τους για τη «διπλωματία» σημαίνει ότι η πρώτη χώρα που εισβάλλει και επιτίθεται μπορεί πάντα να κρέμεται σε παράνομα κατεχόμενα εδάφη.
Οι περισσότερες από αυτές τις φωνές είναι από τσαρλατάνους. όταν επρόκειτο για την εισβολή του Σαντάμ Χουσεΐν στο Κουβέιτ, δεν υποστήριξαν ότι η χώρα που εισέβαλε έπρεπε «να δώσει στον Σαντάμ κάτι για να τον βοηθήσει να σώσει το πρόσωπό του». Μόνο με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν ακούμε το επιχείρημα ότι στη Ρωσία πρέπει να «δοθεί» κάτι για να μην «ταπεινωθεί».
Οι φωνές που υποστηρίζουν ότι η Δυτική Όχθη είναι «κατεχόμενη» από το Ισραήλ και ότι το Ισραήλ πρέπει «να αποσυρθεί στις γραμμές του 1967» είναι οι ίδιες που πιστεύουν ότι η Ουκρανία πρέπει να παραχωρήσει γη στη Ρωσία για να επιτύχει την ειρήνη.
Αυτοί οι ειδήμονες διατρέχουν τη γκάμα εκείνων που υποστηρίζουν ανοιχτά την Ουκρανία, αλλά απλώς πιστεύουν ότι η διπλωματία θα τερματίσει τον πόλεμο, εκείνων που προσποιούνται ότι η Ρωσία πρέπει να υποτιμηθεί για να αποφευχθεί ο «πυρηνικός πόλεμος» και εκείνων που στην πραγματικότητα υποστηρίζουν τη Ρωσία.
Τώρα ακούγονται φωνές στη Δύση από εκείνους που αντιτίθενται στην ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Υποστηρίζονται από το καθεστώς της Άγκυρας, το οποίο δεν θέλει αυτές οι δύο δημοκρατίες να ενταχθούν στη δυτική αμυντική συμμαχία. Η Τουρκία θέλει η Δύση να τη δωροδοκήσει με όπλα και να την αφήσει να εισβάλει στη Συρία για να δώσει το «ναι» της στο Ελσίνκι και τη Στοκχόλμη.
Επιπλέον, υπάρχουν «ρεαλιστές» στη Δύση, ορισμένοι από τους οποίους συνδέονται με το πρώην φιλοϊρανικό λόμπι, που υποστηρίζουν ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αναγκάσουν την Ουκρανία να παραχωρήσει κάτι. Ταυτόχρονα, όμως, η Ουάσιγκτον στέλνει δισεκατομμύρια δολάρια για υποστήριξη στην Ουκρανία. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι σαφές εάν οι παραδόσεις όπλων θα είναι αρκετές. Εάν η Ρωσία λάβει κατάπαυση του πυρός, μπορεί να το ερμηνεύσει ως άνοιγμα για άλλη μια εισβολή στο μέλλον. Εάν αισθάνεται κατευνασμό, μπορεί απλώς να συνεχίσει να επιτίθεται.
Αυτά είναι τα ερωτήματα που τώρα στηρίζουν τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ενώ η Ρωσία αντιμετώπισε σκληρή αντίσταση όταν ξεκίνησε την εισβολή, τώρα χτυπά το βήμα της. Γνωρίζει ότι αντιμετωπίζει κυρώσεις, αλλά εξακολουθεί να κάνει συμφωνίες, όπως νέες συνομιλίες με τη Σερβία σε μια προσπάθεια να τις παρακάμψει.
Η Μόσχα γνωρίζει ότι η ευρωπαϊκή υποστήριξη προς την Ουκρανία θα μπορούσε κάλλιστα να επιβραδυνθεί και ότι τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης ενδέχεται να μην συνεχίσουν να καλύπτουν τον πόλεμο με το ίδιο σθένος με τον οποίο ξεκίνησαν. Γνωρίζει επίσης ότι έχοντας τελικά νικήσει τους υπερασπιστές της Μαριούπολης, έχει να επιδείξει κάποια κέρδη για μήνες αιματηρής σύγκρουσης.
Το ερώτημα τώρα είναι αν ο χρόνος είναι με το μέρος της Ουκρανίας. Δυναμώνει καθημερινά, ενώ η Ρωσία δυσκολεύεται να αντικαταστήσει τα άρματα μάχης και τον οπλισμό της; Εάν η Ουκρανία δεν λαμβάνει νέα άρματα μάχης, τότε πόσο καιρό μπορεί να αντέξει σε έναν πόλεμο φθοράς σε μια μακρά γραμμή του μετώπου όπου το ρωσικό πυροβολικό μπορεί να έχει κάποια πλεονεκτήματα στην ανατολική της περιοχή; Αυτά είναι βασικά ερωτήματα.
Η Ρωσία σίγουρα είχε κακή απόδοση τους δύο πρώτους μήνες του πολέμου. Αλλά έχει αποθέματα και περισσότερα όπλα και μια βιομηχανία όπλων που μπορεί να συνεχίσει να παράγει αεροπλάνα και τανκς. Μπορεί επίσης η Ουκρανία να παράγει τανκς, αεροπλάνα και εξελιγμένα όπλα ή πρέπει πάντα να βασίζεται σε αυτές τις αποσπασματικές παραδόσεις από τη Δύση;
Οι επόμενοι μήνες θα δείξουν εάν η Μόσχα έχει θέσει στόχο να κατακτήσει μια άλλη πόλη ή δύο και στη συνέχεια να επιδιώξει μια ειρήνη μέσω διαπραγματεύσεων. Θα αποκαλύψουν επίσης εάν η Ουκρανία θα δεχτεί μια τέτοια διαπραγμάτευση χωρίς περισσότερη υποστήριξη από τη Δύση για να τη διαβεβαιώσει ότι η Ρωσία δεν θα ξεκινήσει άλλη εισβολή σε λίγα χρόνια.
Δημοσίευση σχολίου