Η αναβάθμιση του αρματικού δυναμικού της Ρωσίας φαίνεται να εστιάζεται πλέον σε αναβαθμίσεις υφιστάμενων αρμάτων που μετράνε παρουσία πολλών δεκαετιών, αν δεν κάνω λάθος πρόκειται για σχεδιάσεις της δεκαετίας του ’70. Το συμβόλαιο αναβάθμισης των ΤΟΜΑ τύπου BMP-2 και BMD-2 αυτό υποδεικνύει. Και δεν είναι το μόνο παράδειγμα, αφού αναβαθμίζονται συνεχώς και τα άρματα μάχης T-72 και τα T-80 και τα T-90.
Των Γιώργου Αναγνωστόπουλου και Μιχαήλ Βασιλείου
Πριν αναρωτηθούμε τι να έγινε άραγε μετά την μεγαλειώδη παρέλαση στην κόκκινη πλατεία της Μόσχας, δίπλα στο Κρεμλίνο, η πολυδιαφημισμένη οικογένεια τεθωρακισμένων ARMATA που θα έστελνε… για σκραπ όλα τα Δυτικά άρματα, να ρωτήσουμε τους Γερμανούς πόσο έχει φτάσει η τιμή μονάδας στην τελευταία έκδοση των αρμάτων μάχης Leopard, αυτή του Leo A7V; Θα επανέλθουμε.
Όταν εκφράζαμε σοβαρές επιφυλάξεις για το όλο concept και την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα του Armata, οι θαυμαστές του Ξανθού Γένους μας «πετροβολούσαν». Όσοι αναγνώστες μας δυσαρεστήθηκαν τότε, ίσως αντιλαμβάνονται σήμερα ότι η προπαγάνδα και η πραγματικότητα είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι η αδυναμία επαρκούς κατανόησης, τόσο στη Δύση όσο και στην Ανατολή, ότι τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν στο «πορτοφόλι». Αν έχεις χρήματα και μπορείς να τα διαθέσεις σε τέτοιες δουλειές, προχωράς. Τυχαία ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε διατάξει – κυριολεκτικά και με εμφανή τον εκνευρισμό – τη βιομηχανία να βρει τρόπο να μειώσει το κόστος;
Αν δεν έχεις τα χρήματα που απαιτούνται, κοιτάς να κάνεις τη δουλειά σου με ό,τι έχεις διαθέσιμο, επιλέγοντας άλλες λύσεις, οι οποίες συνήθως αποκαλούνται «ενδιάμεσες» ή «μεταβατικές», χωρίς ασφαλώς να καθορίζει κανείς τη διάρκεια αυτής της μετάβασης. Διότι δεν μπορεί. Τόσο απλά. Άρα καλώς πράττουν οι Ρώσοι και αναβαθμίζουν. Συμπεριφέρονται ορθολογικά.
Κι όποιος από τα ανωτέρω καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το επιχείρημά μας είναι πως τα προβλήματα αντιμετωπίζονται μόνο από τη Ρωσία έναντι της οποίας είμαστε «προκατειλημμένοι», κάνουν λάθος. Το παράδειγμα των Leopard είναι μόνο ένα και τα νούμερα που ακούγονται θα αποτελούσαν εφιάλτη για οποιαδήποτε χώρα επιθυμούσε να δημιουργήσει ή να αναβαθμίσει τον αρματικό της στόλο.
Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο και στη Δύση ίσως πολύ χειρότερο, αφενός διότι τα νούμερα στις παραγγελίες είναι πολύ μικρότερα λόγω πολυδιάσπασης της δυτικής βιομηχανίας (αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρίες συγκρούονται μεταξύ τους σε μια συρρικνούμενη αγορά, αλλά και στο εσωτερικό της Ευρώπης και των ΗΠΑ)!
Η συνεχής βελτίωση της τεχνολογίας έχει οδηγήσει σε τρομακτική αύξηση του κόστους, καθιστώντας την άμυνα – που σε κάθε περίπτωση ήδη ήταν – ένα πολύ ακριβό «σπορ». Αυτό ισχύει σε όλη την υφήλιο. Οπότε, γι’ αυτό κρατάμε «μικρό καλάθι» όταν εξαγγέλλονται μεγαλεπήβολα προγράμματα. Από όποιον κι αν εξαγγέλλονται, αναλόγως των οικονομικών του δυνατοτήτων ασφαλώς.
Αν το Armata, επί παραδείγματι, κοστίζει 10 εκατομμύρια δολάρια ανά μονάδα, θα πρέπει να δικαιολογηθεί από οικονομικής απόψεως γιατί μπορεί να κάνει τη δουλειά καλύτερα σε σχέση με ένα άρμα της δεκαετίας του ’70 που θα αναβαθμιστεί με κλάσμα του κόστους, άρα αντί για ένα νέας γενιάς άρμα θα μπορούσες να παρατάξεις πέντε ή και περισσότερα αναβαθμισμένα παλαιότερης…
Από το ίδιο πρόβλημα πάσχουμε και στην Ελλάδα. Έχουμε την τάση να ασχολούμαστε με τον καθορισμό του βέλτιστου συνδυασμού για την άμυνα της χώρας, χωρίς πρώτα να προσδιορίζουμε τον διαθέσιμο προϋπολογισμό, τα προς διάθεση κονδύλια και μετά να δούμε ποιο είναι το βέλτιστο σενάριο με βάση την οικονομική μας δυνατότητα.
Κάπως έτσι δεν είχε εξαγγελθεί και το δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδας και Κύπρου, μόνο που όταν ρωτήθηκαν εκ των υστέρων τα Επιτελεία για τις στρατιωτικές προϋποθέσεις υλοποίησης της στρατηγικής σύλληψης, ο λογαριασμός έφτανε σε μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ;
Κάτι τέτοιες συζητήσεις «της πυρκαγιάς» δεν γίνονται στην Ελλάδα και σήμερα; Κάτι τέτοια δεν ταΐζει τον κόσμο το διαδίκτυο αφού οι εμπνευστές γνωρίζουν ότι έχουν σημαντικό ακροατήριο πρόθυμων χαχόλων, άρα εάν προτεραιότητα είναι το κέρδος με τον οποιονδήποτε τρόπο, ακόμα και ο γάιδαρος μπορεί να πετάει;
Έτσι δεν λειτουργεί όμως μια σοβαρή χώρα. Τι θέλουμε και το αναφέρουμε αυτό; Αφού δεν μας αφορά. Ο χαρακτηρισμός. Εμείς δηλώνουμε σκέτο χώρα. Προς το παρόν.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου