του Σάββα Καλεντερίδη
Στις 25 Σεπτεμβρίου πρόκειται να διεξαχθεί το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν, στο Βόρειο Ιράκ. Υπολογίζεται ότι θα λάβουν μέρος περίπου 5,5 εκατομμύρια ψηφοφόροι, που θα κάνουν χρήση του εκλογικού τους δικαιώματος σε 46.000 εκλογικά τμήματα, ενώ έχει προβλεφθεί και λειτουργεί ηλεκτρονική πλατφόρμα για να συμμετέχουν και οι Κούρδοι του εξωτερικού, που ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο.
Το ψηφοδέλτιο έχει ήδη τυπωθεί και έχει αποσταλεί στα εκλογικά τμήματα, είναι γραμμένο σε τέσσερις γλώσσες (κουρδικά, ασσυριακά, αραβικά και τουρκικά για τους Τουρκομάνους), και το ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν με «Ναι» ή «Όχι» οι ψηφοφόροι είναι: «Θέλετε τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους στην περιοχή του Κουρδιστάν και στις κουρδικές περιοχές που βρίσκονται εκτός της Αυτόνομης Κουρδικής Διοίκησης;».
Το ψηφοδέλτιο του κουρδικού δημοψηφίσματος
Σύμφωνα με τον προγραμματισμό, οι κουρδικές περιοχές που βρίσκονται εκτός της Αυτόνομης Κουρδικής Διοίκησης, στις οποίες προβλέπεται να στηθούν οι κάλπες του δημοψηφίσματος, είναι επαρχίες της περιφέρειας Νινευή, που έχει πρωτεύουσα τη Μοσούλη, επαρχίες της Χανεκίν και της Σελαχαντίν και η περιφέρεια Κιρκούκ. Αυτές οι περιοχές θα συμμετέχουν στο δημοψήφισμα, κατόπιν απόφασης των συμβουλίων της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Σημειώνεται ότι στην επικράτεια της Αυτόνομης Κουρδικής Διοίκησης (ΑΚΔ), με βάση το Σύνταγμα του Ιράκ, του 2005, υπάγονται οι περιφέρειες Ερμπίλ, Ντόχουκ, Σουλεϊμανίγια και Χαλέπτζε, ενώ για την περιφέρεια του Κιρκούκ υπάρχει πρόβλεψη στο Άρθρο 140, με την οποία αναγνωρίζεται στους κατοίκους το δικαίωμα να αποφασίσουν για το αν θέλουν να ανήκουν στην ΑΚΔ ή στην κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης.
Ενώ μένουν μόνο δέκα μέρες για να διεξαχθεί το δημοψήφισμα, αυξάνεται η ένταση στη Δαμασκό, την Άγκυρα και την Τεχεράνη, καθώς και οι σχετικές πιέσεις και απειλές προς τους Κούρδους.
Το ιρακινό Κοινοβούλιο παίρνει διάφορες αποφάσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται μέχρι και η απειλή πολέμου εναντίον των Κούρδων σε περίπτωση που επιχειρήσουν να αποσχιστούν από τη Βαγδάτη, το Ιράν με τη σειρά του απειλεί κι αυτό τους Κούρδους με τους σιίτες πολιτοφύλακες της Χάσντι Σάμπι, ενώ η Άγκυρα δηλώνει επίσημα ότι «πρόκειται για ιστορικό λάθος και οι Κούρδοι θα πληρώσουν τίμημα γι’ αυτό»!
Οι ΗΠΑ φέρονται να μην εγκρίνουν το δημοψήφισμα –ή τουλάχιστον να προτείνουν την αναβολή του, για να μην προκύψουν προβλήματα στην καταπολέμηση του ΙΚ από τις ρωγμές που θα παρατηρηθούν στη συνεργασία σε στρατιωτικό επίπεδο μεταξύ πεσμεργκά και ιρακινού στρατού–, ενώ η ΕΕ τηρεί στάση ευνοϊκής προς τους Κούρδους ουδετερότητας.
(Φωτ.: EPA / Gailan Haji)
Η Ιταλία, το Βέλγιο και οι σκανδιναβικές χώρες φέρονται να στηρίζουν το δημοψήφισμα, χωρίς όμως να το κάνουν ανοικτά, με τη μόνη χώρα που στηρίζει το δημοψήφισμα και την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν να είναι το Ισραήλ, στάση που μάλλον δημιουργεί προβλήματα στους Κούρδους παρά τους βοηθά στην παρούσα φάση. Το Ισραήλ, αντί να ρίχνει λάδι στη φωτιά και να αυξάνει τις αντιδράσεις στον μουσουλμανικό και αραβικό κόσμο για την υποστήριξη που δίνει φανερά στους Κούρδους, θα μπορούσε να κάνει μερικές βδομάδες ή μήνες υπομονή και να δηλώσει έμπρακτα τη στήριξή του με τη διεθνή αναγνώριση και στη συνέχεια όταν συζητηθεί το θέμα στους διεθνείς φορείς και στη Γενική Συνέλευση των ΗΕ.
Όσο για την Ελλάδα και την κυβέρνηση, πνιγμένη στα προβλήματά της και θολωμένη από τα θέλγητρα και τα «λύτρα» της εξουσίας, είναι αμφίβολο αν έχει καταλάβει τι ακριβώς γίνεται στην περιοχή.
Είναι αμφίβολο αν έχουν αντιληφθεί ότι της ανεξαρτησίας του Κουρδιστάν θα ακολουθήσει η αυτονομία στη Ροζάβα (όπως αποκαλούν οι Κούρδοι τη βόρεια Συρία που απελευθέρωσαν από το ΙΚ), η οποία με τη σειρά της θα οδηγήσει στην δημιουργία τέτοιων προϋποθέσεων, που θα είναι αδύνατον στην Άγκυρα να αρνηθεί την παραχώρηση αυτονομίας και στους «δικούς» της Κούρδους.
Τι σημαίνει αυτό; Μια ομοσπονδιοποιημένη Τουρκία σημαίνει μια εντελώς άλλη χώρα, με διαφορετικό τρόπο άσκησης εξουσίας και με τις αυτόνομες περιοχές να συνδιαμορφώνουν τη χάραξης στρατηγική και εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας.
Οι εξελίξεις είναι κοσμοϊστορικής σημασίας, το ρολόι της ιστορίας ξαναγυρνά στο 1920, τότε που υπογράφηκε η Συνθήκη των Σεβρών, που την νάρκωσαν για δικούς τους λόγους οι μεγάλες δυνάμεις. Τώρα την αποναρκώνουν.
Αρκεί να αποναρκωθούν οι ανεπάγγελτοι, οι αριβίστες και τα τρωκτικά της εξουσίας στην Ελλάδα.
Δημοσίευση σχολίου