Στα διεθνή και Ελληνικά ΜΜΕ, στον τομέα των διεθνών τεκταινόμενων σημαντική θέση έχει η αναφορά στην αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του Ερντογάν στο πλαίσιο συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών καθώς και το "κρέμασμα" που έφαγε από τον Λ.Οίκο στις παράλογες απαιτήσεις και διεκδικήσεις του.
Όμως, παρ' όλη την αλαζονεία και την επιδεικτική έλλειψη σεβασμού, επιμένουν και τον έχουν ανάμεσα σε ηγέτες μεγάλων οργανισμών και κρατών και του δίνουν βήμα να μιλήσει και να έχει συμμετοχή. Σε αντίστοιχες περιπτώσεις κάποιοι θα θυμούνται, πώς το Ιράν με τον Αγιατολάχ Χομεινί, η Β.Κορέα με τον Κιμ Γιόνγκ Ουν σήμερα, η Κίνα του Μαο παλιότερα.. ακόμα και η Ρωσία με τον Πούτιν (που όλοι τους είχαν και έχουν σεβασμό απέναντι σε συνομιλητές και δεν ήταν γελωτοποιοί)... αποκλείστηκαν και περιορίστηκαν. Η εμμονή τους με την παρουσία της Τουρκίας και του Ερντογάν έχει μάλλον να κάνει με το ότι:
1. Η Τουρκία ως γεωγραφικό σημείο αποτελεί υψίστης σημασίας κέντρο διανομής ενέργειας και ελέγχου της περιοχής. Η Ελλάδα ΑΝ ΕΙΧΕ ΣΟΒΑΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ, σε αυτό το σημείο θα μπορούσε να την είχε υποσκελίσει και σε σημεία θα μπορούσε να την αντικαταστήσει , ειδικά στα θέματα ενέργειας.
2. Ο Ισλαμικός χαρακτήρας της χώρας της Τουρκίας, είναι καίριο σημείο αναφοράς. Διότι είναι το μόνο κράτος που έχει σχέση με την Δύση και φέρει επαφές με το Ισλάμ. Αν τώρα η Αίγυπτος έρθει σε σημεία σταθερότητας, η Τουρκία θα το χάσει και το γνωρίζει αυτό. Εξ'ού και η κόντρα με τον αλ-Σίσι. Δεν είναι τυχαίο πώς έγινε αναφορά η Αίγυπτος από "φίλια" προς το ΝΑΤΟ, θα μπορούσε να γίνει ίσως και μέλος του. Αυτό από συγκεκριμένους κύκλους βεβαίως για να λειτουργήσει ως τυράκι προς τον αλ-Σίσι (για να φύγει μακριά από την Ρωσία) και ως μαστίγιο προς την Τουρκία.
3. Αντίβαρο προς Ρωσία. Φυσικά οι δυνάμεις της Τουρκίας σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να σταθούν απέναντι στο Κρεμλίνο. Ούτε σε στρατιωτικό, ούτε σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο.Όμως είναι από τις λίγες ή ίσως και η μόνη χώρα στην περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου που δεν είναι "φυσικό σύμμαχος" του "Ξανθού γένους". Τα Βαλκάνια καλώς ή κακώς έχουν σφραγίδα της Ρωσίας από εποχής ΕΣΣΔ ενώ η Ελλάδα αν και μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. έχει λαό έντονα δεμένο με την Ρωσία (άγνωστο γιατί! )... και δηλωμένο αντι-Αμερικανισμό.
Για αυτό η Τουρκία που είχε πάντα επικεφαλής δικτάτορες, διεφθαρμένους ηγέτες (θυμούνται αρκετοί την Τσιλέρ πχ.) αλλά και αιμαδιψείς αρχηγούς όπως τον Κεμάλ, Ετσεβίτ, κτλ. είναι πάντα στην πρώτη δεκάδα της λίστας σημαντικών χωρών. Είναι σημαντικό για τους "συμμάχους" ανά περίπτωση, η Τουρκία να είναι πάντα με το ένα πόδι μέσα και το άλλο έξω από συμφωνίες και ειδικότερα ότι αφορά την Δύση. Ακόμα και όταν η ηγετική της εκπροσώπηση γίνεται από πολιτικό που υπό άλλες περιπτώσεις θα είχε τεθεί σε παγκόσμια καραντίνα.
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
IISCA Sec Group
πηγή
Δημοσίευση σχολίου