Mια συνάντηση με σημασία: Ο υπουργός εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Τζον Κέρι και ο Τούρκος ομόλογός του Αχμέτ Νταβούτογλου, συναντήθηκαν στην Ουάσιγκτον και συζήτησαν ανάμεσα σε άλλα τα θέματα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και της Κύπρου. Ο Κέρι δήλωσε ότι οι ΗΠΑ εργάζονται σιωπηρά για να επιτευχθεί κοινό ανακοινωθέν και να ξαναρχίσουν οι διακοινοτικές συνομιλίες, προς επίλυση του κυπριακού. Κατ’ αρχήν, πρώτη φορά ακούμε από επίσημα χείλη, ότι υπάρχει και αμερικανική εμπλοκή στις προσπάθειες εξεύρεσης κοινής βάσης. Η κυβέρνηση Αναστασιάδη το απέκρυβε. Δεύτερο: Διά στόματος Αμερικανού ΥΠΕΞ, και όχι ενός τυχαίου, πληροφορούμαστε ότι οι διαπραγματευτές σημειώνουν ''σημαντική πρόοδο'' στην εξεύρεση κοινού εδάφους.
Μήπως έχουμε και επί Αναστασιάδη στην Κύπρο, ότι είχαμε και επί Γιώργου Παπανδρέου στην Ελλάδα; Μυστική διπλωματία; Μήπως η κυπριακή κυβέρνηση αποκρύβει εξελίξεις και υπόγειες μεθοδεύσεις από τον λαό; Για την Αθήνα και τους μνημονιοκρατούμενους υποτελείς της τρόικας, δεν μιλούμε ούτως ή άλλως, ψευδαισθήσεις δεν διατηρούμε. Εξ'άλλου, Σαμαράς και Βενιζέλος ασχολούνται με ''σοβαρότερα'' της Κύπρου ζητήματα, όπως ''να τσακίσουν τους φασίστες'' (η έκφραση ανήκει στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά).
Εμείς, ως ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α. και δεξαμενή σκέψης που ρίχνει βάρος όσο κανένα άλλο ελληνικό think tank στην Κύπρο και στο κυπριακό, είμαστε ιδιαίτερα ανήσυχοι. Οι συνεχείς πιέσεις και η παρότρυνση του State Department να ''αρχίσουν αμέσως συνομιλίες ώστε να μη χαθεί το παρόν παράθυρο ευκαιρίας'', να ''μην χαθεί το νέο μο-
μέντουμ'' και άλλα συναφή, μας βάζουν να κάνουμε δεύτερες σκέψεις. Τι συμβαίνει στο παρασκήνιο και πώς εξελίσσονται τα πράγματα στο νο 1 εθνικό
θέμα, ουδείς γνωρίζει. Το ερώτημα είναι τι θα πράξει τώρα ο Νίκος Αναστασιάδης. Ο διεθνής παράγοντας (εξωραισμένη διατύπωση για ΗΠΑ/Μεγάλη Βρετανία) πιέζει να αρχίσουν σύντομα συνομιλίες.
Το φυσικό αέριο διασυνδέεται πλέον φανερά με τη λύση. Οι Τούρκοι προχωρούν και κερδίζουν στο επικοινωνιακό παιγνίδι. Παρουσιάζονται στη διεθνή κοινότητα διαλλακτικοί, δηλώνουν και ξαναδηλώνουν ότι επιθυμούν σύντομη επανέναρξη του διαλόγου, αναφέρουν ότι είναι έτοιμοι να συμβάλουν στην εξεύρεση λύσης, και ενώ δεν κάνουν βήμα πίσω από τις αδιάλλακτες και διχοτομικές θέσεις τους παρουσιάζονται πανέτοιμοι δήθεν για συμβιβασμό. Την ίδια στιγμή, η ελληνοκυπριακή πλευρά παρουσιάζεται από τους Τούρκους ως κωλυσιεργούσα και απρόθυμη να εισέλθει σε διάλογο.
Πώς θα αντιμετωπίσει αυτήν την κατάσταση ο Νίκος Αναστασιάδης; Η κυπριακή πλευρά θα μπορούσε να αναλάβει τον έλεγχο των πρωτοβουλιών, εάν είχε, όπως δεσμεύτηκε προεκλογικά ο πρόεδρος Αναστασιάδης, το δικό της σχέδιο λύσης, το οποίο θα προετοίμαζε το Εθνικό Συμβούλιο. Αλλά τέτοια πρόθεση δεν διαφαίνεται επί του παρόντος και δεν υπάρχει τίποτε στον ορίζοντα που να δείχνει πως η ελληνοκυπριακή πλευρά ανακτά την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Το αναμφισβήτητο: Η Λευκωσία έχει μπλέξει, με την (βολική για την ελληνική κυβέρνηση) σιωπή της Αθήνας. Κι όταν λέγαμε πως δεν είναι ώρα για διαπραγματεύσεις, στα χάλια που είναι Ελλάδα και Κύπρος, κανείς δεν μας άκουγε. Δεν πας για λύση στο κυπριακό (ή όπου αλλού...) όταν είσαι στο ναδίρ. Αλλά ποιός να το καταλάβει, και που;
πηγή
Δημοσίευση σχολίου