Η είδηση είναι πρωτοφανής. Αδιανόητη. Εξοργιστική. Ακόμη και σ’ ένα οπερετικό κράτος, σ’ ένα κράτος που υφίσταται μόνο στα χαρτιά, δεν θα συνέβαινε.
Η Χίος το καλοκαίρι έγινε παρανάλωμα του πυρός. Η φωτιά έκαψε το μισό νησί. Κι όμως ο Κωστής Χατζηδάκης, ο υπουργός Ανάπτυξης, δεν υπέβαλε, ως έπρεπε και υποχρεούνταν, αίτημα για παροχή βοήθειας από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης.
Το ξέχασαν οι υπηρεσίες του; Ενδεχομένως. Βλέπετε, έχουν τόσα πολλά να θυμηθούν να κάνουν για το μνημόνιο, την ανάπτυξη, τις μεταρρυθμίσεις οι δύσμοιροι, που να χωρέσει στο μυαλό τους και το νησί της μαστίχας!
Δεν πρόλαβαν τις προθεσμίες; Πιθανώς. Μα, κι αυτοί οι Ευρωπαίοι γραφειοκράτες να δίνουν μόνο δέκα εβδομάδες, ούτε καν τρεις μήνες, περιθώριο χρόνου για να υποβάλεις την αίτηση; Είναι δυνατόν σε 70 ημέρες να συμπληρώσεις μια αίτηση; Είναι δυνατόν;
Το θέμα πάντως είναι ότι αίτημα δεν υπεβλήθη, άρα η Χίος και οι κάτοικοί της δεν μπορούν να αποζημιωθούν. Παράταση για υποβολή, έστω εκπρόθεσμης, αίτησης δεν προβλέπεται, οπότε θα τους αποζημιώσει το ελληνικό κράτος. Με κονδύλια από τον προϋπολογισμό. Από αυτά που μας περισσεύουν. Από τα πλεονάσματα.
Προφανώς ο Χατζηδάκης, ως βέρος Ευρωπαίος, όπως προβάλλεται, δεν θα ήθελε να επιβαρύνει κι άλλο τους δανειστές μας. Μας δίνουν που μας δίνουν τόσα οι άνθρωποι, θα σκέφτηκε, μην θεωρήσουν ότι τους εκμεταλλευόμαστε κιόλας. Πάνω απ’ όλα η ευγένεια και το τακτ.
Κι αντί να κοκκινίσει από ντροπή ο υπουργός. Αντί να ξηλώσει όλη την αρμόδια υπηρεσία. Αντί να υποβάλλει αμέσως την παραίτησή του, με τη σημείωση ότι: ανεξαρτήτως αν γίνεται δεκτή ή όχι από τον πρωθυπουργό, αυτός φεύγει, αναλαμβάνοντας ακέραια την ευθύνη που χάθηκαν δεκάδες εκατομμύρια κοινοτικής βοήθειας, και τώρα, λόγω δικής του αβελτηρίας, πρέπει και αυτά να πληρωθούν από τον Έλληνα φορολογούμενο.
Αντί λοιπόν ο «Ευρωπαίος» υπουργός να συμπεριφερθεί όπως αρμόζει σε έναν Ευρωπαίο, καταφεύγει στην κουτοπονηριά, την μισοκακομοιριά και το ψέμμα. Το υπουργείο του έβγαλε μια, επιεικώς απαράδεκτη, ανακοίνωση με την οποία προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Τι λέει; Ότι δεν μπορούσε να υποβληθεί αίτηση, επειδή η καταστροφή στη Χίο δεν ήταν ίση με το 0,6% του ΑΕΠ της χώρας, αλλά και οι ζημιές δεν υπερέβαιναν το 50% του ΑΕΠ του βορειοανατολικού Αιγαίου. Μόνον εάν η καταστροφή ήταν αυτού του μεγέθους, λέει ο Κ. Χατζηδάκης, μπορεί να υπάρξει, σύμφωνα με τις κοινοτικές νόρμες, αποζημίωση-βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κρίμα και πάλι κρίμα, που αυτός ο άνθρωπος παρουσιάζεται ωσάν να παίζει τα ευρωπαϊκά θέματα στα δάχτυλα. Και τότε γιατί, αγαπητέ κύριε Χατζηδάκη, πήραν βοήθεια άλλες χώρες για αντίστοιχες καταστροφές;
Θέλετε να σας πούμε τι έγινε; Η Γαλλία έλαβε 19 εκατ. βοήθεια για πυρκαγιές στα νησιά Μαρτινίκα και Ρεουνιόν. Η Πορτογαλία για το ίδιο πρόβλημα, στη Μαδέρα, πήρε 31,2 εκατ. ευρώ. Η αίτηση της Ισπανίας, για το ίδιο φαινόμενο, στα Κανάρια νησιά, βρίσκεται υπό αξιολόγηση. Βλέπετε αυτοί υπέβαλαν εμπροθέσμως τις αιτήσεις και το κυριότερο διαπραγματεύτηκαν με επάρκεια το θέμα.
Γιατί μην μου πει ο αγαπητός κ. Χατζηδάκης ότι οι καταστροφές στη Μαρτινίκα και στη Μαδέρα εκπληρώνουν κάποιο από τα δύο κοινοτικά κριτήρια που ο ίδιος προβάλλει. Ούτε το 0,6% του ΑΕΠ της Γαλλίας ή της Πορτογαλίας καταστράφηκε ούτε το 50% των περιφερειών στις οποίες ανήκουν. Δεν αναφέρομαι στην Ισπανία γιατί ακόμη δεν έχει αξιολογηθεί το αίτημά της για τα Κανάρια νησιά, αν και είμαι σίγουρος ότι θα εγκριθεί και θα της παρασχεθεί η αιτούμενη αποζημίωση-βοήθεια.
Απλώς, ο υπουργός Χατζηδάκης προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από φτηνές δικαιολογίες και καταφεύγει σε ψέμματα. Δεν είναι μάλιστα τυχαίο ότι τον αποδοκιμάζουν δύο βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Οι Γ. Μανιάτης και Κ. Τριαντάφυλλος (ΠΑΣΟΚ) του λένε, και ορθά, ότι υπήρχε ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί που ξεπερνούσε την κοινοτική νόρμα. Κι αυτό δεν είναι άλλο από τις «μακροχρόνιες επιπτώσεις στην παραγωγή και την οικονομία μιας περιοχής». Εκεί που υποθέτω ότι στηρίχθηκαν η Πορτογαλία και η Γαλλία και θα στηρίζεται και η αίτηση της Ισπανίας.
Και να πεις πως θα λέγαμε ψέμματα. Δεν καταστράφηκε το μισό, αν όχι το μεγαλύτερο μέρος, της παραγωγής μαστίχας που είναι μοναδικό για την περιοχή, αλλά και τον κόσμο; Δεν θα είναι μακροχρόνιες οι επιπτώσεις στην παραγωγή και την οικονομία του νησιού;
Ας μην προβάλλει λοιπόν ο κύριος Χατζηδάκης αστείες δικαιολογίες και ας μην λέει ψέμματα. Και ούτε να καταφεύγει στο παρελθόν. Είναι υπουργός για να διαπραγματεύεται το σήμερα και το αύριο και όχι το χθες.
Και βέβαια, όσο επικαλείται τέτοιες δικαιολογίες, δικαιώνει όσους υποστηρίζουν ότι δεν έγιναν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις για το μνημόνιο. Αν η συμπεριφορά του υπουργού Χατζηδάκη απέναντι στην τρόικα είναι ανάλογη με αυτή που επέδειξε στο πρόβλημα της Χίου τότε εξηγείται γιατί ο Τόμσεν και η παρέα του μας πήραν και τα σώβρακα.
Ας παραδεχθεί λοιπόν το (παιδαριώδες άμα και τραγικό) σφάλμα, του ιδίου και των υπηρεσιών που προΐσταται, και ας σιωπήσει, αφού δεν έχει τη γενναιότητα να παραιτηθεί ή δεν τον απολύει -γιατί άραγες; κρίνει ότι ορθά ενήργησε ο υπουργός του; πίστεψε τις δικαιολογίες;- ο πρωθυπουργός.
Εγώ πάντως δεν καταλαβαίνω, πως μετά από ένα τέτοιο φιάσκο και μια τέτοια ζημία στο Δημόσιο, ο Κ. Χατζηδάκης παραμένει υπουργός. Εκτός κι αν έχει τόσα χρήματα και τα καταβάλει από την τσέπη του ή, όπερ και το πιθανότερο, ως «χαϊδεμένο παιδί» της τρόικας απαγορεύεται ακόμη και η ενόχλησή του.
Υστερόγραφο: Μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι το θέμα υποβαθμίστηκε στα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, εκεί όπου οι ιδιοκτήτες τους ανακατεύονται με έργα και προμήθειες του Δημοσίου. Το ίδιο και η αιδήμων σιωπή των δημοσιολογούντων της λεγόμενης ευρωπαϊκής – μεταρρυθμιστικής πτέρυγας. Σε άλλες περιπτώσεις θα είχαν χαλάσει τον κόσμο για την γκάφα και την ανικανότητα του υπουργού. Μπορεί και να τον είχαν διώξει…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου