Bαίνουμε προς κόσμο ασφαλέστερο, ή σε γενικευμένη αστάθεια τα επόμενα χρόνια; Θα είναι ενισχυμένος ο ρόλος της Δύσης ή θα μειωθεί, προς όφελος αναδυόμενων δυνάμεων και οικονομιών; Θα παραμείνουν οι ΗΠΑ η ηγέτιδα δύναμη; Δύσκολα ερωτήματα, ακόμη πιό δύσκολες οι απαντήσεις. Οι χώρες της ΕΕ πλήττονται από βαθιά οικονομική κρίση, και θα εφαρμοστεί πιθανόν η γνωστή και αδήριτος γεωστρατηγική νόρμα: Άλλα κράτη θα σπεύσουν να καλύψουν το κενό που δημιουργείται; Και αν ναι, ποιά θα είναι αυτά;
Άποψή μας ως ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α. είναι πως ναι, βαίνουμε προς πολυπολικότερο και ενδεχομένως ασταθέστερο διεθνές περιβάλλον. Η περιοχή μας, ευρύτερα η ανατολική Μεσόγειος, θα γίνει πιο ασταθής, και εδώ επανέρχεται η πρότασή μας για μια πρωτοβουλία των δυνάμεων της σταθερότητας, για μια συλλογική πρωτοβουλία υπέρ της ασφάλειας στην ανατολική Μεσόγειο.
Δυνάμεις όπως η Γαλλία και η Γερμανία, που δεν διεκδικούσαν για δεκαετίες ισχυρό ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο, επανέρχονται μαζί με τη Ρωσία, η οποία στηρίζει τον Άσαντ και τη Συρία για να διατηρήσει έρεισμα στην περιοχή. Η Κίνα, που ήδη είναι μια γιγαντιαία οικονομική δύναμη, χρησιμοποιεί την επιρροή της για να δείξει ότι αποτελεί και στρατιωτική δύναμη. Οι ισχυρές σταρτιωτικά και οικονομικά ηγέτιδες χώρες της ΕΕ, θα κληθούν ενδεχομένως να μοιράσουν την επιρροή τους με κράτη όπως η Ρωσία και το Ισραήλ. Και υπάρχουν πάντα οι δυνάμεις της θάλασσας, ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία, που απρόθυμα θα δέχονταν νέους παίκτες στην ανατολική Μεσόγειο, την οποία θεωρούν νευραλγικό και πολύτιμο χώρο.
Οι ΗΠΑ να θυμίσουμε πως εξακολουθούν να ηγούνται παγκοσμίως από πλευράς αμυντικών δαπανών, ακολουθούμενες όμως από Ρωσία και Κίνα. Οι οποίες θα στριμώξουν ενδεχομένως την ΕΕ, η οποία ήδη χάνει μερίδιο στην στρατιωτική ισχύ. Και υπάρχει πάντα και η υπερφιλόδοξη και αναθεωρητική Τουρκία.
Τα ευρωπαϊκά κράτη εκτιμούμε πως θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν κρίση, άρα θα περιορίζουν διαρκώς και τις στρατιωτικές τους δαπάνες, κάτι που δεν κάνουν οι ΗΠΑ με το δικό τους τεράστιο χρέος. Τα νέα ενεργειακά δεδομένα στην περιοχή μας, θα απαιτήσουν -θεωρούμε- συνεργασίες των δυνάμεων που τάσσονται υπέρ του status, και όχι μεμονωμένες δράσεις των αναθεωρητικών και επεκτατικών δυνάμεων, με χαρακτηριστικότερο εκπρόσωπο αυτής της πλευράς την Τουρκία.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου