Οι κουρασμένες από τον πόλεμο Ηνωμένες Πολιτείες θα αναζητούν ολοένα και περισσότερο λύσεις στα περιφερειακά προβλήματα παίζοντας έναν δευτερεύοντα «ενισχυτικό» ρόλο στις συγκρούσεις, παρόμοιο με αυτόν που έπαιξαν στη Λιβύη, ανακοίνωσε χθες, το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (IISS), με έδρα το Λονδίνο. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο η αμερικανική ηγεσία ανοίγει το δρόμο για έναν κόσμο όπου «εκ περιτροπής συνασπισμοί των προθύμων και των διαθέσιμων», μερικές φορές χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες, θα αντιμετωπίζουν τις διεθνείς κρίσεις. Η διεξαγωγή της αεροπορικής επιχείρησης στη Λιβύη, όπου οι ΗΠΑ έκατσαν στο «πίσω κάθισμα» στις στρατιωτικές επιχειρήσεις που πραγματοποιήθηκαν από τους συμμάχους στο ΝΑΤΟ Βρετανία και Γαλλία, θα μπορούσε να αποτελεί παράδειγμα για το μέλλον, σημειώνει το Ινστιτούτο.
«Η (αμερικανική) επιλογή στη Λιβύη ήταν να είναι ένας ‘υπέρ-ενδυναμωτής’ μιας ευρωπαϊκής επιχείρησης με αραβική υποστήριξη. Αυτές οι τάσεις σηματοδοτούν την αυγή μιας περιόδου, όπου «οι περιφερειακές λύσεις στα περιφερειακά προβλήματα γίνονται… μια κεντρική επιδίωξη της αμερικανικής στρατηγικής πολιτικής», δήλωσε ο γενικός διευθυντής του IISS Τζον Σίπμαν, παρουσιάζοντας την ετήσια «Στρατηγική Μελέτη» του Ινστιτούτου.
Πολεμικά αεροσκάφη των ΗΠΑ έλαβαν μέρος στις αρχικές επιθέσεις κατά της αεράμυνας του Λίβυου ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι, αλλά αποσύρθηκαν σε έναν ενισχυτικό ρόλο αφότου το ΝΑΤΟ ανέλαβε τον έλεγχο των επιχειρήσεων. Ο πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, αντιμετώπισε αντίσταση στην Ουάσιγκτον για την εμπλοκή σε μια τρίτη σύγκρουση στον μουσουλμανικό κόσμο, καθώς συνεχίζονται οι δαπανηροί και αντιδημοφιλείς πόλεμοι στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. «Ο Ομπάμα και οι άνθρωποι γύρω του πραγματικά πιστεύουν ότι ο μακροπρόθεσμος ρόλος της Αμερικής μπορεί να είναι βιώσιμος μόνο αν δεν κάνουμε τα πάντα, αν είμαστε σε θέση διευκολυντή», σημείωσε η Ντέινα Άλιν, ειδική του IISS για την αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Η αμερικανική και ευρωπαϊκή ενασχόληση με τα εγχώρια οικονομικά προβλήματα έχει δημιουργήσει μεγαλύτερη αβεβαιότητα για τη διεθνή ηγεσία, τονίζει στην ετήσια έκθεσή του, το IISS. «Υπάρχει μια αίσθηση ότι η Δύση πάσχει από στρατηγική αρθρίτιδα και εξάντληση (και) οι αναδυόμενες δυνάμεις της Ανατολής από πόνους στρατηγικής ανάπτυξης και αναποφασιστικότητα», δήλωσε ο Σίπμαν. «Ο χώρος για τους μοναχικούς και τους επιτήδειους για να ελιχθούν για το δικό τους κέρδος έχει πάντως επεκταθεί», δήλωσε χωρίς ωστόσο να υποδείξει κάποιον.
Το IISS δηλώνει ότι η πολεμική κόπωση θα διαμορφώσει την προσέγγιση των ΗΠΑ στις διεθνείς κρίσεις σε μεσοπρόθεσμη βάση. Δέκα χρόνια αφότου οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου έδωσαν το έναυσμα για τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», η όρεξη της Δύσης να αναλάβει στρατιωτική δράση είναι μικρότερη απ ότι ήταν επί πολλές γενεές, αναφέρεται στην έκθεση του IISS.
Η περίπτωση για «φιλελεύθερο παρεμβατισμό» θα μπορούσε ακόμη να υπάρχει -όπως έγινε στη Λιβύη- αλλά οι εκκλήσεις γι’ αυτήν θα πρέπει να είναι δυνατές και το αίτιο σχεδόν τέλειο για να συμβεί αυτό.
Η Προσέγγιση του Ομπάμα στο Αφγανιστάν «στην πραγματικότητα να εγκαταλείψει τη φιλόδοξη κατά της εξέγερσης στρατηγική, να αποσύρει τις δυνάμεις, και να δώσει προτεραιότητα σε μια πολιτική λύση, θα θεωρηθεί ότι σηματοδοτεί το τέλος μιας δεκαετούς διάρκειας παρεμβατικής πολιτικής των ΗΠΑ», σημείωσε τέλος ο Σίπμαν.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου