Η σοβαρή πιθανότητα η Ελλάδα να βρεθεί μέσα στον επόμενο μήνα, στη δίνη μιας τρομακτικής για τα μεγέθη της κρίσης, είναι ένα εξαιρετικά πιθανό σενάριο. Αυτό το λέμε γιατί, ενδεχομένως η αιχμή της οικονομικής κρίσης, μια πιθανή καθυστέρηση της 6ης δόσης, να συμπέσει με την εξέλιξη μιας πολεμικής κρίσης στη ΝΑ Μεσόγειο, από την οποία δεν μπορούμε να μείνουμε απαθείς θεατές. Εξηγούμεθα: σύμφωνα με όλες τις υπάρχουσες πληροφορίες, αν και η 6η δόση είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα παραχωρηθεί, εφόσον η κυβέρνηση αποφασίσει την υλοποίηση ορισμένων από τα μέτρα που έχει υποσχεθεί στην «τρόϊκα» ότι θα πάρει, είναι ταυτοχρόνως εξαιρετικά πιθανό να υπάρξει καθυστέρηση από την πλευρά κυρίως του ΔΝΤ, κάτι που θα δημιουργήσει πρόβλημα καταβολής με κανονικούς ρυθμούς των πληρωμών του Ελληνικού Δημοσίου. Την ίδια στιγμή η στάση της Τουρκίας στη ΝΑ Μεσόγειο προκαλεί ανησυχίες καθώς πλέον ανοιχτά αμφισβητεί όχι μόνο τα δικαιώματα του Ισραήλ στο θαλάσσιο χώρο του και την ΑΟΖ αλλά και της Κύπρου. Την ίδια ώρα φαίνεται πως για εσωτερικούς λόγους η στρατιωτική ηγεσία της Αιγύπτου επείσθεί πως μια κρίση με το Ισραήλ, που πιέζεται από την Τουρκία, ενισχύει τη θέση του στην εξουσία της χώρας. Αν λοιπόν αυτά τα σενάρια ενεργοποιηθούν, ποιός πραγματικά πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορεί να παραμείνει… ουδέτερος παρατηρητής;
Η Τουρκία δείχνει αποφασισμένη να προχωρήσει και να επιβάλλει στρατιωτικά, στο στάδιο αυτό, την άποψή της ότι «διαθέτοντας μεγάλης έκτασης ακτές στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο», έχει δικαίωμα να ανατρέψει το υφιστάμενο δίκαιο της θάλασσας και να διεκδικήσει μεγάλυτερο χώρο για την ΑΟΖ, από αυτό που δικαωματικά της ανήκει. Ένα δεύτερο επιχείρημά της είναι ότι έχοντας καταστεί «ντε φάκτο» η δύναμη που εξασφαλίζει την ύπαρξη της «Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου», μέσω της κατοχής της, έχει δικαιώματα στην ΑΟΖ ολόκληρου του νησιού. Μια άποψη που δυστυχώς για τις εξελίξεις εμμέσως – αν και όχι σαφώς- επεχείρησε να αιτιολογήσει και το Αμερικανικό Σταίητ Ντηπάρτμεντ, αναφερόμενο σε «ισότιμη» εκμετάλλευση των πόρων. Όμως τόσο η Τουρκική θέση όσο και αυτή του Σταίητ Ντηπάρτμεντ παραβιάζουν την διεθνώς αναγνωρισμένη θέση, ότι υπάρχει μόνο μια ΚυπριακήΔημοκρατία, αυτή που εκφράζεται από τη Λευκωσία, που είναι μέλος της ΕΕ και των Ηνωμένων Εθνών.
Πολύ περισσότερο όμως είναι δείχνει αποφασισμένη, στην παρούσα φάση, να επιχειρήσει να σταματήσει τις Κυπριακές έρευνες υδρογοναθράκων στη συνορεύουσα με αυτήν του Ισραήλ Κυπριακή ΑΟΖ. Η ενέρεγια αυτή από μόνη της δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη γιατί ναι μεν αφορά άμεσα την Κύπρο και δευτερευόντως το Ισράηλ αλλά και την Ελλάδα μιας και θα αποτελέσει μια δοκιμή για περεταίρω προκλητικές ενέργειές της στην Ελληνική ΑΟΖ (που ο φοβισμένος Παπανδρέου αρνείται να καθορίσει). Άρα το ελληνικό ενδιαφέρον και η ανάγκη για ενεργή παρουσία στη ΝΑ Μεσόγειο, δεν αποτελεί απλά «υποστήριξη στην Κύπρο» αλλά προστασία των ελληνικών συμφερόντων.
Η Κυπριακή θέση
«Η Κυπριακή Δημοκρατία θα προχωρήσει με βάση τους σχεδιασμούς της στην εξόρυξη υδρογονανθράκων από την αποκλειστική οικονομική της ζώνη (ΑΟΖ) και δεν υπάρχει καμία περίπτωση αναβολής ή αναστολής τους, λόγω των τουρκικών απειλών». Αυτό δήλωσε στο ραδιόφωνο του ΡΙΚ η υπουργός Εξωτερικών, Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή, προσθέτοντας ότι γίνονται συνεχείς επαφές για παρέμβαση δυνάμεων, οι οποίες έχουν επιρροή στην Τουρκία.
Η κ. Μαρκουλλή χαρακτήρισε αρκετά ικανοποιητικές τις δηλώσεις της εκπροσώπου της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, προσθέτοντας ότι στέλλουν στην Τουρκία το μήνυμα πως θα πρέπει να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο. Είπε ακόμη ότι η Ουάσιγκτον δίνει στήριξη στην αμερικανική εταιρεία Noble Energy, ενώ ταυτόχρονα προχωρεί με διπλωματικές ενέργειες προς την Τουρκία, τόσο για τις σχέσεις της με το Ισραήλ, αλλά και σε ότι αφορά στην Κυπριακή Δημοκρατία.
Η υπουργός Εξωτερικών τόνισε ότι το θέμα των τουρκικών απειλών θα τεθεί κατά τις επαφές που θα έχουν, τόσο ο Πρόεδρος Χριστόφιας, όσο και η ίδια, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών (εάν προλάβουν). Η κ. Μαρκουλλή χαρακτήρισε σενάρια φαντασίας δημοσιεύματα τουρκικών εφημερίδων, σύμφωνα με τα οποία η Τουρκία, σε συνεργασία με το ψευδοκράτος και τον Λίβανο, θα προχωρήσει σε γεωτρήσεις βορείως της Πάφου.
Η Αίγυπτος
Στην Αίγυπτο η κρίση που εμφανίζεται να υπάρχει και να επιχειρήται να διατηρηθεί (αν και προς το παρόν σε χαμηλά επίπεδα) δεν έχει σχέση με τον κατά λάθος θάνατο 5 αιγύπτιων αστυνομικών από τα πυρά Ισραηλινού ελικοπτέρου στα σύνορα. Αυτή είναι η αφορμή για το ξέσπασμα της κρίσης. Στην πραγματικότητα οφείλεται σε μια προσπάθεια να διατηρήσει το στρατιωτικό καθεστώς τον έλεγχο της χώρας στο πλαίσιο μιας κρίσης με το Ισραήλ. Με τον τρόπο αυτό οι πιέσεις για το πότε και πως θα πραγματοποιηθούν προεδρικές και βουλευτικές εκλογές μειώνονται και ελπίζουν πως θα γίνουν δεκτά μέτρα στα οποία τώρα η κοινή γνώμη ανθίσταται.
Ταυτοχρόνως, δεν παρέχουν έδαφος για την αύξηση της δύναμης των Αδελφών Μουσουλμάνων, της κυρίαρχης αντι- Ισραηλινής δύναμης στην Αίγυπτο και πιθανότατα μεγαλύτερου πολιτικού κόμματος.
Αλλά η κρίση με το Ισραήλ είχε ήδη ξεκινήσει, με τη διακοπή της παροχής φυσικού αερίου από την Αίγυπτο στο Ισραήλ. Εκεί που βρίσκεται το κρίσςιμο ερώτημα είναι αν το Κάϊρο, αποφάσισε να ενισχύσει την κρίση με το Τελ Αβίβ, μετά από συνομιλίες που είχε εκεί πρόσφατα ο Αχμέτ Νταβούτογλου και εν όψει της επίσκεψης αρχές Οκτωβρίου του Ταγίπ Ερντογάν. Αν δηλαδή, έχουμε ένα είδος άτυπης συνέργειας , για να μην πούμε συμμαχίας μεταξύ της Τουρκίας και της Αιγύπτου.
Απαντήσεις για το τι μπορεί να κάνει η Αθήνα απέναντι στο πιθανό σενάριο μιας διπλής, οικονομικής και στρατιωτικής κρίσης, υπάρχουν πολλές. Από το να μην κάνει τίποτε ή να δράσει θετικά υποστηρίζοντας τα Ελληνικά συμφέροντα. Να υπενθυμίσουμε μόνο [χωρίς να το προτείνουμε]ότι σε περίπτωση εξέλιξης μιας «εθνικής κρίσης», δηλαδή σύγκρουσης με την Τουρκία, τα μέτρα που μπορεί να λάβει η οποιαδήποτε κυβέρνηση, μονοκομματική ή «εθνικής ανάγκης», είναι πολλά και δεν απιτούν πάντα μακρές κοινοβουλευτικές διαδικασίες…
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου