«Οι Αραβες θέλουν να πάρουν όλο το Μείζον Ισραήλ» δήλωνε ο Μοσέ Νταγιάν.
Στις 14.50 της 7ης Οκτωβρίου 1973 το Ισραήλ ανακάλυπτε πως είναι στο έλεος του εχθρού. Ο πόλεµος του Γιοµ Κιπούρ είχε ξεσπάσει πριν από 24 ώρες µε τη συντονισµένη επίθεση της Συρίας και της Αιγύπτου.
Στο υπουργικό συµβούλιο εκείνης της ηµέρας, υπό την προεδρία της Γκόλντα Μεΐρ, ήταν φανερό πως πανικός επικρατούσε στην κυβέρνηση. Την περιγραφή της ζοφερής κατάστασης έκανε ο υπουργός Αµυνας, στρατηγός Μοσέ Νταγιάν και ακολούθησε ένα οδυνηρό «mea culpa».
«Η γραµµή άµυνας της διώρυγας χάθηκε» λέει ο Νταγιάν. «Προτείνω να αποσυρθούµε στη γραµµή των ισθµών (30 χλµ. βορειότερα)». Πρόκειται για µια απόφαση δραµατική, κυρίως για την τύχη των τραυµατιών. «Οπου µπορούµε να τους αποµακρύνουµε, θα τους αποµακρύνουµε» λέει ο στρατηγός «και στα σηµεία όπου δεν µπορούµε να τους αποµακρύνουµε, θα αφήσουµε τους τραυµατίες. Οσοι τα καταφέρουν, τα κατάφεραν...».
Η Γκόλντα Μεΐρ τον διακόπτει:
«Χιλιάδες οβίδες πυροβολικού επέτρεψαν στα δικά τους άρµατα µάχης να διασχίσουν τη διώρυγα και εµπόδισαν τα δικά µας να πλησιάσουν. Τα αεροπλάνα δεν πλησίασαν εξαιτίας των πυραύλων. Τα σχέδια και η µεθοδολογία είναι ρωσικά. Τρία χρόνια προετοιµασίας».
Τρία χρόνια στη διάρκεια των οποίων, ενισχυµένος από τη νίκη-αστραπή στον Πόλεµο των Εξι Ηµερών (1967), ο Νταγιάν είχε διατυπώσει το στρατιωτικό δόγµα του: «Είναι προτιµότερο να έχουµε το Σαρµ ελ-Σέιχ χωρίς ειρήνη απ’ ό,τι να έχουµε ειρήνη χωρίς το Σαρµ ελ-Σέιχ». Είχε επίσης εκθέσει τις βεβαιότητές του («Τα επόµενα δέκα χρόνια δεν θα υπάρξει σοβαρός πόλεµος») και είχε εκφράσει την αλαζονεία του («Οι φίλοι µας οι Αµερικανοί µάς προσφέρουν χρήµατα, όπλα και συµβουλές. Εµείς παίρνουµε τα χρήµατα, παίρνουµε τα όπλα και αρνούµαστε τις συµβουλές»).
Εκείνο το απόγευµα όµως ο Νταγιάν ήταν άλλος άνθρωπος: «Δεν είναι η στιγµή για αυτοκριτική. Οµως υποτίµησα τη δύναµη του εχθρού και υπολόγισα εσφαλµένα τις δυνατότητες των δικών µας δυνάµεων. Οι άραβες πολεµιστές έχουν βελτιωθεί πολύ, έχουν πολλά όπλα (...) Οι Αραβες δεν θα σταµατήσουν».
Η Ιορδανία
Ο Νταγιάν φοβόταν, σχεδόν ήταν σίγουρος, ότι η Ιορδανία θα τασσόταν στο πλευρό της Αιγύπτου και της Συρίας. Οµως και σε αυτήν την πρόβλεψη έκανε λάθος. Ο αρχηγός του επιτελείου, ο Νταβίντ Ελάζαρ, αποφάσισε να αναθέσει στον Αριέλ Σαρόν την αποστολή να παρακάµψει τις εχθρικές γραµµές και να φέρει τον πόλεµο στα µετόπισθεν των Αιγυπτίων. Πράγµα που άλλαξε τον ρου του πολέµου.
TA NEA
Δημοσίευση σχολίου