Το Κουρδικό ζήτημα πάλι στην επικαιρότητα.

Προσπάθειες ελέγχου του Κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος επιδιώκει η Τουρκία έχοντας ξεκινήσει άτυπο διάλογο με τον ηγέτη του PKK Αμντουλάχ Οτσαλάν. Βέβαια η Τουρκική κυβέρνηση αρνείται ότι συνομιλεί επίσημα με τον Κούρδο ηγέτη αλλά όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Παρεμπιπτόντως να θυμηθούμε το μεγάλο «εθνικό» κατόρθωμα της κυβέρνησης Σημίτη (ΠΑΣΟΚ) δηλαδή την παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους.


Το θεώρημα Νταβούτογλου για Οθωμανοποίηση της περιοχής και οι βλέψεις της Τουρκίας για είσοδό της στην ΕΕ περνά μέσα από τη λύση του Κουρδικού προβλήματος. Φυσικά οι Τούρκοι δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για ανεξάρτητο Κουρδικό κράτος αλλά οι συσχετισμοί πιθανό να πιέσουν προς αυτή τη λύση.

Επειδή η Τουρκία κάνει εξωτερική πολιτική με ορίζοντα δεκαετιών θα προσπαθήσει να ξεπεράσει τον σκόπελο μιας πιθανής ανεξαρτησίας του Κουρδιστάν ελέγχοντας το απελευθερωτικό Κουρδικό κίνημα δίνοντάς του την ψευδαίσθηση εκδημοκρατισμού και πολιτικών ελευθεριών.

Ο Κούρδος ηγέτης όντας φυλακισμένος πιστεύουν ότι θα υποχωρήσει στις διεκδικήσεις για ανεξάρτητο Κουρδιστάν και θα δεχτεί την ενσωμάτωση και αφομοίωση των Κούρδων στην Τουρκική κοινωνία.

Αν αυτό δεν καταστεί εφικτό θα θελήσουν να συνεργαστούν με κάποιους άλλους Κούρδους ελεγχόμενους που θα τους προωθήσουν σαν συνετούς ηγέτες των Κούρδων.

Οι διαφωνίες των Κούρδων της Τουρκίας με τις ημιαυτόνομες Κουρδικές περιοχές του Ιράκ (είναι όντως περίεργο το καθεστώς σ’ αυτές τις περιοχές) έχουν εγκλωβίσει τους μαχητές του PKK το οποίο διατηρεί τον φυλακισμένο Οτσαλάν περίπου σαν επίτιμο πρόεδρό του.

Η ηγεσία και οι αποφάσεις του PKK δεν ελέγχονται πλέον απ’ τον άλλοτε ισχυρό APO αλλά από νέους στην ιεραρχία. Αυτό μπορεί να αποτελεί και στόχο της Τουρκίας δηλαδή να βρει ελέγξιμους αρχηγούς των Κούρδων για να αποφύγει τη λύση με ανεξαρτητοποίηση του Κουρδιστάν.

Πιστεύω ότι θα υπάρξει μεγάλη κινητικότητα σε σχέση με το Κουρδικό το επόμενο διάστημα.

Οι Έλληνες σαν παραδοσιακοί φίλοι του Κουρδικού λαού και με κοινό εχθρό την Τουρκία οφείλουμε να βοηθήσουμε όπως μπορούμε με στόχο την ανεξαρτητοποίηση του Κουρδικού έθνους και το διεθνές στρίμωγμα της Τουρκίας μειώνοντας έτσι την επιθετικότητά της και τις βλέψεις της στο Αιγαίο και τη Θράκη.

Τα οικονομικά μας προβλήματα δεν πρέπει να μας καταστήσουν αδρανείς και μίζερα να παρακολουθούμε τα γεγονότα. Το ξεπέρασμα της κρίσης πρέπει να είναι πολύπλευρο και όχι μόνο οικονομικό.

Η επιδίωξη του εξουσιαστικού συστήματος να μας διχάσει με αφορμή την οικονομική κρίση δεν θα περάσει. Οι οικονομικές δυσκολίες μπορούν να ξεπεραστούν με δίκαιη κατανομή των βαρών, ευαισθησία προς τους ασθενέστερους, εθνική στήριξη απ’ όλους της Ελληνικής παραγωγής και φυσικά την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.

Οι Έλληνες ενωμένοι μεγαλούργησαν, χωρισμένοι υπέστησαν εθνικές συμφορές.

Ο πατριωτισμός των Ελλήνων κακώς συγχέεται με τον εθνικισμό. Η προσπάθεια του συστήματος να παρουσιάσει τους πατριώτες σαν εθνικιστές, φασίστες, ξενόφοβους κτλ δεν θα περάσει.

Ο πατριωτισμός δεν έχει κομματικό χρώμα μόνο γαλανόλευκο.