Ο χορός της επικοινωνίας στην πίστα της παραπολιτικής καλά να κρατεί...
Το ασφαλιστικό, στα στάδια της διαμόρφωσης του, ήταν ένα μεγάλο θέμα που κυριάρχησε στο πολιτικό προσκήνιο, κράτησε ψηλά το ενδιαφέρον του κοινού και ανέβασε θεαματικότητες, ακροαματικότητες και πολύκροτους τίτλους εφημερίδων.Ήταν η πολιτική στην ουσία της και η ενημέρωση από τα Μ.Μ.Ε. με όλη τη σημασία της λέξης.
Το ασφαλιστικό ψηφίστηκε. Χάθηκε από τις προθήκες το μεγάλο θέμα. Το ουσιώδες, επί μήνες, δίνει τώρα τη θέση του στο επουσιώδες, προβεβλημένο με δημοσιογραφικές τυμπανοκρουσίες, και τα θέματα δημιουργούνται -κατασκευάζονται θα έλεγα- εκεί που δεν υπάρχουν. Ο χορός της επικοινωνίας στην πίστα της παραπολιτικής καλά να κρατεί…
Θέμα πρώτο και… τεράστιο: Ο κ. Ρέππας, των Υποδομών, με τον κ. Παπακωνσταντίνου, των Οικονομικών, στα… μαχαίρια, διότι ο πρώτος υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ, ενώ ο δεύτερος υποστηρίζει ότι δεν είναι δυνατόν τα «σπασμένα» των υπερχρεωμένων οργανισμών να τα πληρώνει μονίμως το υπουργείου του, το οποίο, άλλωστε, δεν έχει τα απαιτούμενα χρήματα. Προφανώς και οι δυο υπουργοί έχουν βάσιμες θέσεις. Έχουν μια θεμιτή – με όση ένταση και αν προβάλλεται-διαφωνία. Μετά από ελάχιστη καθυστέρηση, καταβλήθηκαν τα χρήματα προς τους εργαζόμενους της ΕΘΕΛ κα, τελικά, η κυβέρνηση… διασώθηκε.
Ασφαλώς είναι τεράστιο το θέμα της αντιμετώπισης των άδειων ταμείων στις ΔΕΚΟ. Αλλά δεν είναι η ένταση των δηλώσεων του κ. Ρέππα που το μεγιστοποιεί. Είναι η ανάγκη να σταματήσουν οι πολιτικές με τα μπαλώματα και να τεθεί τέρμα στην ασύνετη και απρόσφορη εσωκυβερνητική «αντιπολίτευση» εναντίον του μνημονίου. Οι εργαζόμενοι δεν θα στρέψουν τις δυο παλάμες προς το ΠΑΣΟΚ, επειδή, ως κυβέρνηση, αναγκάστηκε, υπό τις τραγικές συνθήκες που βρέθηκε η χώρα, να ακολουθήσει οδυνηρές πολιτικές στο πλαίσιο του μνημονίου. Θα το αποδοκιμάσουν – και καλά θα κάνουν – αν αποτύχει, υπό την πίεση του πολιτικού κόστους, να αποσπάσει τη χώρα από τη κρίση και να την επαναφέρει στην οικονομική βιωσιμότητα.
Θέμα δεύτερο και… μείζον: Ο κ. Καστανίδης, της Δικαιοσύνης, εξαπέλυσε κεραυνό εν αιθρία, δηλώνοντας ότι η κυβέρνηση έχει ανάγκη «δημοκρατικής νομιμοποίησης» για όσα νομοθετεί σε αντίθεση προς όσα υποσχέθηκε προεκλογικά.
Η διατύπωση αυτής της άποψης επ’ ουδενί μπορεί να επικριθεί και, οπωσδήποτε, δεν συνιστά τραύμα στον κορμό της κυβέρνησης. Είναι η γνώμη ενός υπουργού, ο οποίος δικαιούται να την εκφράσει. Επειδή, όμως, η «δημοκρατική νομιμοποίηση», αν δεν κάνω λάθος, συνεπάγεται ψήφο εμπιστοσύνης, η οποία δόθηκε στη κυβέρνηση σε δυο κρίσιμες ψηφοφορίες, προφανώς ο κ. Καστανίδης προτείνει εκλογές, παρόλο που και ο ίδιος, ως εκπρόσωπος του λαού, νομιμοποίησε την κυβέρνηση, της οποίας είναι μέλος.
Αν, όμως, συμμερίζονται και άλλοι υπουργοί ή κυβερνητικοί βουλευτές την αιφνιδιαστική άποψη του υπουργού Δικαιοσύνης και πιστεύουν ότι η κυβέρνηση μεταβάλει το λαό σε «πειραματόζωο», ταυτιζόμενοι με τον κ. Σαμαρά και τον κ. Τσίπρα, τότε… ιδού η Ρόδος ιδού και οι εκλογές. Και «οι βάρβαροι, σαν έλθουν, θα νομοθετήσουν…»
Προς το παρόν, η γνώμη του κ. Καστανίδη είναι απλώς, μια ακόμη γνώμη, για να τεντώνονται τα νεύρα στο Μαξίμου- αν, πράγματι, συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Δημοσίευση σχολίου