Του Θανάση Λυρτσογιάννη
Αν θέλεις κάτι πάρα πολύ μπορεί ακόμα και το σύμπαν να συνωμοτήσει για να το πετύχεις, γράφει ο Πάουλο Κοέλιο στον Αλχημιστή.Η ισχυρή θέληση είναι το στοιχείο που χρειάζεται η κυβέρνηση για να πετύχει τους στόχους της στην οικονομία. Τα μέχρι τώρα δείγματα-προεκλογικός αγώνας και ομιλία του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο-φανερώνουν ότι η θέληση και η επιθυμία για αλλαγές είναι ισχυρές.....
Το πρώτο και αναγκαίο βήμα που θα δώσει ανάσες και χρόνο στην κυβέρνηση είναι η επίτευξη του στόχου για τριετή παράταση προσαρμογής των δημοσίων οικονομικών και μείωσης των ελλειμμάτων κάτω από το 3%.
Οι πληροφορίες από τις Βρυξέλλες είναι ενθαρρυντικές που σημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει όλες τις πιθανότητες με το μέρος της να πετύχει το στόχο. Δεν χρειάζεται να συνωμοτήσει το σύμπαν.
Αλλα πιο απλά και πιο ταπεινά πράγματα απαιτούνται. Όπως η σύνταξη ενός αξιόπιστου προγράμματος το οποίο θα πείσει την Κομισιόν ότι η κυβέρνηση έχει τη θέληση, τη δύναμη (δεν την αμφισβητεί κανένας ύστερα από το εκλογικό αποτέλεσμα) και τη γνώση να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα ρεαλιστικό.
Χρειάζεται επίσης να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας και της ειλικρίνειας, ώστε να αναστρέψει το αρνητικό κλίμα που έχουν δημιουργήσει η απογραφή, οι παλινωδίες, οι ανακρίβειες και τα ψεύτικα στοιχεία με τα οποία τροφοδοτούσε την Κομισιόν η προηγούμενη κυβέρνηση.
Η τριετής παράταση θα δώσει άνεση χρόνου στην κυβέρνηση και θα της επιτρέψει να εφαρμόσει την πολιτική ανάταξης της οικονομίας που υποσχέθηκε προεκλογικά. Πολιτική που είναι η μόνο ενδεδειγμένη να αποτρέψει τη βύθιση σε ύφεση διαρκείας και στο φαύλο κύκλο που προκαλεί η αλληλοδιαδοχή ελλειμμάτων και περικοπών.
Το έχουμε επισημάνει επανειλημμένα από τη στήλη αυτή. Οι περιοριστικές πολιτικές στην παρούσα κρίση είναι αναποτελεσματικές και ουσιαστικά την επιδεινώνουν.
Το βλέπουμε καθαρά (πιο καθαρά δεν γίνεται) στις πολιτικές που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις με τις ευλογίες κεντρικών τραπεζών και οργανισμών που δεν φημίζονται ούτε για τη συμπάθεια του στον Κέινς ούτε για φιλολαϊκά αισθήματα. Μοναδική και τραγική εξαίρεση η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση.
Δημοσίευση σχολίου