Του Στράτου Βαλτινού
Όσο και αν προσποιείται, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξέρει πολύ καλά ότι πλέον αμφισβητείται, όχι μόνο η ηγετικότητά του, αλλά και οι προθέσεις του. Το πως θα διαχειριστεί το κλίμα δυσαρέσκειας θα επηρεάσει καταλυτικά το μέλλον του. Το δίλημμα είναι πλέον ορατό. Περισσότερη πρόσδεση στους ολιγάρχες, λαικισμός ή προσφυγή σε εκλογές τους επόμενους μήνες; Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη εισέλθει σε έναν νέο κύκλο κρίσης με κορυφαίο το πρόβλημα της ηγεσίας.
Το θέμα είναι πόσο θα μείνει ακόμη ο Κασσελάκης, αν το επόμενο βήμα είναι η ανοιχτή ρήξη, η εκλογή προέδρου ή η ίδρυση νέου κόμματος. Ο Τσίπρας είναι οργισμένος με τον διάδοχό του , αλλά το μείγμα της κρίσης περιλαμβάνει και τα δικά του λάθη. Υπάρχει ένα διχαστικό κλίμα στον ΣΥΡΙΖΑ, όλοι μετρούν τις δυνάμεις τους και ο Τσίπρας φυσικά.
Το ΠΑΣΟΚ είναι μέσα στη δίνη που φέρνει κάθε διαδικασία εκλογής νέας ηγεσίας. Πολλοί υποψήφιοι ηγέτες , κανένας όμως δεν κάνει τη διαφορά. Δυσαρεστημένοι του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ μπορούν να φέρουν την αλλαγή; ψευδαίσθηση . Τα κόμματα παραπαίουν και δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της κοινωνίας Μήπως απειλείται η σταθερότητα στη χώρα;
Η πηγή ανησυχιών
Αν το κράτος και οι αρμοί της εξουσίας δεν είχαν γίνει υποχείρια του πελατειακού συστήματος, πλην εξαιρέσεων φυσικά, θα λέγαμε ότι η σταθερότητα δεν απειλείται. Συμβαίνει όμως το αντίθετο . Η χειραγώγηση θεσμών, το πρόβλημα εμπιστοσύνης προς τη Δικαιοσύνη, έχουν προκαλέσει μεγάλο κύμα ανησυχίας. Το κράτος λειτουργεί ως παράρτημα της ΝΔ. Είναι άλλο πράγμα να οργίζεται η κοινωνία για την αναποτελεσματική λειτουργία του κράτους και των θεσμών και , άλλο πράγμα η υποταγή τους στον κομματισμό στην χειρότερη μορφή του, όπως δείχνει η υπόθεση ΕΥΠ -υποκλοπές -Άρειος Πάγος.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης άκουσε πολλά, μάλλον ήπια σε σχέση με τα αντιθεσμικά όργια, τον οικονομικό παρασιτισμό και το παράλληλο κράτος που δημιούργησε στο Μέγαρο Μαξίμου. Ίσως επειδή ήταν η πρώτη φορά από το 2019. Είναι βέβαιο πως η συνέχεια περιλαμβάνει εσωτερικές εντάσεις, κλίμα διχασμού και σταδιακά κλίμα προσωπικής αμφισβήτησης του Μητσοτάκη. Είναι πλέον στόχος. Μέχρι σήμερα κριτική μπορεί να άκουγαν υπουργοί, τώρα όμως μετά από ένα αποτυχημένο εκλογικό αποτέλεσμα, στόχος είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Θα είχε μεγαλύτερη αξία για το μέλλον της δημοκρατίας, αν οι βουλευτές της ΝΔ ακουμπούσαν την μεγάλη πληγή που έχει ανοίξει με την διακυβέρνησή του ο Μητσοτάκης στη χώρα. Υποκλοπές, Τέμπη , σκάνδαλα απευθείας αναθέσεων, εξοπλισμοί κλπ. Ίσως σε μια επόμενη φάση.
Ο πρωθυπουργός είναι αναγκασμένος είτε να αρχίσει να προσεγγίζει τους αντιφρονούντες με υποσχέσεις και αξιώματα, είτε να αντιπαρατεθεί μαζί τους, πριν εξαπλωθεί το πρόβλημα. Το πρόβλημα για τον Μητσοτάκη όμως δεν είναι μόνο η δημόσια εικόνα αμφισβήτησής του για πρώτη φορά, είναι και το γεγονός ότι οι Καραμανλής και Σαμαράς, φαίνεται ότι θα εμφανιστούν με κοινό μανιφέστο την 1η Ιουλίου στο Πολεμικό Μουσείο . Αυτή θα είναι και η κρίσιμη στιγμή για να καταλάβουμε αν η κυβέρνηση μπορεί να οδηγηθεί σε κρίση και αποσταθεροποίηση και αν αυτή θα συμπαρασύρει όλο το πολιτικό σύστημα και πάμε σε εκλογές -σωτηρίας.
Υπάρχει εναλλακτική;
Αν υποθέσουμε ότι ο Μητσοτάκης ενώπιον αδιεξόδων προσφύγει σε εκλογές τους επόμενους μήνες, είναι σαφές ότι η χώρα θα έχει πρόβλημα. Κυβέρνηση σίγουρα θα προκύψει, αυτό είναι βέβαιο. Υπό αυτή την οπτική, πρόβλημα διακυβέρνησης δεν θα προκύψει. Αυτό που θα προκύψει είναι πρόβλημα για την Ελλάδα σε μια κρίσιμη εσωτερική και διεθνή συγκυρία. Γιατί υπό τις παρούσες συνθήκες , μια κυβέρνηση ΝΔ με ακροδεξιά κόμματα θα είναι πολύ χειρότερη από την σημερινή. Η κοινωνία θέλει απαντήσεις, τις ερωτήσεις τις ξέρει και οι απαντήσεις δεν υπάρχουν.
Υπό αυτή την οπτική, ο ΣΥΡΙΖΑ και όσοι συγκροτούν την ηγεσία του, στελέχη, βουλευτές, οργανωμένη βάση και πρώτα απ όλους ο Κασσελάκης, πρέπει να πάρουν τις αποφάσεις τους. Να κινηθούν άμεσα οι διαδικασίες, γιατί ο διαρκής κλεφτοπόλεμος είναι καταστροφικός και διαλυτικός. Να ξεκαθαρίσει άμεσα το σκηνικό που σήμερα είναι νοσηρό. Ενδεχομένως ο Κασσελάκης θέλει να εφαρμόσει το μοντέλο που εφάρμοσε με τη Νέα Αριστερά. Να ωθήσει δηλαδή τους περισσότερους στην οικειοθελή έξοδο και να του μείνει το κόμμα. Μόνο που δεν αντιλαμβάνεται ότι δεν θα του μείνει τίποτα που να θυμίζει κόμμα. Μια νέα διάσπαση ίσως να είναι και η τελευταία. Επομένως μια συμφωνημένη διαδικασία ίσως είναι η καλύτερη λύση.
Αυτό ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ. Πέραν αυτών, όσοι ονειρεύονται ότι οι αποχωρήσαντες από τα δύο κόμματα μπορούν με , ή χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα να ιδρύσουν νέο κόμμα -παράταξη και να διεκδικήσουν την εξουσία από τη ΝΔ είναι προφανώς σε κατάσταση πολιτικής μέθης. Και θα αποτύχει και δεν θα είναι καθόλου ενωτικό σχήμα. Διαλυτικό θα είναι …
Οπότε αναδύεται και πάλι το ερώτημα τι θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας. Αν ενθαρρύνει την ίδρυση νέου κόμματος αναμένοντας να κληθεί για να ηγηθεί είναι και ο ίδιος σε εντελώς λάθος δρόμο. Ο Τσίπρας είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, έχει κόμμα, αν και μεταλλαγμένο, έχει ακόμη δυνάμεις. Αν υπάρχει ένας χώρος που μπορεί να δράσει αυτός είναι το κόμμα του . Το πως θα γίνει αυτό, είναι ζήτημα μεθόδου, αλλαγής συσχετισμών υπέρ του και κυρίως με απευθείας επαφή με τον λαό, όπου διατηρεί επιρροή.
Και κυρίως ο Τσίπρας θα πρέπει να κινηθεί ενωτικά, συσπειρωτικά, με καθαρό μήνυμα και καθαρές θέσεις. Σε αυτό το πλαίσιο είναι αδιανόητο να μην απευθυνθεί στη Νέα Αριστερά και με διάλογο να βρεθεί λύση. Χωρίς τη Νέα Αριστερά δεν θα υπάρξει ενότητα. Δεν είναι το μέγεθος της Νέας Αριστεράς που θα κάνει τη διαφορά. Αλλά το πνεύμα και το κλίμα ενότητας θα επιδράσει ως πολλαπλασιαστής δυναμικής.
Κατά συνέπεια, ευθύνες για τη σταθερότητα της χώρας έχουν όλοι. Και όλοι πλέον κρίνονται , όχι μόνο για όσα κάνουν, αλλά και για όσα δεν κάνουν….
Όσο και αν προσποιείται, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξέρει πολύ καλά ότι πλέον αμφισβητείται, όχι μόνο η ηγετικότητά του, αλλά και οι προθέσεις του. Το πως θα διαχειριστεί το κλίμα δυσαρέσκειας θα επηρεάσει καταλυτικά το μέλλον του. Το δίλημμα είναι πλέον ορατό. Περισσότερη πρόσδεση στους ολιγάρχες, λαικισμός ή προσφυγή σε εκλογές τους επόμενους μήνες; Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη εισέλθει σε έναν νέο κύκλο κρίσης με κορυφαίο το πρόβλημα της ηγεσίας.
Το θέμα είναι πόσο θα μείνει ακόμη ο Κασσελάκης, αν το επόμενο βήμα είναι η ανοιχτή ρήξη, η εκλογή προέδρου ή η ίδρυση νέου κόμματος. Ο Τσίπρας είναι οργισμένος με τον διάδοχό του , αλλά το μείγμα της κρίσης περιλαμβάνει και τα δικά του λάθη. Υπάρχει ένα διχαστικό κλίμα στον ΣΥΡΙΖΑ, όλοι μετρούν τις δυνάμεις τους και ο Τσίπρας φυσικά.
Το ΠΑΣΟΚ είναι μέσα στη δίνη που φέρνει κάθε διαδικασία εκλογής νέας ηγεσίας. Πολλοί υποψήφιοι ηγέτες , κανένας όμως δεν κάνει τη διαφορά. Δυσαρεστημένοι του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ μπορούν να φέρουν την αλλαγή; ψευδαίσθηση . Τα κόμματα παραπαίουν και δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της κοινωνίας Μήπως απειλείται η σταθερότητα στη χώρα;
Η πηγή ανησυχιών
Αν το κράτος και οι αρμοί της εξουσίας δεν είχαν γίνει υποχείρια του πελατειακού συστήματος, πλην εξαιρέσεων φυσικά, θα λέγαμε ότι η σταθερότητα δεν απειλείται. Συμβαίνει όμως το αντίθετο . Η χειραγώγηση θεσμών, το πρόβλημα εμπιστοσύνης προς τη Δικαιοσύνη, έχουν προκαλέσει μεγάλο κύμα ανησυχίας. Το κράτος λειτουργεί ως παράρτημα της ΝΔ. Είναι άλλο πράγμα να οργίζεται η κοινωνία για την αναποτελεσματική λειτουργία του κράτους και των θεσμών και , άλλο πράγμα η υποταγή τους στον κομματισμό στην χειρότερη μορφή του, όπως δείχνει η υπόθεση ΕΥΠ -υποκλοπές -Άρειος Πάγος.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης άκουσε πολλά, μάλλον ήπια σε σχέση με τα αντιθεσμικά όργια, τον οικονομικό παρασιτισμό και το παράλληλο κράτος που δημιούργησε στο Μέγαρο Μαξίμου. Ίσως επειδή ήταν η πρώτη φορά από το 2019. Είναι βέβαιο πως η συνέχεια περιλαμβάνει εσωτερικές εντάσεις, κλίμα διχασμού και σταδιακά κλίμα προσωπικής αμφισβήτησης του Μητσοτάκη. Είναι πλέον στόχος. Μέχρι σήμερα κριτική μπορεί να άκουγαν υπουργοί, τώρα όμως μετά από ένα αποτυχημένο εκλογικό αποτέλεσμα, στόχος είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Θα είχε μεγαλύτερη αξία για το μέλλον της δημοκρατίας, αν οι βουλευτές της ΝΔ ακουμπούσαν την μεγάλη πληγή που έχει ανοίξει με την διακυβέρνησή του ο Μητσοτάκης στη χώρα. Υποκλοπές, Τέμπη , σκάνδαλα απευθείας αναθέσεων, εξοπλισμοί κλπ. Ίσως σε μια επόμενη φάση.
Ο πρωθυπουργός είναι αναγκασμένος είτε να αρχίσει να προσεγγίζει τους αντιφρονούντες με υποσχέσεις και αξιώματα, είτε να αντιπαρατεθεί μαζί τους, πριν εξαπλωθεί το πρόβλημα. Το πρόβλημα για τον Μητσοτάκη όμως δεν είναι μόνο η δημόσια εικόνα αμφισβήτησής του για πρώτη φορά, είναι και το γεγονός ότι οι Καραμανλής και Σαμαράς, φαίνεται ότι θα εμφανιστούν με κοινό μανιφέστο την 1η Ιουλίου στο Πολεμικό Μουσείο . Αυτή θα είναι και η κρίσιμη στιγμή για να καταλάβουμε αν η κυβέρνηση μπορεί να οδηγηθεί σε κρίση και αποσταθεροποίηση και αν αυτή θα συμπαρασύρει όλο το πολιτικό σύστημα και πάμε σε εκλογές -σωτηρίας.
Υπάρχει εναλλακτική;
Αν υποθέσουμε ότι ο Μητσοτάκης ενώπιον αδιεξόδων προσφύγει σε εκλογές τους επόμενους μήνες, είναι σαφές ότι η χώρα θα έχει πρόβλημα. Κυβέρνηση σίγουρα θα προκύψει, αυτό είναι βέβαιο. Υπό αυτή την οπτική, πρόβλημα διακυβέρνησης δεν θα προκύψει. Αυτό που θα προκύψει είναι πρόβλημα για την Ελλάδα σε μια κρίσιμη εσωτερική και διεθνή συγκυρία. Γιατί υπό τις παρούσες συνθήκες , μια κυβέρνηση ΝΔ με ακροδεξιά κόμματα θα είναι πολύ χειρότερη από την σημερινή. Η κοινωνία θέλει απαντήσεις, τις ερωτήσεις τις ξέρει και οι απαντήσεις δεν υπάρχουν.
Υπό αυτή την οπτική, ο ΣΥΡΙΖΑ και όσοι συγκροτούν την ηγεσία του, στελέχη, βουλευτές, οργανωμένη βάση και πρώτα απ όλους ο Κασσελάκης, πρέπει να πάρουν τις αποφάσεις τους. Να κινηθούν άμεσα οι διαδικασίες, γιατί ο διαρκής κλεφτοπόλεμος είναι καταστροφικός και διαλυτικός. Να ξεκαθαρίσει άμεσα το σκηνικό που σήμερα είναι νοσηρό. Ενδεχομένως ο Κασσελάκης θέλει να εφαρμόσει το μοντέλο που εφάρμοσε με τη Νέα Αριστερά. Να ωθήσει δηλαδή τους περισσότερους στην οικειοθελή έξοδο και να του μείνει το κόμμα. Μόνο που δεν αντιλαμβάνεται ότι δεν θα του μείνει τίποτα που να θυμίζει κόμμα. Μια νέα διάσπαση ίσως να είναι και η τελευταία. Επομένως μια συμφωνημένη διαδικασία ίσως είναι η καλύτερη λύση.
Αυτό ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ. Πέραν αυτών, όσοι ονειρεύονται ότι οι αποχωρήσαντες από τα δύο κόμματα μπορούν με , ή χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα να ιδρύσουν νέο κόμμα -παράταξη και να διεκδικήσουν την εξουσία από τη ΝΔ είναι προφανώς σε κατάσταση πολιτικής μέθης. Και θα αποτύχει και δεν θα είναι καθόλου ενωτικό σχήμα. Διαλυτικό θα είναι …
Οπότε αναδύεται και πάλι το ερώτημα τι θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας. Αν ενθαρρύνει την ίδρυση νέου κόμματος αναμένοντας να κληθεί για να ηγηθεί είναι και ο ίδιος σε εντελώς λάθος δρόμο. Ο Τσίπρας είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, έχει κόμμα, αν και μεταλλαγμένο, έχει ακόμη δυνάμεις. Αν υπάρχει ένας χώρος που μπορεί να δράσει αυτός είναι το κόμμα του . Το πως θα γίνει αυτό, είναι ζήτημα μεθόδου, αλλαγής συσχετισμών υπέρ του και κυρίως με απευθείας επαφή με τον λαό, όπου διατηρεί επιρροή.
Και κυρίως ο Τσίπρας θα πρέπει να κινηθεί ενωτικά, συσπειρωτικά, με καθαρό μήνυμα και καθαρές θέσεις. Σε αυτό το πλαίσιο είναι αδιανόητο να μην απευθυνθεί στη Νέα Αριστερά και με διάλογο να βρεθεί λύση. Χωρίς τη Νέα Αριστερά δεν θα υπάρξει ενότητα. Δεν είναι το μέγεθος της Νέας Αριστεράς που θα κάνει τη διαφορά. Αλλά το πνεύμα και το κλίμα ενότητας θα επιδράσει ως πολλαπλασιαστής δυναμικής.
Κατά συνέπεια, ευθύνες για τη σταθερότητα της χώρας έχουν όλοι. Και όλοι πλέον κρίνονται , όχι μόνο για όσα κάνουν, αλλά και για όσα δεν κάνουν….
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου