Ποιο μεταφορικό ελικόπτερο υποστηρίζετε εσείς για την Αεροπορία Στρατού; Σε αυτό το ερώτημα θα επικεντρώσει το σημερινό σχόλιο, παρόλο που πανομοιότυπο ερώτημα θα μπορούσε να τεθεί για τους υποψηφίους οποιουδήποτε κυρίου οπλικού συστήματος που επιθυμούν να προμηθευτούν οι Ένοπλες Δυνάμεις. Ο λόγος που επιλέγεται το συγκεκριμένο πρόγραμμα, είναι οι πολυποίκιλες αντιδράσεις που προκλήθηκαν με αφορμή τη δημοσίευση του άρθρου με τίτλο «“Κρυφά μηνύματα” της έγκρισης των UH-60M Blackhawk, για… όσους θέλουν να τα εντοπίσουν».
Το ερώτημα αυτό θυμίζει το Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, αν και η ύπαρξη περισσοτέρων υποψηφιοτήτων, ενδεχομένως να απαιτεί την συμπερίληψη της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ, του Άρη κ.λπ. Ερωτήματα του είδους, μέχρι ποιου σημείου φτάνει η θρησκευτικού τύπου λατρεία στην ομάδα σας, δεν έχουν θέση. Εν ολίγοις, κατηγορηματική απάντηση σε αυτό το ερώτημα, θα συνεπαγόταν αυτομάτως, αυτό που έχει αποκληθεί ως «οπαδική αντιμετώπιση», η οποία δεν αφορά ασφαλώς μόνο τα εξοπλιστικά.
Καταρχήν, η απόφαση για το ποιο οπλικό σύστημα θα προμηθευτούν οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν ανήκει σε οποιοδήποτε μέσο ενημέρωσης. Φαίνεται βέβαια, ότι η ελληνική κοινωνία και ενδεχομένως το δημοσιογραφικό της υποσύνολο, τουλάχιστον, θα πρέπει να ωριμάσουν αρκετά, έως ότου αντιληφθούν αυτή την απλή πραγματικότητα. Η απόφαση ανήκει στη στρατιωτική και την πολιτική ηγεσία και λαμβάνεται, υπό φυσιολογικές συνθήκες, συνυπολογίζοντας σωρεία παραμέτρων, επιχειρησιακών, βιομηχανικών, οικονομικών και πολιτικών. Τότε όμως, ποιος είναι ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης;
Αυτό το ερώτημα θα το απαντήσει καθένας για τον εαυτό του. Το DP γνωρίζει ποια είναι η δική του προσέγγιση. Αρχικά, αφορμή του άρθρου ήταν η έγκριση της πώλησης των UH-60M Blackhawk από την αμερικανική πλευρά. Αυτή την είδηση, το DP την προσέγγισε προτείνοντας κάτι εξαιρετικά απλό! Αντιγράφουμε από το δημοσίευμα: «Όπως στο Πολεμικό Ναυτικό και στην Πολεμική Αεροπορία, δεν υπάρχει ούτε στην Αεροπορία Στρατού η πολυτέλεια πλατφορμών που θα εκτελούν μία μόνον αποστολή». Μια σκέψη είναι προς αξιολόγηση. Αυτό πιστεύουμε, αυτό γράψαμε.
Με πολύ απλά λόγια, χρήματα δεν υπάρχουν, ή μάλλον, όσα υπάρχουν δεν επαρκούν για την κάλυψη όλων των αναγκών. Γι’ αυτό και τα μαχητικά κάνουν τόσο αναχαίτιση / εναέρια υπεροχή, όσο και κρούση. Γι’ αυτό τα πολεμικά πλοία φροντίζουμε να έχουν δυνατότητες αντιαεροπορικές, εναντίον πλοίων επιφανείας και ανθυποβρυχιακές. Με αυτήν ακριβώς τη λογική, το DP έθεσε προς προβληματισμό, εάν και κατά πόσον η Αεροπορία Στρατού έχει την πολυτέλεια να έχει ξεχωριστά και γενικευμένα, μεταφορικά και επιθετικά ελικόπτερα.
Το επιχείρημα είναι, ότι θα προέκυπταν ενδεχομένως οικονομίες κλίμακος από τη στιγμή που οι σύγχρονες προτάσεις ελικοπτέρων του τύπου συμπεριλαμβάνουν, εάν το επιθυμεί ο πελάτης και σοβαρό οπλισμό. Όταν ένα σύγχρονο επιθετικό ελικόπτερο κοστίζει περισσότερο από ένα μαχητικό αεροσκάφος, ακόμη και αν αυτό είναι 5ης γενιάς (!), μήπως είναι πολυτέλεια να περιμένουμε να βρούμε τα χρήματα για να το αγοράσουμε; Μήπως η λογική και οι τεχνολογικές εξελίξεις υπαγορεύουν, ότι για να καλυφθεί σε σημαντικό ποσοστό η απαίτηση, θα μπορούσε η Αεροπορία Στρατού να χρησιμοποιήσει και κονδύλια που προβλέπονται για επιθετικά ελικόπτερα για να καλύψει περισσότερες ανάγκες πιο σύντομα;
Διότι με πυραύλους όπως π.χ. οι Spike NLOS, αποφεύγει το ελικόπτερο την προσέγγιση με το θέατρο επιχειρήσεων, καθώς η Ουκρανία αποδείχθηκε μεγάλο «νεκροταφείο» για τα ελικόπτερα αμφοτέρων των εμπολέμων, όταν προσέγγιζαν με παραδοσιακή επιχειρησιακή λογική. Άρα η αναθεώρηση είναι στο επίπεδο του δόγματος και των τακτικών, δεν εξαντλείται στο πτητικό μέσο που θα επιλεγεί. Σε τελική ανάλυση όλες οι υποψηφιότητες αφορούν, χωρίς εξαιρέσεις, εξαιρετικές πτητικές μηχανές που αξιοποιούνται από ένοπλες δυνάμεις συμμάχων χωρών.
Επεκτείνοντας τη σκέψη, μήπως ένα πρόγραμμα δομημένο με αυτό τον τρόπο, θα ανέβαινε και στην κλίμακα της προτεραιοποίησης, καθότι θα επέλυε περισσότερα του ενός προβλήματα; Επιπρόσθετα, μήπως προηγείται η αποτίμηση της ζημιάς στο Στεφανοβίκειο ώστε να γίνει γνωστό το πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε; Διότι μόλις τώρα εμφανίζονται σε «συστημικά» μέσα ρεπορτάζ που επιβεβαιώνουν όσα έγραφε το DP για τους… κοραλλιογενείς υφάλους που θα σχηματιστούν στο τέλος στη λίμνη Κάρλα από ελικόπτερα και όχι μόνο, αλλά και δύτες που -στρατολογήθηκαν και- επιχείρησαν. Μήπως λοιπόν και αυτή η αποτίμηση θα παίξει ρόλο στην προτεραιοποίηση;
Το DP επίσης, με συνέπεια, δηλαδή ως θέση αρχής, έχει ταχθεί υπέρ των διαγωνιστικών διαδικασιών. Το επιχείρημα ότι είναι χρονοβόρες ισχύει όπου δεν υπάρχει πολιτική βούληση ταχείας διεκπεραίωσης. Όμως, ακόμα και στις «fast track» διαδικασίες, τα αρμόδια στρατιωτικά επιτελεία οφείλουν να εκδίδουν λεπτομερείς προδιαγραφές, το περιεχόμενο των οποίων θα τους δεσμεύει και να τις στέλνουν σε όλες τις εταιρίες – δυνητικούς προμηθευτές, ζητώντας προϊόν και οικονομική προσφορά. Και με βάση αυτή τη διαδικασία θα λαμβάνεται η απόφαση. Έγιναν αυτά;
Το κόστος της προμήθειας είναι ασφαλώς βασικότατο κριτήριο. Τι πληρώνεις και τι εξασφαλίζεις, πάντα σε σχέση με τι χρειάζεσαι για το δικό σου θέατρο επιχειρήσεων. Η λογική της αγοράς «Ferrari» δεν έχει πάντα νόημα. Στην περίπτωση των ελικοπτέρων αν είναι να τα έχεις μόνο για να πηγαίνεις… πέρα δώθε, ο οικονομικός παράγοντας δεν μπορεί παρά να έχει μεγαλύτερη στάθμιση. Αν σκοπεύεις να τους δώσεις και μαχητικές ικανότητες, ο υπολογισμός προφανώς τροποποιείται.
Τα κριτήρια όμως είναι πολλά περισσότερα από αυτό της τιμής. Είναι ασφαλώς οι επιχειρησιακές ικανότητες, σε σχέση με τις αποστολές που καλούνται να εκτελέσουν, επιπρόσθετες προσφορές – παροχές, εντός φυσικά του πακέτου, όπως π.χ. οι εξομοιωτές, είναι το γενικότερο σύστημα υποστήριξης του ελικοπτέρου με έμφαση στο κόστος κύκλου ζωής, ώστε να μπορεί να υπολογιστεί η ετήσια οικονομική επιβάρυνση, σε περίπτωση τελικής προμήθειας και επιχειρησιακής ένταξης. Όλα αυτά, συνιστούν ένα πακέτο το οποίο θα πρέπει να ζητηθεί από κάθε επίδοξο προμηθευτή.
Δουλειά της ηγεσίας, πολιτικής και στρατιωτικής, διαχρονικά, έστω θεωρητικά, είναι να μεγιστοποιήσει το όφελος για την ελληνική πλευρά. Και σύμφωνα με όσα έχουν λεχθεί και από την πλευρά της ηγεσίας, διαχρονικά, είναι ότι ο ανταγωνισμός οδηγεί σε συμπ0ίεση των τιμών και αύξηση των ανταλλαγμάτων για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Κάθε πλευρά σε μια διαπραγμάτευση εξυπηρετεί τα συμφέροντά της, κι αυτό είναι θεμιτό. Κατά συνέπεια, το βασικό ζητούμενο είναι διασφαλιστεί ότι θα γίνει, κυρίως σε περίπτωση που η ιστορική εμπειρία τροφοδοτεί την επιβίωση αμφιβολιών. Όποιος έχει αντιρρήσεις σε αυτές τις θέσεις αρχής, είναι καλοδεχούμενος να το δηλώσει και να επιχειρηματολογήσει.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Διότι με πυραύλους όπως π.χ. οι Spike NLOS, αποφεύγει το ελικόπτερο την προσέγγιση με το θέατρο επιχειρήσεων, καθώς η Ουκρανία αποδείχθηκε μεγάλο «νεκροταφείο» για τα ελικόπτερα αμφοτέρων των εμπολέμων, όταν προσέγγιζαν με παραδοσιακή επιχειρησιακή λογική. Άρα η αναθεώρηση είναι στο επίπεδο του δόγματος και των τακτικών, δεν εξαντλείται στο πτητικό μέσο που θα επιλεγεί. Σε τελική ανάλυση όλες οι υποψηφιότητες αφορούν, χωρίς εξαιρέσεις, εξαιρετικές πτητικές μηχανές που αξιοποιούνται από ένοπλες δυνάμεις συμμάχων χωρών.
Επεκτείνοντας τη σκέψη, μήπως ένα πρόγραμμα δομημένο με αυτό τον τρόπο, θα ανέβαινε και στην κλίμακα της προτεραιοποίησης, καθότι θα επέλυε περισσότερα του ενός προβλήματα; Επιπρόσθετα, μήπως προηγείται η αποτίμηση της ζημιάς στο Στεφανοβίκειο ώστε να γίνει γνωστό το πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε; Διότι μόλις τώρα εμφανίζονται σε «συστημικά» μέσα ρεπορτάζ που επιβεβαιώνουν όσα έγραφε το DP για τους… κοραλλιογενείς υφάλους που θα σχηματιστούν στο τέλος στη λίμνη Κάρλα από ελικόπτερα και όχι μόνο, αλλά και δύτες που -στρατολογήθηκαν και- επιχείρησαν. Μήπως λοιπόν και αυτή η αποτίμηση θα παίξει ρόλο στην προτεραιοποίηση;
Το DP επίσης, με συνέπεια, δηλαδή ως θέση αρχής, έχει ταχθεί υπέρ των διαγωνιστικών διαδικασιών. Το επιχείρημα ότι είναι χρονοβόρες ισχύει όπου δεν υπάρχει πολιτική βούληση ταχείας διεκπεραίωσης. Όμως, ακόμα και στις «fast track» διαδικασίες, τα αρμόδια στρατιωτικά επιτελεία οφείλουν να εκδίδουν λεπτομερείς προδιαγραφές, το περιεχόμενο των οποίων θα τους δεσμεύει και να τις στέλνουν σε όλες τις εταιρίες – δυνητικούς προμηθευτές, ζητώντας προϊόν και οικονομική προσφορά. Και με βάση αυτή τη διαδικασία θα λαμβάνεται η απόφαση. Έγιναν αυτά;
Το κόστος της προμήθειας είναι ασφαλώς βασικότατο κριτήριο. Τι πληρώνεις και τι εξασφαλίζεις, πάντα σε σχέση με τι χρειάζεσαι για το δικό σου θέατρο επιχειρήσεων. Η λογική της αγοράς «Ferrari» δεν έχει πάντα νόημα. Στην περίπτωση των ελικοπτέρων αν είναι να τα έχεις μόνο για να πηγαίνεις… πέρα δώθε, ο οικονομικός παράγοντας δεν μπορεί παρά να έχει μεγαλύτερη στάθμιση. Αν σκοπεύεις να τους δώσεις και μαχητικές ικανότητες, ο υπολογισμός προφανώς τροποποιείται.
Τα κριτήρια όμως είναι πολλά περισσότερα από αυτό της τιμής. Είναι ασφαλώς οι επιχειρησιακές ικανότητες, σε σχέση με τις αποστολές που καλούνται να εκτελέσουν, επιπρόσθετες προσφορές – παροχές, εντός φυσικά του πακέτου, όπως π.χ. οι εξομοιωτές, είναι το γενικότερο σύστημα υποστήριξης του ελικοπτέρου με έμφαση στο κόστος κύκλου ζωής, ώστε να μπορεί να υπολογιστεί η ετήσια οικονομική επιβάρυνση, σε περίπτωση τελικής προμήθειας και επιχειρησιακής ένταξης. Όλα αυτά, συνιστούν ένα πακέτο το οποίο θα πρέπει να ζητηθεί από κάθε επίδοξο προμηθευτή.
Δουλειά της ηγεσίας, πολιτικής και στρατιωτικής, διαχρονικά, έστω θεωρητικά, είναι να μεγιστοποιήσει το όφελος για την ελληνική πλευρά. Και σύμφωνα με όσα έχουν λεχθεί και από την πλευρά της ηγεσίας, διαχρονικά, είναι ότι ο ανταγωνισμός οδηγεί σε συμπ0ίεση των τιμών και αύξηση των ανταλλαγμάτων για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Κάθε πλευρά σε μια διαπραγμάτευση εξυπηρετεί τα συμφέροντά της, κι αυτό είναι θεμιτό. Κατά συνέπεια, το βασικό ζητούμενο είναι διασφαλιστεί ότι θα γίνει, κυρίως σε περίπτωση που η ιστορική εμπειρία τροφοδοτεί την επιβίωση αμφιβολιών. Όποιος έχει αντιρρήσεις σε αυτές τις θέσεις αρχής, είναι καλοδεχούμενος να το δηλώσει και να επιχειρηματολογήσει.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου