Μέχρι στιγμής η Δύση έχει προσφέρει στρατιωτική βοήθεια άνω των 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ουκρανία.
Στα πέντε μαθήματα που μπορεί κανείς να αντλήσει από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αναφέρονται οι Financial Times, οι οποίοι επιχειρούν να εκτιμήσουν πως θα εξελιχθεί ο πόλεμος το 2023.Το δημοσίευμα κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο λανθασμένο στρατιωτικό μοντέλο που υιοθέτησε στην αρχή η Ρωσία, διερωτάται εάν θα υπάρξει μια νέα χερσαία εισβολή στο Κίεβο, επισημαίνει τις αλλαγές που επήλθαν με την τοποθέτηση του Ρώσου στρατηγού Sergey Surovikin, ο οποίος άλλαξε και τη στρατιωτική προσέγγιση στο μέτωπο, ενώ επισημαίνει και τις μεγάλες απώλειες αλλά και την εξάντληση του ουκρανικού στρατού.
Η σύγκριση με το Αφγανιστάν
Το δημοσίευμα επιχειρεί μια σύγκριση μεταξύ της εισβολής της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν το 1979 και αυτής της Ρωσίας στην Ουκρανία στα τέλη Φεβρουαρίου του 2022.
Όπως αναφέρει το σχέδιο της Μόσχας για το Αφγανιστάν ήταν ότι με την «ρίψη» εκατοντάδων αλεξιπτωτιστών θα μπορούσαν να καταλάβουν άμεσα το κύριο αεροδρόμιο, κατόπιν την πρωτεύουσα, να σκοτώσουν τον πρόεδρο και να επιβάλλουν ένα καθεστώς της αρεσκείας τους.
Ήταν προφανές πως το σχέδιο προέβλεπε την άμεση κατάρρευση του Αφγανιστάν.
«Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin χρησιμοποίησε με υπερβολική αυτοπεποίθηση το ίδιο σχέδιο για την εισβολή στην Ουκρανία, όπου και εδώ φαντάστηκε μια γρήγορα κατάληψη του Κιέβου και κατόπιν όλης της χώρας.
Υπάρχει ένας άμεσος παραλληλισμός μεταξύ του πώς μια ομάδα ηλικιωμένων στο Κρεμλίνο έλαβε μια κακή απόφαση εισβολής στο Αφγανιστάν και πως μια επίσης ομάδα ηλικιωμένων και πάλι στο Κρεμλίνο έλαβε την ίδια απόφαση.
Και στις δύο περιπτώσεις, ο στρατός είχε κρίνει κακή ιδέα την εισβολή, αλλά οι ενστάσεις του απορρίφθηκαν» λέει στους FT o βετεράνος Ρώσος ειδικός και στρατιωτικός, Mark Galleoti.
Νέα εισβολή στο Κίεβο;
Σύμφωνα με τους FT, η σοβιετική εισβολή άφησε πίσω της 15.000 νεκρούς Σοβιετικούς και οδήγησε σε ένα τέλμα 10 ετών, το οποίο έληξε με την αποχώρηση του σοβιετικού στρατού.
Στην Ουκρανία, όπου εκτιμάται ότι συνολικά 100.000 Ρώσοι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί τους 10 αυτούς μήνες της εισβολής, το Κρεμλίνο εξακολουθεί να μη διαβάζει σωστά την εθνική διάθεση.
Οι ρωσικές δυνάμεις απέτυχαν να καταλάβουν το Κίεβο ενώ ο ουκρανικός στρατός έχει καταφέρει να ανακαταλάβει περίπου τη μισή έκταση, από αυτήν που αρχικά οι Ρώσοι είχαν καταφέρει να καταλάβουν.
Παρόλο αυτά η Μόσχα δεν φαίνεται να πτοείται, με τους Ουκρανούς να εκτιμούν πως η Ρωσία σχεδιάζει μια νέα χερσαία επίθεση προς το Κίεβο, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει για ένα τέτοιου εγχείρημα.
Το πώς θα εξελιχθεί ο πόλεμος το 2023 επιχειρούν να σκιαγραφήσουν οι Financial Times, οι οποίοι διερωτώνται ποια μαθήματα μπορούν να αντληθούν από την ουκρανική σύγκρουση και πώς αυτή θα μπορούσε να εκτυλιχθεί το 2023
Μια βασική παραδοχή, κατά στρατιωτικούς αναλυτές και αξιωματούχος, είναι ότι «ο μεγάλος πόλεμος επέστρεψε» και μαζί του, η ανάγκη για τις χώρες να έχουν βιομηχανική ικανότητα και τεράστια αποθέματα όπλων για να μπορέσουν να συνεχίσουν να πολεμούν με υψηλή ένταση.
Τα αποθέματα της Δύσης
Η Ουκρανία προμηθεύεται όπλα από το περίφημο «στρατηγικό βάθος» της Δύσης, η οποία μέχρι στιγμής της έχει στείλει στρατιωτική βοήθεια ύψους άνω των 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Πρόσφατα μάλιστα έγινε γνωστό πως οι ΗΠΑ θα στείλουν βοήθεια άνω των 1,85 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στην οποία θα περιλαμβάνεται και το πυραυλικό σύστημα αεράμυνας Patriot.
Μέχρι στιγμής, η Δύση, η οποία εμφανίζεται επιφυλακτική για μια κλιμάκωση που θα μπορούσε να οδηγήσει το ΝΑΤΟ σε άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία, αντιστέκεται στα ουκρανικά αιτήματα για άμεση παροχή σύγχρονων αρμάτων μάχης, για πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και για αεροσκάφη.
«Ένα βασικό ερώτημα για το 2023 είναι πόση στρατιωτική βοήθεια θα συνεχίσει να δίνει η Δύση στην Ουκρανία καθώς και τι είδους βοήθεια θα είναι αυτή» επισημαίνει η Domitilla Sagramoso, ειδικός σε θέματα ασφαλείας για τη Ρωσία στο King College του Λονδίνου.
Η τοποθέτηση του Surovikin
Κατά τους FT, ένα τρίτο μάθημα για τη Μόσχα είναι η σημασία της ποιότητας έναντι της ποσότητας.
Όπως επισημαίνει, τα καλά logistics, οι επαρκείς στρατιωτικές δυνάμεις και ο άφθονος στρατιωτικός εξοπλισμός είτε είναι drones είτε είναι άρματα μάχης δεν αξίζουν τίποτα, εάν είναι ανεπαρκής η ηγεσία» επισημαίνει ο Ben Barry, πρώην ταξίαρχος στο Βρετανικό στρατό και τώρα ειδικός στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Σχέσεων.
Όπως λέει, οι ρωσικές δυνάμεις συνέχισαν να επιδεικνύουν «χαμηλό ηθικό και αδυναμία να συνδυάζουν τις τακτικές του στρατού με μια ηγεσία στο πεδίο της μάχης», μέχρι την εμφάνιση του Ρώσου στρατηγού Sergey Surovikin, ο οποίος πήρε το γενικό πρόσταγμα της ρωσικής επιχείρησης στην Ουκρανία τον περασμένο Οκτώβριο.
«Ο Surovikin, ένας βετεράνος του πολέμου στη Συρία, είναι πιθανώς ο πιο ικανός διοικητής που έχει ενεργοποιήσει η Ρωσία» υποστηρίζει ο Dara Massicot, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας της Ρωσίας στο think-tank Rand Corporation.
Ο ελιγμός της Kherson
Ο Surovikin ενίσχυσε τις πρώτες γραμμές της Ρωσίας με νεοσύλλεκτους που προέρχονται από την πρόσφατη επιστράτευση των 300.000 στρατιωτών και υλοποίησε την επιτυχημένη απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων από τη στρατηγική περιοχή της Kherson, όπου ο ρωσικός στρατός κινδύνευε να αιχμαλωτιστεί.
Αυτές οι ισχυρότερες αμυντικές θέσεις μείωσαν τις πιθανότητες μιας επιτυχημένης ουκρανικής χειμερινής αντεπίθεσης, η οποία θα αποσκοπούσε στο να κόψει τον χερσαίο διάδρομο που «τρέχει» κατά μήκος της Αζοφικής Θάλασσας και ενώνει τη Ρωσία με την Κριμαία, αν και το εγχείρημα θεωρείται ακόμα πιθανό από κάποιους δυτικούς αναλυτές.
Τα προβλήματα των Ουκρανών
Δυτικοί αναλυτές υποστηρίζουν πως ο ουκρανικός στρατός αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα.
«Οι απώλειές τους είναι υψηλές, πολλοί στρατιώτες δεν είναι επαρκώς εκπαιδευμένοι, ορισμένες μονάδες υποφέρουν σαφώς από υπερβολική κόπωση και χρειάζονται περισσότερα όπλα και πυρομαχικά.
Αλλά το ηθικό και η αποφασιστικότητά τους εξακολουθούν να είναι ασύγκριτα υψηλότερα από τους αντιπάλους τους και ήταν πολύ πιο αποτελεσματικοί από τους Ρώσους στην κινητοποίηση» αναφέρει Δυτικός αναλυτής.
Θα αντέξουν οι πολίτες;
Κατά τους FT, το τέταρτο μάθημα έχει κάνει με τη σημασία της κοινωνίας των πολιτών στη διατήρηση των πολεμικών επιχειρήσεων.
Ουκρανοί προγραμματιστές λογισμικού έχουν σχεδιάσει εφαρμογές για να βοηθήσουν τα στρατεύματά τους να στοχεύουν ρωσικές θέσεις, οι σεφ μαγειρεύουν φαγητό για Ουκρανούς στρατιώτες στην πρώτη γραμμή και οι εθελοντές συνεχίζουν να συγκεντρώνουν κεφάλαια για να αγοράσουν στρατιωτικές προμήθειες, όπως κιτ πρώτων βοηθειών και γυαλιά νυχτερινής όρασης.
«Μεγάλο μέρος της επιτυχίας των Ουκρανών στο πεδίο της μάχης εξαρτάται από μια ετερογενή και με αυτοπεποίθηση κοινωνία των πολιτών, η οποία είναι σε θέση να υποστηρίζει στρατιώτες», αναφέρεται ο Timothy Snyder, ιστορικός του Πανεπιστημίου Γέιλ.
Δημοσκόπηση του Gallup τον περασμένο Οκτώβριο έδειξε ότι το 70% των Ουκρανών θέλει να συνεχιστεί ο πόλεμος μέχρι τη νίκη ενώ πάνω από το 90% πιστεύει ότι νίκη σημαίνει την ανακατάληψη όλων των εδαφών, συμπεριλαμβανομένης και της Κριμαίας.
Το μεγαλύτερο μάθημα
Κατά τους FT, το πέμπτο και ίσως μεγαλύτερο μάθημα από τον πόλεμο είναι ότι αυτός εκτυλίσσεται σε πολλαπλά μέτωπα και όχι μόνο με τανκς, ρουκέτες και όπλα.
Ο Putin εξαπέλυσε ένα ανελέητο κύμα επιθέσεων με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην ενεργειακή υποδομή της Ουκρανίας για να προσπαθήσει να σπάσει την εθνική βούληση και να απελευθερώσει ένα κύμα προσφύγων στην Ευρώπη.
Απείλησε με περαιτέρω περικοπές στις προμήθειες δυτικού φυσικού αερίου καθώς μπαίνει ο χειμώνας, και ενώ η Ουκρανία στέλνει σιτηρά, το ρωσικό ναυτικό εξακολουθεί να ελέγχει τη Μαύρη Θάλασσα, απειλώντας μεγάλο μέρος των οδών εξαγωγής τροφίμων της Ουκρανίας.
«Το μήνυμα του Putin φαίνεται να είναι πως τα πυρά θα συνεχιστούν, αλλά αυτό θα μπορεί να γίνεται όσο θέλει εκείνος.
Είναι μια πολιτική στρατηγική που έχει σχεδιαστεί για να απομακρύνει την Ουκρανία από τη Δύση.
Το πώς θα εξελιχθεί αυτός ο πόλεμος δεν έχει να κάνει μόνο με τον στρατιωτικό εξοπλισμό.
Ακόμα κι αν οι δύο πλευρές, οι οποίες έχουν εξαντληθεί από τις μάχες, συμφωνήσουν σε μια κατάπαυση του πυρός, η επιθετικότητα του Putin κατά της Ουκρανίας θα μπορούσε να συνεχιστεί με άλλα μέσα.
Ο χαρακτήρας του σύγχρονου πολέμου μπορεί να αλλάζει, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με την φύση της ειρήνης.
Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να σκεφτεί η Δύση» επισημαίνει ο Mark Galleoti.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου