Δεν υπάρχει σκεπτόμενος Έλληνας που να μη τον ευγνωμονεί για την υποδειγματική άσκηση των καθηκόντων του στην ΑΑΔΕ.
Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Τρέλα. Για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι «παράνομη» η δραστηριότητα της- συνταγματικά κατοχυρωμένης- ΑΔΑΕ, αλλά «νόμιμες» οι δραστηριότητες της ΕΥΠ που δεν έχουν καμία σχέση με την αποστολή της!
Στο πλευρό της, ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός της χώρας, προστατεύει τις ιδιωτικές …τηλεφωνικές εταιρίες από τους θεσμοθετημένους ελέγχους μιας ανεξάρτητης Αρχής, αλλά όχι τους υπουργούς και στρατηγούς που «επισυνδέονται», παράνομα, από την παρακυβέρνηση.
Κάπως έτσι έχουν διαμορφωθεί πλέον δυο κόσμοι στην Ελλάδα.
Από τη μια πλευρά, ο κόσμος του σκότους, βουτηγμένος στο βούρκο που παράγει το σύστημα Μητσοτάκη και εξωραΐζουν εξαγορασμένα μέσα ενημέρωσης , δουλικοί δημοσιογράφοι, φοβισμένοι βουλευτές και συνοδοιπόροι δικαστικοί.
Σε ποια χώρα του δυτικού Ημισφαιρίου θα έσκαγε – με στοιχεία – η είδηση ότι η κρατική Υπηρεσία Αντικατασκοπείας παρακολουθούσε τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων και ο κύκλος των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, θα έβρισκε ως μόνο ενδιαφέρον για προβολή, τη γελοία δήλωση Οικονόμου εναντίον του …Αλ. Τσίπρα και του Κ. Βαξεβάνη;
Ποιας χώρας το πολιτικό προσωπικό θα σιωπούσε μπροστά στην αποκάλυψη πως ο Πρωθυπουργός - που παρακολουθούσε μέσω της ΕΥΠ, αποδεδειγμένα, δυο ευρωβουλευτές , έναν υπουργό του και τέσσερις δημοσιογράφους- θεώρησε προς παρακολούθηση «εθνικά ύποπτο» και τον άνθρωπο που διοικεί το Στράτευμα, αλλά οι εισαγγελείς δεν θα άρχιζαν αμέσως έρευνα- για να βρουν τους υποκλοπείς, όχι να τιμωρήσουν τους δημοσιογράφους;
Πού αλλού η πληροφορία- στο iEidiseis.gr- ότι η κυβέρνηση συνεχίζοντας την πρακτική της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, τρομοκρατεί τις τηλεφωνικές εταιρίες για να αγνοήσουν την ΑΔΑΕ, δεν θα είχε βγάλει στα κεραμίδια όσους σχετίζονται- εξ επαγγέλματος τουλάχιστον- με την λειτουργία του κράτους Δίκαιου- με επικεφαλής τους δικηγορικούς Συλλόγους- αντί να παρακολουθούν δειλοί μοιραίοι και άβουλοι και ποιος αρχηγός Κράτους, ποιος πρόεδρος Κοινοβουλίου, ποιος αρμόδιος υπουργός θα καταδεχόταν να μείνει στη θέση του;
Αυτός ο κόσμος του σκότους, της ανομίας, του παρακράτους, καταλύει βασικές δημοκρατικές αξίες και διαπομπεύει τη χώρα στον πλανήτη. Αν η Καϊλή, ως βαποράκι πολυτέλειας στην Ευρωβουλή, «εξευτελίζει την Ελλάδα», όπως λένε πολλοί, τι κάνει ο Μητσοτάκης οι πράξεις του οποίου την κρεμάνε στα μανταλάκια παγκοσμίως, ως τριτοκοσμική χώρα, με καθεστωτικές κυβερνητικές πρακτικές;
Από την άλλη υπάρχει κόσμος του Φωτός. Μέσα Ενημέρωσης και δημοσιογράφοι που κάνουν έντιμα τη δουλειά τους: ελέγχουν την εξουσία, ερευνούν δυσώδεις υποθέσεις, κρίνουν και ενημερώνουν, παρά τις διώξεις που υφίστανται, στο περιβάλλον ζόφου δημιουργεί γι αυτούς ακόμη και μέσα στη Βουλή, ο Πρωθυπουργός και οι – ακροδεξιοί κυρίως- υπουργοί του..
Υπάρχουν πολιτικοί που σέβονται τη λαϊκή εξουσιοδότηση να εκπροσωπούν το έθνος και όχι τον ολιγάρχη στα μίντια το οποίου σιτίζονται. Όπως υπάρχουν και κρατικοί λειτουργοί- ανάμεσά τους και δικαστικοί-που τιμούν τον όρκο τους και εφαρμόζουν χωρίς διακρίσεις, όσο και αν τους διώκει το κυβερνητικό σύστημα για να σιωπήσουν.
Σ' αυτόν τον δεύτερο φωτεινό κόσμο ανήκει ο Χρήστος Ράμμος. Ο πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και σήμερα επικεφαλής της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών , δίνει στο ρόλο του περιεχόμενο αντάξιο της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης.
Χωρίς αυτόν ίσως δεν θα είχε να φοβηθεί τίποτε το «ρυπαρό»-για να δανειστούμε τον όρο του κυβερνητικού εκπροσώπου-σύστημα των παρακολουθήσεων και της συγκάλυψής τους.
Η ακεραιότητα του ανδρός στρατολογεί εναντίον του, άθλιους κυβερνητικούς μηχανισμούς, διατεταγμένους δικαστικούς και ποικίλους Δημητριάδηδες, για να μη κάνει, κατά τη συνείδησή του, αυτό που ετάχθη από το Σύνταγμα
Προχωράει όρθιος, μαχητικός, δίκαιος και ασυμβίβαστος. Πραγματικός λειτουργός. «Πρότυπο και άξιος τιμής από την κοινωνία», όπως επισήμανε ο Βασίλης Σκουρής.
Είναι φόβος και τρόμος για τον υπάλληλο το Νεομητσοτακισμού -που επικοινώνησε- εξ ορισμού εκ μέρους του Πρωθυπουργού, που μάλλον «δεν θα ξέρει» πάλι-με τη διοίκηση των δυο παρόχων, ζητώντας τους να μην συνδράμουν τις έρευνες της ΑΔΑΕ, γιατί τάχα οι έλεγχοι είναι «παράνομοι με βάση το νέο νόμο». Που δεν έχει ούτε καν τη νομιμότητα της αριθμητικής πλειοψηφίας της ΝΔ στη Βουλή, αφού συγκρούεται με το Σύνταγμα.
Σ΄ αυτό το σημείο μια μελαγχολική διαπίστωση: είναι, πάλι, κρίμα για την, πρώην συνάδελφο του προέδρου της ΑΔΑΕ, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, που προσπάθησε να περάσει στο ντούκου την επίσκεψη του στο Προεδρικό Μέγαρο για να της παραδώσει την ετήσια Έκθεση Πεπραγμένων της Αρχής. Αντί να την αξιοποιήσει για να παίξει το ρόλο της, ως φρουρός τη συνταγματικής τάξης.
Ο Χρήστος Ράμμος, κάνει υπερήφανους τους συναδέλφους του στο Δικαστικό Σώμα, τα στελέχη του Δημοσίου με ειδικές αποστολές όπως ο ίδιος και τον ελληνικό λαό, για την επιμονή του να εκτελεί το καθήκον του-χωρίς να υποτάσσεται σε όσους βυσσοδομούν εναντίον του και αναζητούν τρόπο να τον απομακρύνουν.
Αν το κάνουν, θα είναι ο ήρωας που χρειάζεται αυτή την εποχή η Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία.
Τα συμφραζόμενα της συγκυρίας, μας οδηγούν πίσω, στο κλίμα που διαμορφώθηκε μετά τη δολοφονία του Γρήγορη Λαμπράκη στη χώρα. Στις σημερινές συνθήκες ο Χρήστος Ράμμος είναι ο Σαρτζετάκης του 1963. Δεν υπάρχει σκεπτόμενος Έλληνας που να μη τον ευγνωμονεί για την υποδειγματική άσκηση των καθηκόντων του…
Τρέλα. Για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι «παράνομη» η δραστηριότητα της- συνταγματικά κατοχυρωμένης- ΑΔΑΕ, αλλά «νόμιμες» οι δραστηριότητες της ΕΥΠ που δεν έχουν καμία σχέση με την αποστολή της!
Στο πλευρό της, ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός της χώρας, προστατεύει τις ιδιωτικές …τηλεφωνικές εταιρίες από τους θεσμοθετημένους ελέγχους μιας ανεξάρτητης Αρχής, αλλά όχι τους υπουργούς και στρατηγούς που «επισυνδέονται», παράνομα, από την παρακυβέρνηση.
Κάπως έτσι έχουν διαμορφωθεί πλέον δυο κόσμοι στην Ελλάδα.
Από τη μια πλευρά, ο κόσμος του σκότους, βουτηγμένος στο βούρκο που παράγει το σύστημα Μητσοτάκη και εξωραΐζουν εξαγορασμένα μέσα ενημέρωσης , δουλικοί δημοσιογράφοι, φοβισμένοι βουλευτές και συνοδοιπόροι δικαστικοί.
Σε ποια χώρα του δυτικού Ημισφαιρίου θα έσκαγε – με στοιχεία – η είδηση ότι η κρατική Υπηρεσία Αντικατασκοπείας παρακολουθούσε τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων και ο κύκλος των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, θα έβρισκε ως μόνο ενδιαφέρον για προβολή, τη γελοία δήλωση Οικονόμου εναντίον του …Αλ. Τσίπρα και του Κ. Βαξεβάνη;
Ποιας χώρας το πολιτικό προσωπικό θα σιωπούσε μπροστά στην αποκάλυψη πως ο Πρωθυπουργός - που παρακολουθούσε μέσω της ΕΥΠ, αποδεδειγμένα, δυο ευρωβουλευτές , έναν υπουργό του και τέσσερις δημοσιογράφους- θεώρησε προς παρακολούθηση «εθνικά ύποπτο» και τον άνθρωπο που διοικεί το Στράτευμα, αλλά οι εισαγγελείς δεν θα άρχιζαν αμέσως έρευνα- για να βρουν τους υποκλοπείς, όχι να τιμωρήσουν τους δημοσιογράφους;
Πού αλλού η πληροφορία- στο iEidiseis.gr- ότι η κυβέρνηση συνεχίζοντας την πρακτική της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, τρομοκρατεί τις τηλεφωνικές εταιρίες για να αγνοήσουν την ΑΔΑΕ, δεν θα είχε βγάλει στα κεραμίδια όσους σχετίζονται- εξ επαγγέλματος τουλάχιστον- με την λειτουργία του κράτους Δίκαιου- με επικεφαλής τους δικηγορικούς Συλλόγους- αντί να παρακολουθούν δειλοί μοιραίοι και άβουλοι και ποιος αρχηγός Κράτους, ποιος πρόεδρος Κοινοβουλίου, ποιος αρμόδιος υπουργός θα καταδεχόταν να μείνει στη θέση του;
Αυτός ο κόσμος του σκότους, της ανομίας, του παρακράτους, καταλύει βασικές δημοκρατικές αξίες και διαπομπεύει τη χώρα στον πλανήτη. Αν η Καϊλή, ως βαποράκι πολυτέλειας στην Ευρωβουλή, «εξευτελίζει την Ελλάδα», όπως λένε πολλοί, τι κάνει ο Μητσοτάκης οι πράξεις του οποίου την κρεμάνε στα μανταλάκια παγκοσμίως, ως τριτοκοσμική χώρα, με καθεστωτικές κυβερνητικές πρακτικές;
Από την άλλη υπάρχει κόσμος του Φωτός. Μέσα Ενημέρωσης και δημοσιογράφοι που κάνουν έντιμα τη δουλειά τους: ελέγχουν την εξουσία, ερευνούν δυσώδεις υποθέσεις, κρίνουν και ενημερώνουν, παρά τις διώξεις που υφίστανται, στο περιβάλλον ζόφου δημιουργεί γι αυτούς ακόμη και μέσα στη Βουλή, ο Πρωθυπουργός και οι – ακροδεξιοί κυρίως- υπουργοί του..
Υπάρχουν πολιτικοί που σέβονται τη λαϊκή εξουσιοδότηση να εκπροσωπούν το έθνος και όχι τον ολιγάρχη στα μίντια το οποίου σιτίζονται. Όπως υπάρχουν και κρατικοί λειτουργοί- ανάμεσά τους και δικαστικοί-που τιμούν τον όρκο τους και εφαρμόζουν χωρίς διακρίσεις, όσο και αν τους διώκει το κυβερνητικό σύστημα για να σιωπήσουν.
Σ' αυτόν τον δεύτερο φωτεινό κόσμο ανήκει ο Χρήστος Ράμμος. Ο πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και σήμερα επικεφαλής της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών , δίνει στο ρόλο του περιεχόμενο αντάξιο της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης.
Χωρίς αυτόν ίσως δεν θα είχε να φοβηθεί τίποτε το «ρυπαρό»-για να δανειστούμε τον όρο του κυβερνητικού εκπροσώπου-σύστημα των παρακολουθήσεων και της συγκάλυψής τους.
Η ακεραιότητα του ανδρός στρατολογεί εναντίον του, άθλιους κυβερνητικούς μηχανισμούς, διατεταγμένους δικαστικούς και ποικίλους Δημητριάδηδες, για να μη κάνει, κατά τη συνείδησή του, αυτό που ετάχθη από το Σύνταγμα
Προχωράει όρθιος, μαχητικός, δίκαιος και ασυμβίβαστος. Πραγματικός λειτουργός. «Πρότυπο και άξιος τιμής από την κοινωνία», όπως επισήμανε ο Βασίλης Σκουρής.
Είναι φόβος και τρόμος για τον υπάλληλο το Νεομητσοτακισμού -που επικοινώνησε- εξ ορισμού εκ μέρους του Πρωθυπουργού, που μάλλον «δεν θα ξέρει» πάλι-με τη διοίκηση των δυο παρόχων, ζητώντας τους να μην συνδράμουν τις έρευνες της ΑΔΑΕ, γιατί τάχα οι έλεγχοι είναι «παράνομοι με βάση το νέο νόμο». Που δεν έχει ούτε καν τη νομιμότητα της αριθμητικής πλειοψηφίας της ΝΔ στη Βουλή, αφού συγκρούεται με το Σύνταγμα.
Σ΄ αυτό το σημείο μια μελαγχολική διαπίστωση: είναι, πάλι, κρίμα για την, πρώην συνάδελφο του προέδρου της ΑΔΑΕ, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, που προσπάθησε να περάσει στο ντούκου την επίσκεψη του στο Προεδρικό Μέγαρο για να της παραδώσει την ετήσια Έκθεση Πεπραγμένων της Αρχής. Αντί να την αξιοποιήσει για να παίξει το ρόλο της, ως φρουρός τη συνταγματικής τάξης.
Ο Χρήστος Ράμμος, κάνει υπερήφανους τους συναδέλφους του στο Δικαστικό Σώμα, τα στελέχη του Δημοσίου με ειδικές αποστολές όπως ο ίδιος και τον ελληνικό λαό, για την επιμονή του να εκτελεί το καθήκον του-χωρίς να υποτάσσεται σε όσους βυσσοδομούν εναντίον του και αναζητούν τρόπο να τον απομακρύνουν.
Αν το κάνουν, θα είναι ο ήρωας που χρειάζεται αυτή την εποχή η Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία.
Τα συμφραζόμενα της συγκυρίας, μας οδηγούν πίσω, στο κλίμα που διαμορφώθηκε μετά τη δολοφονία του Γρήγορη Λαμπράκη στη χώρα. Στις σημερινές συνθήκες ο Χρήστος Ράμμος είναι ο Σαρτζετάκης του 1963. Δεν υπάρχει σκεπτόμενος Έλληνας που να μη τον ευγνωμονεί για την υποδειγματική άσκηση των καθηκόντων του…
Δημοσίευση σχολίου