Αμπντουλάχ Μποζκούρτ/Στοκχόλμη
Αντιμέτωπος με σοβαρές προκλήσεις στις επερχόμενες εκλογές εν μέσω προβληματικής οικονομίας, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στράφηκε στη Ρωσία για βοήθεια στην ενίσχυση των ταμειακών αποθεμάτων, στην αποκατάσταση της ταλαιπωρημένης εικόνας του και στην ανακούφιση των καταναλωτών με βαθιές περικοπές στην τιμή της ενέργειας.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους κατά την επιστροφή του από μια περιοδεία στα Βαλκάνια την περασμένη εβδομάδα, ο Ερντογάν αποκάλυψε τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν για έκπτωση στην τιμή του φυσικού αερίου. «Η Ρωσία δεν μας έχει επιβάλει κυρώσεις. Είχα μια συζήτηση μαζί του για την τιμή [των παραδόσεων φυσικού αερίου]", είπε στους δημοσιογράφους. «Αν το προσεγγίσει θετικά, τότε αυτή θα είναι η "αφρόκρεμα" γιατί στόχος μας είναι να παρέχουμε όσο το δυνατόν περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια και φυσικό αέριο στους πολίτες μας με ευνοϊκότερους όρους».
Η δημοτικότητα του Ερντογάν μειώνεται στην Τουρκία και το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) έχει χάσει σημαντική υποστήριξη σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, κυρίως λόγω του αυξανόμενου πληθωρισμού και της υψηλής ανεργίας, ειδικά μεταξύ των νέων, και της αύξησης των τιμών των τροφίμων και της ενέργειας. Η πρώτη του προτεραιότητα είναι να σταματήσει η Ρωσία από το να διακόψει την παροχή φυσικού αερίου στην Τουρκία όπως έκανε ο Πούτιν στην Ευρώπη και κυρίως να λάβει παραχωρήσεις από τη Μόσχα για μειωμένη τιμή, ενώ η Μόσχα αναζητά τρόπους να νικήσει τις δυτικές κυρώσεις.
Τα δημόσια σχόλια του Τούρκου προέδρου κατά τη διάρκεια ταξιδιού στη Βοσνία, τη Σερβία και την Κροατία, στο οποίο τάχθηκε στο πλευρό του Πούτιν για τη διακοπή του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, αντιτάχθηκε στις κυρώσεις και κατηγόρησε τη Δύση ότι προκαλεί τη Ρωσία, είχαν εν μέρει στόχο να ευχαριστήσουν τον Πούτιν πριν από τις συνομιλίες στο Ουζμπεκιστάν για να τον βοηθήσουν να κερδίσει την επανεκλογή του στην Τουρκία.
Ο Ερντογάν έχει ήδη δηλώσει ότι η κυβέρνησή του δεν θα συμμετάσχει στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και άνοιξε το τουρκικό χρηματοπιστωτικό και τραπεζικό σύστημα σε Ρώσους ολιγάρχες που ήθελαν να ξεφύγουν από τις δυτικές κυρώσεις και να αποφύγουν το πάγωμα και τις κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων.
Στα σχόλιά του για το αεροπλάνο, ο Ερντογάν είπε ότι ορισμένες εταιρείες είχαν ήδη σταθμεύσει τα μετρητά τους στην Τουρκία επειδή, όπως ισχυρίστηκε, «δεν υπάρχει εμπιστοσύνη σε καμία άλλη χώρα. Υπάρχει όμως εμπιστοσύνη στην Τουρκία σε αυτό το σημείο. Οι συνάδελφοί μου και εγώ διεξάγουμε πολλές συναντήσεις για αυτό το θέμα και έχουμε πάρει θετικά αποτελέσματα λόγω αυτών των συναντήσεων», εξήγησε.
Καυχήθηκε για τη βελτίωση των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Τουρκικής Κεντρικής Τράπεζας τις τελευταίες εβδομάδες και απέδωσε αυτή την τάση στην ταμειακή εισροή προς την Τουρκία.
Το ιστορικό του Ερντογάν σε τέτοιες τακτικές μιλάει από μόνο του. Για χρόνια η κυβέρνησή του βοηθούσε το ιρανικό καθεστώς να παρακάμψει τις κυρώσεις που επέβαλαν οι ΗΠΑ, με τις τουρκικές κρατικές τράπεζες να ξεπλένουν χρήματα για ιρανικές οντότητες. Αυτός και οι φίλοι του πλούτισαν στο μεταξύ από δωροδοκίες και κλωτσιές που έλαβαν από τέτοιες επιχειρήσεις.
Έρευνες για χρηματισμό το 2013 αποκάλυψαν ότι ο Ερντογάν και οι συνεργάτες του πήραν ένα τεράστιο ποσό δωροδοκιών από έναν Ιρανό πράκτορα ονόματι Ρεζά Ζαράμπ, ο οποίος ξέπλυνε ιρανικά κυβερνητικά κεφάλαια χρησιμοποιώντας την τουρκική κρατική τράπεζα Halkbank προκειμένου να αποφύγει τις αμερικανικές κυρώσεις. Οι ίδιες έρευνες έδειξαν ότι ο γιος του Ερντογάν, Μπιλάλ, πήρε κρυφά χρήματα από τον άλλοτε χρηματοδότη της Αλ Κάιντα Γιασίν αλ-Καντί, στενό φίλο του Τούρκου προέδρου, αν και ο αλ-Καντί είχε κάποτε χαρακτηριστεί ως χρηματοδότης της τρομοκρατίας τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από τον ΟΗΕ.
Δεν είναι μόνο τα χρηματοπιστωτικά και οικονομικά οφέλη που επιδιώκει ο Ερντογάν από τη Ρωσία του Πούτιν. Θέλει επίσης πολιτική στήριξη στις εκλογές του 2023. Το πιο σημαντικό, είναι μετά τη δύναμη άσκησης πίεσης της Ρωσίας στην Τουρκία, όπου η Μόσχα έχει δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια ένα τεράστιο δίκτυο επιχειρήσεων επιρροής. Πολλοί Τούρκοι ειδήμονες και ειδικοί, συμπεριλαμβανομένων πρώην στρατηγών, εμφανίζονται συχνά σε τουρκικά προγράμματα συζήτησης επαναλαμβάνοντας σημεία συζήτησης που έκανε η Μόσχα, ενώ ρίχνουν την υποστήριξή τους στην κυβέρνηση Ερντογάν.
Το ρωσικό μέσο ενημέρωσης Sputnik υπέρ του Κρεμλίνου έχει τουρκική έκδοση και η κάλυψή του ήταν πολύ φιλο-Ερντογάν τα τελευταία χρόνια. Αν και η Ευρώπη μπλόκαρε ρωσικά μέσα ενημέρωσης όπως το RT και το Sputnik με την αιτιολογία ότι έχουν εμπλακεί σε «συνεχείς και συντονισμένες ενέργειες προπαγάνδας με στόχο την [ΕΕ] και τα γειτονικά μέλη της κοινωνίας των πολιτών, διαστρεβλώνοντας σοβαρά και χειραγωγώντας γεγονότα», η κυβέρνηση Ερντογάν τους επέτρεψε να συνεχίσουν να εκπέμπουν στην Τουρκία.
Σύμφωνα με τον πρώην αξιωματικό πληροφοριών Enver Altaylı, ο οποίος έχει μελετήσει τη Ρωσία εδώ και δεκαετίες και πιστεύει ότι η Ρωσία έχει αυτοκρατορικούς στόχους, με την Τουρκία να είναι ένας από τους στόχους της Μόσχας, οι αρνητικές απόψεις του τουρκικού κοινού προς τις ΗΠΑ, τη Δύση και το ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια του ρωσο-ουκρανικού πολέμου πρέπει να αποδοθούν σε δραστηριότητες πληροφοριών από τη ρωσική μυστική υπηρεσία FSB, η οποία δαπάνησε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό για να οικοδομήσει μια φιλορωσική και αντιδυτική Τουρκία.
«Πολλοί δημοσιογράφοι πληρώνονται με αυτά τα κεφάλαια για την προπαγάνδα τους υπέρ της Ρωσίας ό,τι κι αν γίνει», ισχυρίστηκε.
«Μπορεί να έχετε διαβάσει ότι σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, σχεδόν το ήμισυ του τουρκικού κοινού πιστεύει ότι η Ρωσία δεν ευθύνεται για την αιματοχυσία στην Ουκρανία. Αυτή η κατάσταση αποδεικνύει ένα πράγμα: Αυτό το ρωσικό ταμείο πληροφοριών διαχειρίζεται με μεγάλη επιτυχία στην Τουρκία. Όποιος διαχειρίζεται το τουρκικό τμήμα αυτού του ταμείου θα πρέπει να λάβει μετάλλιο από τη Ρωσία!», έγραψε.
Πράγματι, σύμφωνα με μια έρευνα που διεξήχθη τον Ιούνιο από την εταιρεία Metropoll με έδρα την Άγκυρα, την οποία αναφέρει η Altaylı, περίπου το 48% των Τούρκων θεωρούν τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ, των οποίων η Τουρκία είναι μέλος από το 1952, υπεύθυνες για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ενώ μόνο το 34% πιστεύει ότι η Ρωσία είναι υπεύθυνη για αυτό.
Δημοσίευση σχολίου