Τουρκικό αμυντικό ινστιτούτο μας ”ανοίγει τα μάτια”, σχετικά με τις απίστευτες διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο-Νέα επίθεση κι από Τσαβούσογλου.
Γιώργος ΜοτσάκοςΝέα ιταμή θεωρία από την “πολιτισμένη” υποτίθεται τουρκική αντιπολίτευση και τον Κεμάλ Κιλιντσάρογλου, ο οποίος ζητά ουσιαστικά, ξεσκόνισμα της συνθήκης του 1947 και “επικοινωνία” Τούρκων ειδικών με τους Ιταλούς για τα Δωδεκάνησα, αφού θεωρεί ότι η Ελλάδα κατέχει νόμιμα 14 νησιά και όλα τα μικρότερα δεν τις ανήκουν νόμιμα.
Ο Κιλιντσάρογλου και το κόμμα του, το οποίο κάποιοι εντός της πατρίδας μας, θεωρούν ως “ προοδευτικό”, στηρίζει ανεπιφύλακτα το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», τονίζοντας πως «δεν υποχωρούμε στο θέμα αυτό».
«Στο θέμα της “Γαλάζιας Πατρίδας” δεν δίνουμε, δεν παραχωρούμε ούτε μια σταγόνα σε κάποιον άλλον» είπε ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης στην Τουρκία. «Δεν υποχωρούμε στο θέμα αυτό. Διότι το διεθνές δίκαιο δίνει πολλά επιχειρήματα.
Η Ελλάδα παραβιάζει τη Συνθήκη της Λωζάνης, στρατιωτικοποιεί τα νησιά. Τα νησιά δεν πρέπει να στρατιωτικοποιούνται. Υπάρχει το ζήτημα της κυριαρχίας των νησιών που ανήκαν στους Ιταλούς. Έφυγαν, αποσύρθηκαν οι Ιταλοί και τώρα πρέπει να συζητηθεί το θέμα της κυριαρχίας των Δωδεκανήσων στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου. Πρέπει να υπάρξει μια συζήτηση στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου για την κυριαρχία αυτών των νησιών», κατέληξε ο ίδιος.
Χθες, ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, στοχοποίησε ξανά ελληνικά νησιά θέτοντας εκ νέου θέμα αποστρατικοποίησής τους. Σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο TRT Haber τόνισε ότι "η Τουρκία έχει στείλει επιστολή στα Ηνωμένα Έθνη θέτοντας θέμα κυριαρχίας των νησιών κι επισημαίνοντας ότι τα νησιά δεν πρέπει να στρατικοποιηθούν".
Αποκαλύπτουμε σήμερα ότι όλα αυτά τα ζητήματα έχουν μελετηθεί, σχεδιαστεί και αποφασιστεί από ειδικά τουρκικά THINK TANKS, εδώ και μεγάλο διάστημα, και όλοι οι Τούρκοι πολιτικοί, ανεξαρτήτου κόμματος, δηλώνουν το αφήγημα που τους έχουν παραδώσει αυτά τα αμυντικά ιδρύματα.
Ο Τούρκος στρατηγός ε.α. Güray Alpar, πρώην ανώτατος αξιωματικός της τουρκικής στρατοχωροφυλακής και μέλος ινστιτούτου σκέψης, που υπάγεται στο τουρκικό υπουργείο άμυνας, μας καθόρισε την πολιτική των γειτόνων, επικαλούμενος έκθεσή από το 2020, στην οποία οφείλουμε να έχουμε το νου μας ώστε να δώσουμε την κατάλληλη απάντηση όταν αυτή απαιτηθεί.
Μεταξύ άλλων ο ίδιος είχε αναφέρει : “η Ελλάδα άρχισε να εξοπλίζει αυτά τα νησιά από το 1960 με στόχο την στήριξη της στα σχέδια του ΝΑΤΟ. Από το 1974 όμως, έστειλε ακόμα πιο πολύ στρατό. Η κατάσταση επίσης και στα Δωδεκάνησα, τα οποία δόθηκαν από τους Ιταλούς με τη Συνθήκη του Παρισιού το 1947 μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, πρέπει να εξεταστεί και αυτή πολύ καλά.
Τα ονόματα αυτών των νησιών, τα οποία η Οθωμανική Αυτοκρατορία έδωσε προσωρινά στους Ιταλούς, καθορίστηκαν ένα προς ένα. Το ποια από αυτά τα νησιά είχαν δοθεί στους Ιταλούς καθορίστηκε στον αριθμό 2 του χάρτη, ο οποίος προστέθηκε επιπροσθέτως στο άρθρο 15 της συμφωνίας της Λωζάννης του 1923.
Όταν εξετάσουμε τους χάρτες, φαίνεται ότι αυτά τα νησιά υπογραμμίζονται και οριστικοποιούνται. Υπάρχουν 14 νησίδες που επισημαίνονται στο χάρτη. Με άλλα λόγια μιλάμε για 14 συγκεκριμένα νησιά και όχι ολόκληρα τα Δωδεκάνησα, τα οποία δόθηκαν προσωρινά στους Ιταλούς.
Στην Τουρκο-Ιταλική Συνθήκη της 4ης Ιανουαρίου 1932, τα νησιά αυτά καθορίστηκαν και πάλι. Στο χάρτη που προετοίμασαν οι Βρετανοί, τα νησιά ήταν υπό τον έλεγχο της Ιταλίας.
Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με την «Συνθήκη των Παρισίων το 1947», αυτά τα ιταλικά νησιά δόθηκαν στους Έλληνες με έναν άδικο τρόπο. Ωστόσο, ακόμη και ο Στάλιν δήλωσε ότι τα νησιά αυτά ανήκαν στους Τούρκους το 1941 και πρέπει να δοθούν στους ίδιους για λόγους ασφαλείας.
Οι Γερμανοί, που εισέβαλαν στην Ελλάδα στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, πρόσφεραν αυτά τα νησιά στους Τούρκους, αλλά οι Βρετανοί τους αντιτάχθηκαν. Ωστόσο, αν ήθελαν οι Τούρκοι, θα μπορούσαν εύκολα να κατακτήσουν αυτά τα νησιά στο τέλος του πολέμου.
Η ειρηνική στάση της Τουρκίας τότε δυστυχώς παρεξηγήθηκε, ενώ τονίζουμε ότι αυτά τα 14 συγκεκριμένα νησιά είναι μια φυσική προέκταση της χερσονήσου της Ανατολίας, στους πρόποδες της τουρκικής ακτής και η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να τα εξοπλίσει με στρατό παρά μόνο με αστυνομία ή χωροφυλακή. Ως εκ τούτου, η Ελλάδα είναι κράτος με επιθετικούς στόχους και απειλεί τους γείτονές της.
Είναι προφανές ότι η Ελλάδα, εξοπλίζοντας τα νησιά αυτά, δεν το έπραξε για σκοπούς «άμυνας». Δεν είναι δυνατόν να υπερασπιστούν οι Έλληνες εκατοντάδες νησίδες και μικρονήσους”, καταλήγει μεταξύ άλλων.
Δεν μιλάμε για περιστασιακές προκλητικές δηλώσεις κάποιων Τούρκων αξιωματούχων, αλλά για στρατιωτικά και διπλωματικά σχέδια, τα οποία είναι σε γνώση ολόκληρης της άρχουσας πολιτικής τάξης στην Τουρκία, εκτός των Κούρδων.
Με αυτόν τον τρόπο και σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του Κιλιντσάρογλου και “ αύριο” και του Ιμάμογλου, για να μην ξεχνιόμαστε, αποδεικνύεται περίτρανα ότι το περιστατικό των Ιμίων το 1996, μόνο τυχαίο δεν ήταν, αλλά αφορούσε σχεδιασμένη τακτική αμφισβήτησης δεκάδων ελληνικών μικρονήσων και βραχονησίδων.
Υπενθυμίζουμε επίσης, ότι πριν μερικές ημέρες, σύμφωνα με την ηλεκτρονική εφημερίδα «δημοκρατική» και τον δημοσιογράφο Δαμιανό Αθανασίου “ ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου συζητήθηκαν χθες, δύο αγωγές που άσκησαν κατά του Ελληνικού Δημοσίου Τούρκοι πολίτες που διεκδικούν αποζημίωση που αφορά σε de facto απαλλοτρίωση και στην αναγνώριση ακυρότητας των από 13 Μαΐου 1940 διαταγμάτων του Ιταλού κυβερνήτη για την απαλλοτρίωση δύο κτηματομερίδων στο Νιοχώρι.
Όμοιες αγωγές έχουν ασκηθεί και ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου και έχουν ήδη συζητηθεί τον Νοέμβριο του 2021 ενώπιον της Τριμελούς συνθέσεως και αναμένεται η έκδοση αποφάσεων”.
Ολόκληρη η νυν τουρκική ηγεσία του ΑΚΡ, μας μιλάει για “κοκόρια που λαλούν στα νησιά μας, τα οποία ακούν οι Τούρκοι στα παράλια”, σε μια προσπάθεια να πείσουν τους Τούρκους πολίτες για κάτι πολύ χειρότερο στο μέλλον.
Το μόνο πρόβλημα στην Άγκυρα, το επαναλαμβάνουμε για όσους δεν το κατανοούν καλά, είναι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και η πιστοποιημένη τρομερή ισχύς τους, την οποία οι Τούρκοι δεν μπορούν πλέον να αγνοήσουν σε καμία περίπτωση.
«Στο θέμα της “Γαλάζιας Πατρίδας” δεν δίνουμε, δεν παραχωρούμε ούτε μια σταγόνα σε κάποιον άλλον» είπε ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης στην Τουρκία. «Δεν υποχωρούμε στο θέμα αυτό. Διότι το διεθνές δίκαιο δίνει πολλά επιχειρήματα.
Η Ελλάδα παραβιάζει τη Συνθήκη της Λωζάνης, στρατιωτικοποιεί τα νησιά. Τα νησιά δεν πρέπει να στρατιωτικοποιούνται. Υπάρχει το ζήτημα της κυριαρχίας των νησιών που ανήκαν στους Ιταλούς. Έφυγαν, αποσύρθηκαν οι Ιταλοί και τώρα πρέπει να συζητηθεί το θέμα της κυριαρχίας των Δωδεκανήσων στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου. Πρέπει να υπάρξει μια συζήτηση στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου για την κυριαρχία αυτών των νησιών», κατέληξε ο ίδιος.
Χθες, ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, στοχοποίησε ξανά ελληνικά νησιά θέτοντας εκ νέου θέμα αποστρατικοποίησής τους. Σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο TRT Haber τόνισε ότι "η Τουρκία έχει στείλει επιστολή στα Ηνωμένα Έθνη θέτοντας θέμα κυριαρχίας των νησιών κι επισημαίνοντας ότι τα νησιά δεν πρέπει να στρατικοποιηθούν".
Αποκαλύπτουμε σήμερα ότι όλα αυτά τα ζητήματα έχουν μελετηθεί, σχεδιαστεί και αποφασιστεί από ειδικά τουρκικά THINK TANKS, εδώ και μεγάλο διάστημα, και όλοι οι Τούρκοι πολιτικοί, ανεξαρτήτου κόμματος, δηλώνουν το αφήγημα που τους έχουν παραδώσει αυτά τα αμυντικά ιδρύματα.
Ο Τούρκος στρατηγός ε.α. Güray Alpar, πρώην ανώτατος αξιωματικός της τουρκικής στρατοχωροφυλακής και μέλος ινστιτούτου σκέψης, που υπάγεται στο τουρκικό υπουργείο άμυνας, μας καθόρισε την πολιτική των γειτόνων, επικαλούμενος έκθεσή από το 2020, στην οποία οφείλουμε να έχουμε το νου μας ώστε να δώσουμε την κατάλληλη απάντηση όταν αυτή απαιτηθεί.
Μεταξύ άλλων ο ίδιος είχε αναφέρει : “η Ελλάδα άρχισε να εξοπλίζει αυτά τα νησιά από το 1960 με στόχο την στήριξη της στα σχέδια του ΝΑΤΟ. Από το 1974 όμως, έστειλε ακόμα πιο πολύ στρατό. Η κατάσταση επίσης και στα Δωδεκάνησα, τα οποία δόθηκαν από τους Ιταλούς με τη Συνθήκη του Παρισιού το 1947 μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, πρέπει να εξεταστεί και αυτή πολύ καλά.
Τα ονόματα αυτών των νησιών, τα οποία η Οθωμανική Αυτοκρατορία έδωσε προσωρινά στους Ιταλούς, καθορίστηκαν ένα προς ένα. Το ποια από αυτά τα νησιά είχαν δοθεί στους Ιταλούς καθορίστηκε στον αριθμό 2 του χάρτη, ο οποίος προστέθηκε επιπροσθέτως στο άρθρο 15 της συμφωνίας της Λωζάννης του 1923.
Όταν εξετάσουμε τους χάρτες, φαίνεται ότι αυτά τα νησιά υπογραμμίζονται και οριστικοποιούνται. Υπάρχουν 14 νησίδες που επισημαίνονται στο χάρτη. Με άλλα λόγια μιλάμε για 14 συγκεκριμένα νησιά και όχι ολόκληρα τα Δωδεκάνησα, τα οποία δόθηκαν προσωρινά στους Ιταλούς.
Στην Τουρκο-Ιταλική Συνθήκη της 4ης Ιανουαρίου 1932, τα νησιά αυτά καθορίστηκαν και πάλι. Στο χάρτη που προετοίμασαν οι Βρετανοί, τα νησιά ήταν υπό τον έλεγχο της Ιταλίας.
Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με την «Συνθήκη των Παρισίων το 1947», αυτά τα ιταλικά νησιά δόθηκαν στους Έλληνες με έναν άδικο τρόπο. Ωστόσο, ακόμη και ο Στάλιν δήλωσε ότι τα νησιά αυτά ανήκαν στους Τούρκους το 1941 και πρέπει να δοθούν στους ίδιους για λόγους ασφαλείας.
Οι Γερμανοί, που εισέβαλαν στην Ελλάδα στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, πρόσφεραν αυτά τα νησιά στους Τούρκους, αλλά οι Βρετανοί τους αντιτάχθηκαν. Ωστόσο, αν ήθελαν οι Τούρκοι, θα μπορούσαν εύκολα να κατακτήσουν αυτά τα νησιά στο τέλος του πολέμου.
Η ειρηνική στάση της Τουρκίας τότε δυστυχώς παρεξηγήθηκε, ενώ τονίζουμε ότι αυτά τα 14 συγκεκριμένα νησιά είναι μια φυσική προέκταση της χερσονήσου της Ανατολίας, στους πρόποδες της τουρκικής ακτής και η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να τα εξοπλίσει με στρατό παρά μόνο με αστυνομία ή χωροφυλακή. Ως εκ τούτου, η Ελλάδα είναι κράτος με επιθετικούς στόχους και απειλεί τους γείτονές της.
Είναι προφανές ότι η Ελλάδα, εξοπλίζοντας τα νησιά αυτά, δεν το έπραξε για σκοπούς «άμυνας». Δεν είναι δυνατόν να υπερασπιστούν οι Έλληνες εκατοντάδες νησίδες και μικρονήσους”, καταλήγει μεταξύ άλλων.
Δεν μιλάμε για περιστασιακές προκλητικές δηλώσεις κάποιων Τούρκων αξιωματούχων, αλλά για στρατιωτικά και διπλωματικά σχέδια, τα οποία είναι σε γνώση ολόκληρης της άρχουσας πολιτικής τάξης στην Τουρκία, εκτός των Κούρδων.
Με αυτόν τον τρόπο και σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του Κιλιντσάρογλου και “ αύριο” και του Ιμάμογλου, για να μην ξεχνιόμαστε, αποδεικνύεται περίτρανα ότι το περιστατικό των Ιμίων το 1996, μόνο τυχαίο δεν ήταν, αλλά αφορούσε σχεδιασμένη τακτική αμφισβήτησης δεκάδων ελληνικών μικρονήσων και βραχονησίδων.
Υπενθυμίζουμε επίσης, ότι πριν μερικές ημέρες, σύμφωνα με την ηλεκτρονική εφημερίδα «δημοκρατική» και τον δημοσιογράφο Δαμιανό Αθανασίου “ ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου συζητήθηκαν χθες, δύο αγωγές που άσκησαν κατά του Ελληνικού Δημοσίου Τούρκοι πολίτες που διεκδικούν αποζημίωση που αφορά σε de facto απαλλοτρίωση και στην αναγνώριση ακυρότητας των από 13 Μαΐου 1940 διαταγμάτων του Ιταλού κυβερνήτη για την απαλλοτρίωση δύο κτηματομερίδων στο Νιοχώρι.
Όμοιες αγωγές έχουν ασκηθεί και ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου και έχουν ήδη συζητηθεί τον Νοέμβριο του 2021 ενώπιον της Τριμελούς συνθέσεως και αναμένεται η έκδοση αποφάσεων”.
Ολόκληρη η νυν τουρκική ηγεσία του ΑΚΡ, μας μιλάει για “κοκόρια που λαλούν στα νησιά μας, τα οποία ακούν οι Τούρκοι στα παράλια”, σε μια προσπάθεια να πείσουν τους Τούρκους πολίτες για κάτι πολύ χειρότερο στο μέλλον.
Το μόνο πρόβλημα στην Άγκυρα, το επαναλαμβάνουμε για όσους δεν το κατανοούν καλά, είναι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και η πιστοποιημένη τρομερή ισχύς τους, την οποία οι Τούρκοι δεν μπορούν πλέον να αγνοήσουν σε καμία περίπτωση.
Δημοσίευση σχολίου