Πέτρος Κράνιας
Είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι η Τουρκία έχει αναπτύξει τζιχαντιστές μισθοφόρους στη Συρία, τη Λιβύη και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Εκτός αυτού υπάρχουν οι αναφορές για προσέλκυση κατά το παρελθόν, μουσουλμάνων από την Κίνα, να πολεμήσουν στη Συρία.
Επιπλέον, στην επιφάνεια έρχονται τον τελευταίο καιρό αναφορές για εμπλοκή στις επαναστάσεις και τους εμφυλίους πολέμους στην Αφρική.
Τον τελευταίο καιρό υπάρχουν και οι κινήσεις της Τουρκίας στην κεντρική Ασία με την σκιώδη SADAT να συνάπτει προσφάτως συμφωνία με το Πακιστάν για συνεργασία με την πολεμική του αεροπορία. Παράλληλα η προθυμοποίηση του ΝΑΤΟ να παραδώσει τη σκυτάλη του Αφγανιστάν στον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον, αλλά και την αγωνία πλήθους μελετητών και διπλωματών ανά τον κόσμο, σχετικά με τα πιθανά αποτελέσματα μιας τέτοιας κίνησης και στην Κεντρική Ασία, αλλά και στην πιθανή ενδυνάμωση και αλλαγή επί τα χείρω της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας σε γενικό επίπεδο.
Πριν από ενάμιση χρόνο, τον Ιανουάριο του 2020, οι δυνάμεις του Χαφτάρ συνέλαβαν τζιχαντιστή του ISIS πριν δραπετεύσει από τη Λιβύη. Ο εν λόγω άνδρας, δραπέτευσε από φυλακή, της οποίας τον έλεγχο είχαν οι Συριακές Αμυντικές Δυνάμεις (SDF) των Κούρδων, κατά τον βομβαρδισμό της από τον τουρκικό στρατό. Προσποιήθηκε ότι ανήκει σε αντικαθεστωτικούς και ότι έχει κάθε λόγο να αποχωρήσει από τη Συρία, κι έτσι πέρασε στη Λιβύη.
Έναν μήνα αργότερα, οι αναφορές για τη συγκρότηση των επί της Λιβύης δυνάμεων του Ερντογάν, άρχισαν να πληθαίνουν, με αποκορύφωμα το γεγονός πως οι επικεφαλής τζιχαντιστές της Hayat Tahrir al-Sham (HTS), βρίσκονταν ήδη στη Λιβύη. Ο λόγος για τους Abu Al-Yagdan Al-Masri και Abu Al-Fath Al-Farghali, οι οποίοι κατέφτασαν στη βορειοαφρικανική χώρα με πάνω από 200 μαχητές, κυρίως Άραβες, με μικρές προσθήκες Αιγυπτίων και Μαροκινών.
Μερικούς μήνες αργότερα, τον Μάιο του 2020, οι δυνάμεις του Χαφτάρ ανακοίνωσαν ότι οι μονάδες του Εθνικού Στρατού της Λιβύης (LNA) συνέλαβαν τον Muhammad ar-Ruweidani, έναν από τους πιο επικίνδυνους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία. Έφτασε στη Λιβύη με τη βοήθεια της τουρκικής ΜΙΤ ως ηγέτης της ομάδας Feylak al-Sham.
Σε όλα αυτά είχε συνδράμει και το γεγονός πως είχε αποκαλυφθεί πως αρκετές συριακές παρατάξεις ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στο αίτημα της Τουρκίας για τη συγκρότηση δύναμης για τη Λιβύη. Όπως και η ταξιαρχία Al-Hamza, οι Al-Mutassim, η Suqur Al-Sham ή η μεραρχία Sultan Mourad, αποτελούμενη κυρίως από Σύρους Τουρκμένους, έστειλαν στρατεύματα. Από τότε, υπήρξε ένα ρεύμα πολιτικών και εμπορικών αεροπλάνων, που κινούνταν μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.
Σε όλο αυτό το παζλ πρέπει να προστεθεί πρωτίστως το γεγονός ότι ο Τούρκος αρχινονός Σεντάτ Πεκέρ ισχυρίστηκε πρόσφατα ότι η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συμμετείχε στο λαθρεμπόριο πετρελαίου στη Συρία και στο εμπόριο όπλων προς το Ισλαμικό Κράτος (ISIS).
Το γεγονός αυτό μάλιστα επιβεβαίωσε ο υφυπουργός Εξωτερικών της Συρίας, βάζοντας ως αιχμή του τουρκικού δόρατος στην κλοπή πετρελαίου από τη Συρία, τον γιο του Τούρκου προέδρου, Μπιλάλ Ερντογάν.
Τον Μάιο του 2021, το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιβεβαίωσε την παρουσία 6.630 Σύρων μισθοφόρων στη Λιβύη. Αυτοί οι μαχητές δεν ήθελαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Απαιτούσαν τον επαναπατρισμό σε προορισμούς στην Ευρώπη όπου αντιπροσωπεύουν μια πέμπτη φάλαγγα.
Αυτή η συνεργασία του τουρκικού καθεστώτος με τους τζιχαντιστές και τους τρομοκράτες από όλη τη Μέση Ανατολή και κεντρική Ασία, έρχεται να πάρει άλλη μία διάσταση καθώς, όπως φαίνεται δεν είναι μόνο στρατιωτική. Πριν μερικές ώρες έγινε γνωστό πως ο Αμπού Χάμζα, ηγέτης της τζιχαντιστικής οργάνωσης "Δαμασκός" που συνδέεται με την Αλ Κάιντα και μάχεται στη Συρία, φέρεται να έγινε Τούρκος πολίτης. Η δημοσιογράφος Lindsey Snell με ειδίκευση στη Συρία, ανήρτησε την νέα ταυτότητα του τζιχαντιστή ο οποίος φέρεται να πήρε τουρκική υπηκοότητα υπό το όνομα Μανάρ αλ-Σάμι. Μάλιστα σύμφωνα με το ρεπορτάζ της, ο Χάμζα, επωφελήθηκε και από τον... ιατρικό τουρισμό της νέας του χώρας, καθώς έκανε και μεταμόσχευση μαλλιών στην Τουρκία. Το ρεπορτάζ αναπαρήγαγαν πλήθος αντιερντογανικών ιστοσελίδων, όπως οι αριστερες εφημερίδες της Τουρκίας, μεταξύ των οποίων και η Sol Haber, αλλά και κουρδικές.
Έχουν υπάρξει κείμενα για το πώς ο Ερντογάν εργαλειοποίησε το Milli Görüş ώστε να διαδώσει το Πολιτικό Ισλάμ σε όλη την Ευρώπη. Έχει γραφτεί για το πώς η Τουρκία του Ερντογάν πασχίζει να χρησιμοποιήσει τους Τούρκους που ζουν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης μέσα από δίκτυα ιμάμηδων, τα οποία έχουν καταγγελθεί.
Πριν από μερικές μέρες μάλιστα, το τουρκικό ΥΠΕΞ, με ανακοίνωσή του, έψεξε την Ευρώπη για το ότι "αναβάλλει συγκεκριμένες αποφάσεις για την εφαρμογή της θετικής ατζέντας, συμπεριλαμβανομένης της επικαιροποίησης της τελωνειακής ένωσης (1995)".
Οι κινητοποιήσεις των τζιχαντιστών από την πλευρά της Τουρκίας είναι από μόνο του ένα ανησυχητικό φαινόμενο. Ωστόσο μένει να αποκαλυφθεί ο νέος στόχος του Ερντογάν.
Αποτελούν αξιόμαχο προς χρήση στη νέα εκστρατεία της Τουρκίας στο Αφγανιστάν, όπου θα κληθούν να "προστατεύσουν" το αεροδρόμιο της Καμπούλ ή έχει να κάνει με το γεγονός των πολιτικών αντιπροσώπων στην Ευρώπη; Πρόκειται να δούμε τον Αμπού Χάμζα και τους ομοίους του να πεθαίνουν σε κάποια "ηρωική επίθεση" εναντίον των Ταλιμπάν ή των Κούρδων; Ή μήπως πρόκειται να αρχίσουμε να βλέπουμε τον Αμπού Χάμζα και τους συν αυτώ να πολιτεύονται με τα υποστηριζόμενα από τον Ερντογάν μικρά φανατικά ισλαμιστικά κόμματα ανά την Ευρώπη, σε μία προσπάθεια να αποκατασταθεί η επιρροή του Πολιτικού Ισλάμ σε χώρες που έχουν αρχίσει να αντιδρούν στην εργαλειοποίηση των μουσουλμάνων εντός ευρωπαϊκής επικράτειας;
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου