Σε ένα νέο πεδίο «μάχης» του διευρυμένου γεωπολιτικού ανταγωνισμού της Τουρκίας με την Σαουδική Αραβία στην περιοχή της Μέσης Ανατολής έχει μετατραπεί το Σουδάν σύμφωνα με διεθνείς αναλυτές. Έτσι η πρόσφατη απομάκρυνση από την εξουσία του Προέδρου του Σουδάν και πρώην στρατηγού Omar Hassan Ahmad al-Bashir, εκτιμάται ότι σχετίζεται σε έναν τουλάχιστον βαθμό, με τις στενές φιλικές σχέσεις του με τον πρόεδρο της Τουρκίας και την ανησυχία της Σαουδικής Αραβίας για την επέκταση της τουρκικής επιρροής της Τουρκίας στην αφρικανική χώρα, με την ίδρυση και διατήρηση τουρκικής ναυτικής βάσης, σε ένα στρατηγικό σημείο ναυτικής διέλευσης προς τη διώρυγα του Σουέζ στα βόρεια και την Αραβική θάλασσα στον νότο.
Του Γιώργου Τσιμπούκη
Πιο συγκεκριμένα, αν και ο πρώην Πρόεδρος του Σουδάν είχε καταφέρει να διατηρήσει μια σχετικά ισορροπημένη σχέση με τις γειτονικές χώρες, διατηρώντας όμως εξαιρετικές σχέσεις μόνο με την Ρωσία και την Κίνα, τον περασμένο Δεκέμβριο υπέγραψε συμφωνία με την Τουρκία για την κατασκευή ενός νέου λιμανιού στη θέση του παλαιού Οθωμανικού λιμανιού Suakin στην Ερυθρά θάλασσα (Οι Οθωμανοί διοικούσαν το Σουδάν για 400 χρόνια από τον 16ο έως τον 19ο αιώνα).
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της περιόδου εκείνης η κυβέρνηση του Σουδάν αποφάσισε να μισθώσει το Suakin στην Τουρκία αφήνοντας αρκετές υποψίες ότι ενδεχομένως το νέο λιμάνι να χρησιμοποιηθεί από την Τουρκία και για άλλους πέρα από εμπορικούς λόγους.
Το συγκεκριμένο λιμάνι αποτελούσε ένα από τα βασικά σημεία από όπου οι Μουσουλμάνοι προσκυνητές ταξίδευαν από την Αφρική και την Μεσόγειο προς στην Μέκκα.
Παράλληλα με αυτή τη συμφωνία Τουρκία και Σουδάν συζητούσαν την περίοδο εκείνη και την ίδρυση στην αφρικανική χώρα, κέντρων στρατιωτικής εκπαίδευσης, όμοια με αυτά που η Άγκυρα έχει ιδρύσει στη Σομαλία, μια χώρα που βρίσκεται νότια της Σαουδικής Αραβίας, στο αφρικανικό Κέρας.
Η κίνηση αυτή του Σουδανού Πρόεδρου να ενδυναμώσει περεταίρω τις σχέσεις της χώρας του με την Τουρκία προκάλεσε την ανησυχία του Ριάντ αλλά και της Αιγύπτου, με την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας να μην βλέπει με καλό μάτι την προσπάθεια της Τουρκίας να επιστρέψει στην περιοχή της Ερυθράς θάλασσας μετά από δύο αιώνες απουσίας, αμφισβητώντας την ισχυρή περιφερειακή επιρροή της Σαουδικής Αραβίας.
Αν και το Σουδάν επιτρέπει εδώ και αρκετά χρόνια την αποστολή μισθοφόρων πολιτών του στην Υεμένη για να πολεμήσουν στο πλευρό των συμμάχων της Σαουδικής Αραβίας κατά των Σιιτών, η στενή σχέση του Omar Hassan Ahmad al-Bashir με την Τουρκία και τον σύμμαχο αυτής το Κατάρ, προκάλεσε τον εκνευρισμό της ηγεσίας του βασιλείου των Σαούντ.
Μπορεί οι βασικές αιτίες της ανατροπής του ηγέτη του Σουδάν να ήταν η διαφθορά, η λαϊκή δυσαρέσκεια, η φτώχεια και η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όμως η νέα ηγεσία της χώρας φαίνεται να έχει ήδη δείξει το νέο στρατηγικό προσανατολισμό του Σουδάν, ο οποίος είναι διαφορετικός από αυτόν που ακολουθούσε ο Ahmad al-Bashir επιβεβαιώνοντας τις βαθύτερες αιτίες της ανατροπής του.
Σύμφωνα με πληροφορίες από την πρωτεύουσα του Σουδάν που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, η νέα ηγεσία της χώρας απαγόρευσε την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών του Κατάρ και ξεκίνησε μια νέα πολιτική στενότερης προσέγγισης της χώρας με τη Σαουδική Αραβία, με ταυτόχρονη απομάκρυνση του Σουδάν από την επιρροή της Τουρκίας και του Κατάρ.
Σύμφωνα με αναλυτές, όπως φαίνεται, η παρεμβατική πολιτική της Σαουδικής Αραβίας στις γειτονικές της χώρες με εργαλείο την οικονομική της ισχύ φαίνεται να αποδίδει, ενώ δεν θα πρέπει να μας διαφύγει της προσοχής μας η προνοητική προσέγγιση του Ριάντ να αντιδράσει άμεσα και δραστικά στην προσπάθεια της Άγκυρας να αμφισβητήσει την σαουδαραβική γεωπολιτική και θρησκευτική επιρροή στην Ερυθρά θάλασσα.
Είναι βέβαιο ότι η προοπτική δημιουργίας ενός νέου τουρκικού λιμανιού στην Ερυθρά θάλασσα σε συνδυασμό με την ίδρυση τουρκικών στρατιωτικών υποδομών στο Σουδάν δεν θα άφηνε το Ριάντ αδιάφορο, ειδικότερα δε όταν ήδη η Τουρκία διατηρεί σημαντική στρατιωτική μόνιμη παρουσία στο Κατάρ και στη Σομαλία…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου