Το να καταστρατηγήσει μια χώρα τους κανόνες του διεθνές δικαίου είναι στη διακριτική της ευχέρεια και η Ρωσία μπορεί να εμφανίζει εαυτόν ως τον πρωτοπόρο στην αλλαγή της παγκόσμιας τάξης, αλλά στην πραγματικότητα, για τους άλλους, όλο και περισσότερο, θεωρείται ως ένας αλαζόνας δρων και ως θλιβερός ηττημένος της διεθνούς σκηνής. Τα ρωσικά μέσα, χωρίς ιδιαίτερο σχολιασμό, μετέδωσαν τα αποτελέσματα δημοσκόπησης του Pew Research Center poll, για τη Ρωσία και πως την αντιμετωπίζουν οι λοιπές χώρες.
The Jamestown Foundation
Σύμφωνα με την έρευνα, θετική άποψη για τη Ρωσία έχει μόνο το 22% των ερωτηθέντων, σε σχέση με το 37%, το 2013. Το 67% των ερωτηθέντων έχει, μάλιστα, αρνητική άποψη για τη Ρωσία. Λιγότερο θετική άποψη για τη Ρωσία έχουν και οι Κινέζοι, πλέον.
Το ποσοστό αποδοχής της Ρωσίας στην Κίνα, από 66%, το 2014, πέφτει τώρα στο 51%, αν και οι Ρώσοι, αντίθετα, σε ποσοστό 79%, έχουν θετική άποψη για την Κίνα. Η αλλαγή στάσης της Κίνας έχει σαφώς να κάνει με τις ρωσικές κινήσεις στην Ουκρανία, αλλά και με την δραματική χειροτέρευση της οικονομικής κατάστασης της Ρωσίας.
Η Κίνα αντιμετωπίζει τα δικά της σοβαρά οικονομικά προβλήματα και έτσι είναι πολύ προσεκτική όσον αφορά τις επενδύσεις στη Ρωσία, σε μια Ρωσία που αρνείται, πάντως, πως αντιμετωπίζει πρόβλημα, παρά το γεγονός ότι στο πρώτο μισό του 2015, οι εισαγωγές της έπεσαν κατά 40%. Η ύφεση της ρωσικής οικονομίας υπονομεύει κατά συνέπεια, τη σχεδιαζόμενη σύνδεση της υπό ρωσικό έλεγχο Ευρασιατικής Ένωσης με την κινεζική ζώνη του Δρόμου του Μεταξιού.
Την ίδια ώρα, η μη ουσιαστική διείσδυση της Ρωσίας στην Ασία, φάνηκε στην τελευταία συνεδρίαση των Νοτιοανατολικών Ασιατικών Κρατών, στις 6 Αυγούστου, στη Μαλαισία, όταν ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ αντιμετώπισε τις σκληρές επικρίσεις των άλλων υπουργών, σχετικά με το ρωσικό βέτο, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη διεξαγωγή επίσημης έρευνας για την κατάρριψη του μαλαισιανού Boeing της πτήσης ΜΗ17 στην Ουκρανία.
Η Ρωσία, παράλληλα, δεν ήταν σε θέση να συνεισφέρει στον διάλογο για ζωτικής σημασίας ζητήματα στην Ασία, όπως για παράδειγμα τη διαμάχη στη Νότια Κινεζική Θάλασσα. Το μόνο που μπόρεσε να κάνει ο Λαβρόφ ήταν να κατηγορήσει τον Αμερικανό πρόεδρο ότι δεν τηρεί τις υποσχέσεις του για την αντιπυραυλική ασπίδα.
Παρά το γεγονός πως η Ρωσία διακηρύσσει πως σκοπεύει να στρέψει το πολιτικό της βάρος προς την Ασία, παραμένει αγκιστρωμένη στην σύγκρουσή της στην Ευρώπη, με την Ουκρανία. Και είναι στην Ευρώπη που η Ρωσία συγκεντρώνει τις πλέον αρνητικές γνώμες, που φτάνουν σε ποσοστό 70% σε Γερμανία και Γαλλία. Στην Ισπανία, μάλιστα, οι αρνητικές γνώμες για τον πρόεδρο Πούτιν φτάνουν το 92%.
Την ίδια ώρα ένα ποσοστό 70% των Ρώσων έχει αρνητική γνώμη για την ΕΕ. Οι εξαγωγές ενέργειας που αποτελούσαν τον πυλώνα των σχέσεων Ρωσίας-ΕΕ, αποτελούν πλέον πηγή συγκρούσεων, με τη Gazprom να αποτελεί στόχο των δυτικών κυρώσεων.
Μερικές ημέρες πριν Γαλλία ακύρωσε την συμφωνία για την πώληση των δύο ελικοπτεροφόρων της κλάσης Mistral στη Ρωσία, επιστρέφοντας τα χρήματα που έλαβε. Η Μόσχα μπορεί να είναι χαρούμενη που έλαβε τα χρήματα αυτά, αλλά την ίδια ώρα έχει να αντιμετωπίσει τους πρώην μετόχους της πετρελαϊκής εταιρείας Yukos, την οποία ο Πούτιν έκλεισε το 2007, αλλά τώρα, έχοντας κερδίσει την υπόθεση στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, απαιτούν αποζημίωση 50 δισ. δολάρια.
Η Ρωσία δεν αποτελεί το μοναδικό πρόβλημα της Ευρώπης. Ούτε όμως η ελληνική κρίση, ούτε η εισροή μεταναστών στη Μεσόγειο μπορούν να επιλυθούν με την συνδρομή της Ρωσίας. Η Ρωσία, στη Συρία, αποτελεί μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.
Η τελευταία απόπειρα της Ρωσίας να σχηματίσει μια συμμαχία κατά του ΙΚ στην οποία θα περιλαμβανόταν και το καθεστώς Άσαντ, δεν βοηθά. Η Ρωσία γνωρίζει πως η πρόσφατη συμφωνία ΗΠΑ-Τουρκίας δεν έχει γερές βάσεις και προσπαθεί να την ακυρώσει, ουσιαστικά, προβάλλοντας τις διαφωνίες μεταξύ Αμερικανών και Τούρκων.
Ο ελιγμός αυτός όμως κοστίζει στην Ρωσία. Στην Ιορδανία οι αρνητικές γνώμες για τη Ρωσία φτάνουν στο 80%, ενώ στο Ισραήλ, το 72%. Ακόμα και στην Τουρκία, μόλις το 15% έχει θετική άποψη για τη Ρωσία.
Ο Πούτιν μπορεί, φυσικά, να μη λάβει καθόλου υπόψη του την έρευνα αυτή και να υποθέσει πως οι ηγέτες των άλλων χωρών θα εξακολουθήσουν να συνομιλούν σοβαρά μαζί του για όσο διάστημα έχει την στήριξη του ρωσικού λαού. Ωστόσο, ο Πούτιν έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα στη διατήρηση του «πατριωτικού» ζήλου των Ρώσων, εν μέσω βαθιάς οικονομικής ύφεσης.
Ο ίδιος διέταξε την καταστροφή τροφίμων που λαθραία πέρασαν στη Ρωσία από την Ευρώπη, παρά την απαγόρευση των εισαγωγών. Παρά την προπαγάνδα του καθεστώτος, οι περισσότεροι Ρώσοι δεν είδαν με καλό μάτι την καταστροφή τροφίμων την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες περνούν κάθε μήνα, κάτω από τη γραμμή του ορίου της φτώχειας.
Πριν από επτά χρόνια η Ρωσία είχε επιτεθεί τη Γεωργία. Αυτό που τότε θεωρήθηκε νίκη, μπορεί πλέον να χαρακτηριστεί ως η χειρότερη καταστροφή στη ρωσική ιστορία. Φυσικά, ο πόλεμος εκείνος ένωσε τους Ρώσους και πολιτικά ήταν ιδιαιτέρως χρήσιμος στον Πούτιν, ο οποίος πρόβαλε την άποψη πως η Δύση ήταν αδύναμη και όχι ενωμένη.
Σχεδόν ενάμιση χρόνο πριν, ο Πούτιν επανέλαβε το πατριωτικό σενάριο, προσαρτώντας την Κριμαία. Ο εντυπωσιακός αυτός θρίαμβος, όμως, του άφησε επίσης κληρονομιά τον εφιάλτη του πολέμου στην Αν. Ουκρανία. Βασίστηκε και πάλι στην ατολμία των δυτικών ηγετών.
Δεν υπολόγισε όμως το βάθος της αγανάκτησης που προκάλεσε στην κοινή γνώμη των χωρών της Δύσης, η οποία τον υποχρέωσε να εμμείνει στην σκληρή γραμμή, προσπαθώντας, χωρίς αποτέλεσμα, να υπονομεύσει την ενότητα των δυτικών.
Κάθε σφάλμα του Ρώσου προέδρου γίνεται προσπάθεια να διορθωθεί με μια νέα επίδειξη επιθετικότητας και πίεσης στο εσωτερικό της Ρωσίας. Η ελίτ όμως της Ρωσίας, ολοένα και περισσότερο, ανησυχεί για το πιο νέο σφάλμα του Κρεμλίνου θα αποδειχθεί το καθοριστικό.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου